บทที่ 47 รถหรูมือสองนำเข้าจากต่างประเทศ (อ่านฟรี)
วันรุ่งขึ้น บรรดาหนุ่มๆชาวโซเวียตต่างพากันเดินทางไปที่บริษัทการค้าไท่หัว จากนั้น จีหลี่เหลียนเคอและเฝิงหยู่ต่างก็ลงนามในสัญญาข้อตกลงการค้า ในสัญญาระบุถึงเงื่อนไขและความรับผิดชอบของทั้งสองฝ่าย อย่างเช่น ทางด้านกลุ่มคนจากสหภาพโซเวียตจะเป็นผู้รับผิดชอบการขนส่งสินค้าจากกรุงมอสโกไปยังเมืองปิง เงื่อนไขการชำระเงินของทั้งทั้งฝ่าย เวลาในการจัดส่ง เป็นต้น แต่ไม่มีการเอ่ยถึงประเภทของสินค้า ที่ต้องการซื้อในสัญญา
"พี่หลี่ มาครั้งนี้ต้องการซื้ออะไรบ้าง?"
"เธอมีข้อเสนอแนะดีดีไหม?" จีหลี่เหลียนเคอถามอย่างตามใจนึก
เฝิงหยู่หักนิ้วมือตัวเอง อู๋จื้อกางจึงยกพัดลมไฟฟ้ายี่ห้อเฟิงหยู่ 2 เครื่องมาวางบนโต๊ะ
“ทุกท่าน โปรดดูสิ่งนี้ นี่เป็นพัดลมไฟฟ้าที่เป็นที่นิยมมากที่สุดในประเทศจีนตอนนี้ พัดลมไฟฟ้ายี่ห้อเฟิงหยู่ ปลอดภัย สะดวก สวยงาม และประหยัดพลังงาน ผมตั้งใจกักตุนไว้ให้พวกคุณเป็นพิเศษเลยนะ” เฝิงหยู่กล่าว
พอชายหนุ่มชาวโซเวียตทั้งหลายเห็นพัดลมไฟฟ้าซึ่งสามารถวางบนโต๊ะ เก้าอี้ ตู้ได้ ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างแทบจะถลน พวกเขาประหลาดใจยิ่งกว่า เมื่อเห็นเฝิงหยู่เอานิ้วมือแหย่เข้าไปในใบพัด แต่ไม่บาดเจ็บเลยแม้แต่รอยขีดข่วน
ก็อย่างที่เฝิงหยู่ได้คาดเดาเอาไว้ ที่สหภาพโซเวียตมีขายพัดลมไฟฟ้า แต่ก็เหมือนกับประเทศจีนที่ผลิตพัดลมไฟฟ้าที่มีราคาแพง ขนาดใหญ่ ส่งเสียงดัง และมีความปลอดภัยต่ำ
พัดลมไฟฟ้าเครื่องหนึ่งราคา14 ถึง 15 รูเบิล? ราคาถูกเหลือเกิน! จีหลี่เหลียนเคอสั่งซื้อทันทีถึง 20,000 เครื่อง! ถ้าเพียงพวกเขามีเงินมากเพียงพอ พวกเขาคงสั่งซื้อมากกว่านี้
ส่วนที่เหลือ พวกเขาต้องการซื้อสินค้าจำพวก อาหาร เช่น ไส้กรอก แฮม ผลไม้กระป๋อง ขนมหวาน เครื่องดื่มเจี้ยนลี่เป่า และผลิตภัณฑ์สิ่งทออื่นๆ
สหภาพโซเวียตเป็นหนึ่งในผู้นำของโลกด้านอุตสาหกรรมหนัก* แต่อุตสาหกรรมเบา*เทียบกับประเทศจีนไม่ติดเลย (อุตสาหกรรมหนักคือสินค้าจำพวกเครื่องจักรหรือสินค้าใหญ่ๆ อุตสาหกรรมเบาคือสินค้าขนาดเล็ก น้ำหนักน้อย)
เฝิงหยู่คำนวณราคารวมทั้งหมด แล้วบวกเพิ่มอีก 5% จากราคาขายส่งของพัดลมไฟฟ้า จึงทำให้ราคาพัดลมเป็นเงินจำนวน 600,000 รูเบิ้ล จีหลี่เหลียนเคอและคู่ค้าของเขาไม่มีเงินเพียงพอ
แต่เฝิงหยู่โบกมือของเขา กล่าวว่า "ขาดเพียง 100,000 รูเบิลเท่านั้น ผมเชื่อใจพวกคุณ. ถ้าโบอิ้งขนส่งทางรถไฟสามารถบรรทุกสินค้าได้ ผมจะส่งสินค้าให้คุณเพิ่มขึ้นอีก!
และการทำธุรกิจครั้งนี้ไม่จำเป็นต้องใช้เงินมากมาย เพียงแค่พวกคุณจัดส่งสินค้าที่ผมต้องการ เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน!
การค้าขายแลกเปลี่ยน?
ชาวโซเวียตต่างมองตากันและกัน
จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของพวกเขา พวกเขาควรจะชำระเงินเต็มจำนวนก่อนที่จะเฝิงหยู่จัดสินค้า หลังจากที่พวกเขาได้รับสินค้าแล้ว พวกเขาก็จะจัดส่งสินค้ามาเมืองปิงตามที่เฝิงหยู่ต้องการ ในเวลาเดียวกัน เฝิงหยู่จะต้องโอนเงินเต็มจำนวนให้กับพวกเขาด้วยเช่นกัน
แต่ความหมายของเฝิงหยู่ คือ การจัดส่งสินค้าทันที ส่วนจำนวนเงินที่ขาดเหลือให้ใช้สินค้าเป็นการแลกเปลี่ยน พวกเขาเพียงรับผิดชอบการขนส่ง ทางเฝิงหยู่จ่ายค่าสินค้าเพียงฝ่ายเดียว หรือเฝิงหยู่ไม่กลัวว่าพวกเขาจะคิดไม่ซื่อ?
เฝิงหยู่ไม่ไว้วางใจคนอื่นมากนัก แต่เขายังเชื่อใจจีหลี่เหลียนเคอ ตราบเท่าที่จีหลี่เหลียนเคอยังต้องการสร้างรายได้ เขาคงไม่กล้าทรยศต่อเฝิงหยู่ซึ่งเป็นคู่ค้าคนสำคัญ
แน่นอน จีหลี่เหลียนเคอเป็นตัวแทนคนอื่นๆในการตอบตกลง ด้วยความสามารถของพวกเขา ใช้เงินมัดจำเพียง 20-30% ในการสั่งซื้อสินค้าจากสหภาพโซเวียต ส่วนที่เหลือค่อยจ่ายอีกสองเดือนให้หลังก็ยังได้ บรรดาหนุ่มๆชาวโซเวียตจึงเริ่มหารือเกี่ยวกับสินค้าอื่นๆที่พวกเขาต้องการ
จากจากที่สั่งซื้อสินค้ารวมมูลค่าได้ 1 ล้านรูเบิ้ล จีหลี่เหลียนเคอจึงถามเฝิงหยู่ถึงสินค้าที่เขาต้องการจากสหภาพโซเวียต
"รถยนต์มือสอง รถยนต์มือสองซึ่งเป็นยุโรป ขอเพียงสภาพรถไม่มีปัญหา ราคาสมเหตุสมผล ผมจะรับซื้อทุกคันที่พวกคุณสามารถสรรหาได้! " เฝิงหยู่ตอบ
ในยุคนั้น ภาษีในการนำเข้ารถยนต์มีราคาสูงมาก แต่สำหรับรถยนต์มือสองแล้ว อัตราภาษีไม่แตกต่างอะไรกับสินค้าธรรมดา เมื่อเทียบกับรถยนต์คันใหม่ถือว่าราคาถูกกว่ามาก ในประเทศจีน มีผู้คนมากมายที่ชื่นชอบรถนำเข้า แต่ส่วนใหญ่ไม่มีเงินมากพอ ได้แต่หวังแต่ไม่มีปัญญาซื้อ พวกเขาจึงจำต้องซื้อรถที่ผลิตในประเทศ
เฝิงหยู่จดจำถึงชีวิตก่อนหน้านี้ของเขาได้ มีผู้หญิงชาวเซี่ยงไฮ้คนหนึ่งร่ำรวยเป็นเศรษฐินีจากการนำเข้ารถยนต์มือสอง เธอทำเงินหลายร้อยล้านภายในเวลาไม่ถึงปี ทักษะที่เธอใช้ถูกเฝิงหยู่หยิบยืมมาใช้เสียแล้ว
อีกฝ่ายขนส่งผ่านทางทะเล ใช้เวลานานกว่ามาก ในขณะที่เฝิงหยู่จะนำเข้ารถยนต์เหล่านี้ผ่านทางรถไฟซึ่งรวดเร็วกว่า ใช้ระยะทางใกล้กว่า เฝิงหยู่มั่นใจว่าสามารถครองตลาดภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้อย่างรวดเร็ว และค่อยๆขยายตลาดไปสู่ภาคเหนือทั้งหมด
จีหลี่เหลียนเคอและคนอื่นๆต่างแสดงอารมณ์สับสนบนใบหน้า พวกเขาคิดว่าเฝิงหยู่จะต้องการสินค้ามากมาย ด้วยภูมิหลังครอบครัวของพวกเขา ต่อให้เป็นสินค้าที่ผิดกฎบ้างอย่างเหล้าเบียร์ พวกเขายังสรรหามาให้ได้ แต่พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเฝิงหยู่จะต้องการเพียงรถยุโรปมือสองเท่านั้น
อันที่จริง พวกเขาแทบจะไม่มีสินค้าจำพวกรถอยู่เลย ยิ่งจัดหารถปริมาณมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งลำบากมากเท่านั้น แต่พวกเขาพูดจาซะดิบดีว่าพวกเขาสามารถสรรหาสิ่งที่เฝิงหยู่ต้องการ ถ้าทำไม่ได้ก็ขายขี้หน้าเสียเปล่าๆ
"เฝิง พวกเราสามารถหารถมือสองให้เธอได้ แต่คงสรรมาให้ได้ไม่มากนัก" จีหลี่เหลียนเคอกล่าวอย่างรู้สึกลำบากใจ
เฝิงหยู่เลิกคิ้ว แล้วกล่าวว่า "ไม่เป็นไรครับ พวกคุณเพียงเลือกรถหรูๆหน่อย ไม่ว่าจะเป็นเมอเซเดส บีเอ็มดับเบิ้ลยู โวลก้า หรือรถสปอร์ต อย่างพวก เฟอร์รารี่ ลัมเบอกินี่ก็ได้ ผมต้องการเฉพาะรถราคาแพงเท่านั้น! "
ถ้าจีหลี่เหลียนเคอสรรหามาแค่รถลาด้า เฝิงหยู่ก็ไม่ได้กำไรเลยนะสิ
ประเทศในยุโรปด้วยกันจะมีอัตราภาษีที่ค่อนข้างต่ำ แต่ราคา BMW จากสหภาพโซเวียตเมื่อนำเข้าประเทศจีนจะมีราคาสูงขึ้นเป็นเท่าตัวหรือมากกว่านั้น เฝิงหยู่ต้องการนำรถยนต์สุดหรูมือสองจากสหภาพโซเวียต แล้วปรับปรุงซ่อมแซมรถเหล่านี้ให้ใหม่เอี่ยมอ่อง จากนั้น เขาก็จะขายทอดตลาดเป็นราคาสองเท่าจากต้นทุน ไม่มีอะไรต้องกังวลว่าจะไม่สามารถขายรถยนต์เหล่านี้ได้
"เฝิง นอกจากรถมือสองแล้ว เธอยังต้องการอะไรอีกหรือเปล่า? เครื่องจักรที่ผลิตในประเทศของเราเยี่ยมยอดมาก เธอไม่สนใจเหรอ?" จีหลี่เหลียนเคอถาม
เฝิงหยู่กุมคางขบคิด แล้วกล่าวว่า "ผมยังต้องการอะไหล่ อย่างเช่น ชิ้นส่วนอะไหล่สำหรับเครื่องจักรที่ใช้ในการทำการเกษตร หรืออะไหล่ของรถแทรกเตอร์ อะไรจำพวกนี้ครับ ผมต้องสำรวจความต้องการของตลาดก่อน ถ้าผมต้องการอะไรเพิ่มจะแจ้งให้ทราบทันที "
"ไม่มีปัญหา สินค้าเหล่านี้พวกเราสามารถสรรหาได้สบายๆ" จีหลี่เหลียนเคอตอบ พวกเขาทั้งหลายต่างก็โล่งใจ ด้วยพื้นเพของพวกเขา สามารถสรรหาอะไหล่ได้มากเท่าที่ต้องการ
การทำธุรกิจร่วมกันครานี้ พวกเขามีเงินเพียง 500,000 รูเบิ้ลเท่านั้น แต่สินค้าที่ต้องการมีมูลค่าถึง 1 ล้านรูเบิ้ล ส่วนเฝิงหยู่มีเงิน 1 ล้านรูเบิ้ล และสั่งซื้อสินค้ามูลค่า 1.5 ล้านรูเบิ้ล
วิธีการทำธุรกิจเช่นนี้ ทำให้ทั้งสองฝ่ายสามารถซื้อสินค้าได้มากขึ้น เงินทุนของทั้งสองฝ่ายก็เอาไว้ใช้จ่ายซื้อสินค้าในประเทศตัวเองแล้วมาแลกเปลี่ยนกัน ลดปัญหาลงไปได้เยอะ
หลังจากสรุปรายละเอียดทั้งหมดแล้ว เฝิงหยู่ถามอย่างประหลาดใจว่า "ทุกครั้งที่พวกคุณขนส่งสินค้าจำนวนมากกลับประเทศ พวกคุณจะเสียภาษีกันยังไง?"
ทุกๆครั้ง จีหลี่เหลียนเคอจะซื้อสินค้าเบ็ดเตล็ดจำนวนมาก แล้ววางซ้อนกันเป็นกองในโบอิ้งขบวนรถไฟ เฝิงหยู่จึงอยากรู้ว่าพวกเขาขนผ่านศุลกากรอย่างไร และเขาจ่ายภาษีกันอย่างไร
จีหลี่เหลียนเคอกระพริบตา กล่าวว่า "สินค้าเหล่านั้นเป็นสินค้าซึ่งเป็นที่ต้องการทางทหาร เราจึงไม่จำเป็นต้องเสียภาษี! "
ชิ คนเหล่านี้ช่างไร้ยางอายเสียจริง เอาชื่อสินค้าทางทหารมาแอบอ้างเพื่อหากำไรเข้ากระเป๋าตัวเอง
ก็พวกเขาทำได้ และทำไปแล้ว เฝิงหยู่จะทำได้เหรอ? บริษัทของเฝิงหยู่เป็นบริษัทเอกชน จึงจำเป็นต้องเสียภาษี แม้ว่าอัตราภาษีของรถยนต์มือสองจะมีราคาถูกกว่ารถใหม่มาก แต่ก็ต้องจ่ายภาษีแพงมากอยู่ดี เฝิงหยู่สอบถามเกี่ยวกับภาษีนำเข้าของอะไหล่มาแล้ว เป็นจำนวนเงินที่ค่อนข้างสูงทีเดียว เขาจะหลีกเลี่ยงภาษีได้ไหมนะ?
ตอนที่เฝิงหยู่ปิ๊งไอเดียอยากจะทำธุรกิจรถหรูมือสอง ก็ครุ่นคิดเกี่ยวกับปัญหานี้แล้ว เขาลองปรึกษากับนักกฎหมายแล้ว และได้ความว่า เขาสามารถนำเข้ารถยนต์มือสองเหล่านี้โดยใช้ชื่ออื่นในการนำเข้า แม้ว่ายังต้องจ่ายภาษี แต่ภาษีจะถูกลงถึง 90% และยังไม่ผิดกฎหมายด้วยเช่นกัน
การนำเข้ารถยนต์จำเป็นต้องเสียภาษี แต่ถ้ามันเป็นเพียงชิ้นส่วนรถยนต์ละ? หรือนำเข้าชิ้นส่วนโลหะละ? ถ้ารถทุกคันถูกถอดล้อทั้งสี่ออก ถอดที่นั่งออกจากรถ จะถือว่ารถคันนี้เป็นโลหะที่ถูกทิ้ง! ล้อรถ ที่นั่ง หรืออะไหล่อื่นๆ ก็เปลี่ยนเป็น นำเข้าชิ้นส่วนอะไหล่ เพื่อสามารถนำเข้าในประเทศได้แล้ว ค่อยนำชิ้นส่วนเหล่านั้นมาประกอบขึ้นเป็นรถ
จากที่ต้องจ่ายภาษี 50% หรือ 60% ก็จะลดลงเหลือ 20% หรือน้อยกว่านั้น นี่คือช่องโหว่ของกฎหมาย
ขอเพียงทำได้สัก 3-5 ครั้ง เงิน 1 ล้านรูเบิลในมือของเฝิงหยู่จะงอกเงยกลายเป็นเงินหลายล้านหรืออาจจะมากกว่า 10 ล้าน! เมื่อถึงตอนที่เขานำเงินเข้าสู่ตลาดหลักทรัพย์ของประเทศจีน เขาจะกลายเป็นบุคคลที่ติดอันดับคนฐานะคนหนึ่ง
