ตอนที่แล้วChapter 4: โหมดอิสระ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 6: ผมเป็นผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้

Chapter 5: สังหารหมาป่า


“เพียงแค่บอสระดับเงินงั้นเรอะ?”หวังหยู่โยนความระมัดระวังตัวเองออกและคิดกับตัวเอง

“และฉันก็มัวแต่คิดว่าภารกิจระดับ S นั้นก็อย่างน้อยจะต้องเป็นบอสระดับศักดิ์สิทธิ์ซะอีก!”

ก่อนที่จะเข้าเกม หวังหยู่นั้นเห็นข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับเกมและรู้ว่าบอสนั้นถูกแบ่งออกเป็นห้าเกรดที่แตกต่างกัน ทองแดง เงิน ทอง อัคนี ศักดิ์สิทธิ์

อย่างไรก็ตาม หวังหยู่ไม่รู้ว่าในเกมบอสทุกตัวนั้นมีค่าสถานะที่บ้ามาก พวกมอนสเตอร์ที่เร่ร่อนไปทั่วนั้นไม่สามารถที่จะเปรียบเทียบกับบอสได้เลยแม้แต่น้อย แม้กระทั่งบอสระดับทองแดงก็จำเป็นที่จะต้องให้ผู้เล่นรวมกันเป็นปาร์ตี้มากกว่าหนึ่งคนขึ้นไปเพื่อที่จะสู้มัน

บอสระดับเงินคือตัวตนสูงสุดที่อยู่ในหมู่บ้านเริ่มต้น

ส่วนบอสระดับศักดิ์สิทธิ์ หวังหยู่นั้นคิดง่ายเกินไป ในเซิฟเวอร์ทั้งเซิฟเวอร์นั้นมันก็มีบอสศักดิ์สิทธิ์จำนวนไม่มาก ดังนั้นสำหรับหมู่บ้านเริ่มต้นมันจะมีเกียรติอะไรที่จะมีมันหนึ่งตัวละ?

ถ้าผู้เล่นคนอื่นเห็นเควสนี้พวกเขาก็จะรีบกดยกเลิกภารกิจนี้ในทันที คำว่าหลอกลวงนั้นคือคำที่เหมาะสมที่สุดที่จะอธิบายภารกิจนี้ จะต้องฆ่าบอสระดับเงินแบบคนเดียวในขณะที่ระดับยังต้องไม่เกิน10? เรื่องแบบนี้มันเป็นไปได้ด้วยเหรอ?

อย่างไรก็ตามนี่ก็เป็นเพียงแค่วิดิโอเกม สำหรับหวังหยู่ที่อ่อนแอนี้ก็ไม่ได้เข้าใจความยากเกี่ยวกับเควสนี้และเขาก็เยาะเย้ยเกี่ยวกับเควสนี้ซะอย่างงั้น

“วางใจเถอะเฒ่าหลี่ ผมจะช่วยมันฆ่าไอ้บัดซบนี่เอง!”พร้อมกันนั้นหวังหยู่ก็มุ่งหน้าไปยังที่ราบรุ่งอรุณ

หมู่บ้านเริ่มต้นถูกเรียกว่าหมู่บ้านรุ่งอรุนและทุ่งราบรุ่งอรุนนั้นก็คือที่ราบว่างเปล่าที่อยู่ทิศตะวันตกของหมู่บ้านรุ่งอรุณ

ที่ราบนี้เป็นเหมือนกันกับบ้านของฝูงหมาป่าระดับ 10 ตั้งแต่เกมเปิดมาสามวัน ผู้เล่นที่สูงที่สุดก็คือระดับ9 ด้วยเหตุนี้นี่เอง ที่ราบรุ่งอรุณจึงค่อนข้างที่จะไร้ผู้เล่น ในขณะที่มันก็มีผู้เล่นที่ตั้งปาร์ตี้ขึ้นสองหรือสามปาร์ตี้เพื่อที่จะล่าหมาป่า

ผู้เล่นทั้งหมดที่อยู่ที่นั้นมีความตั้งใจอย่างเดียวกันคือการฟาร์มของตก ในเกมนั้นถ้าฆ่ามอนสเตอร์ที่ระดับต่างกันนั้นจะได้รับประสบการณ์มากกว่าการฆ่ามอนสเตอร์ที่มีระดับเดียวกันหรือต่ำกว่า มันจะมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ถ้าล่ามอนสเตอร์ที่มีระดับที่สูงมากขึ้นไปอีก

การฆ่าหมาป่าหนึ่งตัวที่ระดับ 10 นั้นใช้เวลาประมาณ 30วินาทีและให้ประสบการณ์ 200หน่วย ซึ่งในการใช้ระยะเวลาเดียวกันนั้นผู้เล่นก็สามารถที่จะฆ่ามอนสเตอร์ได้สามตัวที่ระดับเท่ากันกับตัวเอง ดังนั้นประสิทธิภาพในการล่าหมาป่านั้นไม่สามารถที่จะเปรียบเทียบได้เลยกับการล่ามอนสเตอร์ระดับน้อยๆ เพียงแค่ระดับประสบการณ์ที่ได้รับ มันก็ไม่คุ้มค่าแล้วที่จะมาล่าในทุ่งราบรุ่งอรุณนี้

เมื่อตามตัวนำทางบนแผนที่ของเขา หวังหยู่ก็มาถึงทุ่งราบรุ่งอรุณในเวลาไม่นาน และเขาก็วิ่งไปที่หมาป่าที่พึ่งเกิดใหม่ในทันที

ใน {REBIRTH} ผู้เล่นนั้นมีประเภทของความรัก ความสัมพันธุ์ในระดับเกลียดกับหมาป่าเหล่านี้

ความรักนั้นเนื่องจากว่า พวกมันคือมอนสเตอร์ระดับสูงที่สุดในหมู่บ้านเริ่มต้นและมีอัตราการดรอปที่ไม่น่าเชื่อ ในความเป็นจริงพวกมันสามารถที่จะมีโอกาสดรอป หนังสือสกิลระดับ10อีกด้วย!

ความเกลียดนั้นก็คือหมาป่าพวกนี้นั้นเกิดขึ้นมาเป็นฝูงและในทุกฝูงนั้นก็จะต้องมีพวกมันอย่างน้อยหกตัว ผู้เล่นธรรมดาทั่วไปจะต้องตั้งปาร์ตี้ขึ้นมาเพื่อล่าหมาป่าเหล่านี้และแม้อย่างงั้นก็ตาม พวกเขาก็สามารถที่จะทำได้เพียงลากมันออกมาหนึ่งตัวจากฝูงที่เหลือ การต่อสู้แบบนี้นั้นทำให้มีประสิทธิภาพระดับสูงที่สุดในการฟาร์มของ

อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นไม่มีทางเลือกอื่น การโจมตีที่ผสมผสานกันของฝูงหมาป่าหกตัวนั้นเพียงพอที่จะฆ่าผู้เล่นได้ในทันที

ส่วนหวังหยู่ในปัจจุบันนี้ หลังจากที่เดินไปมาชั่วครู่หนึ่งอย่างไร้เป้าหมายแล้ว ในที่สุดเขาก็เผชิญหน้าเข้ากันกับฝูงหมาป่า!

เมื่อเห็นหวังหยู่นั้นเข้ามาบุกรุกอาณาเขตของพวกมัน หมาป่าทั้งหกตัวที่กำลังนอนเล่นอยู่บนหญ้าก็ยืนขึ้นในทันที อ้าปากโชว์เขี้ยวและเริ่มที่จะมาเข้าใกล้เขา

“เฮ้..... ทำไมหมาป่าแบบพวกเอ็งนี่เหมือนกันกับสุนัขป่าด้านข้างทางเข้าหมู่บ้านเลยละ?”หวังหยู่พูดหยอกล้อเมื่อเขาตรวจสอบไปที่สถานะของพวกมัน

{หมาป่า (ระดับ10) }

พลังชีวิต : 300

มานา : 50

สกิล : [กระชาก] [ข่วน]

สัตว์ป่าที่โดดเด่นนั้นก็ยังคงเป็นแค่สัตว์ป่าอยู่ดี พวกมันนั้นก็พึ่งพาได้แค่เขี้ยวและกงเล็บของพวกมันแค่นั้น

พร้อมกันกับการตะโกนขึ้นมา หวังหยู่ก็พุ่งเข้าไปหาฝูงหมาป่าโดยไม่เสียเวลาเลยแม้แต่น้อย หมาป่าก็เริ่มที่จะล้อมรอบหวังหยู่พร้อมกัน

พร้อมกันนั้นแสงสว่างวาบก็ปรากฏที่ขาของเขา หวังหยู่นั้นหลบการโจมตีจากหมาป่า เขานั้นก็ปล่อยสกิล [ลูกเตะด้านข้าง] ที่ท้องของหมาป่าที่ใกล้ที่สุดในทันที

พร้อมกันนั้นหมาป่าที่น่าสงสารก็ร้องเอ๋งขึ้นมาและกระเด็นขึ้นกลางอากาศ พร้อมกันกับตัวเลขสีเลือด “-44” ขึ้นด้านบนหัวของมัน

หวังหยู่ก็จับไปที่คอของมันด้วยมือด้านซ้ายในทันทีและมือขวานั้นก็ทำมือเป็นรูปร่างมีดและแทงลงไปอย่างเต็มแรง

-55

-99

-100

[เตะด้านข้าง] 140% สมบูรณ์แบบ พลังโจมตีเพิ่มขึ้นถึง 400 % ผลกระทบเพิ่มเติม : กระเด็นขึ้นด้านบน,พิการ

[โจมตีธรรมดา] 170% สมบูรณ์แบบ พลังโจมตีเพิ่มขึ้นกลายเป็น 500% ผลกระทบเพิ่มเติม : ความเสียหายจริง

[โจมตีธรรมดา] 185% สมบูรณ์แบบ พลังโจมตีเพิ่มขึ้นกลายเป็น 900% ผลกระทบเพิ่มเติม : ความเสียหายจริง

เพียงแค่คอมโบโจมตีสามทีก็เพิ่มความเสียหายพิเศษไปอีก100!

พร้อมกับที่เลือดของมันเหลือเพียงแค่ 2 หมาป่าในมือของหวังหยู่นั้นก็พ่นลมหายใจสุดท้ายออกมา หวังหยู่ก็เขวี้ยงหมาป่าเข้าใส่กับหมาป่าที่เหลืออีกห้าตัว และกระแทกเข้ากันกับพวกมันนั้นทำให้หมาป่านั้นหายไปในแสงสว่างวาบสี และสิ่งของสีดำก็หล่นลงมากระแทกกับพื้นดิน

การทำลายล้างที่สำเร็จ!!!!!

มันคงไม่มีใครจินตนาการว่านักต่อสู้ระดับ 2 นั้นสามารถที่จะสังหารหมาป่าระดับ 10 เพียงแค่หนึ่งคอมโบ!

แม้กระทั่งหวังหยู่ก็มึนงงเช่นกัน ความเสียหายเพิ่มเติม 100นั้นมันนรกอะไรกันหลังจากที่เขาตีมันไป 3คอมโบละ?

ความเสียหายเพิ่มเติมจากคอมโบนั้นเป็นฟังก์ชั่นลับในเกม {REBIRTH} ผู้เล่นส่วนมากนั้นไม่สามารถที่จะกระตุ้นให้เกิดคอมโบนี้ได้ในช่วงเวลาเริ่มต้นของเกม ในอนาคตเมื่อผู้เล่นระดับเพิ่มขึ้นและได้รับสกิลมากขึ้นและสถานะที่เพิ่มขึ้น พวกเขาก็สามารถที่จะสร้างคอมโบที่ยาวและยาวขึ้นไปอีก ด้วยเหตุนี้นี่เองก็จะได้รับความเสียหายเพิ่มเติมที่เยี่ยมจากคอมโบ

นักต่อสู้นั้นเป็นอาชีพที่ไม่ได้รับความรักจากเหล่าผู้สร้าง มีเพียงผู้ที่พิเศษเท่านั้น ที่มีความสามารถตามธรรมชาติที่จะทำคอมโบได้ นอกจากว่ามันจะมีการฟื้นฟูอาชีพนี้.....

หมาป่าที่เหลืออีกห้าตัวก็รีบล้อมรอบหวังหยู่อีกครั้งในทันที อย่างไรก็ตาม [เตะด้านข้าง] ก็หมดช่วงเวลาคูลดาวน์ไปแล้ว พร้อมกับคอมโบเดิมๆ หวังหยู่ก็สังหารหมาป่าอีกหนึ่งตัวได้อย่างง่ายดาย

เอไอของหมาป่านั้นไม่ได้พิเศษอะไรและการโจมตีของพวกมันทั้งแข็งและเหมือนกับหุ่นยนต์ หวังหยู่นั้นก็เข้าใจรูปแบบการโจมตีของมันได้อย่างง่ายดายและเขาก็เปลี่ยนพวกมันทั้งหมดให้กลายเป็นจำนวนประสบการณ์อันมากมายในเวลาอันสั้น

การที่จะเลื่อนระดับจากระดับ 2 ไปยังระดับ 3 นั้นจำเป็นต้องใช้ค่าประสบการณ์ 2000หน่วย และหมาป่าทุกตัวนั้นให้ค่าประสบการณ์ที่ 200หน่วย การสังหารข้ามระดับนั้นทำให้ค่าประสบการณ์เพิ่มเติมแก่หวังหยู่ พร้อมกันนั้นแสงสว่างวาบก็เกิดขึ้น และหวังหยู่ก็เลื่อนเป็นระดับสาม

หลังจากที่เพิ่มค่าความแข็งแกร่ง3หน่วยและค่าความคล่องแคล่ว2หน่วย หวังหยู่ก็หยิบไอเทมที่ดรอปมาจากฝูงหมาป่า

หมาป่าทั้งหมดนั้นดรอปเงินประมาณ30หรือ40เหรียญทองแดง ซึ่งมันก็มากกว่าสุนัขป่าดรอปเป็นอย่างมาก นอกจากนี้ หมาป่าตัวแรกยังดรอปไอเทมอีกด้วย!

{ ปลอกแขนป้องกันหมาป่าสีเทา (เหล็ก) }

พลังป้องกันกายภาพ 1-1

พลังป้องกันเวทย์มนต์ : 1-1

ความต้องการของระดับ : 5

ใน {REBIRTH} อุปกรณ์นั้นมี7ระดับที่ต่างกัน : เหล็ก(สีขาว), ทองแดง(สีเขียว),เงิน(สีน้ำเงิน),ทอง(สีเหลือง),อัคนี(สีส้ม),โบราณ(สีม่วง),ตำนาน(สีรุ้ง)

และมันยังคงมีอุปกรณ์สีดำที่ถูกเรียกว่าอุปกรณ์แบบเซต ถ้าสวมใส่แตกต่างเซตมันจะไม่มีความพิเศษอะไรเลย อย่างไรก็เมื่อสวมใส่พวกมันทั้งหมด มันสามารถที่จะกระตุ้นให้เกิดคุณสมบัติพิเศษและส่งเสริมพลังของอุปกรณ์อย่างมาก!

ถึงแม้ว่ามันจะเป็นอุปกรณ์ที่มีระดับเพียงแค่เหล็กก็ตาม มันก็แสดงให้เห็นถึงข่าวลือที่ว่ามีอัตราการดรอปที่สูงของหมาป่านั้นไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน

เขาก็เก็บปลอกแขนป้องกันของหมาป่าสีเทาเข้าไปในกระเป๋า หวังหยู่ก็นั่งลงกับพื้นเพื่อที่จะฟื้นฟูมานาของเขาและหลังจากนั้นเขาก็เดินไปรอบๆ และฆ่าหมาป่าทุกตัวที่เข้าผ่าน

อัตราการดรอปของหมาป่านั้นสูงมากและมันให้ค่าประสบการณ์ที่ดี แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือพวกมันนั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าสุนัขป่าด้านนอกหมู่บ้าน นี่มันทำให้หวังหยู่รู้สึกดีขึ้นกับตัวเอง ตั้งแต่ที่เขาไม่ต้องใช้ศิลปะการต่อสู้อย่างไร้ประโยชน์อีก

หวังหยู่นั้นก็ยังคงไม่สามารถที่จะหาราชาหมาป่าเงินได้เจอ หลังจากที่ค้นหาตลอดช่วงเช้า อย่างไรก็ตามเขาก็ฆ่าหมาป่าไปมากกว่าร้อยตัวและเขาก็เลื่อนระดับมาจนเป็นระดับ 6แล้ว

การเลื่อนระดับที่รวดเร็วแบบนี้นั้นไม่เคยได้ยินมาก่อนในเกม {REBIRTH}

เนื่องจากธรรมชาติของระบบการเลื่อนระดับในเกมนั้น ความเร็วของผู้เล่นในการเลื่อนระดับนั้นไม่ธรรมดาทั่วไป การเลื่อนจากระดับ 1 ไประดับ 2 นั้นมันค่อนข้าง ตั้งแต่ที่มันใช้เพียงแค่ค่าประสบการณ์ 1000 หน่วยเท่านั้น เมื่อทำภารกิจเบื้องต้นเสร็จแล้ว มันก็สามารถที่จะเลื่อนระดับไปยังระดับ 2 ได้! ผู้ใหญ่บ้านนั้นก็ไม่ได้ขี้งกไปทั้งหมด!

อย่างไรก็ตาม ระยะเวลาการปรับตัวนั้นทำให้นรกที่แท้จริงเริ่มต้นขึ้น หลังจากที่ระดับเพิ่มขึ้นแต่ละระดับ ค่าประสบการณ์ที่จำเป็นที่จะต้องใช้ก็จะเพิ่มขึ้นสองเท่า ค่าประสบการณ์สูงสุดของมอนสเตอร์ที่อยู่ในเมืองเริ่มต้นนั้นก็คือ 200! นั้นมันหมายความว่าเมื่อเลื่อนระดับถึงระดับ 8แล้ว ทำเควสเริ่มต้นเสร็จก็จะได้ค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้นอีกแค่ 10% ต่อระดับ ด้วยเหตุนี้นี่เองในสามวันตั้งแต่ที่เกมออกมา มันก็ยังไม่มีผู้เล่นระดับ 10ในเกมเลย และส่วนมากนั้นก็อยู่ที่ระดับ 7

หมาป่าที่หวังหยู่พึ่งจะสังหารไปนั้นดรอป อุปกรณ์8ชิ้นส่วน รวมไปทั้งเกราะหนังหมาป่าเทา รองเท้าหนังหมาป่าเทา ผ้าพันคอหมาป่าเทา และปลอกแขนหมาป่าเทาอีก4ชิ้น

นอกจากนี้แล้ว หวังหยู่ก็หยิบเหรียญทองแดงเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน ตั้งแต่ที่เขาไม่โดนโจมตีเลย เขาก็ไม่ได้ใช้เงินในการซื้อไอเทมสำหรับเติมเลือดเลยแม้แต่น้อย

เมื่อสวมใส่อุปกรณ์หมาป่าเทาทั้งชุดแล้ว หวังหยู่นั้นที่มีท่าทางที่ดูกดขี่นั้นก็เผยให้เห็นถึงออร่าอันบ้าคลั่ง รอบๆเขาซึ่งมันทำให้เกิดแรงกดดันอยู่รอบข้างเขา

{คุณสมบัติผู้เล่น}

ID : กระทิงเหล็ก (นักต่อสู้)

ระดับ : 6

พลังชีวิต: 270 (9x30)

มานา: 240 (8x30)

ความแข็งแกร่ง : 25

พละกำลัง : 9

จิตวิญญาณ : 8

สติปัญญา : 8

ความคล่องแคล่ว : 20

พลังโจมตีกายภาพ : 20-27

พลังโจมตีเวทย์ : 5-8

พลังป้องกันกายภาพ : 12-15

พลังป้อนกันเวทย์ : 10-13

อุปกรณ์

เกราะหนังหมาป่าเทา ป้องกัน : 2-2 ความต้านทาน : 2-2

ผ้าพันคอหมาป่าเทา ป้องกัน : 1-1 ความต้านทาน : 1-1

รองเท้าหนังหมาป่าเทา ป้องกัน : 1-1 ความต้านทาน : 1-1 ความเร็วเคลื่อนที่ : +4%

ถุงมือเก่าๆ ความเสียหาย : 1-2

สกิล :

[ เตะด้านข้าง ] (ระดับ1) นักต่อสู้นั้นใช้กล้ามเนื้อขาที่แข็งแกร่งของผู้ใช้นั้นทำความเสียหายกายภาพ 120% กับป้าหมายและทำให้เป้าหมายนั้นลอยด้วย ค่าใช้งาน มานา : 30

พร้อมกับพลังป้องกันในปัจจุบัน นั้นถึงแม้ว่าหมาป่าจะกัดเขา เขาก็จะไม่เสียเลือดเลยแม้แต่น้อย! แต่แน่นอนว่าความสามารถของพวกหมาป่านั้นก็ไม่สามารถที่จะแตะตัวเขาเลยด้วยซ้ำ! ด้วยเหตุนี้นี่เองหวังหยู่ก็รู้สึกว่า พลังป้องกันนั้นไม่ค่อยจะมีประโยชน์ซักเท่าไหร่ การที่สวมใส่อุปกรณ์ทั้งหมดนี้ไว้ก็เพื่อที่จะโชว์เฉยๆ

หลังจากที่วนไปรอบๆทุ่งราบเป็นเวลาสักพักหนึ่ง หวังหยู่ก็ยังคงไม่เห็นราชาหมาป่าเงินอยู่ดี บอสนั้นเป็นสิ่งที่จะสามารถเจอได้โดยใช้เพียงแค่โชคและไม่ใช่การค้นหาเพียงทั้งหมด ไม่ต้องพูดถึงบอสระดับเงินเลย!

ด้วยเหตุนี้นี่เองหวังหยู่จึงไม่มีทางเลือก แต่เขาก็ต้องกลับไปยังหมู่บ้านเริ่มต้น ที่ซึ่งเขานั้นเป็นที่ดึงดูดสายตาของผู้คนเป็นจำนวนมาก

ในช่วงเริ่มต้นของเกมนี้นั้นเสื้อผ้านั้นส่วนมากจะเป็นผ้าและอาวุธไม้ การแต่งตัวของหวังหยู่ในปัจจุบันนั้นเป็นที่ดึงดูดสายตามาก

เมื่อผู้เล่นคนอื่นเห็นอุปกรณ์ของหวังหยู่ พวกเขาก็เริ่มที่จะน้ำลายไหล เมื่อใครสักคนดูไปที่อุปกรณ์ของเขาและทุกคนก็จะรู้ว่าอุปกรณ์ของเขานั้นไม่ธรรมดาเลย โดยเฉาพะอย่างยิ่งเมื่อเทียบกันกับเสื้อผ้าที่เป็นผ้าที่ฉีกขาดของพวกเขา...

“พี่ชาย พี่ไปเอาชุดเซตนั้นมาจากไหนกัน?”นักรบที่ถือดาบอยู่ถามขึ้นอย่างช้าๆ เมื่อเขาเดินออกมาจากฝูงชน

“ดรอปมา!”หวังหยู่ตอบกลับไปอย่างตรงๆ

ฝูงชนนั้นก็พูดไม่ออกในทันที พูดพล่อยๆหน่า! แน่นอนว่ามันมาจากดรอปอยู่แล้ว! สิ่งที่เขาถามก็คือพวกเขาจะไปหาร้านค้าเพื่อที่จะซื้ออุปกรณ์นั้นได้ที่ไหน?

“ดรอปที่ไหนหรอครับ?”นักรบถามอีกครั้ง

“ทุ่งราบรุ่งอรุณ! หมาป่าดรอปมัน!”หวังหยู่นั้นเป็นผู้ชายที่ซื่อสัตย์ ถ้ามีใครสักคนถามเขา เขาก็จะตอบความจริงกลับไป

*อึ้ก* ฝูงชนนั้นสูดอากาศเย็นๆเข้าไป

มันคือทุ่งราบรุ่งอรุณที่เขาพูด! มอนสเตอร์พวกนั้นระดับ 10กันทั้งหมด! ถ้ามีผู้เล่นระดับต่ำไปที่นั่นละก็ พวกเขาก็จะได้รับการเดินทางกลับที่จุดเกิด..... นั่นหมายความว่านักต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมคนนี้นั้นมีความสามารถเพียงพอที่จะล่าในทุ่งราบรุ่งอรุณเพียงคนเดียวอย่างงั้นเหรอ? ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่อาชีพนักต่อสู้อันบัดซบนี้กลายเป็นสัตว์ประหลาดแบบนี้?

หลังจากที่มึนงงไปชั่วครู่หนึ่ง นักรบก็ถามขึ้น “พี่จะขายมันไหมครับ?”

นักรบคนนี้นั้นพยายามที่จะถามโดยใช้ดวงของเขา มันเป็นช่วงเวลาเริ่มต้นของเกม ดังนั้นสิ่งของเช่นเซตอุปกรณ์เช่นนี้นั้นมันสุดยอดมาก ในสายตาของเหล่าผู้เล่นเริ่มต้น โอกาสที่เขาจะขายนั้นเป็นไปไม่ได้เลย

ใครจะคาดเดาว่าหวังหยู่จะตอบกลับมา “ใช่!”

สำหรับหวังหยู่แล้ว ไอเทมเพียงชิ้นเดียวของเซตนี้ที่มีคุณค่านั้นก็คือรองเท้าหมาป่าเทา ตั้งแต่ที่เหลือมันไร้ประโยชน์กับเขา ถ้าอย่างงั้นทำไมเขาจะไม่ขายมันทิ้งละ?

เมื่อเขานั้นเข้าร่วมสตูดิโอ หวังหยู่นั้นเซ็นสัญญากับหลี่ยั่วว่าเขานั้นจะจ่ายเงินห้าทองเป็นทุกเดือนตั้งแต่สองเดือนแรกที่เกมออก

ในเกมค่าเงินนั้นก็คือ 1เหรียญทองเท่ากับ 100เหรียญเงิน และเท่ากับ10000เหรียญทองแดง

หวังหยู่นั้นไม่ได้ใช้จ่ายอะไรเลยเมื่อเขาสู้กับมอนสเตอร์และเขาก็เลื่อนระดับขึ้นในการต่อสู้กับหมาป่า และเขาก็หยิบเงินไปเรื่อยๆ เขาก็สามารถที่จะพิจารณาได้ว่าเป็นคนที่รวยในเวลานี้เมื่อเขามีเหรียญเงินมากกว่าสิบเหรียญในกระเป๋าของเขา

ในช่วงเวลาเริ่มต้นก่อนที่ตลาดอิสระจะเปิดตัวออกมา การขายทุกสิ่งทุกอย่างด้วยราคาห้าเหรียญทองนั้นไม่ใช่อะไรเลยแต่มันก็คือฝันลมๆแล้งๆ!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด