ตอนที่89

“ทำไมไปพูดแบบนั้นล่ะ” ฉันกระซิบถามพี่เบสไป ถ้าพูดแบบนั้นเกิดเป็นข่าวขึ้นมาซวยเลยถ้าเกิดพี่แท็กซี่จำเราได้

 

“ถ้าไม่พูดแบบนี้เธอจะดูไม่ดีนะที่มากับผู้ชายแบบนี้น่ะ พูดให้รู้ไปเลยว่าเราเป็นแฟนกันเขาจะได้ไม่คิดว่าเราสองคนไม่ดียังไงล่ะ จะได้มองพวกเราดีๆหน่อย”

 

แต่ว่าเราเหมือนจะหลอกพี่แท็กซี่เขายังไงก็ไม่รู้นะ

 

“ทำแบบนี้มันก็ไม่ดีนะถ้าเกิดข่าวออกไป พี่เขาจำเราได้จะทำยังไง”

 

ทำไมไม่คิดให้มันเยอะกว่านี้เนี่ยพี่เบส ไปพูดแบบนี้ถ้าเขารู้จะทำยังไง

 

“พี่เขาไม่รู้หรอกปิดไฟมืดซะขนาดนี้ แล้วดูหน้าเธอกับหน้าฉันบ้างแต่งขนาดนี้เขาคงจำเราได้ล่ะมั้งเนี่ย”

 

จะว่าแบบนั้นมันก็จริงพี่เขาอาจจะจำเราไม่ได้ก็ได้ แต่ถ้าเกิดจำได้ขึ้นมาจะทำยังไงเล่าซวยหมดนี่เลยนะเว้ยเฮ้ย

 

“อย่าคิดมากไปเลยมาถึงขั้นนี้แล้วเอาให้เต็มที่”

 

มันจะไม่ให้คิดมากได้ยังไงเล่าก็พูดไปว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน มันก็ต้องมีเขินบ้างแลหละเว้ย แต่ฉันก็ไม่อยากจะคิดอื่นไกลกับพี่เบสมากกว่าเพื่อนหรือพี่

 

“แล้วน้องสองคนคบกันมาหรือยังไงครับ”

 

เอื้อคำถามมาเยอะจริงๆเลยจะไหวไหมเนี่ย พี่เบสจะตอบยังไงล่ะคราวนี้อยากจะรู้จริงๆ

“คบกันมาสิบกว่าปีแล้วครับรักกันมากเลย ตอนนี้ก็ว่าจะหาเวลามาหมั้นเขาเหมือนกัน ไม่รู้เขาจะยอมหรือเปล่า”

 

โอ๊ยพี่เบสโคตแถได้ดีเลย ฉันทำไม่ได้นะเนี่ยแบบนี้เนี่ย

 

“ดีจริงๆเลยพ่อหนุ่มเป็นผู้ชายที่รักแฟนมากเลยมั้งเนี่ย งอนขนาดนี้เป็นพี่ไม่ง้อแล้ว”

 

อ่าวพี่คนขับพูดแบบนี้ก็ไม่ได้นะหนูไม่ได้ขี้งอนขนาดนั้น ก็แค่อยากให้พี่เบสนึกถึงใจหนูบ้างก็แค่นั้นเอง

 

“ไม่ได้หรอกครับ ฮ่า ฮ่า คนนี้ผมรักมากแล้วก็จะรักตลอดไปด้วย ไม่ว่าจะงอนผมขนาดไหนผมก็จะง้อครับ เนอะที่รัก”

 

“...”

 

เป็นคำถามที่ทำให้ฉันสะอึกเลยบางทีมันก็เหมือนจริงมากๆเลย

 

“ค่ะ แต่ยังไงก็ยังงอนอยู่ดี” ตามน้ำไปหน่อยก็แล้วกันจะได้เหมือนคู่รักกันหน่อย เขาจะได้จับเราสองคนไม่ได้

 

“พี่อยากจะเห็นหน้าของทั้งสองคนจังเลย ขอเปิดไฟดูหน่อยได้ไหม”

 

ซวยแล้วไงเป็นยังไงเล่าเล่นมากโดนแน่พวกเราซวยมากเลยเนี่ย

 

“ไม่ดีกว่าครับพี่แฟนผมเขาง่วงให้แฟนผมนอนก่อน แล้วเดี๋ยววันหลังเราเจอกันค่อยดูก็แล้วกันนะครับถ้ามีโอกาส”

 

ยังจะไปต่อได้อีกเป็นคนแบบไหนกันเนี่ย