ตอนที่ 45 มอนสเตอร์บุก

 

 

หลังจากที่วางกับดักไว้มากกว่า 10 ชุด หลินฮวงก็เล็งปืนไปที่รูปแกะสลักและชักปืน

 

"ปัง ปัง ปัง!"

 

กระสุนสามนัดถูกยิงและรูปแกะสลักที่หนาพอ ๆ กับถังนั้นก็แตกเป็นเศษฝุ่นและละอองลอยไปรอบ ๆ รูปแกะสลักสูงห้าเมตรถูกเจาะทะลุผ่านตรงกลางและครึ่งบนของมันตกลงบนพื้นอย่างแรง

 

กลุ่มของปีศาจวัวเริ่มตกตะลึงในตอนแรก แต่พวกมันก็ฟื้นสติได้อย่างเร็ว

พวกมันกว่า 20 ตัวโกรธและวิ่งไปทางที่พวกมันได้ยินเสียงปืน

 

หลินฮวงเก็บปืนไว้และเอาดาบเหล็กออกมาว่า เขายังไม่ได้มีโอกาสใช้มันต่อสู้

ในเวลาเดียวกันเขาเรียกไป่ออกมา

หลินฮวงจะได้รับแสงแห่งชีวิตหากไป่ฆ่ามอนสเตอร์ได้ แต่เขาจะไม่ได้รับรางวัลสำหรับการสังหารข้ามขั้น

ในทางตรงกันข้ามถ้าหลินฮวงฆ่ามอนสเตอร์ด้วยตัวเขาเอง เขาก็ไม่สามารถรับแสงแห่งชีวิตได้เช่นกัน

ทั้งสองได้รับประโยชน์จากตัวเอง ดังนั้นหลินฮวงจึงเลือกที่จะพยายามให้ได้สิ่งที่ดีที่สุดทั้งสองอย่าง

ในไม่ช้า ปีศาจวัวที่พุ่งทะยานมาก็ติดกับดักที่หลินฮวงและกลุ่มพวกเขาทำขึ้น

 

ปีศาจวัวมากกว่า10ตัวที่ทรงพลัง กีบของพวกมันแน่นติดกับกับดัก พวกมันไม่สามารถขยับตัวได้และมันกรีดออกมาด้วยฟันของกับดักที่ฝังลึกลงไปในขาของพวกมัน พวกมันพยายามต่อสู้ ปีศาจวัวที่เหลือวิ่งไปยังหลิน ฮวงและกลุ่มของเขาด้วยความโกรธเกรี้ยว

 

มันไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาต่อสู้กับมอนสเตอร์ เมื่อเห็นปีศาจวัวเข้ามาใกล้พวกเขา แทนที่พวกเขาจะตื่นตระหนกพวกเขาแต่ละคนกลับเลือกที่จะสู้กับมันซึ่งๆหน้า

 

หลิน ฮวงเลือกขนาดที่เล็กที่สุด ไม่ใช่เพราะเขาคิดว่ามันอ่อนแอ แต่เนื่องจากเขารู้ดีว่าความสามารถของเขาในการกระโดดมันน้อยกว่าเมื่อเทียบกับคนอื่นที่อยู่ในระดับเหล็กขั้น 3 มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะโจมตีจุดสำคัญของปีศาจวัวที่สูงกว่าเขามากนัก

 

เมื่อมองไปที่ปีศาจวัวตัวอื่น ๆ หลินฮวงได้คิดนึกงประโยคที่ได้รับความนิยมในระยะเวลาหนึ่ง "แกเชื่อไหมว่าฉันสามารถกระโดดและบดขยี้กระดูกสะบ้าของแกได้ด้วยกำปั้นของฉัน?" เขาตะโกน

 

ประโยคนี้ใช้ได้กับสัตว์ประหลาดหลายตัวในโลก

หลินฮวงอายุเพียง 15 ปีความสูงของเขาถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนวัยเดียวกัน เขาสูงอยู่ที่ประมาณ 1.65 เมตร (ไม่ต้องกังวลความสูงของเขาจะเพิ่มขึ้นในภายหลัง) แต่เขายังสูงไม่ถึงเอวของปีศาจวัวที่ยืนอยู่ตรงข้ามเขา

อย่างไรก็ตามเขาไม่กลัวที่จะเผชิญหน้ากับศัตรูตัวนี้ แต่เขากับรู้สึกตื่นเต้น

เขาจับดาบเหล็กไว้ในมือของเขาใบมีดสีดำส่องสว่างภายใต้ดวงอาทิตย์

หลินฮวงยืนอยู่กับที่และจ้องมองที่ปีศาจวัวที่กำลังวิ่งเข้าหาเขา

 

ปีศาจวัวยักษ์กระทืบเท้าอย่างแรงด้วยกีบเหล็กของมันและพื้นดินใต้มันก็สั่นอย่างรุนแรง

ดวงตาของมันเป็นสีแดงเลือด มันใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีจากที่มันอยู่มาหาหลินฮวง มันแกว่งค้อนหินขนาดใหญ่ในมือของมันมาทางเขา และมีเสียงแหลมที่รุนแรงจากพลังของการแกว่ง

 

ในสายตาของหลินฮวงการเคลื่อนไหวของปีศาจวัวดูเหมือนจะช้ากว่า เขาก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าวและการโจมตีได้เฉียดหน้าอกเขาไปเพียง1มิลลิเมตร

 

จากนั้นเขาก็เหวี่ยงดาบเหล็ก และเลือดไหลลงบนพื้น

ปีศาจวัวคร่ำครวญขณะที่มันจับเอวซ้ายมัน มันจ้องมองที่หลิน ฮวงด้วยความเกลียดชัง

ดาบของหลินดาบยาวประมาณหนึ่งเมตรฟันไปที่เอวของปีศาจวัวมันเกือบจะหั่นอวัยวะของสัตว์ร้าย

 

"วิชาดาบใหญ่มีพลังมาก ด้วยพลังของฉันและดาบต่อสู้ทั่วไป มันกลับทำให้ปีศาจวัวได้รับบาดเจ็บสาหัส.. " หลินฮวงคิดอย่างประทับใจ เขาคิดว่ามันจะดีพอหากเขาสามารถทำลายการป้องกันตัวของปีศาจวัวได้ แต่เขาไม่คาดว่ามันจะส่งผลกระทบอย่างมาก

 

ตั้งแต่ความศักดิ์สิทธิ์  วิชาดาบใหญ่ของหลินฮวงได้รับถึงระดับสุดยอดแล้ว และจาก 18 รูปแบบเดิม ตอนนี้เขามีถึง 36 รูปแบบ

36 รูปแบบไม่ได้มีชื่อสำหรับแต่ละรูปแบบ หลังจากที่ถูกรวมไว้ในร่างกายของเขาแล้วรู้สึกเหมือนกับสัญชาตญาณที่เกิดมาพร้อมกับเขามันเหมือนดั่งทักษะพวกกนี้ถูกฝังลึกอยู่ในใจของเขา

นอกจากนี้ รูปแบบปกติของเขายังสามารถปรับได้ตามความคิดของเขา

หลิน ฮวงรู้สึกรู้สึกแปลกใหม่ในตัวเอง  ก่อนหน้านี้เมื่อเขาอยู่ในระหว่างการฝึกซ้อมเขารู้สึกว่าหลังจากที่เขาเข้าใจทักษะแล้วการเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นในการใช้ดาบของเขา

 

ตอนนี้เขาใช้ดาบของเขาในศึกแล้วเขาก็มั่นใจว่าเขาจะสามารถเข้าถึงประสบการณ์ใหม่ ๆ ในการเล่นใช้ดาบได้

 

ปีศาจวัวที่ได้รับบาดเจ็บโดยดาบของหลินฮวงจ้องมองเขาด้วยความโกรธ  ด้วยรูปลักษณ์ของมัน หลิน ฮวงจึงเกิดความรู้สึกกลัวในตัวเขา

 

ในขณะที่เขาลังเลที่จะตัดสินใจหนีหรือโจมตีต่อไปเขาก็สังเกตเห็นว่าปีศาจวัวไม่ได้ให้ความสำคัญกับเขา

เขาใช้โอกาสและโจมตีสัตว์ร้าย

มันเหวี่ยงค้อนหินยาวสองเมตรอีกครั้งและมจาะทะลุกำแพง  ถ้าโดนหลินฮวงเข้า เขาจะต้องเสียชีวิตในจุดนั้นทันที

 

เมื่อได้ยินเสียงจากค้อนหินหลินฮวงก็พรวดพราดเข้าใส่ปีศาจวัวและฟันดาบลงบนมอนสเตอร์จากบนลงล่าง

 

ปีศาจวัวส่งเสียงครวญครางอีกครั้ง แขนของมันถูกสับออกจากไหล่ของมัน เลือดกระจายไปทั่วสถานที่

หลินฮวงไม่หยุดโจมตี  เขาเหยียบเข่าของปีศาจวัวและกระโดดขึ้นพร้อมกับแกว่งดาบ

 

ปีศาจวัวได้คว้าคอมันในมือหนึ่งและไม่ได้ส่งเสียงใด

หลอดเลือดดำที่คอหนาเริ่มส่งเลือดขึ้นไปในอากาศ

ดวงตาแดงก่ำของมันจ้องมองมาที่หลินฮวง  มันดูเหมือนจะไม่สะทกสะท้านกับความจริงที่ว่ามันได้อยู่หน้าประตูแห่งความตาย

ไม่นานนัก มันตกลงมาตายบนพื้น

 

"ขอแสดงความยินดีท่านได้รับ มอนสเตอร์ชิ้นส่วนการ์ดปีศาจวัวx1"

"ท่านได้ทำการสังหารข้ามระดับ ท่านได้รับการ์ดแปลงร่างชั่วคราว"

 

"การ์ดแปลงร่างชั่วคราว?" การได้เห็นคำว่า 'การเปลี่ยนแปลง'  นั่นทำให้หลิน ฮวง นึกถึงนิยายที่เขาเคยอ่านมา  มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายที่กลายเป็นผู้หญิง เขารู้สึกขนลุกขึ้นมาที่คอ และ แขน เมื่อเขาคิดถึงมัน จากนั้นเขาก็มองไปยังการ์ดใหม่ที่เขาได้รับ

 

 

มีมนุษย์และมอนสเตอร์อยู่ด้านบนของการ์ด มีลูกศรชี้จากมนุษย์มายังมอนสเตอร์

หลินฮวงจึงพลิกการ์ดไปรอบ ๆ เพื่ออ่านคำอธิบาย

 

"การ์ดแปลงร่าง: หลังจากใช้การ์ดใบนี้แล้วเจ้าของจะสามารถเปลี่ยนเป็นมอนสเตอร์ตัวใดก็ได้ที่เขาเป็นเจ้าของและเขาจะมีทักษะทั้งหมดที่มอนสเตอร์มีอยู่ การเปลี่ยนแปลงนี้จะใช้เวลา 24 ชั่วโมง”

"ข้อสังเกต: การ์ดใบนี้เป็นวัสดุสิ้นเปลืองท่านสามารถใช้การ์ดใบนี้ได้เพียงครั้งเดียว"

 

หลังจากอ่านคำอธิบายหลินฮวงรู้สึกโล่งใจ เขารู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เห็นผลของการ์ด

เขาคิดว่าตัวเองเปลี่ยนเป็นมอนสเตอร์จะเป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจ เขาพร้อมที่จะใช้มันเมื่อเขามีเวลาและโอกาส

ทันใดนั้น หลินฮวงอยู่ในเขตของเขา เขารู้สึกว่าเป็นของเหลวที่สาดกระเซ็นขึ้นมาบนใบหน้าของเขา

เมื่อเขาออกจากเขตเขา มันก็คือ ไป่  ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา

ปีกพลังโลหิตของเขากลายเป็นใบมีดที่คมชัดและทะลุปีศาจวัวไป

 

หัวของปีศาจวัวอยู่เหนือศีรษะของตัวเขา น้ำสมองและเลือดไหลลงบนศีรษะของหลินฮวง

"สิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้นในสนามรบนั่นก็คือการเหม่อ ถ้าไม่ใช่เพื่อไป่ ฉันจะต้องถูกปีศาจวัวบดขยี้เป็นเศษเนื้อ" หลินเฮวงตอบ

 

ในไม่ช้า ปีศาจวัวทั้ง26ตัวก็ได้ตาย

 

ไป่ได้ฆ่าพวกมันส่วนใหญ่ และฆ่าพวกมันไป6คน

 

ต่อมา หลินฮวงสังเกตเห็นว่าเขามีดวงแสง17ดวงเพิ่มลงในกงล้อชีวิตของเขา

 

ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มต้นการเดินทางของพวกเขาอีกครั้ง พวกเขาก็ได้ชะล้างเลือดของวัวปีศาจที่ชุ่มฉ่ำ การต่อสู้ได้ปลุกพลังของทุกคนขึ้นและพวกเขาก็อดที่จะฆ่ามอนสเตอร์เพิ่มอีกไม่ได้!

 

อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเพิ่งเริ่มต้นการเดินทาง แหวนจักรพรรดิของหลิน ฮวง  ก็สั่น เช่นเดียวกันกับทุกคน

 

หลินฮวง เห็นข้อความของหยี่ เยว่หยู่ ส่งมาเมื่อเขาเปิดหน้าสื่อสาร

 

มันเป็นประโยคง่ายๆ "ฝูงมอนสเตอร์กำลังจะบุก จงไปที่ปากหุบเขาเดี๋ยวนี้!"