เล่ม 1 ตอนที่ 3 : ดันเจี้ยนแรก (1) [อ่านฟรี]
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ก่อนใครได้ที่แฟนเพจ
เล่ม 1 ตอนที่ 3 : ดันเจี้ยนแรก (1)
เอ๋ง!
หลังเสียงร้อง ร่างของหมาป่าก็ถูกแยกออกเป็นสองท่อน
ร่างของหมาป่ากลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไปอย่างช้า ๆ จากนั้นจึงค่อยดร็อปหนังและเนื้อมาให้
อาร์ครวบรวมพวกมันและเปิดหน้าต่างค่าสถานะออกมาดู
=====
ชื่อผู้เล่น : อาร์ค
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
ชื่อเสียง : 50
เลเวล : 5
อาชีพ : ไม่มี
ฉายา : นักล่าหนู
พลังชีวิต : 155
พลังมานา : 100
พละกำลัง : 26
ความคล่องตัว : 36
ความอดทน : 26
สติปัญญา : 16
ความฉลาด : 16
โชค : 16
=====
“ดูเหมือนว่าเราจะรับมือหมาป่าโดยไม่มีปัญหาอะไรมากมายได้แล้ว”
กระทั่งว่าหลังได้รับการร้องขอมา อาร์คก็หาได้มุ่งตรงไปยังถ้ำนั้นโดยทันที
แม้ว่าดันเจี้ยนนี้จะถูกคาดเดาว่าอยู่ใกล้กับหมู่บ้านเริ่มต้น แต่ผู้เล่นเลเวล 2 ก็ไม่ใช่ว่าจะขึ้นลงเขาเหล่านั้นได้ตามต้องการ มันต้องมีอันตรายที่ไม่รู้จักอยู่เป็นแน่
ประสบการณ์ความตายอันขมขื่นกับบทลงโทษของมัน ทำให้อาร์คไม่อยากประสบซ้ำอีกครั้ง เช่นนั้นแล้ว ที่เขาทำก็มีเพียงแค่การเพิ่มเลเวลของตนเองก่อนที่จะไปถึงถ้ำนั่น
ในวันที่สองหลังจากที่เขาตัดสินใจลงมือล่าอย่างหนักหน่วง ในที่สุดอาร์คก็เลเวลเพิ่มขึ้นถึง 5
การลงทุนกับค่าสถานะของเขานับตั้งแต่เลเวล 3 นั้นลงไปกับความคล่องตัวหมด อีกทั้งเขายังเพิ่มพละกำลังเพื่อเพิ่มพลังโจมตีด้วย ท้ายที่สุด เขาใช้ 10 หน่วยสุดท้ายที่มีลงไปกับความอดทนเพื่อเพิ่มพลังชีวิต ในเมื่อทุกครั้งที่ค่าความอดทนเพิ่มขึ้น พลังชีวิตของเขาจะสูงขึ้นทีละ 5 นั่นทำให้ตอนนี้เขามีพลังชีวิต 155 หน่วย
นี่หมายความว่า อาร์คในตอนนี้แข็งแกร่งขึ้นแล้ว
ในตอนแรก พลังชีวิตของเขาจะถูกลดลงถึง 30 เมื่อโดนพวกหมาป่าข่วนเอา แต่ตอนนี้โดนเพียงแค่ 20 เท่านั้น นอกจากนี้ เขายังได้รับประสบการณ์การต่อสู้จากการจัดการพวกหนูนับหมื่นมาอีกด้วย!
ถ้าหากโชคดี เขาจะสามารถฆ่าหมาป่าได้โดยเสียพลังชีวิตแค่ 70 หน่วย มันเป็นสิ่งที่ผู้เล่นธรรมดาเลเวล 5 ไม่มีทางจินตนาการได้ถึงเลยทีเดียว
ขณะที่เขาล่าไปตลอดทางโดยไม่หยุดพัก ความมั่นใจของเขาก็ยิ่งมายิ่งเพิ่มขึ้น
‘หรือเราควรมุ่งหน้าไปที่ถ้ำแบบนี้ทีละน้อย?’
อาร์คลุกขึ้นจากท่านั่ง ตอนนี้ขนมปังเหลือเพียงแค่สามสิบก้อนจากที่เตรียมมาถึงหนึ่งร้อยก้อน
เขาดื่มน้ำเป็นบางครั้งที่ต้องการ แต่ส่วนมากเขาจะกินขนมปังมากกว่า
ถ้าหากค่าความอิ่มของเขาลดลงไปน้อยกว่า 50 ค่าสถานะของเขาก็จะหล่นลงตามเป็นการชั่วคราว
‘คงดีนะถ้าได้เรียนวิธีการทำอาหาร...’
ในนิวเวิร์ลด์ ศาสตร์แห่งการทำอาหารนับเป็นทักษะเฉพาะตัว
ถ้าหากทักษะการทำอาหารเพิ่มขึ้น มันไม่ใช่เพียงแค่เติมเต็มค่าความอดทนเท่านั้น แต่ค่าความแข็งแกร่งและความอดทนจะเพิ่มขึ้นเป็นการชั่วคราว รวมถึงการได้ลิ้มรสอาหารเลิศรสราวกับความเป็นจริง นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทุกคนอยากที่จะเรียนรู้ทักษะการทำอาหาร
แต่อาร์คในตอนนี้ยังไม่คิดที่จะเรียนการปรุงอาหาร
การเรียนรู้ทักษะสายการสร้างนั้น มันต้องไปพบกับเอ็นพีซีเชี่ยวชาญในสาขานั้น และผู้เชี่ยวชาญการทำอาหารก็อยู่ในที่ห่างไกล วันใดวันหนึ่งอาจมีโอกาสได้เรียนรู้ เช่นนั้นแล้วจึงไม่มีเหตุผลเลยที่จะลงแรงเดินทางอย่างยาวนานไปทำเรื่องแบบนั้น เพียงแค่การเรียนรู้ทักษะการทำอาหารไม่ได้ทำให้เขาสามารถทำอาหารจานเลิศได้ในพริบตา เขาไม่ยังไม่คิดว่ามันต้องเตรียมวัตถุดิบขนาดไหนเพื่อทำอาหารเลิศหรูอีก
อีกทั้งมันคงไม่ค่อยสะดวกนักที่จะต้องพกพาวัตถุดิบไปไหนมาไหนด้วย กระเป๋าของอาร์คจะอย่างไรก็เป็นเพียงแค่ระดับเริ่มต้น ดังนั้นแล้วมันจึงไม่มีที่ว่างอะไรมากมายนัก เขาไม่อาจนำพาวัตถุดิบสำหรับการทำอาหารไปไหนมาไหนได้
มันเป็นทักษะที่สำคัญยิ่ง ทว่ามันก็ไม่ได้จำเป็นที่เขาจะต้องฝ่าดงฝ่านรกเพื่อไปเรียนมันตั้งแต่ต้นเกมเช่นนี้
‘จะยังไง ขนมปังข้าวสาลีนี่ก็พอแล้วสำหรับตอนนี้ ในเมื่อเรายังเหลือขนมปังอีกสามสิบก้อน สมควรพอสำหรับการเดินทางไปยังถ้ำแหละนะ’
อาร์คตรวจสอบแผนที่อีกครั้งก่อนจะเริ่มมุ่งหน้าไปยังถ้ำ เขาได้เข้าสู่ส่วนลึกของภูเขาฮาริราลเป็นที่เรียบร้อยแล้วในระหว่างที่ล่าสุนัขป่าและหมาป่าไปเรื่อย ปากถ้ำอยู่ห่างออกไปไม่ไกล
เขาเดินตามทางเนินเขามาเรื่อย หลังผ่านไปครึ่งชั่วโมง ป่ารกที่เต็มไปด้วยต้นโอ๊คก็เริ่มเผยให้เห็น ดวงตาของเขามองไปยังปากทางเข้าถ้ำที่ซ่อนอยู่ภายในดงต้นไม้เหล่านั้น
ขณะที่อาร์คก้าวเท้าเข้าไปในถ้ำนั่น เสียงประกอบอันคุ้นเคยได้ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมหน้าต่างข้อมูลที่เผยขึ้น
=====
ท่านได้สำรวจถ้ำต้องสงสัยที่ส่งกลิ่นเหม็นฉุนและความเย็นเยือกที่น่ากลัวหลั่งไหลออกมาจากส่วนลึกของถ้ำอันมืดมิดภายในเทือกเขาฮาริราล
ท่านสามารถได้รับความลับโบราณและสมบัติจากสถานที่แห่งนี้
=====
ท่านค้นพบดันเจี้ยนที่ยังไม่เคยมีใครค้นพบมาก่อน
เป็นเพราะท่านเป็นนักสำรวจหน้าใหม่ หากท่านลงทะเบียนของท่านเอาไว้ที่หอแห่งเกียรติยศ ท่านจะได้รับค่าประสบการณ์ 500 หน่วย และค่าชื่อเสียง 50 หน่วย
ท่านต้องการลงทะเบียนหรือไม่?
=====
“ไม่” อาร์คตอบกลับไปอย่างไม่ลังเล
เขาล่าหมาป่าเพียงแค่สิบตัวก็ได้รับค่าประสบการณ์มา 500 หน่วยแล้ว ถ้าหากเขาลงทะเบียนถ้ำนี้เอาไว้ที่หอแห่งเกียรติยศ ผู้คนมากมายจะต้องมาสำรวจมันแน่
สำหรับถ้ำที่ยังไม่ได้รับการสำรวจเช่นนี้ มันสมควรมีความลับที่ไม่มีใครรู้หรือว่าไอเทมล้ำค่ารอคอยอยู่เป็นแน่
ข้อได้เปรียบอันใหญ่หลวงของการค้นพบดันเจี้ยนแห่งใหม่ก็เปรียบเสมือนเขาได้รับทรัพย์ก้อนโต เขาไม่อาจตะโกนป่าวประกาศไปได้ มันมีโอกาสสูงมากที่ผู้เล่นเลเวลสูงจะเข้ามาแย่งชิงอะไรก็ตามไปจากมือเขา
ที่หน้าเว็บไซต์ของนิวเวิร์ลด์ มีผู้เล่นส่วนหนึ่งที่คิดอะไรมักง่ายอับโหลดรายชื่อไอเทมที่ได้รับจากดันเจี้ยน และนั่นทำให้มีผู้คนมากมายต่างรอคอยฉกฉวยโอกาสจากตรงนั้น
‘เราฆ่าหมาป่าแค่สิบตัวแทนการลงทะเบียนถ้ำนี้กับหอแห่งเกียรติยศแทนก็ได้’
เป็นอีกครั้ง ที่เขารู้สึกยินดีที่ตนนั้นค้นคว้าหาข้อมูลมาก่อน
ถ้าหากเขามายังที่นี่โดยไม่รู้อะไรเลยดังเช่นกาลก่อน เขาคงไม่ยั้งคิดลงทะเบียนกับหอแห่งเกียรติยศไปแล้ว
ทว่า อาร์คในตอนนี้หาได้ใช่คนไม่ยั้งคิดอย่างครั้งก่อน มันเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่เขาจะต้องระมัดระวังเอาไว้เสียยิ่งกว่าเจอมอนสเตอร์ เอ็นพีซี หรือกระทั่งผู้เล่นคนอื่นด้วยซ้ำ
‘เอาล่ะ ไหนมาดูกันว่าที่นี่จะมีอะไร’
อาร์คพยายามระงับอาการสั่นเทิ้มด้วยความยินดีพลางก้าวเดินเข้าไปในดันเจี้ยน
กลิ่นอะไรบางอย่างเหม็นเน่าลอยคลุ้งออกมาราวกับเขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นนี้จริง มันเหม็นมาก เหม็นจนน่ากลัว เขาสงสัยว่าแท้จริงแล้วอะไรกันแน่ที่ส่งกลิ่นพวกนี้ออกมา
และแล้วมันก็เกิดขึ้นตอนที่อาร์คเดินเข้าไปในถ้ำได้ร้อยเมตร
อย่างกะทันหัน เท้าของเขาจมลงไปในอะไรบางอย่างนุ่มนิ่ม ด้วยความตกใจ เขากระโดดตัวขึ้นจากพื้นจนแทบจะปีนขึ้น อึดใจถัดมา ภาพความมืดที่กลืนกินตัวเขาได้สว่างวาบผ่านเข้ามาภายในจิตใจจนเขาแทบพุ่งตัวออกมา
“อะ-อะไรกันเนี่ย? อย่าบอกนะว่าทั้งหมดนี่เป็นหนู?”
อาร์คสีหน้าซีดเผือด เจ้าสิ่งที่ยั้วเยี้ยอยู่ที่พื้นเหล่านี้คือหนูทั้งหมด ไม่เพียงแค่นั้น จนกระทั่งถึงตอนนี้เขายังไม่ได้ตระหนักว่าหนูที่ดำมะเมื่อมเหล่านี้ต่างปกคลุมอยู่ทุกหนแห่งทั่วทุกซอกมุมของถ้ำ
ทุกครั้งที่หนูเคลื่อนไหว มันจะเหมือนกับมีคลื่นพัดผ่านไปทั่วทั้งถ้ำ
หนูที่ปรากฏตัวขึ้นเหล่านี้น่ากลัวจนทำเอาสันหลังเขาเย็นเยียบ ความกล้าที่เขามีนั้นหาได้ช่วยอะไรไม่ อาร์คเร่งร้อนโบกสะบัดไปมาในความมืด ด้วยเพียงครั้งเดียว หนูจำนวนมากได้ลอยลิ่วและกลิ้งไปกับพื้น ต้องขอบคุณฉายานักล่าหนูที่เขาได้รับมา มันช่วยให้พลังโจมตีและอัตราการติดคริติคอลเพิ่มขึ้น
‘ฮึ่ม พวกแกรู้ไหมว่าฉันฆ่าหนูไปกี่ตัวแล้ว?’
เมื่อเขาได้เห็นถึงผลลัพธ์อันใหญ่หลวงที่การฟาดฟันหนึ่งครั้งกระทำได้ ความกลัวเขาก็มลายหาย
ไม่ว่าพวกมันจะมีมากแค่ไหน ท้ายที่สุดก็แค่หนู ด้วยค่าโบนัสการโจมตี กระทั่งว่าเขาไม่โจมตีแบบคริติคอล มันก็ไม่จำเป็นเลยด้วยซ้ำที่จะต้องลงมือซ้ำ
โดยไม่หยุดพัก อาร์คได้ห้ำหั่นหนูเหล่านั้นที่ดาหน้าเข้ามาจากทุกทิศทาง
ทว่า จำนวนของหนูเหล่านี้กลับไม่คล้ายจะลดลง
‘บ้าจริง ถ้ามันยังเข้ามาไม่รู้จักจบจักสิ้นแบบนี้ เราเองก็คงต้องถอยแล้ว’
“จิตวิญญาณแห่งแมว!”
เมี๊ยววววว!
แม้ว่าเขาจะเรียนรู้มันมา แต่เขากลับไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องใช้มันเช่นนี้ ทว่า จิตวิญญาณแห่งแมวนี้กลับส่งผลกับหนูเหล่านี้ได้ชะงัก
ขณะที่อาร์คใช้ทักษะออกไปแล้ว เสียงร้องของแมวได้เสียดแทงอากาศจนก่อเกิดขึ้นเป็นรูปแมวสีดำปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเขา ด้วยดวงตาของแมวที่ทอแสงวูบ หนูเหล่านั้นกลับกลายเป็นตัวด้านชาด้วยความหวาดหวั่น
ในช่วงเวลาที่ชะงัก อาร์คได้บุกฝ่าหนูเหล่านั้นออกไปโดยหลบหนีไปยังภายนอกถ้ำ
แม้ว่าผลสถานะอัมพาตที่ส่งผลต่อหนูเหล่านั้นจะสิ้นฤทธิ์ แต่พวกมันก็หาได้ไล่ล่าเขาออกมานอกถ้ำไม่
“ฟู่ โล่งไป”
ด้านนอก อาร์คหยิบขนมปังออกมากินพร้อมดื่มน้ำเพื่อฟื้นฟูค่าความอดทน
สำหรับดงหนูจำนวนนับไม่ถ้วนนี้... มันช่างเป็นประสบการณ์ที่ตรึงตาอย่างแท้จริง
‘เราจะยอมแพ้แค่นี้ไม่ได้’
อาร์คเปิดหน้าต่างภารกิจขึ้นมาตรวจสอบ
ภารกิจยังไม่มีอะไรคืบหน้า นี่หมายความว่าเขาต้องมุ่งหน้าต่อไป ไม่สิ นอกจากภารกิจนี้แล้ว เขายังได้รับประสบการณ์เผชิญหน้ากับหนูนับหมื่นมาด้วย นี่แทบทำเอาเขาอารมณ์เสียจนแทบจะละทิ้งภารกิจนี้เพราะถ้ำที่เต็มไปด้วยหนูพวกนี้นี่แหละ
‘ถือว่าไม่เลวร้าย นี่เป็นครั้งแรกและเราไม่รู้อะไรเลย เราต้องสงบจิตสงบใจมุ่งหน้าต่อไปอีกครั้งหนึ่ง’
อาร์คเข้าไปยังถ้ำอีกครั้ง จัดการหนูไปราวหนึ่งร้อยตัว จากนั้นก็ถอยร่น หลังจากทำเช่นนี้สามหรือสี่ครั้งได้ เสียงประกอบก็ดังขึ้นพร้อมหน้าต่างข้อความที่เผยให้เห็น
=====
ท่านได้เรียนรู้ทักษะใหม่
เชี่ยวชาญดาบ (ขั้นต้น, มีผลต่อเนื่อง) : ท่านได้ก้าวเข้าสู่หนทางนักดาบเป็นก้าวแรก
นับแต่นี้ ทุกครั้งที่ท่านใช้ดาบ ทุกข้อจำกัดของตัวดาบจะไม่มีอีกต่อไป
ในตอนนี้ท่านสามารถใช้ดาบของท่านประดุจมือที่ยื่นขยาย ท่านมีโอกาสได้รับทักษะที่เกี่ยวโยงกับทักษะการใช้ดาบที่มากยิ่งขึ้นในยามที่ท่านใช้ทักษะอื่นด้วยดาบ
ท่านจะได้รับโบนัสค่าพลังโจมตีโดยคิดพื้นฐานจากเลเวลทักษะดาบของท่าน
*มีความเป็นไปได้ที่จะใช้ผลของ “ต่อสู้ด้วยดาบ” ขณะที่ทำความเสียหายต่อเนื่องด้วยการต่อสู้มือเปล่า (ต่อสู้ด้วยดาบ จะขึ้นอยู่กับเลเวลของเชี่ยวชาญดาบและการต่อสู้มือเปล่า โดยจะช่วยส่งเสริมซึ่งกันและกัน)
=====
‘ในที่สุด เชี่ยวชาญดาบก็โผล่มาจนได้’
เมื่อครั้งที่เขาทำการล่าอยู่ภายในหมู่บ้าน แทบทั้งหมดล้วนใช้แต่มือเปล่า เพราะมันค่อนข้างน่าเสียดายที่จะต้องใช้ดาบเพื่อจัดการหนูจนต้องไปจ่ายค่าซ่อมแซมอุปกรณ์ นั่นถึงเป็นเหตุผลว่าทำไมทักษะ เชี่ยวชาญดาบ ที่ซึ่งผู้อื่นมักได้มาเป็นอย่างแรกถึงเพิ่งปรากฏในตอนนี้ ทว่า มันก็นับเป็นโชคดีที่เขาได้เรียนรู้ทักษะเชี่ยวชาญดาบในภายหลัง
ในช่วงแรกที่เขาออกกำจัดหนู อาร์คไม่ทราบถึงการคงอยู่ของทักษะเชี่ยวชาญดาบ ถ้าหากเขารู้ แน่นอนว่าเขาจะยอมใช้ดาบแม้จะต้องเสียค่าซ่อมบำรุงก็ตาม
ทว่า ก็เป็นเพราะเขาหาได้ทราบไม่ เขาจึงต่อสู้ต่อไปโดยใช้เพียงแค่มือเปล่า ต้องขอบคุณเรื่องนี้เขาจึงได้เรียนรู้ทักษะการต่อสู้มือเปล่า แม้ว่าการต่อสู้มือเปล่านั้นจะเป็นทักษะที่ใช้เพียงแต่กำปั้น แต่ค่าโบนัสที่มันมอบให้น้อยนิดนั้นกลับสามารถใช้ร่วมได้กับอาวุธทุกชนิด
ค่าโบนัสจากเชี่ยวชาญดาบ หากรวมเข้ากับโบนัสจากการต่อสู้มือเปล่า เช่นนั้นแล้วค่าพลังโจมตีของเขาจะถูกยกระดับสูงขึ้นถึง 1.5 เท่า ผลที่ได้นี้จะทำให้เส้นทางของเขาง่ายดายยิ่งขึ้น
‘ไหลลื่นยิ่งนัก!’
แม้ว่าเขาจะเหวี่ยงดาบอยู่ แต่มันก็หาได้ส่งผลอะไรต่อการเคลื่อนไหวของเขาไม่
การโจมตีเหล่านี้ก็ยังคงพุ่งออกไปประดุจสายน้ำ!
ต้องขอบคุณผลจากเชี่ยวชาญดาบ ในขณะที่เขาเหวี่ยงดาบของตน เขาก็สามารถเตะออกไปได้ด้วย ทักษะเช่นนี้ออกจะเหลือเชื่อไปบ้างหากเป็นก่อนหน้านี้ ตอนนี้มันกลับสามารถเป็นจริงได้ โดยไม่หยุดหย่อน เขาเริ่มบุกตะลุยเข้าสู่ดงหนูเหล่านี้คืบหน้าเข้าไป
‘ดูเหมือนว่าถ้าเรียนรู้ทักษะที่เกี่ยวเนื่องกัน ความสามารถใหม่ก็จะถูกเผยขึ้นมาด้วย!’
สำหรับการต่อสู้ด้วยมือเปล่าที่เขาได้รับมาโดยบังเอิญนั้น มันมีประโยชน์มากจนเขาไม่เคยจินตนาการได้ถึง
ขณะที่พลังโจมตีของเขาประสานกันจนสูงขึ้น อัตราการออกล่าของเขาก็ยิ่งสูงขึ้นเป็นเงาตาม
ด้วยค่าพลังชีวิตที่เต็มหลอด เขาจึงสามารถล่าหนูได้ถึง 200 ตัวได้โดยง่าย
หลังจากบุกเข้าถ้ำแห่งนั้นห้าหรือหกครั้ง ที่ทางเข้าด้านหน้าถ้ำดำมืดตอนนี้เต็มไปด้วยซากหนู หากให้นับโดยคร่าว ๆ มันก็คงมีซากเช่นนี้อยู่ถึงหลักพันตัวเลยทีเดียว
เขาเข่นฆ่าพวกมันไปมากมายจนกระทั่งเลเวลเพิ่มขึ้นจนถึง 6
เขาผ่านซากหนูที่น่ารังเกียจเหล่านั้นพร้อมกับมุ่งหน้าเข้าสู่ถ้ำอีกครั้ง
ฉับพลัน บางสิ่งในส่วนลึกของถ้ำพลันสว่างวาบทอประกาย
เมื่อเขายิ่งเข้าไปมองให้ใกล้ขึ้น มันคือร่างที่หลงเหลือเพียงแต่กระดูก
ถ้าหากเป็นผู้เล่นที่ตายไป ศพของเขาจะต้องหายไปพร้อมกับการไปเกิดใหม่
‘งั้นนี่ก็ต้องเป็นศพของเอ็นพีซีสินะ’
มันมีความเป็นไปได้สูงมากที่ข้อมูลของภารกิจที่เขาได้รับมาจะมีความคืบหน้า
อาร์คเริ่มร่อนความคิดของตนไปพลางสำรวจเศษกระดาษชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่อยู่ภายใน
ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ร่างศพนี้เขียนเอาไว้เมื่อครั้งก่อน มันมีลายมือเขียนเอาไว้บนพื้นผิวแผ่นกระดาษ
=====
ท่านได้รับ ‘บันทึกที่หลงเหลือของนักเดินทางผู้อับโชค’
เวลาสามปีได้ผ่านพ้นนับตั้งแต่ที่ท่านไวเคานต์ฮาเวิดสเตนได้ออกคำสั่งให้ค้นหาร่องรอย และด้วยการแทรกแซงของเหล่าเทพ ทำให้ข้าได้พบกับสิ่งที่ตามหามาอย่างบริสุทธิ์ใจ แต่ก็ไม่คาดคิดเลยว่าถ้ำแห่งนี้จะมีปีศาจร้ายอาศัยอยู่
ด้วยความสงสัยเป็นอย่างยิ่งจึงทำข้าหย่อนระวัง ถ้าหากมันอยู่ที่นี่ เช่นนั้นข้าก็คงก่อปัญหาใหญ่เข้าให้แล้ว... ทุกสิ่งเป็นความผิดข้า เป็นเพราะข้ามาที่ถ้ำแห่งนี้อย่างไม่พึงระวัง กระทั่งข้าได้รับบาดเจ็บหนัก ความปรารถนาของท่านไวเคานต์จะต้องมาจบลงเช่นนี้?
มันช่างขมขื่นยิ่งนัก น่าเสียดายที่ความลับภายในถ้ำอันมืดมิดแห่งนี้จะ...
ส่วนที่เหลือของบันทึกนี้ถูกกัดขาดไปโดยเหล่าหนูที่อยู่ในถ้ำ
=====
‘ดูเหมือนท่าทางจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ’
ขณะนี้เขาผุดความคิดขึ้น ถ้ำแห่งนี้คงไม่ใช่แค่ถ้ำที่หนูอาศัยอยู่แล้ว
เขาไม่อาจเข้าใจในเนื้อหาของบันทึกนี้ได้ ทว่ามันจะต้องมีบางสิ่งอยู่ภายในถ้ำแห่งนี้อย่างแน่นอน แน่นอนว่ามันจะต้องมีไอเทมล้ำค่าอยู่ อาร์คพลันบังเกิดแรงกระตุ้นขึ้นภายใน เขาพับบันทึกนั้นเก็บไว้และมุ่งหน้าเข้าไปภายในถ้ำต่อ
“ฮึ่ม!”
เพียงแค่การโจมตีหนึ่งครั้ง อาร์คก็จัดการหนูสามหรือสี่ตัวให้หมอบราบกับพื้นได้
ถ้ำแห่งนี้มีก็แต่หนู พวกหนูที่อยู่ตรงปากทางเข้าหาได้มีอันใด ทว่ายามที่เขาก้าวลึกเข้ามา หนูภายในนี้มันกลับวิ่งเข้าหาเขาจากทั่วทุกทิศทาง
จำนวนของหนูเหล่านี้ที่เขาสังหารไปซ้ำแล้วซ้ำเหล่าดูเหมือนจะยิ่งมายิ่งมากขึ้น ทว่าอาร์คเป็นใคร? ในฮารัน เขาคือผู้ที่จัดการคำร้องขอให้ไปกำจัดหนูนับร้อยภารกิจได้ อีกทั้งเขายังผ่านการล่าสังหารหนูนับหมื่นตัวจนได้รับฉายานักล่าหนู
“ไอ้พวกตัวบัดซบ วันนี้แกเจอคู่ต่อสู้ถูกคนแล้ว จิตวิญญาณแห่งแมว!”
บางครั้งเขาก็จะหลบเข้ามุมไปพักหนึ่ง อย่างน้อยเขาก็ไม่คิดที่จะเสี่ยงจนตัวตาย
ยามใดที่เกิดอันตรายขึ้น ในทันทีเขาจะใช้จิตวิญญาณแห่งแมวเพื่อทำให้หนูเหล่านั้นเกิดสถานะอัมพาตและหลบหนีออกจากถ้ำ
อาร์ควิ่งเข้าวิ่งออกถ้ำราวกับคนบ้า อีกทั้งยังค่อย ๆ รุกคืบเข้าไปยังส่วนลึกของถ้ำ หลังผ่านไปสามชั่วโมง ตอนนี้ยังไม่มีปัญหาอื่นใดบังเกิดขึ้น
‘เหมือนเราจะประเมินมันต่ำไปเพราะนึกว่าเป็นดันเจี้ยนระยะเริ่มต้น แต่นี่มันลึกกว่าที่คิดไว้อีก ตอนนี้เหลือขนมปังอีกแค่สิบก้อนเองด้วย’
ปัญหาคือขนมปังข้าวสาลี ถ้าหากเขาปล่อยให้ค่าความอิ่มลดลง อัตราการฟื้นฟูพลังชีวิตก็จะลดลงด้วยเช่นกัน ถ้าหากมันเหลือต่ำกว่าครึ่ง ค่าสถานะของเขาก็จะหล่นวูบเป็นการชั่วคราว และถ้าเมื่อไหร่มันหมดสิ้นลง กรณีที่เลวร้ายที่สุดก็คงแค่เขาตาย ถ้าหากเขาขาดขนมปังเหล่านี้ไป ไม่มีทางเลยที่จะสำรวจสถานที่แห่งนี้ต่อไปได้
‘หรือเราต้องกลับหมู่บ้านไปตุนขนมปังมาใหม่?’
นี่เป็นปัญหาที่ต้องคิด กระทั่งว่าคุณจัดการมอนสเตอร์เหล่านี้ไปได้ หลังจากเวลาผ่านไปมันก็จะเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง อีกทั้งยิ่งพื้นที่เล็กเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเกิดขึ้นใหม่เร็วขึ้นเท่านั้น เขาที่รุกคืบเข้าถ้ำมาได้กว่าร้อยเมตร ถ้าหากกลับไปยังหมู่บ้านและกลับมาที่นี่อีกครั้ง เขาก็ต้องเริ่มมันใหม่ตั้งแต่ต้น
‘เราต้องบ้าไปแล้วแน่ ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้คงไม่ขายขนมปังพวกนั้นหรอก...’
ขณะที่อาร์คประสบปัญหาอยู่นั้น ฉับพลันเขาก็นึกแผนการขึ้นมาได้
‘หรือมันจะเป็นไปได้?’
อาร์คยืนนิ่งคิดอยู่ชั่วขณะ
‘เอาเถอะ ลองไปก็ไม่มีอะไรให้เสียสักหน่อยนี่’
* * *
