Chapter 29: ปัญหาใหญ่!
หลี่ซัวมึนงงเมื่อเธอเห็นชื่อ “กระทิงเหล็ก”
เขานั้นเป็นใครบางคนที่อยู่ในตำแหน่งแรกของการจัดตั้งอันดับและความสำเร็จในการโซโลบอสสองตัวที่ถูกประกาศทั่วทั้งโลก เขานั้นเป็นคนที่โดดเด่นเมื่อวิดิโอที่เขานั้นโซโลบอสนั้นถูกโพสต์ลงในเว็บบอร์ด
ถึงแม้ว่าเขานั้นไม่ใช่อันดับหนึ่งในกระดานจัดอันดับแล้ว เพียงแค่วิดีโอของเขาต่อสู้กับราชาหมาป่าสีเงินโดยตัวของเขาเพียงคนเดียวสำหรับหวังหยู่ที่ถูกจดจำว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งใน {REBIRTH}
หลี่ซัวเป็นเพียงแค่ผู้นำของสตูดิโอฟาร์มเงิน ใครที่พึ่งจะเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพพริมโรส เธอนั้นเป็นใครที่ไม่โด่งดังเลยแม้แต่น้อย ไม่สามารถที่จะเทียบได้เลยกับ ‘กระทิงเหล็ก’
“หื้อ? ทำไมเทพเจ้ากระทิงเหล็กถึงมองหาฉันละ? อย่าบอกนะว่าเขาเป็นโรคจิตเหมือนกับนกสวรรค์..”หลี่ซัวนั้นสันนิษฐานว่าผู้ชายทั้งหมดในโลกนั้นเป็นโรคจิตเหมือนกับนกสวรรค์
แต่หลี่ซั่วก็ยังคงยอมรับคำขอนั้นอยู่ดี ตั้งแต่ที่ “กระทิงเหล็ก” นั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ดีเยี่ยมยิ่งกว่านกสวรรค์ไม่รู้กี่เท่า หลี่ซัวนั้นเป็นเด็กสาวที่ชาญฉลาด เธอนั้นรู้ว่าเด็กผู้หญิงที่สามารถที่จะเอาชีวิตรอดในเจียงฮู่นั้นจะมีปัญหาเกิดขึ้นบ่อยครั้ง ด้วยเหตุนั้น เธอจึงไม่ได้ยั่วยุใครเลยแม้แต่น้อย
หลังจากที่ยอมรับคำขอแล้ว หลี่ซัวก็ได้รับข้อความในทันที
“ซัวน้อย เธออยู่ที่ไหน? เธออยู่ที่ไหนกัน? ผมขอโทษจริงๆ ผมมัวแต่ทำเควสจนกระทั่งผมลืมไปเลยกับข้อตกลงของพวกเรา!”
“….”ข้อความนี้เหมือนกับสายฟ้าฟาดและทำให้หลี่ซัวช็อคไปถึงข้างใน
“นาย...นายคือพี่ชายหยู่อย่างงั้นเหรอ?”หลี่ซัวไม่สามารถที่จะเชื่อสายตาของตัวเธอได้ มันมีข่าวลือเกี่ยวกับผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งใน {REBIRTH}นั้นอยู่ด้านข้างของเธอตลอดเวลา! ยิ่งไปกว่านั้น เขาเป็นเจ้าของบ้านที่เป็นมือใหม่ในวิดีโอเกมอีกด้วย
“จะเป็นใครอื่นกันละ? รีบให้ตำแหน่งของเธอมาเร็วเข้า ผมจะไปที่นั่นในทันที!!!”
“โอ้ ฉันอยู่ในป่าพงไพรแห่งความลับในพิกัด 3983-8274! รีบมาเร็วเข้า กลุ่มของเราจะจากไปในไม่ช้าแล้ว!”
“ผมกำลังจะไปเลยในตอนนี้!”
หลี่ซัวนั้นอยู่ใสภาวะช็อคหลังจากนั้นเธอก็ปิดแท็ปแจ้งเตือน....ความช็อคที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันเมื่อกี้นั้นทำให้เป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอในการฟื้นสติ
“พี่ใหญ่ มีอะไรอย่างงั้นเหรอ? คุณเจ้าของบ้านอันใสซื่อนั้นจะมาหรือไม่มากันแน่?”แมรี่ถามอย่างไม่รีรอ
“อื้ม....เขากำลังจะมา..”
หลังจากที่ได้ยินว่าหวังหยู่กำลังมา แมรี่ก็โกรธที่หวังหยู่นั้นทำให้พวกเธอต้องรอและพูดตลก “ไอ้คนโง่นั่น ฉันรู้ว่าเขาจะเป็นตัวถ่วงกับพวกเรา....มันเหมือนกับวพกเราจะต้องลงโทษเขาในภายหลังแล้ว!”
หลี่ซัวรีบพูด “เธอ...เธอไม่ควรที่จะพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้จะดีกว่า...เธอมันไม่รู้อะไร….”
ก่อนที่หลี่ซัวจะพูดจบประโยค นกสวรรค์ก็พูดขัด “ทำไมละซัวน้อย? เพื่อนของเธอมาถึงหรือยัง? เวลาของพวกเรานั้นล้ำค่ามาก พวกเราไม่สามารถที่จะเสียเวลาสำหรับการรอคอยคนที่ไม่สำคัญแบบนั้น!!! แต่...”
หลี่ซัวจ้องเขาไปแบบว่างเปล่าแล้วเธอก็ตอบ “ไม่มีแต่ เขาจะมาถึงแล้ว!”
“ฮึ่ม!”นกสวรรค์จ้องไปที่หลี่ซัวแล้วเขาก็ตะโกนกับคนที่เหลือ “โอเค เตรียมพร้อมได้แล้วทุกคน พวกเราจะออกเดินทางแล้ว!”
“ซัวน้อย ผมอยู่ที่นี่!”
ในเวลาเดียวกันนั้นก็มีเสียงดังขึ้นจากด้านหลังของพวกเธอ
รูปร่างขนาดใหญ่ที่แข็งแรงและสวมใส่เสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่ง
“พี่ชายหยู่ ในที่สุดพี่ก็มาถึง!”
หลี่ซัวรีบพากลุ่มของเธอไปทักทายเขา
เมื่อนกสวรรค์เห็นหวังหยู่ เขาก็มีท่าทางที่ไม่พอใจมากและด่าหลี่ซัว “ซัวน้อย มันไม่ใช่ว่าผมต้องการที่จะด่าเธอหรอกนะ แต่ทำไมเธอถึงคบกับคนแบบนี้กัน? สำหรับอาชีพนักต่อสู้แล้ว เธอยังทำอาชีพเกี่ยวกับฟาร์มหาเงินจริงดิ?”
อาวุธที่ผู้เล่นถือนั้นจะเห็นได้อย่างง่ายดายว่าพวกเขานั้นเล่นอาชีพอะไรในเกม {REBIRTH}
นี่เป็นครั้งแรกของกลุ่มหลี่ซัวที่พบหวังหยู่ในเกม แม้กระนั้น เมื่อได้ยินคำดูถูกเหยีดหยามจากนกสวรรค์ก็ทำให้พวกเธอหงุดหงิด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับหลี่ซัว หวังหยู่นั้นเป็นใครคนหนึ่งในกลุ่มของเธอ ซึ่งการที่ดูถูกหวังหยู่นั้นก็ไม่ได้แตกต่างไปกับดูถูกตัวเธอเองเลย
หวังหยู่นั้นเมินเฉยอย่างสมบูรณ์กับสิ่งที่นกสวรรค์พูดถึงตัวเขา เขาหันไปหาเด็กสาวและถามขึ้น “แมรี่ ตัวละครของเธอชื่ออะไร?”
แมรี่หัวเราะคิกคัก “ไอริส!”
“ไม่เลวเลย! แล้วหยีน้อยละ?”
“ลาเวนเดอร์!”
“แล้วเมิ่งเมิ่งละ?”หวังหยู่ถาม
“ซีดัม!”
“นั่นก็เป็นดอกไม้เช่นกันอย่างงั้นเหรอ?”หวังหยู่ถามอย่างสงสัย
“แน่นอนสิ!”
“แล้วไอ้บัดซบอย่างนายเป็นดอกไม้อะไรละ?”เมื่อเห็นหวังหยู่เมินเขา นกสวรรค์ก็ตกอยู่ในความโกรธและเดินกระแทกเท้ามายังกลุ่มของเขา
“กูกำลังคุนกับมึงอยู่! มึงไม่ได้ยินที่กูพูดอย่างงั้นเรอะ? ไอ้เหี้..นักต่อสู้แบบนายมีสิทธิ์อะไรที่จะได้เข้าร่วมกลุ่มของพวกเรา!”นกสวรรค์ด่า
“ชายคนนี้คือใครกัน?”หวังหยู่หันกลับไปมองและสบตากับนกสวรรค์ก่อนที่จะถามหลี่ซัว
แมรี่กระซิบกับหวังหยู่ “นี่คือหัวหน้ากิลด์ของพวกเรา! เขานั้นอารมณ์เสียมากที่พี่นั้นมาช้า!”
“โอ้ ผมเห็นแล้ว”หวังหยู่เกาหัวและเขาก็หันกลับไป “ผมขอโทษจริงๆ คุณหัวหน้ากิลด์ ผมลืมสิ่งที่ผมนัดไว้กับหิมะนุ่มนวลหน่ะ”
หวังหยู่หันกลับไปหาหลี่ซัวและพูด “ครั้งหน้าถ้าพวกเราเจอสถานการณ์แบบนี้อีกละก็ เพียงแค่ออกจากเกมและตะโกนหาผมก็พอ!”
หลี่ซัวพยักหน้าตกลง “อื้ม เข้าใจแล้ว!”
“ตะโกนหานายอย่างงั้นเรอะ? พวกนายอาศัยอยู่ด้วยกัน???!!!”
คำพูดนั้นเป็นสิ่งที่ง่ายที่มันจะบิดเบือนไปและเข้าใจผิดได้อย่างง่ายดาย นกสวรรค์นั้นตกอยู่ในความกราดเกรี้ยวหลังจากที่ได้ยินคำพูดของหวังหยู่
แม้กระที่งการออกจากเกมและตะโกนไปหาใครบางคนนั้นก็สามารถนับได้ว่ามีความหมายมากมายหลายอย่าง นกสวรรค์นั้นเข้าใจผิดกับหวังหยู่และสันนิษฐานว่าหลี่ซัวนั้นมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขา!
“ถูกแล้ว พวกเราอาศัยอยู่ด้วยกัน”หวังหยู่ตอบกลับอย่างสบายๆ
“เหี้ย!!!”
คำตอบของหวังหยู่นั้นทำให้นกสวรรค์โกรธและก็ยกหมัดของเขาและต่อยไปยังหลี่ซัว
“ฉันนั้นใจดีมากมาย! ฉันนั้นเคยใช้เส้นสายของฉันให้อนุญาติสตูดิโอหาเงินระดับสองแบบพวกเธอเข้าร่วมกับกิลด์ที่ยอดเยี่ยมอย่างกองทัพพริมโรส แต่เธอก็ยังกล้าที่จะอาศัยอยู่กับชายคนอื่นอีก!!”นกสวรรค์คำรามอย่างดังก้อง
การโจมตีนั้นเกิดขึ้นอย่างฉับพลันและทำให้เด็กสาวนั้นหวาดกลัวกับสิ่งที่เห็น พวกเธอนั้นไม่สามารถที่จะตามมันทันได้
หลี่ซัวนั้นหวาดกลัวมากกว่าทุกคนและก็ปิดตาของเธอลงและกอดตัวเองจากแรงกระแทกนั่น
สมาชิกคนอื่นของกองทัพพริมโรสนั้นก็ช็อคกับฉากที่เห็นนี้ด้วยเช่นกัน พวกเธอนั้นเริ่มต้นที่จะรวมตัวกันและดูว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
“หิมะอันนุ่มนวลนั้นหน้าด้านจริงๆ แม้ว่านกสวรรค์นั้นจะชอบเธอจริงๆก็ตาม.... นี่เป็นครั้งแรกของฉันเลยที่เห็นเขานั้นคลั่งแบบนั้น!”
“ถูกแล้ว เธอจบสิ้นแล้วในเวลานี้ หลังจากที่ทำให้พี่ชายนกสวรรค์นั้นโกรธอย่างเลวร้าย ไม่เพียงแต่เธอจะถูกต่อยก็ตาม เธอก็ยังคงจะต้องสูญเสียอาชีพของเธออีกด้วย!”
แม้ว่านกสวรรค์นั้นเป็นที่รู้จักในการทำเรื่องที่เลวร้ายมากมายก็ตาม การต่อยเด็กสาวนั้นก็เป็นบางสิ่งที่เขาไม่เคยทำมาก่อน!
เมื่อเห็นหลี่ซัวนั้นไม่แม้กระทั่งป้องกันตัวเองแล้วคนอื่นก็สามารถที่จะรู้ว่าหมัดของนกสวรรค์นั้นกระทบกับตัวเธอแล้ว
อย่างไรก็ตาม นกสวรรค์นั้นไม่เคยจะโจมตีหลี่ซัวได้ มือขนาดใหญ่ก็จับไปที่หมัดของเขากลางอากาศอย่างแน่นหนา
เจ้าของของมือขนาดใหญ่นั้นก็คือหวังหยู่แล้วเขาก็หันกลับไปมองหน้าเขา นกสวรรค์ก็สามารถที่จะรู้สึกได้ถึงเจตนาที่พวยพุ่งออกมาจากหวังหยู่
“เฮ้ ถ้านายมีปัญหาละก็นายควรที่จะพูดคุยดีๆ! นายต้องไม่ทำร้ายเด็กผู้หญิงแบบนี้!”หวังหยู่เตือนอย่างเย็นชา
“มึงเป็นใครกันวะไอ้สัส ทำไมมึงถึงกล้าที่จะสอนกู!”เมื่อเขาพูดนั้นนกสวรรค์ก็ยกโล่ในมือของเขาและควงมันเข้าใส่หัวของหวังหยู่
หวังหยู่นั้นจับไปที่เอวของนกสวรรค์และเตะไปที่ท้องน้อยของเขาอย่างเด็ดขาดและทำให้นกสวรรค์นั้นสูญเสียการควบคุมตัวเองและล้มลงไปกับพื้น
“ไอ้เด็กสารเลว ผมบอกนายแล้วว่าอย่าทำร้ายเด็กผู้หญิง แต่นายก็ยังตัดสินใจที่จะโจมตีผมแทนอย่างงั้นเหรอ? นายกำลังมองหาความตายแล้วละ!!!”หวังหยู่จ้องไปที่นกสวรรค์เมื่อเขาตะโกนออกมา
“….”
เสียงพูดคุยของผู้คนรอบข้างนั้นอยู่ๆก็เงียบลงอย่างฉับพลันเมื่อพวกเธอนั้นเห็นกับสิ่งที่เกิดขึ้น
สมาชิกของกองทัพพริมโรสนั้นจ้องไปที่ฉากนี้อย่างมึนงง ไม่มีใครกล้าที่จะเชื่อกับสิ่งที่พวกเธอได้เห็นเลย
เหตุผลที่กองทัพของพริมโรสนั้นสามารถที่จะมีสมาชิกได้จำนวนมากขนาดนี้นั้นไม่ใช่เพียงเพราะว่านกสวรรค์นั้นหล่อ แต่เขายังคงแข็งแกร่งอีกด้วย ความแข็งแกร่งของเขานั้นถูกจดจำโดยสมาชิกทุกคนในกิลด์แล้ว
สำหรับผู้เล่นหญิงที่ตามหาผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สามารถปกป้องพวกเธอได้นั้น ถ้าคุณคิดเกี่ยวกับสำหรับการสุ่มผู้เล่นคนหนึ่งที่จะสามารถปกป้องผู้หญิงได้จำนวนมากขนาดนี้ จะมีจริงหรือไม่ คำตอบก็คือไม่!
แต่แม้กระทั่งผู้เชี่ยวชาญอย่างเช่นนกสวรรค์ก็ถูกทำให้ล้มลงกระแทกกับพื้นโดยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!!!
นกสวรรค์นั้นคุ้มคลั่งเมื่อเขานั้นถูกทำให้อับอายขายขี้หน้าต่อหน้ากลุ่มเด็กผู้หญิง เขานั้นยืนขึ้นโดยไม่ได้พูดออกมาเลยแม้แต่คำเดียวและโบกอาวุธของเขาก่อนที่เขาจะพุ่งเข้าหาหวังหยู่ และครั้งนี้เขานั้นใช้สกิล [พุ่งเข้าชน] ใส่
สกิลนี้นั้นไม่ได้แตกต่างไปจาก [พุ่งเข้าชน] ที่อัศวินสามารถที่จะใช้มันได้และมันก็ยังคงสามารถที่จะทำให้เป้าหมายนั้นมึนงงได้อีกด้วย!
นกสวรรค์นั้นใช้สกิลของเขาและหวังว่าจะทำให้หวังหยู่นั้นล้มลงได้และทำให้เขาอับอายขายขี้หน้าด้วยท่านี้
หวังหยู่ยิ้มเจื่อนๆ เขาก็หมุนร่างกายของเขาแล้วเขาก็หลบ [พุ่งเข้าชน] จากนกสวรรค์และก็จับไปที่กรามของเขาแล้วก็ผลักมันเข้าไป...
การโจมตีของหวังหยู่นั้นทำให้นกสวรรค์ที่กำลังเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงนั้นล้มลงกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรงอีกครั้งหนึ่ง
เมื่อเห็นเขานั้นเป็นคนที่ไม่ยอมแก้ไขความประพฤติตัวเองนั้น หวังหยู่นั้นก็ไม่สนเกี่ยวกับเหตุผลกับเขาอีกต่อไป แล้วเขาก็ยกเท้าขึ้นและเหยียบลงไปที่หัวของนกสวรรค์
นกสวรรค์นั้นไม่สามารถจะร้องออกมาได้แม้แต่นิดเดียวก่อนที่เขาจะกลายเป็นแสงสีขาวไปและดรอปโล่ของเขาลง
หวังหยู่นั้นก็ไปหยิบโล่ขึ้นและตรวจดูค่าสถานะของมัน หลังจากที่ประเมินไอเทมว่ามันเป็นขยะแล้วเขาก็หันไปหาหลี่ซัวและถามขึ้น “พวกเธอต้องการมันไหม?”
หลี่ซัวไม่กล้าที่จะรับโล่นั้นไว้และถามหวังหยู่ด้วยท่าทางที่หวาดกลัว “พี่ชายหยู่...ทำไมพี่ถึงฆ่าเขากันละ?”
“ไอ้สารเลวตัวน้อยนั้นเป็นคนที่ปรับปรุงตัวไม่ไหวแล้ว ดังนั้นผมจึงส่งมันไปจุดเกิด!”หวังหยู่หัวเราะ
“โอ้ ไม่นะ พี่ทำความผิดพลาดครั้งใหญ่แล้วในเวลานี้!”หลี่ซัวนั้นหน้าซีดขาวเหมือนกับหิมะ
หวังหยู่พูดอย่างไม่อตกต่างออกไป “ทำไมละ?”
“มันมีพลังที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงด้านหลังขยะนั่น! เหตุผลเดียวที่พวกเราสามารถที่จะเข้าร่วมกองทัพพริมโรสนั้นได้ก็เป็นเพราะว่าเขา….แล้วในตอนนี้พี่ก็ตีเขาจนตายไปแล้ว ฉันไม่คิดว่าพวกเราสามารถที่จะอยู่ในกิลด์นี้ได้อีกต่อไปในอนาคต!”หลี่ซัวตอบกลับอย่างเคร่งเครียด
ในเกม ไม่ว่าความแข็งแกร่งของรายบุคคลนั้นมากมายขนาดไหน มันก็มีขีดจำกัดของความแข็งแกร่งอยู่ดี ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นพวกนักเล่นเกมที่ใช้เงินอย่างร่ำรวยก็ตามที
พี่ชายของนกสวรรค์นั้นเป็นผู้เล่นที่มีชื่อว่าธงสงครามอันนองเลือด! เขานั้นเป็นหัวหน้ากิลด์ของหนึ่งในสิบกิลด์ระดับท็อปในเกม พันธมิตรอันนองเลือด
กองทัพพริมโรสนั้นขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ของนกสวรรค์ในการสร้างกิลด์นี้ขึ้นมาใน {REBIRTH}
แต่เนื่องจากเรื่องนี้แล้ว ทำให้กองทัพริมโรสนั้นไม่ได้มีชื่อเสียงที่ดีซะเท่าไหร่ ผู้เล่นมากมายนั้นเรียกว่ากลุ่มช่วยเหลืออันนองเลือด
ถ้ามีเพียงนกสวรรค์เพียงคนเดียวละก็ ชื่อเสียงของ “เทพเจ้ากระทิงเหล็ก”นั้นก็เพียงพอที่จะทำให้เขาให้อภัยกับความรับผิดชอบของเขาแล้ว แต่สถานการณ์นี้มันไม่ได้ง่ายเลย
ไม่เพียงแต่หวังหยู่นั้นตีนกสวรรค์จนตาย เขานั้นขโมยแม้กระทั่งอาวุธของเขาและก็ยั่วยุของเขาอย่างร้ายแรง....ไม่เพียงแค่นั้นอาชีพของหลี่ซัว พวกเธอนั้นจะถูกไล่ล่าโดยธงสงครามอันนองเลือด!
