ตอนที่ 59 ทางออก

ผมแล้วก็คุณแมสพากันออกไปจากที่นั่น ก่อนจะมาหยุดที่กำแพงทางตันตรงข้างหน้าของเรา

“ตรงนี้แหละเป็นห้องเชื่อมทางออกกับทางเข้า ทุกคนคงจำสถานที่ๆตัวเองเคยออกมาได้ใช่ไหม นึกถึงบ้านนึกถึงพ่อกับแม่เสีย จากนั้นก็เดินทะลุกำแพงไปเลยแล้วจะพบกับครอบครัวของพวกน้องเอง แต่จำไว้นะว่าอย่าบอกเรื่องพวกนี้กับใครเป็นอันขาด เก็บเอาไว้แล้วหาวิธีการบอกไปว่าไปอยู่ไหนมากันเอง”

เด็กทุกคนคงจะเข้าใจในสิ่งที่คุณแมสพูด แล้วทุกคนก็เริ่มหลับตาตั้งสติก่อนจะเดินผ่านกำแพงกันไปทีละคนๆ จนกระทั่งไม่เหลือเด็กคนไหนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของพวกเราแล้ว

“เด็กๆพากันไปหมดแล้วพวกเราก็ไปด้วยดีกว่านะคะ ตอนนี้คือเราต้องผ่านทะเลทรายไป ซึ่งมันต้องจำภาพเอาเองแต่เราไม่รู้ว่าแถวนั้นภาพมันเป็นยังไง ฉะนั้นเราต้องกลับไปที่เดินของเราแล้วเดินไปกันต่อเถอะนะคะ”

เสียดายที่จะต้องจำภาพไปเอง แต่ผมไม่เคยไปที่นั่นผมเลยไม่รู้ว่าสถานที่นั้นหน้าตาเป็นยังไง ขุมทรัพย์เยอะไหมอะไรแบบนั้น มันก็จะเสียดายนิดหนึ่งแต่ก็ไม่เป็นอะไร เรายังไปกันต่อได้

“ตามฉันมาเลยนะคะไปที่ห้องของเราอย่าลืมนะคะ”

ผมพยักหน้าให้กับเธอแล้วเธอก็พาฟอเรสไป ส่วนผมหลับตาแล้วนึกถึงห้องนอนที่เราเคยออกมา ก่อนจะเดินเข้าไปที่กำแพงแล้วลืมตาขึ้นเมื่อเดินผ่านแล้ว

“ทำดีมากค่ะเรารีบเก็บของทานข้าวแล้วก็ไปกันเถอะนะคะ”

ผมคุณแมสพร้อมกับฟอเรสรับประทานอาหารเตรียมทุกอย่างให้พร้อมเพื่อจะเดินทางต่อไป การกักตุนของเอาไว้มันไม่ได้ยากอย่างที่คุณคิดหรอก แต่มันยากอย่างเดียวก็คือเราจะต้องสะพายมันไปด้วย แต่ยังไงมันก็ต้องทำใจเพราะนี่เป็นสัมภาระที่จะต้องเอาไปด้วย ทั้งของกินทั้งน้ำดื่มทั้งของจำเป็นระหว่างทาง เพราะตอนนี้เราจะต้องเดินไปไกลเหมือนกันกว่าจะไปถึงเส้นทางต่อไป

“พวกเราจะไปเส้นทางต่อไปกันใช่ไหมครับ แล้วเส้นทางต่อไปที่จะไปมันเป็นเส้นทางที่ชื่อว่าอะไรหรือครับ”

ด้วยความที่อยู่ที่นี่นานมันก็มีจำไม่ได้บ้างแหละ อย่างเช่นเส้นทางต่อไปผมลืมว่ามันคือเส้นทางอะไร

“สถานที่หรือเส้นทางต่อไปที่เราจะไปกันมีชื่อว่าแม่น้ำสัตว์เลื้อยคลานค่ะ จะบอกว่ามีสัตว์นาๆชนิดอยู่ที่นั่นก็ว่าได้นะคะเป็นแนวสัตว์เลื้อยคลานหมด ทั้งอันตรายแล้วก็ไม่อันตราย ทั้งมีพิษแล้วก็ไม่มีพิษ อาจจะต้องดูแลกันเป็นพิเศษหน่อยนะคะ ไม่ต้องห่วงถึงแม้จะเป็นสถานที่อันตรายแต่ยังไงเราก็ต้องผ่านมันไปได้ด้วยดีอย่างแน่นอนค่ะ”

ผมเชื่อในสิ่งที่คุณแมสพูดนะเพราะยังไงเธอก็ไม่ให้ผมเป็นอะไรแน่นอน ผมก็เช่นกันจะไม่ให้เธอต้องเป็นอะไรแน่นอน