ตอนที่แล้วบทที่ 41 ตั้งกฎ (อ่านฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 43 พ่อแม่มาแล้ว (อ่านฟรี)

บทที่ 42 สั่งซื้อเพิ่ม (อ่านฟรี)


 

 

หลังจากสรุปจำนวนเครื่องทั้งหมดที่นักธุรกิจเหล่านี้ต้องการสั่งซื้อแล้ว เป็นจำนวน181,000เครื่อง ชายอวบอ้วนยังสั่งซื้อเพิ่มอีกเป็นจำนวนถึง12,000เครื่อง และเขาครอบครองตลาดทางใต้ถึงสองเมือง

 

ทุกคนต่างก็ลงนามบนสัญญา ทุกคนเห็นด้วยกับการส่งมอบสินค้าเป็นรอบ โดยจะส่งสินค้าสามรอบเว้นระยะห่างกันหนึ่งสัปดาห์ รอบแรกจะส่งสินค้าสัปดาห์นี้และต้องจ่ายเงินสดในจุดที่จัดส่งสินค้า นี่เป็นเพราะเฝิงหยู่ต้องการเพิ่มสภาพคล่องทางการเงิน เพราะต่อให้บริษัทการค้าไท่หัวส่งมอบสินค้าทั้งหมดในคราเดียว พวกนักธุรกิจส่วนใหญ่ก็ไม่มีเงินเพียงพอ แต่เหตุผลที่แท้จริงคือบริษัทการค้าไท่หัวมีสินค้าในมือไม่เพียงพอต่อคำสั่งซื้อนั่นเอง

 

มีบางคนที่ไม่สามารถรอได้และต้องการให้จัดสินค้าทั้งหมดมาในคราเดียว แต่เมื่อพวกเขาเห็นท่าทางของเฝิงหยู่ที่จ้องเขม็งพวกเขา พวกเขาจึงหุบปากทันที ข้อตกลงนี้ใช่ว่าจะไม่ดีนัก ถึงนักธุรกิจเหล่านี้จะได้สินค้าในปริมาณที่น้อยลงเล็กน้อย แต่พวกเขาสามารถเอาเงินมาหมุนก่อนได้ ทั้งยังไม่ต้องแบ่งตลาดขายกับผู้อื่น ตัวเองจะได้กำไรจากพัดลมยี่ห้อเฟิงหยุ่อย่างเป็นกอบเป็นกำแต่เพียงผู้เดียว

 

หลังจากคนกลุ่มแรกจากไปแล้ว ผู้คนที่รออยู่ข้างนอกก็เริ่มเป็นกังวล พวกเขาสังเกตเห็นคนกลุ่มแรกคล้ายกับจะถือหนังสือสัญญา พวกเขากลัวว่าคนกลุ่มแรกจะซื้อสินค้าทั้งหมดไปแล้ว พออู๋จื้อกางเรียกให้กลุ่มของพวกเขาเข้าไปด้านใน พวกเขาก็รีบส่งเสียงเอะอะว่าอยากจะซื้อพัดลมยี่ห้อเฟิงหยู่

 

"คุณไม่รู้จักกฎหรือไง? เงียบหน่อยครับ! ใครยังพูดโวยวายถึงอีก ก็ออกไป!" อู๋จื้อกางตะโกน

 

อู๋จื้อกางใช้วิธีการเดียวกลุ่มแรกที่เข้ามา ระบุตัวตน แยกตัวแทนที่มาจากเมืองเดียวกันให้ไปอยู่ทางซ้าย ส่วนตัวแทนที่มาคนเดียวจากหนึ่งเมืองให้ยืนทางขวา

 

อู๋จื้อกางส่งเอกสารที่มีเงื่อนไขเหมือนกันให้ทุกคน สั่งซื้อสินค้าอย่างน้อย5,000เครื่องต่อหนึ่งเมือง บริษัทการค้าไท่หัวไม่สนใจว่าในหนึ่งเมืองจะมีบริษัทตัวแทนมามากมายเท่าไหร่ ไม่สนว่าพวกเขาจะแบ่งเขตขายสินค้าอย่างไร ขอเพียงเมืองหนึ่งเมืองมีเพียงบริษัทเดียวที่เป็นตัวแทนจำหน่าย

 

คนที่เหลืออยู่กลุ่มหลังๆเริ่มร้อนรนกัน คนกลุ่มก่อนหน้านี้ได้เซ็นสัญญากันก่อนแล้ว พวกเขาจะต้องทำเช่นไรดี? เพราะพวกเขายอมรับเงื่อนไขในสัญญาได้เช่นกัน

 

เพียงแต่ ตอนนี้เหลือเพียง7เมืองทางฝั่งตะวันตกที่ไม่มีผู้แทนจำหน่าย จังหวัดเหล่านี้เป็นที่ราบสูงและมีแต่ผู้คนเร่ร่อนอาศัยอยู่ ทั้งยังมีปัญหาในการเข้าถึงไฟฟ้า ดังนั้นการขายพัดลมไฟฟ้าที่นั่นจึงไม่น่าจะทำยอดขายได้สูงมากนัก

 

เฝิงหยู่จึงยอมลดเงื่อนไขลง คนที่เหลืออยู่ซึ่งเต็มใจจะเป็นตัวแทนขายในเมืองเหล่านี้สามารถอยู่ต่อได้ ส่วนคนที่ไม่เต็มใจสามารถกลับไปได้เลยทันที

 

พอเห็นท่าทางแน่วแน่ของเฝิงหยู่ คนกลุ่มหนึ่งได้แต่ส่ายหัวแล้วก็จากไป ในใจมีแผนการ พวกเขาตัดสินใจที่จะมองหาโรงงานเอง เพื่อผลิตพัดลมไฟฟ้าที่ทำขึ้นจากพลาสติก

 

ส่วนอีกเจ็ดเมืองที่เหลือ ในที่สุดก็มีนักธุรกิจเจ็ดคนที่ยอมเป็นตัวแทนขาย คนกลุ่มนี้ เฝิงหยู่ไม่ได้ขอให้พวกเขาสั่งซื้อ5,000เครื่อง  แต่ให้สั่งซื้อเพียง1000เครื่องก็พอ

 

เฝิงหยู่ต้องการให้พัดลมยี่ห้อเฟิงหยู่ซึมซาบฝังลึกเข้าไปในหัวใจของผู้คน ต้องการให้ทุกคนในประเทศจีนจดจำพัดลมยี่ห้อเฟิงหยู่ได้ ให้แบรนด์นี้ได้สร้างชื่อ

 

ในอนาคต พัดลมยี่ห้อเฟิงหยู่นี้อาจจะทำให้ผลกำไรให้เฝิงหยู่มากขึ้น!

 

"ผู้จัดการเฝิงครับ ทั้งหมด238,000เครื่อง สินค้าที่เรามีอยู่ในโกดังและรายการสั่งผลิตในโรงงานรวมกันแล้วยังไม่เพียงพอ เราจำเป็นต้องสั่งซื้อกับโรงงานเครื่องยนต์เพิ่มอีก 130,000 เครื่อง" อู๋จื้อกางรวมรวมรายงานทั้งหมดให้เฝิงหยู่ พร้อมกับรายงานสถานการณ์

 

"ไม่เลว ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เราจะเห็นเงินไหลมาเทมา จัดเรียงลำดับการจัดส่งสินค้า จากเหนือจรดใต้ จะต้องทำให้พัดลมของเราจะเป็นพัดลมที่ขายดีที่สุดในประเทศ!" เฝิงหยู่กล่าว

 

......

 

ตั้งแต่เช้าวันนี้ ผู้จัดการหลี่ยังยิ้มหน้าบานไม่หุบ  ในระหว่างการประชุมตอนเช้าตรู่ หัวหน้าโรงผลิตทุกคนต่างก็พูดว่า พอคนงานรู้ว่าพวกเขามีงานที่ต้องทำและโรงงานจะจ่ายเงินเดือนให้เขาทั้งหมด แต่ละคนจึงตั้งใจทำงานกันอย่างกระตือรือร้น

 

วันนี้พอผู้คนพบเจอหัวหน้าหลี่ แต่ละคนต่างก็มีความเคารพนับถือในดวงตา

 

แต่ผู้จัดการหลี่ยังมีบางเรื่องที่ต้องกังวล นั่นคือ โรงงานจะทำอะไรในช่วงครึ่งหลังของปีหลังจากการผลิตพัดลมไฟฟ้าชุดนี้เสร็จสิ้น?

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

"ผู้จัดการหลี่ เสี่ยวเฝิงจากบริษัทการค้าไท่หัวมาที่นี่" เลขานุการกล่าว

 

"ให้เขาเข้ามา" ผู้จัดการหลี่ตอบ

 

หลังจากที่เข้าไปในห้องทำงานของเขา คำพูดแรกของเฝิงหยู่ก็ทำให้เขามีความปิติยินดีอย่างยิ่ง

 

"ผู้จัดการหลี่ครับ เราต้องการสั่งซื้อพัดลมไฟฟ้าชนิดนี้มากขึ้น เราต้องการเพิ่มอีก 150,000 เครื่อง" เฝิงหยู่กล่าว

 

อู๋จื้อกางรายงานเขาว่า พวกเขาขาดแคลนพัดลมแค่ 130,000เครื่องเท่านั้น แต่เฝิงหยู่รู้สึกว่าจะมีผู้จัดจำหน่ายบางรายที่จะสั่งซื้อสินค้าเพิ่มเติม ดังนั้นเขาจึงเตรียมการสำรองพัดลมนี้ไว้เผื่อในกรณีนั้น

 

นอกจากนี้ การสั่งผลิตพัดลมเพิ่มอีก20,000เครื่อง มีมูลค่าเพียง 500,000 หยวนเท่านั้น

 

เฝิงหยู่ไม่ได้กังวลว่าตลาดภายในประเทศจะไม่สามารถจัดจำหน่ายพัดลมที่สั่งเพิ่ม 20,000เครื่องนี้ เพราะถึงแม้ว่าตลาดภายในประเทศจะไม่สามารถจำหน่ายได้อีก แต่เขาก็สามารถพึ่งพาจีหลี่เหลียนเคอได้เสมอ สหภาพโซเวียตเจริญก้าวหน้ากว่าประเทศจีนแต่พัดลมที่พวกเขาผลิต ทั้งถูกกว่า มีสีสันหลากหลาย สะดวกสบาย ต่อให้ฤดูร้อนในสหภาพโซเวียตจะมีช่วงระยะเวลาที่สั้นมาก แต่พัดลมไฟฟ้านี้ย่อมหาตลาดขายที่นั่นได้อย่างแน่นอน

 

นอกจากนี้ เฝิงหยู่จะให้แนวคิดเกี่ยวกับการทำโฆษณาและประชาสัมพันธ์พัดลมเหล่านี้ โดยเขายินดีที่จะจ่ายเงินครึ่งหนึ่งสำหรับค่าโฆษณาในหนังสือพิมพ์อีกด้วย

 

ผู้จัดการหลี่คิดไว้แล้วว่าเฝิงหยู่จะต้องเพิ่มยอดสั่งผลิต แต่ไม่คาดคิดว่าเฝิงหยู่จะสั่งผลิตเพิ่มถึง 150,000 เครื่อง

 

ด้วยคำสั่งซื้อที่เพิ่มขึ้นมานี้ โรงงานจะมีกำไรมากกว่า 1 ล้านหยวน จะเพียงพอสำหรับเงินเดือนของพนักงานทั้งหมดในช่วงครึ่งหลังของปี

 

"ไม่มีปัญหา ยังเป็นเงื่อนไขเดียวกันใช่ไหม เราเซ็นสัญญากันเลยไหม?" ผู้จัดการหลี่ตอบอย่างอดใจรอไม่ไหว หลังจากเซ็นสัญญากันแล้วเขาถึงจะวางใจ

 

"รอก่อนครับ" เฝิงหยู่โบกมือบอกปัด ทำให้ใจของผู้จัดการหลี่ตกไปถึงตาตุ่ม หรือเฝิงหยู่จะขอลดราคา?

 

"ผู้จัดการเฝิง ราคานี้ถือว่ายุติธรรมแล้ว ไม่สามารถลดลงได้อีก" ผู้จัดการหลี่กล่าว

 

เฝิงหยู่หัวเราะ เขาไม่ได้ตั้งใจจะต่อรองราคา แต่สิ่งที่เฝิงหยู่ต้องการคือ อยากให้วันจัดส่งรวดเร็วขึ้นกว่าเดิม!

 

"ผู้จัดการหลี่ คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้คิดที่จะต่อรองราคา! แต่ผมกำลังพูดถึงเวลา ผมต้องการให้พัดลม150,000เครื่องที่พึ่งสั่งผลิตนี้ถูกจัดส่งพร้อมๆกับ100,000เครื่องที่สั่งก่อนหน้านี้ ถ้าคุณสามารถทำได้ ผมจะเซ็นสัญญาแล้วสั่งผลิตจากโรงงานของคุณ แต่ถ้าคุณไม่สามารถทำได้ ก็ไม่เป็นไรครับ เพราะทางเราได้ติดต่อโรงงานเครื่องยนต์อันดับหนึ่งในเมืองหลินไว้แล้ว และพวกเขาบอกว่าสามารถผลิตได้ทัน" เฝิงหยู่กล่าว

 

ผู้จัดการหลี่คว้ามือของเฝิงหยู่เอาไว้: "ผู้จัดการเฝิง เธอพูดอย่างนี้ได้อย่างไร? เราทำงานร่วมกันดีดีมาโดยตลอด ทำไมเธอต้องไปเซ็นสัญญากับโรงงานผลิตเครื่องยนต์ของเมืองหลินด้วย? โรงงานของพวกเขามีขนาดเล็กกว่าโรงงานของเรามาก แถมคนงานของพวกเขาไม่มีความชำนาญเท่าคนงานของเรา แต่เวลากระชั้นชิดจนเกินไป พวกเราผลิตไม่ทันจริงๆ พวกเราถึงกับหยุดชะงักการผลิตของสินค้าทางทหารไว้ชั่วคราว คนงานก็แทบจะทำงานกันยี่สิบสี่ชั่วโมงเพื่อผลิตพัดลมนี้ให้ทัน เวลาไม่เพียงพอ"

 

"นั่นคือปัญหาของคุณครับ ผมขอแค่เงื่อนไขเดียว หากคุณตก ผมจะเซ็นสัญญาทันที ถ้าไม่ตกลง ผมก็คงต้องขอโทษด้วย" เฝิงหยู่ตอบ

 

ตอนนี้เอง อู๋จื้อกางดันตัวหัวหน้าจ้าวให้เข้ามาในห้อง ส่งเสียงดังว่า “พวกเราตกลง”

 

ผู้จัดการหลี่อ้ำอึ้ง แล้วหันไปมองหัวหน้าจ้าว ครุ่นคิดว่า นายเองก็เติบโตขึ้นมาในสิ่งแวดล้อมของโรงงาน นายก็น่าจะรู้กำลังผลิตของโรงงานไม่ใช่หรือ? จะให้ผลิตสินค้า 250,000เครื่องภายในเวลาครึ่งเดือน เป็นไปไม่ได้หรอก

 

หัวหน้าจ้าวส่งสายตากลับมาเป็นนัยว่าผู้จัดการหลี่ไม่ต้องกังวลไปหรอก แล้วเดินพรวดไปหาเฝิงหยู่ พูดเสียงดังว่า "ผู้จัดการเฝิง รอสักครู่ได้ไหม ขอคุยกับผู้จัดการหลี่สักหน่อย!"

 

เฝิงหยู่ทำท่าทางผายมือ แล้วยกถ้วยน้ำชาขึ้นมา ค่อยๆลิ้มลองรสชาติ

 

"อาจ้าว ฉันรู้ว่านายต้องการคำสั่งผลิตนี้ แต่ผู้จัดการเฝิงคนนั้นเป็นคนฉลาดหลักแหลมมาก เขาจะระบุวันที่จัดส่งสินค้าในสัญญาไว้อย่างละเอียดรอบคอบ และจะไม่ยอมให้เรายื้อเวลาจนล่าช้า" ผู้จัดการหลี่กล่าวหลังจากที่เดินออกมาที่ระเบียง หัวหน้าจ้าวตอบตกลงไปแล้ว แต่เขารู้ดีว่าโรงงานไม่สามารถดำเนินการตามคำสั่งนี้ได้

 

"ผู้จัดการหลี่ ถ้าพวกเขาสามารถติดต่อโรงงานผลิตเครื่องยนต์ในเมืองหลินเพื่อการผลิตพัดลม แล้วทำไมพวกเราถึงทำแบบนั้นบ้างไม่ได้?" หัวหน้ากล่าว

ผู้จัดการหลี่ถลึงตาโต "นายหมายถึง เรารับเหมาคำสั่งซื้อนี้เอาไว้ แล้วส่งต่อให้โรงงานผลิตเครื่องยนต์ในเมืองหลินดำเนินการผลิต?"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด