TWO Chapter 189 มหาวิทยาลัยสีหนาน

TWO Chapter 189 มหาวิทยาลัยสีหนาน

ไกอา ปีที่ 1 เดือนที่ 7 วันที 2 เวลา 10.00 น. ณ ห้องโถงประชุม เมืองซานไห่

โอหยางโชวได้เรียก ฟ่านจงหยาน, สูซูต้า, ผู้อาวุโสซุน, ผู้อาวุโสหลี่ และเสี่ยวเยว่ มาเข้าร่วมประชุม ผู้อาวุโสหลี่คือผู้เฒ่าที่ทะเลาะกันผู้อาวุโสซุนก่อนหน้านี้ ในบรรดาผู้เชี่ยวชาญทั้ง 30 คน มีเพียงเขาที่เป็นสถาปนิก

เมื่อคืนนี้ หลังจากที่โอหยางโชวกลับจากงานเลี้ยง เขาก็กลับมาที่คฤหาสน์ของลอร์ด และเริ่มคิดเกี่ยวกับโครงสร้างใหม่ของวิทยาลัยเหลียนโจว

เมื่อตอนที่วิทยาลัยเหลียนโจวถูกก่อตั้งขึ้นในครั้งแรก มันมีไว้พัฒนาข้าราชการพลเรือน วันนี้ เขามีผู้เชี่ยวชาญหลายคนเพิ่มเข้ามา มันคงไม่เหมาะสมที่จะเรียกว่าวิทยาลัยอีกต่อไป ในท้ายที่สุด โอหยางโชวก็ตัดสินใจใช้ระบบการศึกษาของราชวงศ์ชิง และเปลี่ยนชื่อวิทยาลัยเหลียนโจว เป็นมหาวิทยาลัยสีหนาน

โอหยางโชวมองไปรอบๆ ก่อนที่จะบอกทุกคนเกี่ยวกับโครงสร้างของมหาวิทยาลัยสีหนาน “มหาวิทยาลัยสีหนานจะจัดตั้ง 3 วิทยาลัยชั่วคราว ซึ่งได้แก่ วิทยาลัยเศรษฐศาสตร์, วิทยาลัยวิทยาศาสตร์ทั่วไป และวิทยาลัยสถาปัตยกรรม เศรษฐศาสตร์เดิม, การเมือง และหน่วยงานด้านกฎหมาย จะอยู่ในวิทยาลัยเหล่านี้ และพวกมันยังจะรับผิดชอบในการผลิตข้าราชการพลเรือนด้วย โดยงานเกี่ยวกับการคำนวณทั้งหมด จะอยู่ในวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ทั่วไป ส่วนงานเกี่ยวกับธุรกิจ, เศรษฐศาสตร์ และการตรวจสอบบัญชี ทั้งหมดจะอยู่ในวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์ พวกเขาจะรับผิดชอบในการผลิตผู้มีความสามารถพิเศษสำหรับกรมการเงิน และฝ่ายตรวจสอบบัญชี”

“วิทยาลัยวิทศาสตร์ทั่วไปเป็นเหมือนกับชื่อของมัน เนื่องจากเป็นวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่จึงจะเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่นี่ สุดท้ายก็คือวิทยาลัยสถาปัตยกรรม” โอหยางโชวหันไปมองเสี่ยวเยว่ “สมาชิกหลักของกิลด์ลั้วเยว่ ส่วนใหญ่จะจบการศึกษาจากวิทยาลัยสถาปัตยกรรมหลวง และพวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่แตกต่างกัน ดังนั้น สมาชิกเหล่านี้ส่วนใหญ่จะอยู่ในวิทยาลัยสถาปัตยกรรมนี้”

“ปัจจุบัน มหาวิทยาลัยสีหนานมีเพียง 3 วิทยาลัยเท่านั้น ในอนาคต มันอาจจะมีเพิ่มมากขึ้น”

การเปลี่ยนแปลงวิทยาลัยเหลียนโจวของโอหยางโชว ไม่มีอะไรในสายตาจองผู้อาวุโสหลี่ที่เป็นคนสมัยใหม่ อย่างไรก็ตาม ในสายตาของฟ่านจงหยาน และสูซูต้า มันเป็นเรื่องที่น่าตกใจมาก

โชคดีที่ทั้ง 2 คน ไม่ค่อยแสดงออก นอกจากนี้ โอหยางโชวยังใช้พวกเขามาถึงครึ่งปีแล้ว ดังนั้น กระบวนการคิดและมุมมองของพวกเขาจึงค่อยๆเปลี่ยนไป พวกเขาค่อยๆเริ่มยอมรับความคิดสมัยใหม่เข้ามา

และนี่เป็นสิ่งที่โอหยางโชวต้องการ

หลังจากนี้ มันจะไม่เหมาะที่จะทำให้พวกเขาเป็นไซบอร์กในอนาคต ถ้าเขาต้องการให้พวกเขาช่วยเขา ในการตจัดการดินแดนในชีวิตจริงโดยไม่มีความคิดสมัยใหม่ พวกเขาก็จะกลายไซบอร์กที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย

ฟ่านจงหยานเป็นคนที่ตอบสนองเร็วที่สุด “ข้าเห็นด้วยกับการเปลี่ยนแปลงวิทยาลัยเหลียนโจว”

สูซูต้ากล่าวตาม และยอมรับมันเช่นกัน

โอหยางโชวพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “สูซูต้าจะเป็นอธิการบดีของมหาวิทยาลัยสีหนาน, ผู้อาวุโสซุน จะเป็นคณบดีของวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ทั่วไป, ผู้อาวุโสหลี่จะเป็นคณบดีของวิทยาลัยสถาปัตยกรรม สำหรับคณบดีของวิทยาลัยเศราฐศาสตร์ ซูต้า เจ้ามีคนที่เหมาะสมหรือไม่?”

สูซูต้าครุ่นคิดชั่วครู่ ก่อนจะตอบว่า “เรียนนายท่าน ข้าขอเสนออาจารย์ซูเฉ๋อ”

“ซูเฉ๋อ?” โอหยางโชวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย และถามออกไปด้วยความสงสัยว่า “ซูเฉ๋อเป็นทางเลือกที่ดี แต่เขาเคยบอกว่า เขาไม่สนใจอาชีพเช่นนี้ แล้วเขาจะเห็นด้วยหรือ?”

สูซูต้าพยักหน้า “นายท่านคงยังไม่ทราบ แม้ว่าเขาจะไม่ต้องการอาชีพดังกล่าว แต่เขาก็กังวลเกี่ยวกับการสอนของวิทยาลัยเหลียนโจว นอกจากนี้ การเป็นคณบดีวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์ ยังแตกต่างจากการเป็นคณบดีของวิทยาลัยเหลียนโจว เขาจะไม่ต้องควบคุมดูแลทุกสิ่งทุกอย่าง และจะควบคุมเพียงการสอนเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ข้ามั่นใจว่าซูเฉ๋อจะยอมรับมัน”

“ดี ดีมาก การเปลี่ยนชื่อเป็นมหาวิทยาลัยสีหนาน, การจ้างอาจารย์ และการขยายพื้นที่ จะถูกมอบให้ฝ่ายการศึกษาและวัฒนธรรมจัดการ”

“ขอรับนายท่าน!” สูซูต้ากล่าวตอบ

“ขั้นแรกของการขยายพื้นที่ ควรจะเพิ่มขึ้นอย่างน้อย 50 เท่าของวิทยาลัยเหลียนโจวเดิม โดยในพื้นที่ตะวันตกของเขตหลัก 1 ใน 3 จะถูกมอบให้มหาวิทยาลัยสีหนาน และมันจะไม่ได้มีเพียงห้องเรียนเท่านั้น ยังต้องมีหอพักนักศึกษา, โรงอาหาร, หอพักอาจารย์ผู้สอน, ห้องโถง, ทางเดิน, สวน และอื่นๆ มันจะถูกสร้างเป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะแก้การศึกษาเล่าเรียน ฝ่ายการศึกษาและวัฒนธรรม จะต้องทำงานร่วมกับฝ่ายก่อสร้าง และเชิญอาจารย์บางคนจากวิทยาลัยสถาปัตยกรรมมาเข้าร่วมการออกแบบ จากนั้น ค่อยมาขออนุมัติจากข้า” โอหยางโชวอธิบายถึงอนาคตของแบบแปลนมหาวิทยาลัยสีหนานให้พวกเขาฟัง

“ขอรับนายท่าน!” คำอธิบายของโอหยางโชวทำให้สูซูต้าประหลาดใจ และรู้สึกตื่นเต้นไปกับมันด้วย

โอหยางโชวพยักหน้า แล้วมองไปที่ผู้อาวุโสหลี่ “ผู้อาวุโสหลี่ การออกแบบโดยรวมจะถูกมอบให้ท่าน สำหรับท่านที่เป็นสถาปนิก มันคงไม่ยากเกินไปใช่หรือไม่?”

ผู้อาวุโสหลี่หัวเราะ “แน่นอน ไม่เลว เจ้าทำให้เลือกคนแก่ของข้าเดือดพล่านเลย!”

โอหยางโชวได้มอบพื้นที่ 1,000 หมู่ ในเขตหลัก เพื่อสร้างมหาวิทยาลัยสีหนาน ด้วยเหตุนี้ จะเป็นได้ชัดว่า เขาสนใจการศึกษาและการพัฒนาความสามารถพิเศษมากแค่ไหน

หลังจากที่ฟ่านจงหยานและสูซูต้าออกไป โอหยางโชวก็หันไปทางผู้อาวุโสหลี่ และผู้อาวุโสซุน เขาหัวเราะแล้วกล่าวว่า “ผู้อาวุโสซุน ผู้อาวุโสหลี่ ข้าไม่ได้ขอความคิดเห็นจากพวกท่าน ข้าหวังว่าพวกท่านจะเข้าใจ”

ผู้อาวุโสซุนโบกมือ “โอหยาง ตั้งแต่เรามาอยู่ในเมืองซานไห่ เราก็จะทำตามคำสั่งของเจ้า เจ้าเป็นลอร์ด ถึงแม้ว่าการเคารพผู้อาวุโสจะเป็นสิ่งที่ดี แต่คนที่ตัดสินใจสุดท้ายก็ยังคงเป็นเจ้า”

“ข้าทราบแล้ว!”

ผู้อาวุโสซุนพนักหน้า แล้วกล่าวว่า “โอเค กลุ่มคนชราอย่างเราได้นอนอย่างเกียจคร้านมา 1 เดือนแล้ว ดังนั้น มันถึงเวลาที่พวกเราจะทำงานบางอย่างแล้ว เจ้าสามารถผ่อนคลายและส่งมอบวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ทั่วไป และวิทยาลัยสถาปัตยกรรมให้เราได้”

หลังจากกล่าวจบ ผู้อาวุโสซุนก็ออกไปพร้อมกับผู้อาวุโสหลี่

สุดท้าย จึงเหลือเพียงเสี่ยวเยว่และโอหยางโชว อยู่ภายในห้องโถงประชุม เมื่อวานนี้ โอหยางโชวยุ่งเกินไป จนทั้ง 2 คน ไม่ได้มีเวลาพูดคุยกันมากนัก

“เสี่ยวเยว่ ครั้งนี้ข้าคงต้องขอบคุณเจ้าจริงๆ ถ้าเจ้าไม่ได้พูดคุยกับปู่ของเจ้า เมืองซานไห่ก็คงไม่ได้รับกลุ่มคนชั้นยอดเช่นนี้” โอหยางโชวกล่าวด้วยความจริงใจ

เธอมองเขาด้วยท่าทางซับซ้อน “เราไม่ได้เจอกัน 2-3 วันแล้ว และท่านทำให้ข้ามองท่านแตกต่างออกไป โอหยาง จริงๆแล้วท่านทำให้ข้าตกใจมากๆเลยล่ะ”

ก่อนการอพยพ เสี่ยวเยว่คิดว่าการที่โอหยางโชวปิดบังไอดีของเขานั้นมากเกินไป เขาแสดงออกอย่างลึกลับแม้แต่กับเธอ

เมื่อความจริงเปิดเผย เธอไม่เคยคิดเลยจริงๆว่าเขาจะเป็นปลาทองตัวใหญ่ และยังเป็นฉลามขนาดใหญ่ด้วยเช่นกัน

เมื่อเสี่ยวเยว่ได้เห็นโอหยางโชวจัดการงานบริหารที่สำคัญเช่นนี้ เขาสั่งโน่นนี่นั่น ทำให้บุคคลทางประวัติศาสตร์อย่างฟ่านจงหยานฟังเขา เธอไม่สามารถเชื่อมโยงเขากับพ่อบ้านหนุ่มในชีวิตจริงได้เลย

โอหยางโชวส่ายหัว “เสี่ยวเยว่ หยุดล้อเลียนข้าได้แล้ว ข้ามีความสุขมากที่เจ้ามา เจ้าคงไม่ทราบว่าปิงเอ๋อคิดถึงเจ้ามากเพียงใด”

หลังจากที่กล่าวถึงปิงเอ๋อ เสี่ยวเยว่ก็แข็งค้าง ก่อนจะหัวเราะแล้วกล่าวว่า “ท่านเอาใจใส่เด็กน้อยนั่นเป็นอย่างดี นางเป็นดั่งเจ้าหญิงของเมืองซานไห่ และทุกๆคนก็เอาใจใส่นาง นางยังมีสาวใช้คอยตามนางไปรอบๆ แล้วนางยังจะจำข้าได้อีกหรือ?”

โอหยางโชวหัวเราะอย่างอายๆ “เจ้าอิจฉาหรือ? เจ้า อา เจ้าไม่เข้าใจนางจริง? เด็กนั่นใส่ใจมากกับความสัมพันธ์ นางมีคนที่ใกล้ชิดอยู่ไม่มาก และเจ้าก็เป็นหนึ่งในนั้น” โอหยางโชวกล่าวต่อ “นางได้มาหาข้าเมื่อคืน เพื่อขอร้องให้ข้าย้ายเจ้ามาอยู่ในคฤหาสน์ของลอร์ด แต่ข้าดุนาง จากที่เห็น ข้าบอกได้ว่านางต้องการเจ้ามาก”

เสี่ยวเยว่อาศัยอยู่ในที่พักอาศัสกับปู่และครอบครัวของเธอ ในเขตที่พักอาศัยของข้าราชการ ก่อนหน้านี้ สถานการณ์บังคมให้พวกเขาอย่างห่างกัน แต่ตอนนี้ เธอไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ห่างจากครอบครัวของเธอ

คนที่อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ของลอร์ดมีเพียงครอบครัวของโอหยางโชว แม้ว่าจะมีคนเข้าใจความสัมพันธ์ของพวกเขาผิดอยู่เล็กๆน้อยๆ แต่ในความเป็นจริง พวกเขาเป็นเพียงเพื่อนที่ดีต่อกันเท่านั้น

“โอ้” โอหยางโชวจำได้ เขาจึงกล่าวว่า “ข้ารู้สึกว่า อัจฉริยะที่จบการศึกษาจากวิทยาลัยสถาปัตยกรรมหลวง ไม่เหมาะที่จะอยู่ในมหาวิทยาลัยสีหนาน ฝ่ายก่อสร้างกำลังสร้างและปรับปรุงดินแดนใหม่ มีสิ่งก่อสร้างหลายแห่งที่ต้องการความช่วยเหลือจากพวกเจ้า ข้าได้ตรวจสอบเล็กๆน้อยๆ แล้วพบว่า เพื่อนของเจ้าบางคนมีพรสวรรค์”

“จากความเข้าใจของข้า การก่อสร้างเมืองซานไห่ใกล้จะสมบูรณ์แล้ว แล้วมันยังต้องการความช่วยเหลือจากพวกเขาอีกหรือ?” เสี่ยวเยว่กล่าว

โอหยางโชวส่ายหัว “ทำไมจะไม่มี? มันดูดีแค่ภายนอกเท่านั้น แต่ในความเป็นจริง มันยังมีจุดบกพร่องอยู่มาก นอกเหนือจากวิทยาลัยสีหนาน ยังมีระบบน้ำ, สะพาน, เขื่อน เนื่องจากขาดแนวทาง มันจึงยังไม่ได้เริ่มต้นขึ้น ในแง่นี้ พวกเจ้าทั้งหมดคงเป็นมืออาชีพมากกว่า”

“ข้าเข้าใจแล้ว” เสี่ยวเยว่เข้าใจ “ท่านต้องการจะปฏิรูปเมืองหรือ?”

“ฉลาดมาก!” โอหยางโชวกล่าวต่อว่า “ในช่วงเวลานี้ ให้เจ้าทุกคนช่วยกันตรวจสอบเมือง และเพิ่มในสิ่งที่พวกเจ้าคิดว่าควรจะเพิ่มเข้ามา ตราบเท่าที่มันสมเหตุสมผล ข้าจะสนับสนุนมัน”

“ไม่มีปัญหา” เสี่ยวเยว่ตอบ

“นอกจากนี้ หลังจากที่ลงหลักปักฐานเรียบร้อยแล้ว ในฐานะหัวหน้ากิลด์ เจ้าจำเป็นต้องกระตุ้นให้สมาชิกในกิลด์ลั้วเยว่ ทำเควสเพิ่มเติม เพื่อพยายามอัพเกรดเหรียญกิลด์เป็นระดับเงิน กิลด์ลั้วเยว่จะเป็นเพียงกิลด์เดียวที่ได้อยู่ที่นี่ ข้าคิดว่า สมาชิก 1,000 คน ยังคงไม่เพียงพอ”

เสี่ยวเยว่ยิ้มออกมา “นั่นหมายความว่า ข้าที่เป็นหัวหน้ากิลด์ ยังคงมีอะไรบางอย่างต้องทำใช้หรือไม่?”

“แน่นอน ในอนาคต เจ้าจะต้องเป็นผู้นำกลุ่มผู้เล่นของเรา”

“โอเค ข้าจะไปบอกให้ทุกคนเริ่มทำเควส นอกจากนี้ การอัพเกรดเหรียญกิลด์ยังจะเพิ่มลักษณ์พิเศษ ซึ่งมันดีกับทุกคน ข้าไม่คิดว่าจะมีใครปฏิเสธที่จะทำมัน” เสี่ยวเยว่กล่าวอย่างมั่นใจ

โอหยางโชวพยักหน้าตกลง

หลังจากที่เสี่ยวเยว่ออกไป โอหยางโชวก็ออกจากห้องโถงประชุม และเดินออกจากคฤหาสน์ของลอร์ด

นับตั้งแต่ระบบอัพเดท สิ่งก่อสร้าง 2 แห่งด้านหน้าคฤหาสน์ของลอร์ดมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

ด้านหน้าทางตะวันออกของประตูเทเลพอร์ต มีห้องโถงหินขนาดใหญ่ สูง 8 เมตร ตั้งอยู่ แม้ว่าจะเป็นสิ่งก่อสร้างใหม่ มันกับมีต้นเฟิร์นและเถาวัลย์เติบโตเต็มผนัง ซึ่งทำให้มันดูลึกลับอย่างมาก มันเป็นสถานที่ที่ไม่ควรเข้าไป นี่ก็คือ ห้องโถงการกลับมาเกิดใหม่ที่มีชื่อเสียง

เมื่อผู้เล่นทุกคนที่อาศัยอยู่ในเมืองซานไห่ เสียชีวิตลง พวกเขาจะกลับมาเกิดใหม่ที่นี่

ฝั่งตลาดชั้นสูงที่อยู่ทางตะวันตก ก็มีการเปลี่ยนแปลง เดิมตลาดเป็นกระท่อมไม้สี่เหลี่ยมขนาดเล็ก แต่ตอนนี้ มันกลายเป็นอาคารขนาดใหญ่ แต่ภายในอาคาร มันไม่ได้แตกต่างไปจากกระท่อมก่อนหน้านี้มากนัก

โอหยางโชวเปิดส่วนการประมูลชั้นพิเศษ เพื่อค้นหาคู่มือเทคนิคลับที่แท้จริง ตามที่เขาคาดไว้ ราคาของคู่มือเทคนิคลับระดับทองได้เพิ่มขึ้นเป็น 400 เหรียญทองแล้ว และมันยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

โอหยางโชวจำได้ว่า ในชีวิตที่แล้วของเขา ราคาสูงสุดอยู่ที่ฉบับละ 800 เหรียญทอง แต่มันจะเกิดขึ้นในปีที่ 2

แน่นอนว่าโอหยางโชวไม่ต้องการจะรอนานขนาดนั้น เมื่อมันมีราคา 700 เหรียญทองเมื่อไหร่ เขาก็จะขายพวกมันในทันที

แฟนเพจ : TWOแปลไทย