ตอนที่ 1 ข้าเป็นผู้หญิงของเจ้า
ตอนที่ 1 ข้าเป็นผู้หญิงของเจ้า
ทะลุพายุฟ้าผ่าที่สาดส่องกับแสงที่ไม่มีวันสิ้นสุด
ชูฉิง นั่งอยู่ภายในห้องนักบิน เห็นฉากที่ทำให้เขาตะลึง
บนท้องฟ้าเหนือเขาดวงดาวเองดูเหมือนเป็นปลายนิ้ว แสงดาวพราวพร่างพรายห่อหุ้มเขาไว้ในกาแลคซีของภาพแต่ละภาพมีเอกลักษณ์เฉพาะในแบบของตัวเอง วิสัยทัศน์ของสาว ๆ ที่หลงใหลในความงดงามของพระเจ้าปรากฏตัวขึ้นขณะที่พวกเขาหยุดพักและจ้องมองเขาอย่างไม่หยุดยั้งตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจที่ไม่มีวันจบสิ้นด้วยจิตวิญญาณอันกล้าหาญอย่างท่วมท้นด้วยความอ่อนโยนเช่นหยกด้วยสง่างามอันไร้ค่า ...
ความรู้สึกที่สวยงามอย่างไม่อาจคาดเดาได้เนื่องจาก ชูฉิง สูญเสียความสามารถในการเข้าใจภาษาทั้งหมด
***
ชูฉิง ซึ่งเป็นกองทัพอากาศที่อายุน้อยที่สุดของสาธารณรัฐแห่งนี้ อายุ 21 ปีในปีนี้ เขาเป็นนักบินหนุ่มที่โดดเด่นที่สุดของประเทศและงานของเขาคือการทดสอบเครื่องบินรบรุ่นที่สี่รุ่น J14 Peregrine Falcon
การทดสอบมีความสำคัญเป็นพิเศษเนื่องจากทั้งประธานทหารกลางและกองทัพบกจะเข้าร่วมงาน ซูฉิง ได้ตั้งใจอย่างมากและไม่กล้าที่จะลังเลใจ
ซูฉิงใช้ความเร็วเหนือเสียงที่ระดับความสูง 10,000 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลเมฆพายุที่สดใสจะออกมาและห่อหุ้มเครื่องบินทั้งหมดไว้ หลังจากผ่านพายุฟ้าแลบเขาได้พบกับฉากที่สวยงามทำให้เขาเกือบจะสูญเสียความคิด
แสงดาวยิงเข้าหาร่างของ ชูฉิง ศีรษะของเขารู้สึกว่ามันกำลังจะแตกออกและทำให้เขาตื่นขึ้นด้วยความกลัว
ภาพลวงตามากมายไหลผ่านเขา ฉากประหลาดประหลาดเลือนหายไปในที่สุด
“สำนักงานใหญ่! นี่คือ Falcon 00 มีสถานการณ์ผิดปกติ!”
ชูฉิง กัดฟันไว้ เขาทนทุกข์ทรมานกับบาดแผลขณะที่พยายามส่งรายงานเหตุฉุกเฉินไปยังศูนย์ควบคุมบนพื้นดิน
ระบบการสื่อสารยังคงเงียบ ...
ชูฉิง รู้สึกประหลาดใจเมื่อพบว่าระบบอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดบนเครื่องบินถูกสั่งโดยสมบูรณ์
อุณหภูมิภายในเครื่องบินเริ่มค่อยๆไต่ขึ้น ซูฉิง รู้สึกเหมือนอยู่ในเตา
"J14-00 สูญเสียการควบคุมนักบิน ซูฉิง กำลังขออนุญาตใช้ร่มชูชีพ!"
ชูฉิง ออกคำร้องขอฉุกเฉินเนื่องจากเครื่องบินชนหน้าผาก
บ้าจริง!
ซูฉิง สาปแช่งอย่างเงียบ ๆ
"J14-00 สูญเสียการควบคุมนักบิน ชูฉิง ขออนุญาตใช้ร่มชูชีพ!"
“...”
"J14-00 สูญเสียการควบคุมนักบิน ชูฉิง ขออนุญาตใช้ร่มชูชีพ!"
“...”
"J14-00 สูญเสีย ... ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของประเทศ ฉันกระโดด!"
***
ทวีป เหลียงชาง
กลุ่ม อาณาจักรภูเขา Clear Wilderness
ฝุ่นและควันลอยขึ้นขณะที่ม้าวิ่งข้ามทุ่งหญ้า
กองทหารม้าที่สร้างขึ้นจากทหาร 60 คนต่างก็โผงผางอย่างขมุกขมัวในขณะที่กำลังไล่ตามเป้าหมาย หน่วยก้านพวกเขามีความสุขและยโส
เหยื่อที่พวกเขากำลังไล่ล่าอยู่ไม่ใช่หมาป่าป่าหรือกวาง แต่เป็นเด็กสาวอายุ 17 หรือ 18 ปี
หญิงสาวคนนี้วิ่งเร็วที่สุดราวกับลม แม้จะเร็วกว่าเมื่อเทียบกับม้าที่ไล่ตามเธอ
แต่แน่นอนว่ามีข้อ จำกัด ในการอดทนของเธอ หลังจากนั้นไม่กี่นาทีก้าวของเธอก็ชะลอตัวลง ทหารม้าใช้โอกาสนี้แยกตัวออกและล้อมรอบเธอ
ชายหนุ่มคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีขาวเดินไปข้างหน้าบนหลังม้าและหัวเราะสนิท "สาวน้อย เจ้าควรเชื่อฟังอัศวินดาราของฉัน เจ้าคิดว่าเจ้านายของปราสาทแห่งความดุร้าย จะทำร้ายเจ้าหรือ? "
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมอง, หน้าอกของเธอพองไปข้างนอก แม้ว่าเธอจะถูกล้อมรอบไปด้วยทหารม้า แต่การแสดงออกของเธอยังคงสงบอยู่ ดวงตาที่กล้าหาญของเธอมองเขาด้วยคำพูดหยาบคาย "เจ้าคิดว่าเจ้ามีคุณสมบัติ?"
"ฮ่าฮ่าข่าวลือเกี่ยวกับความหยิ่งของ อัศวินดารา เป็นความจริงอย่างแน่นอน เพื่อที่จะทำสัญญานอกเหนือจากการทำให้เจ้าเต็มใจยอมแพ้หรือทำให้ใกล้ตาย "ชายหนุ่มที่สวมชุดขาวหัวเราะเสียงดังขณะยกแส้ของเขา "พี่น้องให้เธอได้ลิ้มลองรสชาติพลังของปราสาท ปราสาทแห่งความดุร้าย ที่โกรธา"
ทุ่งหญ้าก้องไปด้วยเสียงกระหึ่ม
ทหารม้าห้าสิบกว่าคนที่มีอาวุธหอกและกระบี่กระโดดขึ้นไปบนหลังม้า
การแสดงออกของหญิงสาวยังคงเหมือนเดิมยกเว้นรอยยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เต็มไปด้วยความรังเกียจ "เจ้าทุกคนอยากจะตาย? ดี!". มือของเธอขดตัวรอบ ๆ อากาศที่ว่างเปล่าและหอกสีขาวที่สุกใสทันทีปรากฏขึ้นในด้ามจับของเธอ
หอกยิงไปข้างหน้าในขณะที่เปล่งความตั้งใจฆ่าที่รุนแรงเจาะทางผ่านจากเกราะเพื่อเกราะ
ก่อนใครสังเกตเห็นทหารสองคนแรกที่หน้าหายตัวไปแล้ว
ฆ่า!
สมาชิกที่เหลือของทีมก็โกรธเมื่อพวกเขาเห็นสิ่งนี้
หอกที่ส่องแสงยังคงเหี่ยวไปข้างหน้าไร้ความปราณี ทหารเกราะที่เพิ่งยกหอกของตัวเองก็ค้นพบหลุมขนาดใหญ่ที่หน้าอกของเขา หญิงสาวไม่ได้พยายามดึงหอกของเธอ ในทางตรงกันข้ามเธอใช้แรงเหวี่ยงเพื่อกระโดดไปข้างหน้าและบังคับให้หอกแทงในส่วนโค้ง
เสียงของโลหะแตกแตกออกเป็นเสียงเดียวกันก่อนที่ศีรษะลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า
ทหารที่อยู่ข้างหลังกำลังสยดสยองและแขนของพวกเขาพลิกอาวุธของพวกเขา
การเคลื่อนไหวของสาวน้อยนั้นเร็วมาก เธอสังหารอย่างรวดเร็วและเด็ดขาดทำให้หน้าของทุกคนหน้าซีดด้วยความกลัว เธอแทบฆ่าทางของเธอผ่านทางกลุ่มได้อย่างง่ายดายหลีกเลี่ยงความพยายามของพวกเขาในการจับเธอ อากาศในบริเวณโดยรอบค่อยๆจางลงในหมอกสีแดงละเอียด เสียงกรีดร้องที่สยดสยองอย่างต่อเนื่องสะท้อนไปทั่วที่ราบ
ชายหนุ่มผิวขาวที่มั่นใจในตัวเองได้หันมาซีดเซียว
ครู่ต่อมามีนักรบมากกว่าห้าสิบคนที่กลายเป็นซากศพที่ถูกตัดขาดออกไปห้าสิบชิ้น
เมื่อถึงเวลาที่เด็กหญิงขยับดวงตาที่หนาวเย็นของเธอกลับไปสู่ชายหนุ่ม เขากลัวว่าเขาจะวางหัวเข่าของเขาไว้ที่พื้นแล้ว
"ได้โปรดอย่า ... !"
ปลายหอกของเธอหยุดนิ้วจากใบหน้าของเขา ชายหนุ่มผู้ซึ่งกางเกงของเขาเปียกโชกกลายเป็นเปียกแม้ในขณะที่เขาสูญเสียการควบคุมของลำไส้ของเขา
"เจ้าต้องการที่จะเป็นนายของฉันกับลักษณะที่น่าสงสารนี้?"
หญิงสาวหัวเราะสดชื่น
ถึงแม้จะมีชีวิตอีกกว่าห้าสิบชีวิตหอกที่มือของเธอไม่ได้แสดงเลือดไหลเพียงอันเดียว
"หอกอาร์กติกดาราอสรพิษ?"
เด็กหนุ่มก็ส่งเสียงดังเมื่อเขาจำได้ว่าเป็นหอก
"เจ้าเป็นดาราศักดิ์สิทธิ์" พยัคฆ์เศียรทมิฬ "หลินชง!"
"ตอนนี้เจ้ารู้ว่าข้าเป็นใคร?" สาวน้อยขยับหอกบนมือของเธอในขณะที่เยาะเย้ย "มนุษย์ที่สมควรได้รับการทรงโปรดปรานของข้าไม่มีอยู่ในโลกนี้!"
"ใช่ ๆ! คนรับใช้สุนัขตัวนี้มีตา แต่ไม่เห็นข้าขอร้องพี่สาวหลินอย่างจริงใจขอให้ช่วยหน่อยชีวิตเล็ก ๆ ของข้า! "ชายหนุ่มกำลังงงขณะที่เขาพูดขณะที่เสียใจในใจ – สวรรค์สาวน้อยคนนี้เป็นดาราศักดิ์สิทธิ์ ไม่แปลกใจที่เธอเป็นคนจึงรวดเร็วและรุนแรง ตำนานกล่าวว่า พยัคฆ์เศียรทมิฬ มีอารมณ์ที่ร้อนและหยิ่งจนกระทั่งวันนี้ไม่มีใครสามารถพันธสัญญากับเธอได้ เขาเพียง แต่ตำหนิความโชคร้ายของเขาในการกระตุ้นให้ปีศาจตัวนี้อยู่ในชุดแกะ
"มองไปที่การขาดการควบคุมตนเองของเจ้าค่อนข้างน่าเบื่อให้ข้าช่วยเจ้าให้ความช่วยเหลือบ้าง"
หลินชงหัวเราะเยาะหอกทุบลง
เด็กหนุ่มรู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่หนาวเหน็บแปลก ๆ ในชุดชั้นในที่เปียกชุ่มก่อนที่เลือดออกจากใบหน้าของเขาจะพุ่งออกมาจากเป้าของเขาทำให้เขาร้องเสียงดังเหมือนหมูที่ถูกฆ่า
เขาถูกตอน!
"ไปให้พ้นสายตาของเจ้า"
หอกอสรพิษจากมุมมองของเธอ เธอไม่อยากเสียเวลามากขึ้นกับถังขยะไร้ประโยชน์นี้
ชายหนุ่มไม่กล้าพูดอะไรอีก เขารู้สึกขอบคุณบรรพบุรุษของเขาสำหรับความสามารถในการเก็บชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาหลังจากที่เผชิญหน้ากับปีศาจตัวนี้ เขากลืนความเจ็บปวดและปีนขึ้นไปบนหลังม้าของเขาแล้วปัดหัวกลับไปที่ป้อมปราการอย่างต่อเนื่องแช่งหลินชงจากด้านล่างของหัวใจ
***
ถัดจากแม่น้ำใน หุบเขาความดุร้าย
หญิงสาวที่คลี่คลายริบบิ้นทำให้ผมของเธอหลวม ริบบิ้นไปพร้อมกับเสื้อผ้าของเธอขณะที่มันหล่นเผยให้เห็นรูปร่างที่ละเอียดอ่อนและอ่อนนุ่มกองอยู่บนหน้าอกของเธอกระปรี้กระเปร่าและสมบูรณ์ เธอก้าวเข้าสู่น้ำเย็นเพื่อล้างเลือด ถ้าผู้ชายคนใดกล้าที่จะแอบมองเธอตอนนี้เขาก็จะกลายเป็นผู้หญิงอย่างไร้ความปราณี
หลังจากซักตัวเองสักพักหนึ่งเสียงดังก็ดังขึ้นมาจากฟากฟ้า
เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นลูกไฟขนาดใหญ่แหวกผ่านก้อนเมฆที่เหี่ยวเฉาเดินตรงไปยังแม่น้ำที่เธอยืนอยู่
การแสดงออกของเธอเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เธอพยายามที่จะคว้าเสื้อผ้าของเธอและกระโดดออกจากน้ำ แต่เธอก็ก้าวช้าเกินไป ความเร็วของลูกไฟลุกลามอย่างรวดเร็วภายในพริบตามันโตขึ้นหลายครั้งใหญ่ดังล้มลง
เสียงระเบิดดังสนั่นดังขึ้น!
เปลวไฟปกคลุมท้องฟ้า
ห่างออกไปหลายไมล์ ชูฉิง ใช้มีดอเนกประสงค์ของเขาเพื่อตัดเชือก
"ดี ชื่อเสียงอันยากลำบากของฉัน" ชูฉิง นั่งอยู่บนพื้นหญ้าและมองไปที่เสาควันที่ห่างไกลขึ้นขณะที่ถอนหายใจลึก ๆ ในฐานะนักบินมือหนึ่งหมายเลขหนึ่งของประเทศเขาล้มเหลวที่จะลงจอดเครื่องบินรุ่นล่าสุด J14 ในเที่ยวบินแรกอย่างเป็นทางการ อย่างแท้จริงมันจะค่อนข้างยากที่จะมองคนอื่นในสายตาเป็นเวลานาน
หลังจากที่เขาตรวจสอบและค้นพบว่าไม่มีอาการบาดเจ็บใด ๆ บนร่างกายของเขาเขาลุกขึ้นยืนเพื่อตรวจสอบสภาพแวดล้อมโดยรอบไม่สามารถปราบปรามความรู้สึกแปลก ๆ ที่อยู่ในใจของเขาได้
การทดสอบครั้งนี้เกิดขึ้นที่ฐานทัพอากาศที่ลับสุดยอดไม่ใช่ในทุ่งหญ้าปัจจุบันที่เขาอยู่ที่นี่ J14 บินเร็วเกินไปในโหมดเหนือเสียงของมันแล้วเดินทางออกนอกขอบเขต? ถึงแม้ว่าเขาจะยังงงงวยอยู่ก็ตาม แต่ ชูฉิง ก็ขี้เกียจมากเกินไปที่จะถามคำถามนี้อีก สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้ก็คือการมุ่งหน้าไปยังเครื่องบินที่ตก
ชูฉิง รีบเดินไปที่หุบเขา หน้าเขาเป็นฉากที่เจ็บปวด
เครื่องบินรบรุ่น J14 รุ่นที่สี่ - ความภาคภูมิใจและความปิติยินดีของประเทศของเขาในปัจจุบันดูเหมือนว่ารถแทรกเตอร์รุ่นนี้กำลังวิ่งหนี มันถูกทุบทั้งหมดเป็นชิ้น ๆ
ขณะที่ชูฉิงเดินรอบ ๆ บริเวณนี้เขาก็เห็นภาพร่างเล็ก ๆ หัวใจของเขาเพิ่มขึ้นและสาปแช่งเงียบ กองทัพอากาศมีนโยบายที่รุนแรงมาก หากเกิดความล้มเหลวทางกลขณะบินในบริเวณที่อยู่อาศัยนักบินไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากเครื่องบิน แม้ว่าเขาจะเรียกว่า อซเขาก็จะได้รับการตำหนิอย่างหนักหากเกิดอันตรายแก่พลเรือน
เขารีบวิ่งไปและนำหญิงสาวไปฝั่ง
ดูเหมือนว่าเด็กผู้หญิงกำลังอาบน้ำอยู่ร่างกายของเธอเปียดผ้าขาวบางชิ้นแทบจะไม่ปิดบนร่างที่เปลือยเปล่าของเธอ ขณะที่ชูฉิงยกขึ้นเพื่อนำเธอขึ้นฝั่งเสื้อคลุมของเธอหลุดและเผยให้เห็นเต้านทที่งดงามตระหง่านของยอดเขาที่สูงตระหง่านทำให้เลือดของชูฉิงร้อน โชคดีที่เป็นทหารเขาได้รับการฝึกฝนทางร่างกายและจิตใจอย่างเข้มข้น ชูฉิง สามารถระงับดการตัดสินของเขาได้ขณะที่เขานำหญิงสาวคนนี้ไปที่หญ้าและคลุมเธอด้วยเสื้อคลุม
ใบหน้าของหญิงสาวซีดและร่างกายของเธอไม่ได้แสดงบาดแผลใด ๆ เธอต้องถูกกระแทกด้วยความกดดันที่เกิดขึ้นในช่วงกระแทก แต่น่าเสียดายที่เธอเดินออกไปในแม่น้ำและต้องดื่มน้ำมากจนเกินไป
คิดถึงเรื่องนี้ชูฉิงรีบวางเธอลงและยกจมูกที่น่ารักขึ้นเล็กน้อย เขาหายใจเข้าและคุกเข่าลงเพื่อทำหน้าที่ช่วยหายใจ
ตอนที่ริมฝีปากของพวกเขาสัมผัสได้ ชูฉิงก็รู้สึกแรงดูดที่ทรงพลังที่มาจากภายในร่างของสาว ๆ ทำให้ริมฝีปากของเขาแน่นสนิท สิ่งที่ชื้นและมีกลิ่นหอมทำให้ทางลิ้นของเขาผูกพัน ผิวของเขาแดงขึ้นเหมือนที่เกิดไฟไหม้ ชูฉิง ค้นพบสัญลักษณ์ดาวพราวประกายบนหน้าผากของหญิงสาว ก่อนที่เขาจะมีเวลาคิดถึงความหมายนั้นหน้าผากของตัวเองก็เริ่มไหม้ด้วยความเจ็บปวดราวกับว่าใครบางคนกำลังแกะสลักไว้โดยใช้ปลายดาบ!
ในขณะที่ศีรษะของเขารู้สึกราวกับว่ามันกำลังแตกออกร่างของเขาสูญเสียความแข็งแกร่งและกลายเป็นตัวของตัวเองอย่างแน่นหนา ทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นหมอก ก่อนที่เขาจะหมดสติเขาได้เห็นรังสีของแสงดาวที่แผดเผาออกมาจากด้านในของเธอ ...
ใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนดาวสีแดงเข้มส่องสว่าง
***
นกกระเซ็นเป็นกลิ่นหอมของดอกไม้กระจายผ่านสายลมตอนเช้า
ชูฉิง ตื่นขึ้นมาช้าๆ เขารู้สึกราวกับว่าเขานอนในที่นอนนุ่ม คล้ายกับที่นอนระดับไฮเอนด์ เขาตั้งใจให้มันบีบ
เสียงแหบเล็ก ๆ ไหลมาจากด้านล่างทำท่าเหมือนถังน้ำล้างศีรษะ ชูฉิง รีบเร่งเปิดตาและสังเกตเห็นว่าเขานอนหลับอยู่ด้านบนของเด็กหญิง เธอตื่นขึ้นมาตั้งแต่ยังไม่รู้ ใบหน้าของเธอแดงตาที่อายเธอจ้องอยู่ที่มือของเขาคลานหน้าอกของเธอ
การแสดงออกของ ชูฉิง ยังคงนิ่งขณะที่เขาค่อยๆปีนขึ้นไปที่ผู้หญิง เขาเคร่งขรึมถาม: "คุณรู้สึกดีหรือไม่? ฉันหวังว่าคุณจะไม่รู้สึกหนาวเพราะเกิดอะไรขึ้นเมื่อวานนี้ ... "
“ฮึ่ม!”
เด็กผู้หญิงลุกขึ้นและหมอบลง เธอจ้องมองการสะท้อนของเธอเองในความมึนงง
เมื่อเห็นท่าทางที่ตื่นตระหนกของเธอ, ซูชิงคาดเดาสิ่งที่เลวร้ายกว่าที่เขาคาดไว้
หญิงสาวแยกผมบนหน้าผากของเธอออกจากกันและสัมผัสเบา ๆ มันทำให้เกิดสัญลักษณ์สดใสที่จะโผล่ออกมา ร่างกายของหญิงสาวทั้งตัวสั่นตัวกำปั้นของเธอแน่นเพื่อให้ข้อต่อกลายเป็นสีขาวมรณะ ดวงตาสีทองของเธอกำลังมองไปที่ระยะทางที่รูปของชายหนุ่มที่ผ่อนคลายอาบน้ำในแม่น้ำ ตอนนี้เขากำลังร้องเพลง: "ตอนที่ฉันเข้าร่วมกองทัพก็เหมือน ... "
มันฟังดูดีจริงๆ!
หญิงสาวส่ายหัวของเธออย่างรุนแรงการขับไล่ความคิดในใจของเธอ มันเป็นความผิดของชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ คนที่เด็ดขาดที่กล้าหาญที่จะนอนบนร่างกายที่บริสุทธิ์ของเธอและงีบหลับในชั่วข้ามคืน เขาแม้กระทั่งแม้กระทั่ง ...
หอกอาร์กติกอสรพิษดาราอยู่ในมือฆ่าเจตนารุนแรงแผ่จากมัน
แสงประกายฉับพลันไปทางชูฉิง
ชูฉิง สังเกตพฤติกรรมผิดปกติของเด็กผู้หญิง เขาหลบไปด้านหลังหอกได้นำไปอยู่คอของเขา ความเร็วของสาวน้อย นั้นเร็วมาก
เด็กสาวกัดฟันของเธอและพูด
"ผู้พันธสัญญาระดับดาราศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าคือ ‘พยัคฆ์เศียรทมิฬ' หลินชอง ตั้งแต่วันนี้ข้าเป็นผู้หญิงของเจ้า!"
ชูฉิง เกือบจะสำลักตาย
