เล่ม 1 ตอนที่ 5 : การแก้แค้นของไวเคานต์ฮาเวิดสเตน (2) [อ่านฟรี]
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ก่อนใครได้ที่แฟนเพจ
เล่ม 1 ตอนที่ 5 : การแก้แค้นของไวเคานต์ฮาเวิดสเตน (2)
อาร์คเปิดกระเป๋าออกและมองไปยังกระดานชนวนด้วยสายตาพึงใจ
กระดานชนวนลึกลับนี้เป็นปีศาจหนูเฝ้าคุ้มครอง ยามที่อาร์คมองกระดานชนวนนี้ เขาจะจมดิ่งลงสู่ความรู้สึกพึงใจ อาร์คได้รับประโยชน์มากมายจากการเดินทางเพื่อค้นหากระดานชนวนแผ่นนี้
เขาได้รับโบนัสค่าสถานะ 12 หน่วย และยังได้เรียนรู้ทักษะทำอาหารเพื่ออยู่รอดมาโดยไม่เสียอะไร อีกทั้งเขายังได้รับอุปกรณ์สวมใส่สองชิ้นที่ผ่านการยกระดับมาแล้ว ซึ่งมันยากที่จะพบเห็นของพวกนี้ด้วยระดับเลเวลของเขา มันยิ่งน่าสุขสันต์มากขึ้นที่คิดว่าจะได้รับประโยชน์อันใดจากภารกิจที่เชื่อมโยงจนนำพาเขามาที่แห่งนี้
‘เพื่อการนั้น เราต้องไปพบไวเคานต์ฮาเวิดสเตนก่อน’
อาร์คมุ่งหน้าไปยังปราสาทจ้าวเมืองด้วยความเร่งร้อน
“เจ้ามีธุระอันใด?”
ขณะที่เขาเตร่ไปทั่วเนินเขาราวกับสัตว์ที่มาวิ่งเล่น ทหารยามได้จ้องมองมายังเขา
ก็นะ ยังไงนี่ก็เกมเสมือนจริง การตอบสนองเช่นนี้นับได้ว่าเป็นดังที่คาดไว้
“ผมมาพบนายท่านไวเคานต์ฮาเวิดสเตน”
“ว่าอะไร? หมายถึงท่านจ้าว?”
“ใช่ ถ้าหากเผยสิ่งนี้ให้เขาดู ท่านจะต้องมาพบผมแน่”
อาร์คดึงเอาเศษบันทึกที่เขาพบในถ้ำออกมา
ทหารยามส่งสายตามองเขาด้วยความสงสัยก่อนจะเข้าไปในปราสาท หลังผ่านไปสิบนาที ทหารยามนายนั้นค่อยเดินกลับมาพร้อมกับชายคนหนึ่ง เขาเป็นอัศวินวัยกลางคนที่มีหนวดเฟิ้ม มองจากชุดที่สวมใส่แล้วสมควรเป็นเกราะโซ่โลหะ แต่สภาพเช่นนี้เขาไม่สมควรที่จะใช่ไวเคานต์ฮาเวิดสเตน
อัศวินวัยกลางคนกล่าวแนะนำตนว่าชื่อ ครอส เป็นผู้บัญชาการแนวป้องกันของทหารยามปราสาทแห่งนี้ เมื่ออาร์คกล่าวแนะนำตนแล้ว ครอสจึงถามออกมาด้วยน้ำเสียงเร่งร้อน
“เอาล่ะ อาร์ค เห็นว่าเจ้าเป็นคนพบเศษบันทึกนี้สินะ?”
“ครับ”
“แล้วพบไอเทมแปลกประหลาดอื่นใดใกล้กับสถานที่ที่พบบันทึกนี้ไหม?”
“พบครับ”
อาร์คเร่งร้อนนำเอากระดานชนวนออกมาจากกระเป๋าแสดงให้ครอสเห็น
ครอสผ่อนลมหายใจออกมาราวกับอัดอั้นเอาไว้นาน
“ไม่รู้เลยว่านี่จะเรียกว่าการชี้นำจากพระเจ้าหรือว่าปีศาจที่เล่นตลกกับเรากันแน่”
“ท่านหมายความว่า?”
“กระดานชนวนนี้เป็นสิ่งที่นายท่านไวเคานต์ฮาเวิดสเตนตามหามานานยิ่ง ทว่า กลับไม่มีผู้ใดส่งข่าวคราวการค้นพบกระดานชนวนนี้กลับมาเลยแม้สักคน”
“กระดานชนวนนี่คืออะไรกันแน่?”
“ข้าก็ไม่ทราบรายละเอียดมากนัก ที่รู้ก็คือใกล้เคียงที่แห่งนี้มันมีซากปรักหักพังที่เกี่ยวโยงกันอยู่ เวลาผ่านไปหลายปีก็ยังไม่พบอะไรคืบหน้า ท่านไวเคานต์ฮาเวิดสเตนจึงยอมแพ้ที่จะตามหากระดานชนวนนี่ จากนั้นท่านจึงนำอัศวินซิลฟีดออกมุ่งหน้าไปยังซากปรักหักพังนั่น ทว่ากระดานชนวนนี่กลับปรากฏขึ้นหลังจากที่ท่านไวเคานต์ออกไปแล้ว...”
ครอสคว้ามืออาร์คเอาไว้แน่นพร้อมกล่าวคำขอ
“ถ้าหากไม่รบกวน เจ้าช่วยนำส่งกระดานชนวนนี่ให้ท่านไวเคานต์ได้หรือไม่? หากเจ้าเร่งตามไปในตอนนี้ ยังพอเป็นไปได้ที่จะตามท่านไวเคานต์ทันก่อนที่ท่านจะไปถึงซากปรักหักพัง”
ขณะเดียวกันนั้น ชื่อของภารกิจก็ได้เปลี่ยนเป็น ‘ความลับแห่งกระดานชนวน > ความลับแห่งกระดานชนวน 2’ เนื้อหาก็เกี่ยวข้องกับไปพบฮาเวิดสเตนที่มุ่งหน้าออกไปยังซากปรักหักพังเพื่อหาสิ่งที่เชื่อมโยงกับกระดานชนวนนี่
‘ฮ่าฮ่าฮ่า ต้องงั้นสิ รอภารกิจแบบนี้อยู่แล้วสิน่า’
ขณะที่ความคิดของอาร์คผุดขึ้นมานั้น สมการหนึ่งก็ผุดขึ้นมา ‘ภารกิจ + ดันเจี้ยน = สมบัติมหาศาล’
ไม่มีเหตุผลอะไรให้ลังเล อาร์คเร่งร้อนพยักหน้า ครอสจึงมอบม้าให้กับเขาพร้อมทหารสองนาย
ไม่ว่าเขาจะเร่งร้อนมากเพียงใด แต่เขาก็ยังใช้เวลาเตรียมการก่อนจะออกไป อาร์คไปพบกับช่างตีเหล็กเพื่อซ่อมแซมอุปกรณ์สวมใส่ทั้งหมด จากนั้นจึงค่อยขึ้นควบม้าไป ทว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยที่อาร์คซึ่งเป็นคนธรรมดาในชีวิตจริงจะขี่ม้าเป็นได้
“อั่ก อู้ว!”
เมื่อคิดว่านี่มันเป็นเกม มันก็สมควรไม่มีปัญหาอะไร แต่นั่นคิดผิด
ก่อนที่เขาจะได้ออกเดินทางจริงจัง เขาต้องม้วนตลบหล่นจากหลังม้ากว่าห้าครั้ง เขาถึงกับหน้าซีดเผือดโดยมีนายทหารช่วยพยุงให้ขึ้นหลังม้าใหม่
“ใส่แรงไปที่ต้นขาและนอนราบลงไปกับแผ่นหลังของม้า พวกเราจะช่วยแนะนำวิธีขี่ม้าให้”
* * *
“พวกเรา... พวกเราพักกันหน่อยได้ไหม?”
“หากพวกเราต้องการตามท่านไวเคานต์ก่อนที่ท่านจะถึงซากปรักหักพัง เช่นนั้นแล้วก็ไม่มีเวลาให้เสีย มุ่งหน้าไป!”
‘บ้าไปแล้ว เราได้ตายก่อนไปถึงแน่!’
แม้ว่าท้องเขาจะปั่นป่วน แต่การจะไปหงุดหงิดใส่เอ็นพีซีฝ่ายปราสาทท่านลอร์ดนั้นก็คงไม่มีอะไรดีขึ้น
แม้กระนั้น เพื่อประโยชน์ที่เขาจะได้เรียนรู้ทักษะใหม่ เขาต้องอดทน
=====
ทักษะการขับขี่เพิ่มขึ้น 3 ช่วยให้การขี่ม้าง่ายขึ้นเล็กน้อย
=====
ทักษะการขับขี่นั้นปรากฏขึ้นก็ตอนที่เขาล้มลุกคลุกคลานกับม้าไปหลายรอบ หลังจากที่อาร์คสามารถอยู่บนหลังม้าอย่างมั่นคงได้ด้วยตัวเองแล้ว ผ่านไปทั้งวันและคืนเขาจึงห้อตะบึงม้าราวคนบ้า เค้าลางของซากปรักหักพังเพิ่มปรากฏให้เห็นแล้ว
ต้องขอบคุณที่เหมือนว่าจะยังไม่สายเกินไป ขณะที่สายตาของเหล่าอัศวินซิลฟีดร่วมกันจ้องไปยังทางเข้าซากปรักหักพังอยู่นั้น
อาร์คและนายทหารก็พลันลงจากหลังม้าและมุ่งเข้าไปหา
“ท่านลอร์ด พวกเราพบกระดานชนวนแล้ว!”
“ว่าอะไร?”
บุคคลที่หันศีรษะกลับมานี้ดูสูงศักดิ์และอายุน่าจะประมาณหกสิบปี
ท่าทีของเขาดูหยาบกระด้าง ผมสีขาวยาวประบ่า ใบหน้านั้นคล้ายจะเขียวคล้ำเพราะขาดอากาศหายใจ ทว่าดวงตานั้นกลับฉายแสงที่ราวกับส่องทะลุ นี่ย่อมต้องเป็นไวเคานต์ฮาเวิดสเตน
ด้วยท่วงท่าการเดินอันสง่า เขาเริ่มเข้ามาใกล้อาร์ค
“เจ้าคือนักเดินทางที่นำกระดานชนวนมา? แสดงมันให้ข้าดูได้หรือไม่?”
“ครับ”
“อย่างไม่ต้องสงสัย นี่คือกระดานชนวนที่ข้าตามหาอยู่”
หลังจากที่อาร์คนำเอากระดานชนวนออกมาแล้ว ฮาเวิดสเตนได้มองมันด้วยดวงตาหรี่เล็ก สายตานั้นคล้ายกับสั่นเทิ้มอยู่นานสองนาน เขาจ้องมันอยู่เป็นเวลานานก่อนที่จะหันมามองอาร์คอีกครั้งหนึ่ง
“เจ้าต้องคาดไม่ถึงแน่ว่าการช่วยเหลือครั้งนี้ของเจ้าต่อข้านั้นใหญ่หลวงนัก ทำดีย่อมมีรางวัล เช่นนั้นแล้ว ข้า ฮาเวิดสเตน ขอให้รางวัลต่อเจ้าอย่างสมน้ำสมเนื้อ กล่าวสิ่งที่เจ้าต้องการ หากเป็นคำขอที่เหมาะสมกับความดีนี้ ข้าจะยอมรับฟังไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม”
นัยน์ตาของอาร์คพลันฉายแสงวูบออกมาคราหนึ่ง
ในที่สุดเขาก็ได้รับรางวัลที่รอคอยมานานแสนนานแล้ว
มันเป็นสิ่งที่เขารอฟังมาเนิ่นนาน!
‘เราควรขอของวิเศษดีไหมนะ? หรือเราควรขอเงินดี?’
ขณะที่อาร์คครุ่นคิดอยู่นั้น เขาพลันพบเห็นบางสิ่งที่แปลกไป เขาพบเห็นว่ามันมีคำหนึ่งที่แอบแฝงอยู่ภายในภารกิจของฮาเวิดสเตน
‘คำขอที่เหมาะสมกับความดีความชอบของเรา?’
เมื่อพิจารณาให้ดีแล้ว มันช่างเป็นคำพูดที่คลุมเครือยิ่งนัก
ในเมื่อฮาเวิดสเตนพูดว่า ‘อะไรก็ได้’ เงื่อนไขของมันยังคงเป็น ‘เหมาะสม’ แนบมาด้วย ท้ายที่สุดแล้วมันหมายความว่าต้องมีขีดจำกัด แต่ในเมื่อความเหมาะสมไม่อาจกล่าวเป็นตัวเลขได้ เขาก็ไม่รู้ว่ามันควรจำกัดไว้ที่ตรงไหน จะมีวิธีการอะไรที่จะเอามาใช้เดาขีดจำกัดเพดานสูงสุดได้บ้าง?
‘นี่มันยากชะมัด!’
อาร์คเปิดหน้าต่างภารกิจออกมาตรวจสอบ ความยากยังคงเป็น G จากประสบการณ์ที่เขาเคยมีมาเนิ่นนาน ความยากเช่นนี้ก็คงทำให้เขาได้รับแค่ 1 เหรียญทอง นั่นถือว่ามากแล้ว หรืออาจจะมีไอเทมอะไรบ้างอีกนิดหน่อย
‘นั่นคือสิ่งที่เราจะได้จากภารกิจนี้งั้นหรือ?’
ความรู้สึกตื่นเต้นยินดีของเขาพลันมลายหายและถูกแทนที่ด้วยความผิดหวัง
เพื่อได้รับกระดานชนวน เขาต้องฆ่าหนูไปหลายพันตัวและล้มปีศาจหนู เขาต้องห้อตะบึงม้าเพื่อมาพบกับฮาเวิดสเตนจนหลังแทบหัก แต่รางวัลที่ได้รับจะได้เพียง 1 เหรียญทอง?
คำถามผุดขึ้นภายในใจของอาร์คมากมาย
‘หรือการนำเอากระดานชนวนนี่ออกมาจะจบลงแค่นี้? แต่แล้วทำไมนายพลแนวป้องกันถึงต้องส่งเรามาล่ะ? เขาก็แค่ใช้ให้ทหารมาก็ได้นี่ อีกทั้งภารกิจยังบอกว่า พบเจอฮาเวิดสเตน แต่มันกลับไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับการมอบกระดานชนวนนี่เลยแม้แต่น้อย ใช่แล้ว ภารกิจนี้ยังมีการแตกแขนงออกไปได้อีก!’
ภารกิจที่แตกแขนงออกมักจะเปลี่ยนไปตามเส้นทางการเลือกของผู้เล่น
มันมีจุดจบได้หลากหลาย อาร์คมั่นใจว่านี่ต้องเป็นภารกิจแตกแขนง ความแตกต่างที่เกิดขึ้นกับภารกิจนี้เกี่ยวข้องกับกระดานชนวน กล่าวก็คือ หนทางที่จะได้รับรางวัลแท้จริงที่อาร์คต้องการนั้นแตกต่างออกไป
ฉับพลันอาร์คจึงเงยหน้าขึ้นตอบรับคำ
“สิ่งที่ผมปรารถนาคือการเข้าไปในซากปรักหักพังร่วมกับท่านไวเคานต์”
“ว่าอะไร? เจ้าไม่อาจทำเช่นนั้น!”
“เหตุใดท่านถึงพูดเช่นนั้น? ในเมื่อผมเป็นคนนำเอากระดานชนวนที่เกี่ยวข้องกับซากปรักหักนี้มาให้ ผมย่อมต้องมีคุณสมบัติเพียงพอ ไม่ใช่ว่าท่านไวเคานต์กล่าวสัญญาว่าจะให้รางวัลที่เหมาะสมกับผมหรอกหรือครับ?”
“นี่เจ้าไม่รู้หรือไร? ข้าพูดเพราะมันดีกับตัวเจ้ามากกว่านะ ซากปรักหักพังนี้ไม่ใช่ดันเจี้ยนธรรมดาสามัญ แต่มันคือสิ่งที่อวตารปีศาจเคยใช้ซุกซ่อน ข้าไม่อาจลากประชาชนเช่นเจ้าเข้าไปในสถานที่แห่งนี้!”
“ท่านคิดปฏิเสธคำสัญญาที่ท่านลั่นเอาไว้?”
อาร์คกดดันฮาเวิดสเตนด้วยน้ำเสียงที่บาดแทง
กับใครก็ตามที่มักต้องรักษาความสัมพันธ์อันดีกับเอ็นพีซีไว้ แน่นอนว่าอาร์คย่อมต้องเป็นหนึ่งในจุดสูงสุด แต่มันย่อมแตกต่างกันถ้าหากมีผลประโยชน์มหาศาลมากองอยู่ตรงหน้า
มันมีหลายหนทางที่จะใช้เพื่อเพิ่มค่าความใกล้ชิดที่ตกต่ำลงได้ แต่มันไม่มีทางที่ไอเทมภารกิจที่หลุดลอยไปแล้วจะกลับคืน ไม่ว่าเอ็นพีซีผู้นี้จะเป็นลอร์ดหรือไวเคานต์ ถ้าหากการดื้อรั้นหัวชนฝาจะทำให้เขาได้รับผลประโยชน์แล้วล่ะก็ เขาก็จะทำ
“เจ้านี่มัน... อึก แค่ก แค่ก!”
ฮาเวิดสเตนที่จ้องมองอาร์คอยู่นั้นพลันล้มลงเข่าชันพื้นกระอักโลหิตออกมา
“ท่านลอร์ด!”
นายทหารที่อยู่ในพื้นที่ต่างเร่งร้อนมุ่งเข้ามา แต่กลับมีคนผู้คนหนึ่งเร่งเข้าไปช่วยเหลือฮาเวิดสเตนเร็วกว่าพวกเขา เป็นอาร์คนั่นเอง
“ให้ผมรับมือเอง ผมเคยดูแลผู้ป่วยมานักต่อนักแล้ว”
ขณะที่เขาเร่งรีบใช้ทักษะเยียวยา สีหน้าของฮาเวิดสเตนเริ่มฟื้นกลับคืน
อาร์คกล่าวพร้อมกับแอบยิ้มออก
“ท่านดูป่วยหนักนะครับ กับการเข้าไปสำรวจภายในซากปรักหักพังด้วยสภาพร่างกายเช่นนี้... แต่กลับไม่มีคนใดเลยที่รู้วิธีรับมือผู้ป่วย?”
“ข้าไม่ต้องการการดูแล แค่ก แค่ก!”
“ไม่หรอก ผมเห็นสภาพของผู้ป่วยแต่ละคนนะ ท่านแทบจะเดินไม่ได้อยู่แล้ว อาศัยอะไรกับการต้องไปเหวี่ยงดาบอีก แน่นอนว่าท่านคงไม่ต้องการเป็นภาระของเหล่าลูกน้องของท่านด้วยเกียรติที่ท่านมีใช่หรือไม่?”
“แต่-แต่ว่านั่น...”
“โปรดอนุญาตให้ผมได้เยียวยาท่าน ท่านลอร์ด ไม่สิ ท่านต้องให้ผมทำ ผมเองก็มีประสบการณ์การดูแลผู้ป่วยมาเยอะ คงไม่อาจปล่อยให้ผู้ป่วยเดินจากไปดื้อ ๆ ได้”
อาร์คกล่าวด้วยสีหน้าที่แน่วแน่
ฮาเวิดสเตนถอนหายใจออกมา
นี่เป็นสัญญาณที่รู้กันว่าเขายอมแล้ว
เมื่อเสียงของระบบดังขึ้นตามมา อาร์คจึงมั่นใจว่าหนทางที่เขาเลือกนี้ประสบความสำเร็จ
=====
ภารกิจได้รับความคืบหน้า ความลับแห่งกระดานชนวน 2 > ความลับแห่งกระดานชนวน 3
ท่านต้องสำรวจถ้ำร่วมกับไวเคานต์ฮาเวิดสเตนเพื่อค้นหาความลับของกระดานชนวน
ภารกิจจะล้มเหลวเมื่อใดก็ตามที่ไวเคานต์ฮาเวิดสเตนสิ้นชีวิต ท่านจะสูญเสียภารกิจนี้โดยทันที
ระดับความยาก : E+
=====
* * *
“บุกเข้าไป กวาดล้างพวกมอนสเตอร์ให้หมด!”
“โอ้!”
เหล่าอัศวินซิลฟีดกว่า 50 นายต่างตบเท้าพร้อมเพรียงเหวี่ยงทั้งดาบและลูกตุ้ม
ทั้งการ์กอยล์และก็อปลินที่ขวางทางเอาไว้ต่างกระจัดกระจาย พวกมันกระจายออก จากนั้น ในมือของเหล่านักเวทก็ปรากฏเปลวเพลิงระเบิดออกและแปรเปลี่ยนหนทางเบื้องหน้าให้กลายเป็นนรกอัคคี เหล่าก็อปลินที่โดนกลืนหายไปในนรกอัคคีนี้ต่างรอดพ้นเงื้อมมือมาได้ ทว่าสิ่งที่รอคอยพวกมันอยู่กลับเป็นดาบและลูกตุ้ม
เสียงคำรามร้องของมอนสเตอร์ดังอยู่ไม่เกินสิบนาที
อาร์ครับชมการต่อสู้ด้วยดวงตาที่เผยความแตกตื่น
‘แข็งแกร่งมาก’
สองวันผ่านไปแล้วนับตั้งแต่ที่เข้ามาในซากปรักหักพัง
ภายในซากปรักหักพังนั้นเป็นวงกตที่ค่อนข้างซับซ้อน วงกตก็เหมือนทางทั่วไป เช่นนั้นแล้วจึงเป็นไปไม่ได้เลยแยกแยะเส้นทางออกจากกัน หรือกระทั่งว่าตระหนักถึงทิศทางได้ และทุกครั้งที่ผ่านหัวมุมหนึ่ง มอนสเตอร์จำนวนมหาศาลจะพลันพุ่งเข้าหาพวกเขา ทว่า พวกมันก็หาได้ใช่คู่ต่อสู้ของเหล่าอัศวินซิลฟีดไม่
พวกเขาต่างก็เป็นอัศวินที่ท่านลอร์ดชักนำมาด้วยตนเอง กระทั่งอุปกรณ์สวมใส่ของพวกเขายังแตกต่างจากทหารทั่วไป พวกเขาสวมใส่เครื่องแบบอัศวินอย่างชุดเกราะที่แวววับรวมถึงอาวุธครบมือ อีกทั้งพวกเขายังมีทักษะที่ระดับค่อนข้างสูงเลยทีเดียว เป็นเพราะพวกเขานั้นสามารถป้องกันทุกการโจมตีที่เข้ามาด้วยโล่เอาไว้ได้ และเมื่อใดที่พวกเขาสะบัดดาบออกก็หมายถึงการโจมตีถึงตาย
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นการต่อสู้ของเหล่าเอ็นพีซีที่ระดับเลเวลสูงจนถึงจุดที่ทำเอาสูญเสียความมั่นใจ
หลังจากสู้กันเสร็จ เครื่องหมายบวกก็พลันปรากฏอยู่เหนือศีรษะของเหล่าอัศวิน มันเป็นสัญญาณว่าเลเวลของพวกเขาได้เพิ่มขึ้น
‘เลเวลของคนพวกนี้มันเท่าไหร่กันแน่เนี่ย?’
เอ็นพีซีเองก็มีเลเวลเช่นเดียวกัน แน่นอนว่าถ้าหากพวกเขาสามารถฟันฝ่าการต่อสู้มาได้มาก เลเวลของพวกเขาก็ย่อมต้องเพิ่มขึ้น ทว่า ตัวเอ็นพีซีเองนั้นหาได้รู้เรื่องราวของระบบเลเวลแต่อย่างใด ถ้าหากคุณถามว่าพวกเขาเลเวลเท่าไหร่ พวกเขาก็จะตอบกลับมาด้วยคำถาม ว่ามันคืออะไรหรือ และถ้าหากคุณพยายามอธิบายว่ามันคืออะไร พวกเขาจะพลันโมโหใส่โดยทันที
ในนิวเวิร์ลด์ คำศัพท์ที่หมายถึง เลเวล ทักษะ ค่าสถานะ ต่างแปลกประหลาดสำหรับพวกเขา กล่าวก็คือ พวกมันมีเอาไว้สำหรับเหล่าผู้เล่น
กระทั่งว่าเวทมนตร์หรือทักษะที่สามารถโดนแอบมองผ่านทางหน้าต่างข้อมูลได้ก็ไม่มีผลต่อเหล่าเอ็นพีซี เช่นนั้นแล้วจึงไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่จะยืนยันถึงเลเวลแท้จริงพวกเขาว่าสูงกว่าอาร์คมากมายเพียงใด
‘เอาเถอะ ถ้าเราอยู่กับพวกเขาต่อไปก็คงไม่มีเรื่องอะไรถึงตาย’
ความคืบหน้าของภารกิจความลับแห่งกระดานชนวนก็ยังคงเป็น E+
มันเป็นภารกิจเลเวลที่เขาไม่มีทางสำเร็จได้ด้วยตัวคนเดียว ไม่ว่าเขาจะพยายามด้วยวิธีการใดก็ตาม แต่ถ้าหากเขามีเหล่าอัศวินซิลฟีดร่วมด้วย ดูแล้วมันก็ไม่น่าจะใช่เรื่องยากอะไร
ปัญหาอยู่ที่เงื่อนไขที่ว่า ฮาเวิดสเตนต้องอยู่รอด
