ตอนที่ 120 สั่งอาหารให้ด้วย

มันต้องใช้เวลาเท่าเดิม –8วัน- เพื่อกลับไปเมืองปาฉีผ่านยานคริสตัลปีศาจ การเดินทางเป็นไปอย่างราบรื่น ในวันที่สาม หลิน ฮวงสามารถอัพเกรดวิชาโจมตีพยุหะของเขาเป็นขั้นสามได้ 5วันต่อมา เขาเอาแต่หมกตัวฝึกอยู่ในห้องเขาและสะสมชิ้นส่วนการ์ดได้มากกว่า300ชิ้น

ในทางกลับกัน หลิน ซินก็อยู่ในห้องของเธอเพื่อเล่นเกมส์จ้าวแห่งปืนตลอด8วัน เธอติดเกมส์มาก ยานได้ลงจอดที่เมืองปาฉีตอนบ่ายสาม หลังจากที่พวกเขาลงจากยาน พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ที่เมืองและขึ้นขี่อินทรีอเล็กซานเดรี้ยนไปเมืองวูหลินทันที

พวกเขาไม่ได้อยู่บ้านมานานกว่า20วัน เมื่อพวกเขาถึงบ้าน หลิน ฮวงก็ช่วยหลิน ซินทำความสะอาดบ้าน หลังจากที่ทำความสะอาดบ้านอยู่สองชั่วโมง มันก็เป็นเวลา6โมงเย็นและก็ถึงเวลาสำหรับมื้อเย็น อีกครั้ง หลังจากมื้อเย็น หลิน ซินก็หมกตัวในห้องของเธอเพื่อเล่นจ้าวแห่งปืน ขณะที่หลิน ฮวงนั่งดูข่าวในห้องนั่งเล่นหลังจากที่ล้างจาน

ข่าวเกี่ยวกับเหตุการณ์ในเมืองเสี่ยวเซี่ยได้จบลงแล้ว มันเป็นเวลานานกว่าสัปดาห์แล้วตั้งแต่ที่เกิดเหตุการณ์ขึ้น ความจริงที่เกิดขึ้นกับเมืองเซี่ยกงจะไม่มีใครได้รู้ ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นภายใต้โบราณสถานเซี่ยกง ในช่วงเวลานี้ นอกจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเมืองเสี่ยวเซี่ยแล้ว ไม่มีข่าวใดในเขต7ที่น่าสนใจเลย

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขาเปิดหน้าเพจข่าวสาร เขาก็สังเกตเห็นหนึ่งในหัวข้อที่ร้อนแรงที่สุด

 

“เจียง ยู่ นักล่าระดับทองลำดับที่2ได้เลื่อนเป็นระดับหลุดพ้นแล้ว!”เขาอ่านพาดหัวข่าว หลิน ฮวงเคยได้ยินเกี่ยวกับเจียง ยู่มาก่อน แต่เขาก็ไม่ได้รู้จักเจียง ยู่มากนัก ทั้งหมดที่เขารู้ก็คือฉายาในเน็ต ซึ่งเรียกกันว่า’อันดับ2ตลอดกาล’

 

มีนักล่าระดับทองทั้งสิ้น1000คนบนบอร์ด พวกเขาส่วนใหญ่เป็นระดับทองขั้น3  โดยปกติ ทุกคนที่มีชื่อบนบอร์ดล้วนมีโอกาสสูงที่จะเป็นผู้หลุดพ้น โดยเฉพาะผู้ที่อยู่ใน100อันดับแรก พวกเขาส่วนใหญ่จะไม่จมปลักอยู่กับที่นานนัก เมื่อพวกเขามาถึงระดับทองขั้น3 พวกเขาจะอยู่ในขั้นนี้เพียง1หรือ2ปีเท่านั้น เนื่องจากมันง่ายที่จะสะสมพลังชีวิต ตราบเท่าที่พวกเขาพบกับมอนสเตอร์ระดับหลุดพ้นที่คู่ควรและฆ่ามัน พวกเขาก็จะเลื่อนขั้น

อย่างไรก็ตาม เรื่องราวของเจียง ยู่นั้นต่างออกไป เขาอยู่ในลำดับที่2บนบอร์ดมานานถึง7ปี มีการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งที่1อยู่เรื่อยมาแต่เขาก็ยังคงอยู่ลำดับที่2 นั่นคือที่มาของฉายาเขา  ผู้คนมากมายล้วนอยากรู้ว่าทำไมเขาถึงไม่เลื่อนเป็นระดับหลุดพ้น บางที เจียง ยู่ อาจจะเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถตอบคำถามนี้ได้ แต่ตอนนี้ เขาได้เป็นผู้หลุดพ้นแล้ว มันจึงเป็นหัวข้อที่ร้อนแรงที่สุดในเขต7 สื่อต่างก็ไม่มีอะไรจะเขียนเกี่ยวกับเขาในอดีต ดังนั้น มันจึงเป็นโอกาสสำหรับพวกเขาที่จะปรุงแต่งบางสิ่งจากข่าวนี้

 

“ฉันเดาว่าข่าวนี้คงจะทำให้ผู้คนหันมาสนใจ?”หลิน ฮวงพูดในหัวเขา หลังจากที่ปิดหน้าข่าวไป เขาก็นึกถึงการ์ดภารกิจที่เขายังไม่ได้เปิดใช้งาน เขาวางแผนที่จะเปิดใช้งานมันเมื่อเขากลับบ้าน เนื่องจากเขาไม่มีอะไรต้องทำมากในช่วงเดือนที่จะถึงนี้ เขาจึงตัดสินใจที่จะหยิบการ์ดภารกิจออกมา

มีหญิงสาวผมบลอนด์ในชุดแม่บ้านสีดำคนเดิมบนการ์ด

 

“เปิดใช้งานการ์ดภารกิจ”หลิน ฮวงสั่ง

หญิงสาวผมบลอนด์ขยับร่างกายเธอและมองมาที่หลิน ฮวง

“เราได้พบกันอีกแล้ว”เธอยิ้มให้หลิน ฮวง

“ตอนนี้ ให้ข้าบอกถึงภารกิจของท่าน”

“นี่คือภารกิจของท่าน!พัฒนาวิชาโจมตีพยุหะให้ถึงระดับ6ภายใน30วัน!”

รางวัลภารกิจ : การ์ดรักษาx1”

 

“หากท่านทำภารกิจล้มเหลว ท่านจะสูญเสียการ์ดใช้งานที่มีหนึ่งใบ!”

“การประกาศภารกิจเสร็จสิ้น ท่านสามารถอ่านคำอธิบายเพิ่มเติมได้ที่ด้านหลังการ์ด”

 

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็ยิ้มให้หลิน ฮวงอีกครั้ง“โชคดี!”

“เลื่อนวิชาโจมตีพยุหะให้เป็นระดับ6ภายในหนึ่งเดือน...”หลิน ฮวงรู้สึกราวกับถูกต้มโดยการ์ดภารกิจอีกครั้ง “มันจะเป็นไปได้ยังไง?!”

เขาพึ่งจะเลื่อนเป็นระดับสามไม่นาน จากระดับสามไปสี่ เขาจะต้องใช้ชิ้นส่วนการ์ด800ชิ้น เขามีชิ้นส่วนการ์ดสามร้อยกว่าชิ้นในมือ นั่นหมายความว่าเขาต้องใช้ชิ้นส่วนการ์ดอีกสี่ร้อยกว่าชิ้น นั่นไม่ใช่ข่าวร้ายที่สุด เขาต้องใช้ชิ้นส่วนการ์ด1600ชิ้นจากระดับ4ไประดับ5 และ10000ชิ้นจากระดับ5ไประดับ6!ทั้งหมด เขาจะต้องหาชิ้นส่วนการ์ดให้ได้12000ชิ้นภายในหนึ่งเดือน

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสะสมชิ้นส่วนการ์ด12000ชิ้นภายในหนึ่งเดือน!

 

“ชั่งมัน เนื่องจากการ์ดภารกิจได้ถูกเปิดใช้งานแล้ว มันสายเกินไปที่จะบ่น”หลิน ฮวงยืนขึ้นและเดินขึ้นบันไดไป เขาส่งข้อความหาหลิน ซิน“พี่จะฝึกฝนวิชาโจมตีพยุหะสักระยะ เราจะสั่งข้าวมากินกันสักหนึ่งเดือน...”

 

จากนั้นเขาก็ปิดประตูและเริ่มฝึกวิชาโจมตีพยุหะ ตอนนี้เขาอยู่ในระดับสามและมันจะใช้เวลา15นาทีเพื่อฝึกทักษะเสร็จหนึ่งรอบ เขาฝึกจนกระทั่งถึงเที่ยงคืน เขาได้รับชิ้นส่วนการ์ดมาเพียง20กว่าใบ เช้าวันต่อมา หลิน ฮวงตื่นขึ้นตอน6โมงเข้าเพื่อฝึกและหลิน ซินก็สั่งอาหารเช้ามาให้เขาตอน8โมง

“ตั้งแต่วันนี้ไป พี่จะทำอาหารเช้ากินเอง น้องไม่ต้องเอาอาหารมาให้พี่ตอนบ่าย แต่ช่วยสั่งมื้อเย็นมาให้พี่ด้วยนะ”หลิน ฮวงต้องการมุ่งเน้นไปกับการฝึก

“ไม่มีปัญหา หนูสามารถทำเพื่อพี่ได้ แต่....พี่จะไม่หิวงั้นหรอ”หลิน ซินกังวล

“ไม่ต้องห่วงไป พี่ไม่หิวหรอก”หลิน ฮวงบอกเธอ

“งั้นก็ได้....”

 

หลังจากมื้อเช้า หลิน ฮวงก็กลับไปที่ห้องเขาและฝึกอีกครั้งจนถึงเวลานอน วันหนึ่งเขาสามารถสะสมชิ้นส่วนการ์ดได้เพียง80ชิ้นเท่านั้น อีกสองวันต่อมา หลิน ฮวงก็ทำกิจวัตรประจำวันเช่นเดิม เขาตื่นตอน6โมงด้วยชามข้าวโอ้ตและผลไม้ก่อนจะเริ่มฝึก เขาใช้เวลาประมาณ10นาทีไปกับมื้อเย็นและฝึกจนถึงเที่ยงคืนก่อนที่เขาจะนอน ในแต่ละวัน เขาได้ใช้เวลาไปเกือบ18ชั่วโมงไปกับการฝึก

บ่ายวันที่5 ท้ายที่สุด เขาก็สะสมชิ้นส่วนการ์ดได้800ชิ้นและเลื่อนวิชาโจมตีพยุหะเป็นระดับ4

ตั้งแต่นั้นมา รอบการหมุนของทักษะก็ยิ่งซับซ้อนขึ้น เวลาที่เขาต้องใช้ในแต่ละรอบช้าลงอีกครั้ง 5วันได้ผ่านไปและเขาก็เห็นการฝึกแต่ละรอบที่ใช้เวลา10นาทีแทน30นาที เขาสามารถสะสมการ์ดได้มากกว่า100ใบต่อวัน  เมื่อเวลาได้ผ่านไปและเหลือเวลาน้อยลง จำนวนของชิ้นส่วนการ์ดที่เขาได้รับก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ท้ายที่สุด ในวันที่20 หลิน ฮวงก็เลื่อนวิชาโจมตีพยุหะเป็นระดับ5 “ฉันจะใช้การ์ดรู้แจ้งเพื่อทุ่มความพยายามทั้งหมดไปกับ10วันสุดท้าย!”หลิน ฮวงวางแผนไว้ตั้งแต่ต้น

เขาหยิบการ์ดรู้แจ้งออกมา สูดหายใจลึกและขยี้การ์ด และฝึกฝนต่อ

เขาดื่มด่ำไปกับผลของการ์ดรู้แจ้ง เวลาที่ใช้ในรอบแรกยังคงเป็น30นาทีเช่นเคย แต่ทว่า รอบที่สอง มันกลับลดเหลือ20นาที ขณะที่รอบที่สามใช้เวลาเพียง10นาที ในรอบที่4 มันเหลือเพียง3นาทีและรอบที่5 มันเหลือเพียง1นาที.....เวลาที่เขาต้องใช้ลดลงเรื่อยๆในแต่ละรอบ เมื่อมันมาถึงรอยที่10 เขาก็สามารถฝึก1รอบได้ภายใน1วินาที ในเวลาที่น้อยกว่า4ชั่วโมง เขาสะสมชิ้นส่วนการ์ดได้ถึง10000ชิ้นและเลื่อนเป็นระดับ6

อย่างไรก็ตาม เขายังไม่หยุด วิชาโจมตีพยุหะในขั้น6จะซับซ้อนกว่าขั้น5หลายเท่า หลิน ฮวงต้องใช้เวลาสามชั่วโมงเต็มเพื่อฝึกฝนหนึ่งรอบ สองชั่วโมงสำหรับรอบที่สอง....

7ชั่วโมง่อมา เขาสามารถทำหนึ่งรอบได้ภายในหนึ่งวินาที 8ชั่วโมงต่อมา เขาสะสมมันได้กว่า30000ชิ้นและเลื่อนเป็นระดับ7

จากนั้น หลิน ฮวงก็ฝึกฝนอยู่นานกว่า20ชั่วโมง แต่ผลของการ์ดก็ยังไม่หมด...

รอบทักษะเป็นไปโดยอัตโนมัติ หลังจากผ่านไป30ชั่วโมง เขากธสะสมชิ้นส่วนการ์ดได้90000ชิ้นและผ่านระดับ8!ท้ายที่สุด ผลของการ์ดก็หมดลง

เขาไม่ได้พัก เขารู้สึกพอใจ และดื่มน้ำก่อนนอน

เมื่อเขาตื่นขึ้น เขาก็เห็นหลิน ซินที่นั่งอยู่ข้างเตียงเขา

 

“เกิดอะไรขึ้น?”หลิน ฮวงถามอย่างอยากรู้

“พี่คะ หนูกลัว!”หลิน ซินบอกเขาถึงเรื่องที่เกิดขึ้น

 

หลิน ซินได้มาเคาะประตูเขาเพื่อเรียกเขาไปกินข้าวเย็นเมื่อสองวันก่อน แต่เขาไม่ตอบเลย วันที่สาม เขาก็ไม่ได้ตอบกลับอีกครั้ง ดังนั้นหลิน ซินจึงเข้ามาในห้องและพบว่าเขากำลังหลับลึก เธอคิดว่าอาจจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับร่างเขา  ดังนั้นเธอจึงโทรหา911

 

“โชคดี หมอบอกว่าร่างของพี่นั้นปกติทุกอย่างแต่พี่เข้าสู่สภาวะจำศีลและบอกว่าพี่จะตื่นในไม่ช้า”เธอร้องไห้ขณะที่อธิบาย

“ไม่ต้องเป็นห่าง พี่สบายดี พี่แค่เหนื่อยจากการฝึกก็เลยพักผ่อนนิดหน่อย”หลิน ฮวงลูบหัวเธอ

“พักผ่อน?พี่หลับไปหนึ่งสัปดาห์เลยนะ!”หลิน ซินดุเขา

“หนึ่งสัปดาห์?ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมพี่จึงหิว....ซิน เอ๋อร์ สั่งข้าวให้พี่กินหน่อย พี่จะไปอาบน้ำก่อน”

“ได้เลย!”หลิน ซินเดินไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อสั่งอาหารให้เขา