เล่ม 1 ตอนที่ 7 : สมุนปีศาจ (1) [อ่านฟรี]
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ก่อนใครได้ที่แฟนเพจ
เล่ม 1 ตอนที่ 7 : สมุนปีศาจ (1)
“บ้าจริง”
เขาเผลอหลุดเสียงตะโกนออกมาอย่างดัง
สรุปได้ว่าการเปลี่ยนอาชีพนี้มันเป็นความผิดพลาด
อาร์คไม่ชอบที่จะออกล่าพร้อมกับปาร์ตี้ เขาไม่เชื่อใจใครแม้สักคน อีกทั้งท่าทีของพวกเขาจะเปลี่ยนไปยามที่ได้เห็นของวิเศษล้ำค่าจนไปสู่การโต้เถียง เขาพบว่าสถานการณ์พวกนี้น่ารังเกียจยิ่ง นอกจากต้องตกอยู่ในความยุ่งเหยิงแล้ว เขายังคิดว่าการออกล่าคนเดียวนั้นสะดวกสบายมากกว่า แม้ว่ามันจะมีความยากกว่าบ้างก็ตาม
นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมอาร์คถึงเลือกอาชีพที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้ประชิด
โจรที่แทงเข้าใส่จุดอ่อนของศัตรู หรือนักเวทที่ครองพลังจนสร้างความเสียหายสาหัสในครั้งเดียวได้ อาชีพเหล่านี้จะส่องประกายก็ต่อเมื่ออยู่ในปาร์ตี้
กล่าวก็คือ แม้ว่านักรบจะไม่ได้พิเศษอะไรมากมาย และไม่ได้มีทักษะที่เหนือความคาดหมาย แต่พวกเขากลับมีความอดทนและพลังป้องกันที่สูงมาก ไม่เพียงเท่านั้น พวกเขายังได้รับโบนัสเพิ่มช่องเก็บของอีกต่างหาก รวมถึงได้รับภูมิต้านทานค่าสถานะต่าง ๆ ดังนั้นแล้วอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาเป็นอาชีพที่สมบูรณ์พร้อมอาชีพหนึ่ง
ทว่าอาชีพ ‘ผู้เดินทางแห่งความมืด’ มันใกล้เคียงกับโจรมากกว่านักรบ
ผู้เดินทางแห่งความมืด คือผู้ที่เดินทางยามค่ำคืน เรื่องนี้เขาเดาได้ตั้งแต่ที่ได้ยินชื่อมันแล้ว
ความจริงอาชีพนี้ก็มีค่าสถานะโบนัสที่ให้ความสำคัญอยู่ ทั้งความคล่องตัว ความฉลาด และโชค แต่แม้กระนั้น ค่าสถานะทั้งหมดรวมกันมันก็เทียบเคียงได้กับโจร
ไม่ มันก็ดีกว่าโจรทั่วไปหน่อย ถ้าหากต้องพิจารณาจริงจัง โจรนับเป็นอาชีพที่ต้องต่อสู้ระยะประชิด ถ้าหากมองไปทางด้านทักษะการอัญเชิญ หรือค่าสถานะความฉลาดที่เพิ่มมาให้ ดูเหมือนว่าอาชีพนี้ก็มีส่วนที่คล้ายกับนักเวทอยู่บ้างเช่นเดียวกัน
‘ความคล่องตัวไม่มีปัญหา ในเมื่อมันช่วยเสริมการโจมตีคริติคอล ความเร็วโจมตี และอัตราหลบหลีก แต่ความฉลาดกับโชคล่ะ? ท้ายที่สุดแล้วมันก็ยังไม่ชัดเจนอยู่ดีว่านี่มันอาชีพไปทางโจรหรือนักเวทกันแน่ หรือว่าจะเป็นนักบวช?’
ตัวละครผสม มันก็ฟังดูดี แต่ในความเป็นจริงนั้นมันหมายความว่าทำได้แต่ไม่ได้ดีกว่าผู้อื่น
ด้วยค่าสถานะรวมทั้งหมด 60 หน่วย เขาได้รับโบนัสมาถึงสองเท่าหากเทียบกับการเปลี่ยนอาชีพธรรมดา
มันจะไม่มีปัญหาอะไรถ้าเลือกค่าสถานะได้ แต่นี่มันเป็นค่าสถานะที่ได้รับมาถึง 2 เท่ากลับกลายเป็นความเกี่ยวข้องกับความสามารถของอาชีพ นี่หมายความว่าไม่ว่าเขาจะชอบมันหรือไม่ เขาก็ต้องลงทุนไปกับค่าสถานะทั้งสามเหล่านี้
‘แล้วมันผิดที่อะไร? คนที่กระโจนเข้าใส่เพราะได้ยินว่าเป็นอาชีพลับก็เราเอง เป็นความผิดของเรา’
เขาผ่อนลมหายใจออกมา
แต่ในเมื่อเลือกอาชีพนี้มาแล้วเขาจะทำอะไรได้อีก?
คล้ายกับตอนที่เขาออกล่าหนูในฮารัน ถ้าหากอาร์คตั้งสมาธิกับสิ่งหนึ่ง เขาก็จะยิ่งจมดิ่งไปกับมัน ดังที่เห็น เขาต้องยอมรับมันในเมื่อไม่อาจทำอะไรในสถานการณ์นี้ได้อีกต่อไป
ในตอนนี้ สถานการณ์ก็เป็นเช่นเดียวกัน ไม่ว่าจะอะไรเขาก็ไม่สามารถหันกลับได้อีกแม้จะเสียดายก็ตาม เช่นนั้นแล้วเขาจึงคิดว่าตนสมควรทำให้ดีที่สุดและพยายามทำความเข้าใจอาชีพผู้เดินทางแห่งความมืดและหาความพิเศษเฉพาะตัวของมัน จากนั้นก็ค่อยปรับตัวให้เร็วอย่างสุดความสามารถ
‘ไม่หรอก จะยังไงมันก็อาชีพลับนะ เป็นเพราะเรามัวเปรียบเทียบกับอาชีพนักรบเกินไป จะยังไงมันก็ไม่ได้แย่ไปเสียหมด ถ้าหากเราสามารถใช้ความได้เปรียบทางอาชีพได้ เราก็มั่นใจว่าจะยิ่งพบเจอข้อดีของมัน เอาล่ะ สงบลงก่อนและพิจารณาให้ดี อย่างแรกเลยพื้นฐานมันคล้ายกับโจร การอัญเชิญก็นับได้ว่าเป็นเอกลักษณ์ของอาชีพนี้ กล่าวก็คือ อาชีพนี้โดยปกติแล้วจะตัดสินกันที่การอัญเชิญจะใช้งานยังไง ใช่หรือเปล่านะ?’
จะดีจะร้ายเขาก็สามารถอัญเชิญปีศาจมาได้สามตนและใช้มันได้ตามต้องการ
‘ถ้าใช้พวกมัน เราจะสามารถออกล่าคนเดียวได้ไหมนะ?’
“อัญเชิญสมุนปีศาจ”
อาร์คที่ซึมเซากับความคาดหวังพลันเรียกใช้ทักษะอัญเชิญออกมา พลังจิตวิญญาณที่เพิ่งได้รับมาใหม่ถูกใช้ออก ทว่า ในขณะที่เขากำลังสำรวจสิ่งที่อัญเชิญออกมา ความคาดหวังภายในใจของเขาก็เริ่มบิดเบี้ยว
‘อะ-อะไร นี่มันอะไร?’
สิ่งที่อัญเชิญปรากฏขึ้นในพริบตามันคือหัวกะโหลก
หัวกะโหลกนี้หากมองให้ดีจะพบว่าดวงตาของมันมีแสงสลัวอยู่ มันพบเห็นอาร์คและพลันใช้ฟันของมันคล้ายจะพูดคุยจนเกิดเสียงกระทบดังขึ้น
อาร์คเร่งร้อนเปิดหน้าต่างข้อมูลออกมา
=====
กะโหลกของผู้ไร้นาม
เป็นกะโหลกของคนตายชั้นต่ำที่พบได้ทั่วไปในโลกใต้พิภพ ไม่มีสิ่งใดพิเศษ อย่างไรก็ตาม มันจะภักดีต่อเจ้านายที่ช่วยเหลือมันมาจากโลกใต้พิภพ
เผ่าพันธุ์ : อันเดต
แนวโน้ม : ความมืด
ระดับชั้น : ไม่มี
พลังชีวิต : 50
ความภักดี : 200
พละกำลัง : 10
ความคล่องตัว : 10
ความอดทน : 10
สติปัญญา : 0
ความฉลาด : 0
โชค : 0
กล่าวคือ นอกจากความภักดีของมันแล้ว อย่างอื่นล้วนไม่แตกต่างจากก้อนกรวดข้างถนน
=====
“นี่ล้อกันเล่นใช่ไหมเนี่ย? ถ้ามันไม่มีความสามารถอะไรเลย อย่างน้อยก็ต้องมีรูปลักษณ์ที่ดูดีหน่อยสิ”
เขาโพล่งโทสะออกมา แต่หัวกะโหลกก็เพียงแค่กลิ้งไปมา อาร์คขับเคี้ยวฟันของตนขณะฟื้นคืนพลังจิตวิญญาณและเรียกปีศาจที่เหลืออีกสองตนออกมา
=====
ค้างคาวผู้เกลียดชัง
ค้างคาวชั้นต่ำผู้ถูกขับไล่ไปยังโลกใต้พิภพ ด้วยความทุกข์ทรมานจากการที่ถูกทอดทิ้งมานานแสนนาน มันจึงเปี่ยมไปด้วยความชิงชังต่อโลก เป็นเพราะความเกลียดชังนั้น มันจึงไร้ซึ่งความภักดีต่อเจ้านาย เพื่อได้รับความภักดีจากมัน ท่านต้องได้รับความเชื่อใจเสียก่อน
เผ่าพันธุ์ : ปีศาจ
แนวโน้ม : ความมืด
ระดับชั้น : ไม่มี
พลังชีวิต : 50
ความภักดี : 50
พละกำลัง : 5
ความคล่องตัว : 10
ความอดทน : 10
สติปัญญา : 10
ความฉลาด : 10
โชค : 0
=====
‘โห คราวนี้ก็ค้างคาวขี้แพ้?’
ค้างคาวผู้เกลียดชัง? เขาต้องได้รับความเชื่อใจ? ทั้งหมดนี่มันบ้าไปแล้ว แต่ให้เทียบกับปีศาจตนสุดท้ายแล้ว สองตัวแรกกลายเป็นวิเศษไปเลย
=====
ไข่ใต้พิภพ
ไข่ที่มีเปลือกแข็งมาก ชนชั้นสูงชาวปีศาจแห่งโลกใต้พิภพมักนิยมทาน
เผ่าพันธุ์ : ??
แนวโน้ม : ??
ระดับชั้น : -
พลังชีวิต : 200
ความภักดี : -
พละกำลัง : 0
ความคล่องตัว : 0
ความอดทน : 40
สติปัญญา : 0
ความฉลาด : 0
โชค : 0
=====
ได้เห็นไข่ปรากฏขึ้นเบื้องหน้า เขาแทบจะกล้ำกลืนทุกความรู้สึกจนโกรธไม่ลง
‘ไข่? มันใช้ทำอะไรได้? แล้วอะไรคือแข็งเหมือนหิน? ใช้มันขว้างโยน?’
ด้วยปีศาจทั้งสามเบื้องหน้าเขานี้ เขาแทบที่จะหาหนทางการใช้งานพวกมันไม่ได้เลย อาร์คถึงกับมึนงง
อาชีพลับมักจะมีอยู่สองประเภทด้วยกัน
หนึ่งนั้นมีความเป็นไปได้ที่จะได้เป็นผู้กล้าจากความสามารถอันเหนือล้ำ ขณะที่อีกหนึ่งนั้นเป็นอาชีพที่ทางเกมมีไว้เพื่อความสนุก มันไม่มีอะไรดีเลยนอกเสียจากเป็นอาชีพหายาก
ดูจากสภาพแล้ว ดูเหมือนอาชีพที่อาร์คพบนี่จะเป็นประเภทหลัง
เขาเคยคิดว่าปีศาจทั้งสามที่อัญเชิญมาได้จะน่าสนใจ แต่มันก็เท่านั้น
เป็นของตกแต่งวันฮาโลวีนยังไม่ได้เลย... กะโหลก ค้างคาว และไข่มันจะทำอะไรได้กัน?
ทว่า เรื่องนี้ก็ไม่อาจแก้ไขอะไรได้อีกต่อไปแล้ว
ในนิวเวิร์ลด์ การเลือกเพียงครั้งเดียวจะกำหนดโชคชะตา กล่าวคือมันเย็นเยือกเสียยิ่งกว่าความเป็นจริง ในโลกแห่งนี้เมื่อเลือกแล้วมันจะไม่มีทางให้ถอยกลับ
“หึหึหึหึ”
เสียงหัวเราะต่ำพลันดังจากริมฝีปากของอาร์ค
อาร์ครีบยอมแพ้ แต่มันไม่ใช่ว่า ‘อะไรจะเกิดก็เกิด’ จนต้องยอมแพ้
ใครคนหนึ่งกล่าวเอาไว้ว่า ‘หากไม่อาจหลบเลี่ยงมันได้ ก็จงสนุกไปกับมัน’ เป็นคนมีชื่อเสียงได้กล่าวเอาไว้
อาร์คใช้ชีวิตโดยมีคำเหล่านี้ฝังเอาไว้ภายในใจ นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าไม่ว่าจะสถานการณ์ไหนที่เขาต้องเผชิญ เขาก็จะไม่ยอมจมปลัก ถ้าหากเขาต้องปิดบังกระทั่งความน่าเวทนาของตนเองเอาไว้ เขาก็คงไม่อาจอดทนมันมาได้จนถึงตอนนี้
“บทลงโทษในหมู่บ้านฮารัน และต้องมาเจอกับอาชีพที่ไม่ต้องการนี่อีก ความผิดพลาดมากมายขนาดนี้คงไม่มีอะไรที่ทำให้โกรธไปมากกว่านี้แล้ว เอาเถอะ มาลองดูก็แล้วกัน โชคร้ายหรือ? อย่ามาทำให้หัวเราะหน่อยเลย ต้องไม่ล้มเหลว เราต้องทำให้ตัวละครที่น่ารังเกียจนี้กลายเป็นนักรบให้จงได้”
ถ้าหากอาชีพไม่น่าพึงพอใจ เขาก็เพียงแค่ยกระดับเลเวลของตนให้เหนือกว่าผู้อื่น ถ้าหากเลเวลของเขายังไม่มากพอ เขาก็จะไปเพิ่มเลเวลทักษะราวกับคนบ้าแทน
นิวเวิร์ลด์เป็นเกมที่ให้อิสระเป็นอย่างสูง
เพียงแค่การเลือกอาชีพไม่ได้หมายความว่ามันจะตัดสินทุกสิ่งอย่าง กระทั่งว่ามันจะไม่มีอะไรเป็นพิเศษ หรือไม่อาจเรียนรู้ทักษะทั่วไปได้ ด้วยทางเลือกที่ไม่มีที่สิ้นสุด เขาจะหาหนทางทำให้ตัวละครนี้เป็นอย่างที่ต้องการให้ได้
แม้ว่าจะมีบทลงโทษมากมายสำหรับการเปลี่ยนเป็นอาชีพนี้ มันก็ยิ่งมีทักษะที่เขาเรียนรู้ได้มากกว่าทักษะที่เขาไม่อาจเรียน
นักรบผสมนักเวท โจรผสมนักรบ หรืออื่น ๆ มันมีความเป็นไปได้ การที่จะสร้างตัวละครผสมไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ สิ่งที่เขาเชื่อมั่นในตอนนี้คือความอิสระอันไร้ที่สิ้นสุด
“ถ้าหากตัดสินใจได้แล้ว นี่ก็คงไม่ใช่เวลามานั่งนิ่งแล้วละนะ”
อาร์คลุกขึ้นพร้อมกับมุ่งไปยังพื้นที่การออกล่า
มอนสเตอร์เลเวล 20-30 เขาสามารถพบได้ทั่วไปรอบพื้นที่แจ๊คสัน อาร์คในตอนนี้เลเวล 21
นับว่าดีพอที่เขาจะใช้พื้นที่แจ๊คสันเป็นฐานในการยกระดับ
“ฮ่า!”
นับจากวันนั้น อาร์คได้ออกล่าด้วยตนเองทั้งวันและคืน
ศัตรูที่อาร์คเลือกในช่วงแรกเป็นพวกมอนสเตอร์โคลนที่เรียกว่าฮาร์พูน ร่างของมันเป็นโคลน เช่นนั้นแล้วเขาจึงไม่อาจใช้ดาบโจมตีมันได้ดีสักเท่าไหร่ อีกทั้งมันยังมีพลังชีวิตกับเลเวลที่ไม่แน่ไม่นอน ทว่า การต่อสู้กับมอนสเตอร์ชนิดนี้กลับไม่ยากนักเพราะมันเคลื่อนไหวได้ช้า
เมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้น อาร์คจึงได้รับชัยชนะอย่างง่ายดายโดยปล่อยการโจมตีไปอย่างไม่หยุดยั้งและเริ่มออกตระเวนรอบพื้นที่ที่ฮาร์พูนอาศัยอยู่
เมื่อฮาร์พูนถูกกำจัด มันจะดร็อปแร่เหล็ก และไอเทมอื่นเล็กน้อยที่มีค่าพอให้นำไปใช้ในการตีเหล็ก
ถ้าพลังชีวิตของเขาไม่หล่นลงไปเหลือน้อยกว่าครึ่ง อาร์คก็ไม่คิดที่จะพัก มีเพียงแค่ตอนที่กระเป๋าเต็มไปด้วยสิ่งของหรืออุปกรณ์สวมใส่มีค่าความคงทนน้อยกว่า 5 เขาจึงค่อยกลับไปยังเมืองแจ๊คสันเพื่อจัดการเรื่องราว
นอกเหนือไปจากนั้น เวลาที่เหลือคือการเปิดศึกนองเลือดกับพวกมอนสเตอร์! จะยังไงก็ตาม อาร์คไม่รู้สึกเหนื่อยล้า ไม่ว่าจะลำบากหรือพยายามมากเพียงใด ทั้งหมดที่เขาทำคือต้องการได้ยินเสียงแสดงความยินดีเมื่อเลเวลเพิ่มขึ้น
เวลาผ่านไป หลังผ่านการล่าเช่นนั้นมาสองวัน เลเวลของเขาก็เพิ่มขึ้นไปอีก 3 จนทำให้เขาในตอนนี้เลเวล 24 ทักษะการต่อสู้ของเขาทั้งเชี่ยวชาญดาบและการต่อสู้มือเปล่า ต่างก็เพิ่มขึ้นเป็นขั้นกลางเรียบร้อยแล้ว ด้วยเหตุนั้น ทั้งสองทักษะได้รวมกันและเสียงข้อความพลันดังขึ้นจากหน้าต่างข้อมูล
=====
เชี่ยวชาญดาบและการต่อสู้มือเปล่าได้เข้าถึงระดับความเชี่ยวชาญ ด้วยเหตุนั้น ทั้งสองเทคนิคจะสามารถรวมกันและท่านจะสามารถลงทะเบียน ต่อสู้ด้วยดาบและมือในฐานะทักษะอย่างถูกต้องได้
หมายเหตุ : ถ้าหากลงทะเบียนต่อสู้ด้วยดาบและมืออย่างถูกต้องแล้ว เชี่ยวชาญดาบและการต่อสู้มือเปล่าจะถูกลบโดยอัตโนมัติ
=====
ต่อสู้ด้วยดาบและมือ (ขั้นต้น, มีผลต่อเนื่อง) : เทคนิคที่ผู้เชี่ยวชาญของเชี่ยวชาญดาบและต่อสู้มือเปล่าใช้งาน
แม้ว่าท่านจะไม่สามารถสวมโล่ด้วยได้ แต่ด้วยทักษะการต่อสู้ขั้นสูงที่ผสานรวมเข้ากับหมัดและเข่า จะช่วยเพิ่มพลังการต่อสู้ของท่านทั้งการใช้อาวุธที่เกี่ยวข้องกับดาบและสนับมือ และการหลบหลีกรวมถึงอัตราการโจมตีคริติคอลจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว พลังโจมตีทั่วไปเพิ่มขึ้น 20% ต่อสู้ด้วยดาบและมือจะไร้ผลหากสวมใส่โล่
=====
ค่าสถานะใหม่ถูกสร้างขึ้น : ความยืดหยุ่น (+10)
ร่างของท่านจะยืนหยุ่นมากขึ้นเพื่อให้ท่านสามารถใช้ท่วงท่าที่ยากใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
การหลบหลีกของท่านจะสูงขึ้น และจะได้รับแต้มพิเศษหากท่านโจมตีเข้าใส่จุดที่กำหนด ทว่า หากท่านสวมใส่เกราะโลหะ ผลที่ได้จากการสวมใส่อุปกรณ์ดังกล่าวจะถูกลดลง
ค่าสถานะพิเศษไม่สามารถเพิ่มได้โดยวิธีปกติ หากท่านสำเร็จการหลบหลีกด้วยท่วงท่าที่ยากใช้งาน ค่าสถานะจะเพิ่มขึ้นโดยอัตโนมัติ
=====
