เล่ม 1 ตอนที่ 6 : อัศวินแมว (3) [อ่านฟรี]
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ก่อนใครได้ที่แฟนเพจ
เล่ม 1 ตอนที่ 6 : อัศวินแมว (3)
“กุญแจ! กุญแจอยู่ที่ไหน!” เดบร้ากรีดร้องออกขณะขุดคุ้ยซากศพของเหล่าอัศวิน
จากนั้น ประตูหินพลันเปิดขึ้นจากมุมของโถงและเป็นอาร์คที่เดินเข้ามา
“แกมองหากุญแจนี่อยู่?”
สถานที่ที่ชาวเหมียวโดนกักขังเอาไว้คือเบื้องล่างโถงแห่งนี้
เดบร้าพลันถอยไปจากสายตาของอาร์ค
“นี่ นี่แก...?”
“กุญแจอยู่นี่ไง”
ขณะที่อาร์คชูกระดานชนวนจากกระเป๋า ดวงตาของเดบร้าพลันกลายเป็นบ้าคลั่ง
ความน่าพรั่นพรึงถึงที่สุดฉายออกจากดวงตาของมันขณะพุ่งเข้าหาอาร์ค อาร์คเพียงมองเดบร้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย จากนั้น เมื่อเดบร้าเข้ามาใกล้แทบจะแตะปลายจมูก เขาพลันตะโกนออกด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี
“จิตวิญญาณแห่งแมว!”
เมี๊ยว~!
แมวสีดำพลันก่อรูปร่างขึ้นเหนือศีรษะของเขาพร้อมร้องเสียงเสียดแทงออกมา
หลังได้กลายเป็นอัศวินแห่งแมว ทักษะนี้ก็ได้เลื่อนระดับเป็นขั้นสูง และแมวสีดำนั้นก็มีขนาดใหญ่ขึ้น 5 เท่าหากเปรียบเทียบกับขั้นกลาง
ด้วยสายตาประดุจราชสีของแมวดำที่มีดวงตาสีทองคำ การเคลื่อนไหวของเดบร้าพลันหยุดชะงัก ร่างกายของมันเริ่มสั่นเทิ้มพร้อมจ้องมองอาร์คด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ
“กะ-แก! เจ้ามนุษย์ นี่เจ้าทำได้ยังไง...!”
‘คำพูดของฮัสซันเป็นจริงเสียด้วย!’
“ตอนนี้แหละ! เข้าโจมตีมันเลย!”
เมี๊ยว เมี๊ยว เมี๊ยว!
ขณะที่อาร์คตะโกน เสียงร้องของแมวกว่าร้อยตัวดังขึ้นจากด้านหลังของประตูหิน แมวเหล่านี้พลันพุ่งเข้าใส่เดบร้าด้วยความเร็วที่สูงมากพร้อมทั้งร้องออกและกางเขี้ยวเล็บ เดบร้าเหวี่ยงร่างของมันพร้อมทั้งสะบัด จากนั้น ในขณะเดียวกันนั้นเอง เสื้อคลุมของมันก็พลันโบกสะบัดจนกลายเป็นวัตถุสีดำที่หล่นกระทบพื้น
ทั่วทั้งร่างของมันเต็มเปี่ยมไปด้วยขนปุยราวกับแมว
‘ร่างของมันเผยออกมาแล้ว’
ที่ฮัสซันมั่นใจนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเพราะรู้ถึงสภาพร่างกายของเดบร้า
ร่างกายของเดบร้าคือเกรมลินส์ที่ได้รับพละกำลังมาจากคาถามายา
*ผู้แปล : เกรมลินส์นั้นตัวเล็กและมีรูปร่างน่าเกลียด เป็นสัตว์นิทานประเภทหนึ่ง*
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมมันถึงนำพาโรคร้ายและความอดอยากมาสู่อาณาเขตแห่งตระกูลแจ๊คสัน และมันก็ช่วยไม่ได้ที่มันจะหวาดกลัวต่อศัตรูโดยธรรมชาติของสัตว์ขนาดเล็กอย่างแมวและเหมียว
เดบร้าหวาดกลัวจนเผยร่างกายที่แท้จริงออกมา
มันจึงผนึกกุญแจวิหารเอาไว้ในที่ห่างไกลและหลบซ่อนร่างกายแท้จริงเอาไว้ด้วยภาพมายาก็เพราะเหตุนี้
โดยไม่ล่วงรู้ เหล่าอัศวินซิลฟีดต่างสู้กับภาพมายาที่มันสร้างขึ้น แน่นอนว่าพลังชีวิตของมันย่อมไม่มีทางลดลงจนราวกับเป็นอมตะ ออร่าความน่ากลัวที่มันแผ่ออกมาทำให้เหล่าอัศวินสับสนนั้นก็เป็นมายาเช่นกัน ไม่แปลกใจเลยที่จะไม่สามารถจัดการมันได้ด้วยเวทมนตร์
‘แท้จริงแล้วมันเป็นมอนสเตอร์ขนาดเล็กนี่เอง...’
เดบร้าเดินโซเซและจ้องมองมายังอาร์ค
“แก แก... เป็นมนุษย์แต่กลับใช้ทักษะแห่งเหมียวได้...?”
“แก ไอ้หนูโสโครก นี่แกยังไม่รู้อีกหรือไร? เขาคือผู้ค้นหาความจริง”
ฮัสซันยิ้มหวานขณะที่ฉีกกระชากร่างมายาของเดบร้าทิ้ง
ภาพมายาของเดบร้าไม่อาจแม้กระทั่งจะขยับได้เพราะตกอยู่ท่ามกลางฝูงแมว
“วะ-ว่าอะไร? งั้นก็หมายความว่า...?”
“หมายความว่าเขาเป็นเจ้าของพลังที่เจ้าใฝ่ฝันยังไงล่ะ”
“หะ-หุบปาก! พลังนั่นเป็นของข้า! ข้าจะไม่ยกมันให้กับผู้อื่น!”
เดบร้ากรีดร้องอย่างรุนแรงพร้อมพุ่งเข้าใส่อาร์ค
ด้วยผลของจิตวิญญาณแห่งแมว ผลลัพธ์ 50% นั้นกำลังทำงานอยู่ กระทั่งว่าเป็นบอสอย่างเกรมลินส์ แม้จะไม่สามารถส่งผลให้การเคลื่อนไหวเป็นอัมพาตได้ แต่เดบร้าก็ยังคงโดนลดทอนความเร็วลง
“อาร์ค มันในตอนนี้ไม่อาจใช้พลังแห่งความฝันในขณะที่พวกเราตรึงเอาไว้ได้ พวกเราจะป้องกันให้เอง รีบจัดการมันเร็วเข้า ทุกคนโจมตีได้!”
เมี๊ยว เมี๊ยว เมี๊ยว เมี๊ยว!
ทั้งแมวและเหมียวต่างส่งเสียงร้องอันน่าหวาดกลัวเพ่งการโจมตีใส่ร่างมายาของเดบร้า
ไม่มีภารกิจใดในโลกที่ได้มาฟรี เขาคิดว่าที่ตนสามารถจัดการกับร่างจริงของเดบร้าและทำให้มันเผยออกมาได้นั้นก็เพราะความช่วยเหลือของเหล่าแมวและเหมียว ทว่าในท้ายที่สุดแล้วเดบร้าก็เป็นหน้าที่ที่อาร์คต้องจัดการ
อาร์คเตะอย่างหนักหน่วงเข้าใส่ร่างของเดบร้าพร้อมทั้งเหวี่ยงดาบเข้าใส่อย่างแรง
“แค่ก!”
ด้วยความรู้สึกที่โดนดาบเหวี่ยงเข้าใส่ เดบร้าพลันกระอัก
ขณะที่อาร์คสู้กับลูกน้องของไอ้เจ้านี่อย่างหนูหมีสีดำ ดาบของเขาไม่เคยทำอะไรมันได้ แต่เดบร้ากลับได้รับบาดเจ็บหนัก อีกทั้งด้วยผลของจิตวิญญาณแห่งแมว การเคลื่อนไหวของมันก็ช้าลง เมื่อใดที่มายาสูญสลาย มันก็ไม่มีทางที่จะเป็นอมตะได้อีก ตอนนี้มายานั้นถูกรั้งเอาไว้ สภาพของมันในตอนนี้จึงอ่อนแอเสียยิ่งกว่าลูกน้องของมัน
‘ถ้าเป็นแบบนี้ เราก็สู้ได้โดยไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว!’
อาร์คพลันเผยแสงทอวูบในดวงตาไปยังเดบร้า
“เนตรแห่งแมว!”
ในขณะที่ทักษะถูกใช้งาน ดวงตาของอาร์คแปรเปลี่ยนเป็นแสงสีทองคำ
พลังชีวิตปรากฏเหนือศีรษะของเดบร้า และยังมีจุดสีแดงที่ปรากฏขึ้นบนร่างกายของมัน
เหล่านี้คือจุดอ่อนของเดบร้าที่เขาตรวจพบโดยเนตรแห่งแมว ถ้าหากเขาเพ่งการโจมตีไปยังจุดสีแดงเหล่านี้ รวมกับพลังโจมตีที่ถูกเพิ่มขึ้น มันจะกลายเป็นการสร้างความเสียหายคริติคอลอย่างร้ายแรง
มันช่างเป็นทักษะที่เหมาะสมกับวิธีการต่อสู้ของอาร์คยิ่งนัก!
“แค่ก!”
อาร์คเหวี่ยงดาบฟาดฟันเข้าใส่รอบร่างของเดบร้า
ทุกครั้งที่เขาลงมือ ร่างของเดบร้าจะสั่นสะท้านราวกับโดนไม้เรียวฟาดใส่ ร่างของมันทรุดอยู่กับพื้นอย่างยากลำบาก ไม่ช้าหนึ่งนาทีก็ผ่านไปและผลของจิตวิญญาณแห่งแมวก็หมดสิ้น ทว่าการโจมตีของมันก็ไม่อาจทำอะไรอาร์คได้
‘ทำไมสิ่งที่ได้รับชื่อว่าบอสถึงอ่อนแอเพียงนี้? หรือนี่จะเป็นเพราะมายาถูกฉีกกระชากไป?’
ที่จริง เรื่องนี้เป็นสิ่งที่อาร์คยิ่งมาก็ยิ่งสงสัย ทว่าต้องขอบคุณความสามารถที่เขาไม่ทันได้ตระหนักถึง คุณลักษณะของเหมียวที่เขาได้รับมาโดยการเปลี่ยนอาชีพ ความสามารถของเขาจะเพิ่มขึ้น 30% เมื่อต่อสู้กับมอนสเตอร์ขนาดเล็ก นั่นหมายถึงทั้งเลเวล พลังโจมตี พลังป้องกัน และรวมถึงทักษะทุกอย่างและผลของอุปกรณ์สวมใส่ทั้งหมด
แม้ว่าอาร์คจะเลเวล 16 แต่เขาที่ได้รับผลลัพธ์เหล่านั้นรวมกันกลับเป็นเลเวล 25 กล่าวก็คือ คุณลักษณะของเดบร้าเป็นนักเวท ในเมื่อนักเวททำได้เพียงแค่ปัดป้องคาถา มันก็ไม่มีอะไรแตกต่างเลยไม่ว่าจะเป็นเกรมลินส์ที่เป็นบอสหรือธรรมดา กระทั่งว่าเกรมลินส์ได้รับการยกระดับความสามารถ อาร์คก็ยังสามารถสู้กับมันได้ด้วยตัวเองอยู่ดี
ความตื่นเต้นของอาร์คเริ่มพุ่งสูงขึ้น
ร่างของเขาเบาราวขนนกและเหวี่ยงดาบออกไปราวไม่เหน็ดเหนื่อย
กระทั่งว่าเป็นเช่นนั้น อาร์คที่โจมตีเข้าใส่เดบร้าอย่างต่อเนื่อง ทุกครั้งที่เขาโจมตีใส่จุดสีแดง พลังชีวิตมันก็ลดลงเพียงแค่ทีละน้อย หลังผ่านไปได้สิบนาที ร่างของเดบร้าก็แปรเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน
มันอยู่ในสภาวะวิกฤตแล้ว!
แน่นอน ไม่ว่าทักษะของเขาจะสูงส่งแค่ไหน อาร์คก็ไม่อาจหลบเลี่ยงการโจมตีได้ครบหมด เขาต้องรับการโจมตี ขณะที่พลังชีวิตถูกลดทอนไปเกือบครึ่ง พลังมานาที่มีก็ถึงขั้นต่ำที่จะสามารถใช้ทักษะอีกครั้งได้
ดวงตาของอาร์คทอประกายแสงวูบ
“จิตวิญญาณแห่งแมว!”
เสียงร้องอันแหลมคมเสียดแทงเข้าใส่ร่างของเดบร้า
เป็นอีกครั้งที่การเคลื่อนไหวของมันพลันช้าลง อาร์คเอี้ยวตัวลงต่ำปล่อยการโจมตีเข้าใส่ขาของมัน ขาของมันหักโดยไม่อาจต้านทาน ร่างของเดบร้ากระเด็นไป
อาร์คเหวี่ยงดาบของตนลงใส่เดบร้าเพื่อทะลวงคอหอยของมัน
“แกจบสิ้นแล้ว เดบร้า!”
=====
ท่านได้โจมตีอย่างรุนแรงถึงตาย!
=====
ขณะที่ดาบแทงทะลุคอหอย เดบร้าที่ได้รับความเสียหายอย่างมหาศาลพลันสั่นกระตุกอย่างรุนแรง ลิ้นของมันแลบออกมา ร่างมายาที่เดบร้าสร้างขึ้นเริ่มจางลงจนหายไปในที่สุด
‘เราจัดการมันได้!’
แม้ว่าร่างแท้จริงของมันจะแทบไม่มีอะไรต่างไปจากปีศาจหนู แต่เดบร้าก็ยังคงเป็นบอสมอนสเตอร์ระดับสูง
ที่จริงซากปรักหักพังแห่งนี้เป็นสถานที่เปิดอย่างสาธารณะ ทว่า ไม่มีใครที่สามารถจัดการเดบร้าลงได้ อย่างแรกเลย เหตุผลคือมันเป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการร่างมายาของเดบร้าได้หากปราศจากซึ่งกระดานชนวน
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมภารกิจนี้ถึงมีเพียงแต่อัศวินแห่งแมวที่สามารถกระทำ
อย่างไรก็ตาม เลเวลของเขาเพิ่มขึ้นถึง 3 ระดับในครั้งเดียวเพราะโค่นล้มเดบร้าลงได้
และขณะที่ข้อความเสร็จสิ้นภารกิจ ‘โค่นล้มเดบร้า’ ปรากฏขึ้น เขาก็ได้รับเลเวลเพิ่มขึ้นอีก จนทำให้เขาในตอนนี้เลเวลเพิ่มขึ้นจนถึง 20
“ในที่สุดพวกเราก็ล้างแค้นเดบร้าได้ ท่านคือผู้กล้าของพวกเรา! นี่คือตราที่แสดงถึงความจริงใจจากพวกเรา”
ฮัสซันเดินเข้ามาใกล้เขาพร้อมยื่นถุงมือที่ปกคลุมไปด้วยขนฟูฟ่องยาวจนถึงข้อศอก
ทั้งเหมียวและแมวต่างก็ตะโกนร้องด้วยความยินดี
ด้วยสถานการณ์ที่ไร้ซึ่งความตึงเครียดอีก อาร์คจึงยิ้มออกพร้อมกับนั่งลง
แสงสีแดงที่ปกคลุมอยู่ตรงร่างมายาเริ่มสลายหาย จากนั้นอัญมณีที่ใหญ่เท่ากระจกมือและลูกแก้วห้าสีก็กองอยู่ตรงที่ร่างของเดบร้าเคยอยู่
“หน้าต่างข้อมูล!”
=====
อุ้งตีนแมว (หายาก)
ประเภท : ถุงมือหนัง, สนับ
พลังป้องกัน : 30
ความทนทาน : 50/50
พลังโจมตี : 9~15
น้ำหนัก : 5
ข้อจำกัดการใช้งาน : เฉพาะอัศวินแห่งแมว
มันเป็นทั้งเกราะและอาวุธที่ฮัสซัน ผู้อาวุโสแห่งเหมียวมอบให้กับท่าน ปกติแล้วมันจะนุ่มเหมือนถุงมือทั่วไป แต่ในขณะที่ต่อสู้ กรงเล็บอันแหลมคมจะโผล่ออกมา การสวมใส่สิ่งนี้จะทำให้ท่านมีความคล่องตัวและไหวพริบประดุจแมว
ออพชั่น : ความเร็วการโจมตีเพิ่มขึ้น 10%, ความคล่องตัวเพิ่มขึ้น 15, อัตราการโจมตีคริติตอลเพิ่มขึ้น 10%
=====
เสื้อคลุมสีแดงชาดแห่งความฝัน (หายาก)
ประเภทชุดเกราะ : เสื้อคลุม
พลังป้องกัน : 70
ความทนทาน : 50/50
น้ำหนัก : 10
ข้อจำกัดการใช้งาน : เลเวล 20
เสื้อคลุมต้องสาปที่ถูกสร้างขึ้นโดยฝันร้ายของผู้คนมากมาย การสวมใส่มันจะทำให้ได้รับคำสาปและสติจะเริ่มพร่าเลือน การเคลื่อนไหวจะช้าลง เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน วันละครั้งท่านสามารถใช้พลังของคำสาปเข้าใส่ศัตรูและมอบฝันร้ายให้ศัตรูได้
ออพชั่น : ค่าสถานะทั้งหมด -15
ออพชั่นพิเศษ : ท่านสามารถใช้พลังของภาพมายาได้วันละครั้งเพื่อปกคลุมร่างและฟื้นคืนพลังชีวิต 100% และมอบสภาวะอมตะให้ท่านเป็นเวลา 10 วินาที (ใช้ได้เฉพาะตอนกลางคืนเท่านั้น)
=====
ลูกแก้ว 5 สี : เป็นลูกแก้วที่บรรจุเอาไว้ซึ่งพละกำลังส่วนหนึ่งของผู้กล้ามาบัน
=====
คันฉ่องอัญมณี : ไอเทมเริ่มต้นสำหรับภารกิจเลเวล 40
=====
‘เจอรางวัลใหญ่เข้าแล้ว!’
ดูเหมือนว่าการจัดการเดบร้าจะเป็นภารกิจที่มีความเป็นไปได้ที่จะมอบไอเทมเฉพาะทางของอาชีพให้ แม้กระนั้น การที่เขาได้รับเสื้อคลุมมาก็เป็นผลการเก็บเกี่ยวอย่างมหาศาลแล้ว
สิ่งที่เขาได้รับมาคือไอเทมหายากในนิวเวิร์ลด์ที่เพิ่งเริ่มเปิดทำการมาได้แค่ 2 เดือนเท่านั้นราวกับฟ้าประทาน โชคร้ายที่มันมีจุดหนึ่งที่ลดทอนค่าสถานะ พิจารณาจากออพชั่นพิเศษของมันแล้ว ดูเหมือนว่ามันก็ยังคงมีค่ามหาศาลอยู่ดี
ในที่สุดเขาก็ได้รับรางวัลในรางวัลเสียที
‘ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ภารกิจก็เหลือเพียงแค่กลับไปรายงานเท่านั้น’
ภารกิจที่เขาได้รับมาจากฮาเวิดสเตนจะสำเร็จถ้าหากเขาออกไปจากซากปรักหักพังในตอนนี้
‘ก่อนหน้านั้น เรามีบางสิ่งที่ต้องทำก่อน’
อย่างรวดเร็ว อาร์คคว้าเอาลูกแก้ว 5 สีเอาไว้พร้อมยกขึ้นมาใกล้หน้าผาก อึดใจถัดมา แสงสีทั้ง 5 ก็เริ่มแผ่ทะลักออกมาจากลูกแก้วปกคลุมอาร์คเอาไว้
=====
ชื่อตัวละคร : อาร์ค
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
แนวโน้ม : ไม่มี
ชื่อเสียง : 300
เลเวล : 20
อาชีพ : ผู้เดินทางแห่งความมืด
ฉายา : อัศวินแห่งแมว
พลังชีวิต : 470 (+100)
พลังมานา : 170 (+100)
พลังจิตวิญญาณ : 0 (+100)
ความแข็งแกร่ง : 79 (+5)
ความคล่องตัว : 89 (+17)
ความอดทน : 89 (+5)
สติปัญญา : 18 (+5)
ความฉลาด : 29 (+5)
โชค : 19 (+15)
ค่าสถานะพิเศษ เชี่ยวชาญโบราณวัตถุ : 10
ผลจากอุปกรณ์สวมใส่
ดาบคมประกาย : ความเร็วโจมตี +5
เกราะหนังหนูหมีสีดำ : ความคล่องตัว +2 ต้านทานความหนาว +20
*ทุกความสามารถเพิ่มขึ้น 20% เมื่ออยู่ในความมืด
*ความสามารถหลบซ่อนในความมืด ระยะเวลาส่งผล 10 นาที และจะยกเลิกโดยทันทีเมื่อเกิดการต่อสู้
*ภูมิต้านทานความกลัว ความมืด ตาบอด และคาถาเสน่ห์เพิ่มขึ้น 50%
*ท่านสามารถใช้ความสามารถแท้จริงของอุปกรณ์ทุกชนิดได้
=====
ท่านได้เรียนรู้ทักษะอาชีพใหม่
คมดาบแห่งความมืด (ขั้นต้น, เรียกใช้) : ดูดซับคมดาบของท่านไปกับความมืดและแลกเปลี่ยนความเสียหายกับศัตรูของท่านจำนวนหนึ่ง คมดาบที่ดูดซับไปกับความมืดจะไม่สนทุกการป้องกันทางกายภาพ โอกาสการโจมตีคริติคอล และพลังโจมตีคริติคอลเพิ่มขึ้น 150% โดยไม่สนพลังป้องกัน
พลังมานาเรียกใช้ : 100 (มีโอกาส 1% ที่จะสังหารศัตรูในทันทีที่ท่านใช้คมดาบแห่งความมืดกับศัตรูที่อยู่ในสภาวะวิกฤตจากผลลัพธ์ของเนตรแห่งแมว)
=====
ท่านได้เรียนรู้ทักษะใหม่
อัญเชิญสมุนปีศาจ (ขั้นต้น, เรียกใช้) : ท่านสามารถอัญเชิญสมุนปีศาจ 3 ตนจากโลกใต้พิภพขึ้นมาได้ สิ่งมีชีวิตที่อัญเชิญมาจะอยู่ที่เลเวล 1 และจะใช้พลังมานาของผู้เล่น ถ้าหากตายลงมันจะกลับสู่โลกของมัน ท่านจะได้รับความเสียหาย 50% ของพลังชีวิตสูงสุดและไม่สามารถอัญเชิญได้อีกเป็นเวลา 24 ชั่วโมง
พลังจิตวิญญาณเรียกใช้ : 100
=====
* * *
“จากท่านพ่อ...!”
เด็กชายกุมสร้อยคอสีเงินเปื้อนโลหิตเอาไว้แน่น
อาร์คมองด้วยสายตาโศกเศร้า
หลังจากจัดการกับเดบร้า อาร์คจึงไปรวบรวมเหล่าอัศวินซิลฟีดที่เหลือรอดและกระจัดกระจายอยู่ภายในซากปรักหักพัง จากนั้นจึงกลับมายังปราสาทแจ๊คสัน และส่งมอบสร้อยคอสีเงินนี้ให้กับบุตรชายวัยสิบห้าปีของฮาเวิดสเตน
เด็กชายที่กลายเป็นท่านลอร์ดแทนฮาเวิดสเตนหาได้เผยน้ำตาออกมาไม่ เขาเพียงแค่จ้องมองสร้อยคอด้วยดวงตาแดงฉานขณะที่ลำคอสั่นเทิ้มอยู่หลายครั้ง
เขาเป็นเด็กที่แข็งแกร่งนัก
“อาร์ค ท่านพ่อจากไปด้วยเกียรติใช่หรือไม่?”
“ใช่ เขาจากไปด้วยความกล้าหาญยิ่งกว่าผู้ใด อีกทั้งยังเป็นผู้ที่รักบุตรชายอย่างแท้จริง”
“...ขอบคุณ”
ท่านลอร์ดตัวน้อยพนักหน้ารับและมองอาร์ค
“อาร์ค ท่านช่วยเยียวยาท่านพ่อระหว่างที่เดินทางอยู่ภายในซากปรักหักพัง ได้เห็นการเสียชีวิตของท่านพ่อ และยังนำสร้อยคอสีเงินนี้กลับมาให้ข้าเพราะคำสัญญาต่อท่านพ่อ อีกทั้งยังกล้าหาญมีชัยเหนือเดบร้าและช่วยชีวิตข้าเอาไว้ เรื่องราวทั้งหมดนี้ไม่อาจมีคำกล่าวใดหรือสามารถชดใช้ได้ด้วยรางวัลใด”
‘ใช่ แบบนั้น รู้ดีนี่นา’
อาร์คเผยรอยยิ้มและพยักหน้า
ท่านลอร์ดตัวน้อยส่ายศีรษะอย่างแรง
“แต่ข้าจะไม่มอบรางวัลอะไรให้!”
‘ว่าอะไร? นี่ ไอ้เด็กนี่! เมื่อกี้มันพูดว่าอะไรนะ?’
“ท่านพ่อเชื่อใจท่านและฝากฝังสร้อยคอสีเงินเปื้อนโลหิตนี้มา ย่อมหมายถึงท่านเชื่อว่าท่านคือสหาย! ข้าไม่กล้าใช้รางวัลซึ่งเป็นสิ่งของมากระทำให้สายสัมพันธ์นี้แปดเปื้อน ข้าเชื่อมั่นว่าท่านพ่อจะต้องคิดกับท่านแบบนี้เช่นเดียวกัน”
อาร์คส่ายศีรษะราวกับจะเป็นบ้าไป แม้กระทั่งว่าเป็นอาร์ค เขาก็ไม่อาจพูดออกไปได้ว่า ‘นั่นไม่จริง ข้าชอบรางวัลที่จับต้องได้’ กับท่านลอร์ดตัวน้อยที่อาร์คเพิ่งมาส่งข่าวคราวการจากไปของบิดา อาร์คพยายามที่จะฝืนเค้นรอยยิ้มออกมา
“ใช่... เป็น... เช่นนั้น...”
“อาร์ค สหายของท่านพ่อก็เปรียบเสมือนสหายของข้า แม้ว่าจะไม่มีอะไรที่ข้าให้ได้ แต่ ณ ที่นี้ข้าขอให้คำสาบาน ถ้าหากเมื่อใดที่ท่านต้องการกำลังของข้า ข้าจะเร่งรีบไปช่วยเหลือแม้ว่านั่นจะเป็นสุดขอบทวีปโดยไม่ลังเล!”
“อา ใช่... ขอบคุณ”
‘เขาเพิ่งพูดว่าจะไม่ให้อะไรเราเลย! เขาเพิ่งลั่นมันออกมาจากปาก!’
อาร์คพยักหน้ารับด้วยสีหน้าที่แทบจะร้องไห้
ด้วยระดับความยากมหันต์ระดับ E+ แน่นอนว่าการที่เขาจัดการภาจกิจนี้ทำให้เขาได้รับภารกิจเปลี่ยนอาชีพมา! เขากระทั่งได้รับค่าประสบการณ์และเลเวลเพิ่มขึ้นอีก 1! กระนั้น! เขากลับไม่ได้รับรางวัลอะไรจากภารกิจที่มีความยากถึงเพียงนี้ที่สำเร็จเสร็จสิ้น นี่มันเรื่องเหลวไหลอะไรกัน!
เขารู้สึกราวกับตนโดนหลอกใช้
ทว่า เขาก็ไม่อาจโพล่งโทสะขณะที่ท่านลอร์ดตัวน้อยประกาศคำกล่าวออกมาอย่างจริงจังได้
‘ไม่อยากจะเชื่อ นี่เจ้าเรียกมันว่าสายสัมพันธ์? ไม่ว่าจะพ่อหรือลูก พวกเขาล้วนขี้เหนียวชะมัด...’ อาร์คบ่นภายในใจขณะที่ลุกขึ้นและเดินออกจากปราสาทไป
ท้ายที่สุด เขาก็ไม่ได้รับกระทั่ง 1 เหรียญทองแดง ถึงกระนั้น เขาก็ไม่ได้รู้สึกแย่พอที่จะต้องโพล่งความโกรธออกมา
หรือนี่จะเป็นสิ่งที่เรียกกันว่า ความรู้สึกโดนชำระ?
“ระวัง!”
ขณะที่เขาผ่านบริเวณประตูไป เขาได้ยินเสียงตะโกนดังออกมา อาร์คพลันเงยหน้าขึ้นพร้อมกับพบเหล่าทหารที่อยู่ในเครื่องแบบเรียงรายอยู่บริเวณหน้าประตูปราสาท
ขณะที่อาร์คสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น นายพลครอสแห่งแนวป้องกันก็พลันตะโกนคำสั่งขึ้นขณะที่เขาพยักหน้าเล็กน้อย
“เคารพ!”
เหล่าทหารพลันดึงเอาดาบของตนชูขึ้นชี้ฟ้า
อาร์คยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเผยความงงงวยออกมาทางสีหน้า จากนั้นจึงค่อยก้มเงยมองกำแพงปราสาท
ที่หน้าต่าง ท่านลอร์ดตัวน้อยกำลังมองเขาด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม ดวงตาของเขานั้นสื่อความหมายออกมามากมาย อาร์คมองท่านลอร์ดตัวน้อยอยู่ครู่หนึ่งจึงค่อยส่ายศีรษะและหันกลับ
“รู้แล้วแหละน่า เอ็นพีซีในเกมนี้มันงกด้วยกันทั้งนั้น”
อาร์คเผยใบหน้ารอยยิ้มเก้กังขณะที่เดินผ่านเหล่าทหารไป
แสงตะวันที่สาดส่องเข้ามานั้นอบอุ่น ลมที่พัดโชยมาทางเขาก็สดชื่น
ที่จริง... มันก็ไม่ได้แย่อะไรนัก
เหล่าผู้เล่นต่างมารวมตัวจากหุบเขาเพื่อมองดูเหตุการณ์ที่หาดูได้ยากเช่นนี้
