ตอนที่แล้วChapter 123: ลบโชคชะตาอันเลวร้าย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 125: วิ่งหนีไปแล้ว?

Chapter 124: นี่มันมนุษย์ไทแรนโนซอรัส


“เห้ย!?”ไป๋ซานชานนั้นประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขานั้นเตรียมตัวกับการโจมตีอย่างฉับพลันของศัตรูของเขาไว้แล้ว แต่เจียงจู้อิงก็ไม่แสดงถึงการกระทำอะไรเลย เนื่องจากในความคิดของเขาแล้ว เจียงจู้อิงเป็นผู้ที่มีพลังเหนือธรรมชาติที่แข็งแกร่งเพียงคนเดียวในทีม  อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้คาดคิดเลยว่าผู้หญิงที่สวยงามที่มีท่าทางอ่อนแอด้านข้างเจียงลู่ฉีนั้นจะเป็นนักสู้

 

ตามจริงแล้วเขาเชื่อว่าผู้หญิงที่สวยงามคนนี้นั้นมีประโยชน์สำหรับการเป็นเพียงแค่คู่นอนในยามค่ำคืน เธอพุ่งมาหาเขาพร้อมกับแรงของสายฟ้าฟาด ตามจริงแล้ว การโจมตีของเธอนั้นไม่มีอะไรที่ต่อต้านได้และไม่มีอะไรที่สามารถยืนขวางทางเธอได้เลย!”

 

“เธอกำลังมองหาความตาย!”ไป๋ซานชานตะโกนดังขึ้น เสียงของเขานั้นไม่เหมือนกับมนุษย์อีกต่อไปแล้ว เสียงของเขานั้นดังออกมาจากหน้าอก ซึ่งมันทำให้แก้วหูของผู้คนนั้นเจ็บปวดมาก

 

เสื้อด้านบนของเขานั้นก็ฉีกขาดอย่างฉับพลัน และกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งของเขาก็ถูกเปิดเผย ยิ่งไปกว่านั้นร่างกายทั้งร่างของเขานั้นก็กลายเป็นสิ่งที่น่าตกตะลึง ผมก็ยาวขึ้น อยู่ๆเขานั้นก็มีรูปร่างที่คล้ายกับหมี! ความสามารถของเขานั้นเกี่ยวข้องกับสายพันธุ์ ซึ่งมันสามารถที่จะทำงานได้ผ่านเลือดของเขา

 

หมาป่าเลือดก็เป็นเหมือนกับเขา ในช่วงระยะเวลานี้ของวันโลกาวินาศ มันจึงกลายเป็นความสามารถที่ทรงพลังเป็นอย่างยิ่ง! ถึงแม้ว่าหมีนั้นจะด้อยในความเร็ว มันก็มีความแข็งแกร่งที่ไม่สามารถหาผู้ใดที่มาเปรียบและความแข็งแกร่งที่สูงสุดยอด! อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยกับหยิง เธอนั้นกระโดดข้ามโต๊ะโลหะหลายเมตร และดาบปลายปืนสามคมของเธอนั้นก็เล็งไปที่ระหว่างตาของไป๋ซานชาน!

“วู้วววว!”ไป๋ซานชานคำรามขึ้น ทันใดนั้นเขาก็หยิบเก้าอี้โลหะด้านหลังเขาและโยนมันไปใส่หยิง ชายที่เป็นหมีคนนี้และผู้หญิงที่สวยงามอันอ่อนแอนั้นกำลังจะปะทะกัน ทุกคนคิดว่าหยิงนั้นจะปลิวไปโดยพลังที่เด็ดขาดของไป๋ซานชาน พวกเขาเชื่อว่าเธอนั้นจะถึงแก่ความตาย แต่ก็มีสิ่งที่ไม่คาดคิดได้เกิดขึ้น!

 

“ตึงงง!!” เสียงการปะทะก็ดังขึ้นระหว่างเสียงของการเสียดสีโลหะ ดาบปลายปืนสามคมของหยิงนั้นก็ทำให้เก้าอี้ของไป๋ซานชานกลายเป็นรู ความหนาของแผ่นโลหะนั้นถูกเจาะทะลุทะลวงด้วยดาบปลายปืนสามคมนั่น!

“อะไรวะเนี่ย!?”

 

มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ พลังมากแค่ไหนกันแน่ที่เธอใช้มัน? หยิงหยิบเก้าอี้ด้วยมือของเธอและกดดันไป๋ซานชาน! เขานั้นไม่ได้ระวังตัว หยิงนั้นโจมตีเขาด้วยมือเปล่าๆโดยไม่มีการช่วยเหลือของปืนเลย!

หลังจากที่หยิงนั้นใช้เก้าอี้เป็นตัวช่วยในการควบคุมร่างกายของเธอทั้งร่าง เธอก็หมุนตัวกลางอากาศอย่างสวยงามและขาคู่ยาวของเธอนั้นก็พุ่งไปเหมือนกับแส้อันดุร้ายที่เล็งไปยังคอของไป๋ซานชาน! ไป๋ซานชานนั้นหวาดกลัว สิ่งที่เขาสามารถทำได้มีเพียงแค่ยกแขนของเขาขึ้นและป้องกันการโจมตีนั่น

 

“ตึง!”

 

แขนของเขานั้นได้รับผลกระทบจากการเตะที่รุนแรงนั่น ถึงแม้ว่ามีจะมีผิวที่หนา ผู้คนก็สามารถที่จะได้ยินเสียงปริแตกที่ดังออกมาจากกระดูกของเขาได้ ความสามารถพิเศษของหยิงก็คือความแข็งแกร่ง ดังนั้นเธอนั้นคือคู่แข่งที่ยอดเยี่ยมกับเขา! เขาไม่เคยพบเจอกับอะไรแบบนี้มาก่อนเลย แขนของเขานั้นสั่นเนื่องจากผลกระทบอันรุนแรงนั่น! ผู้หญิงที่สวยงามที่ยืนด้านหน้าของเขานั้นไม่มีทางที่จะ ‘อ่อนแอ’ เธอนั้นเหมือนกับมนุษย์ที่เป็นดั่งไทแรนโนซอรัส! พลังของเธอนั้นหยั่งลึกไม่ถึงเลย!

“พวกมึงกำลังรออะไรกันอยู่วะ?” ไป๋ซานชานที่น่าอนาถก็คำรามสั่งคำสั่งออกมา ในห้องนั้นมีสมาชิกนับสิบคนที่เป็นกลุ่มของเทพเจ้าทั้ง7ที่กำลังรอคอยคำสั่งอยู่ พวกเขานั้นไม่ได้เป็นพวกมีพลังเหนือธรรมชาติ แต่ทุกคนนั้นแข็งแกร่งพอ เพราะว่าพวกเขานั้นถือปืนพกหรือไม่ก็ปืนไรเฟิล แต่พวกเขาก็ยังคงตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งมันยากเกินไปที่จะยอมรับมัน

 

ในตอนนี้ การคำรามของหัวหน้าของพวกเขานั้นทำให้พวกเขากลับมาสู่ความเป็นจริง ดังนั้นพวกเขารีบเล็งไปที่หยิง อย่างไรก็ตามมันก็ช้าเกินไป เจียงลู่ฉีได้เตรียมการป้องกันไว้ก่อนแล้วโดยปืนพกรุ่น54ทั้งสองกระบอก! เขานั้นโจมตีก่อนในขณะที่พวกมันนั้นกำลังตกอยู่ในความวุ่นวาย! ทั้งซ้ายและขวาในเวลาเดียวกัน! เทคนิคการยิงปืนของเขานั้นน่ามหัศจรรย์มาก!

 

“ปัง! ปัง! ปัง!”

 

ในดวงตาของเจียงลู่ฉีนั้นทุกสิ่งทุกอย่างในห้องนั้นเหมือนกับอยู่ในฉากสโลว์โมชั่น หลังจากเสียงปืนดังขึ้น คนหนึ่งและตามด้วยอีกคนหนึ่งก็ล้มลง เขานั้นยังคงเปลี่ยนเป้าหมายเรื่อยๆโดยใช้ประโยชน์จากระยะทางที่ใกล้ที่สุด! เมื่อพูดถึงการยิงปืนแล้ว ถ้าเจียงลู่ฉีเป็นที่สองละก็จะไม่มีใครบนโลกนี้เป็นที่หนึ่ง!

 

“พี่ชายเจียงสามารถที่จะใช้มือทั้งสองข้างพร้อมกันกับปืนพกสองกระบอกเพื่อที่จะเล็งและยิงในสองที่? ไม่น่าเชื่อ!”

 

“แผละ!”เลือดนั้นสาดกระจายไปทั่วทุกแห่ง หลังจากการสังหารหมู่นั้นเจียงลู่ฉีก็สามารถที่จะถูกเรียกว่า นักฆ่าที่เลือดเย็นได้ แต่ก็ไม่มีใครที่จะสามารถตัดสินเขาได้ ถ้าเขาไม่ฆ่าคนอื่นก่อน ความตายก็จะมาเยือนตัวเขา! เพียงเวลาเพียงพริบตาเดียวนั้นก็มีผู้คนที่ตายไปหกคนเรียบร้อยแล้ว ทุกคนที่อยู่ในห้องนั้นตกตะลึง พี่สาวฮงนั้นตกตะลึงจนเกือบถึงแก่ความตาย เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ผู้หญิงที่สวยงามที่มีท่าทางที่ ‘อ่อนแอ’ นี้จะทรงพลังขนาดนี้! บริเวณการค้าขายที่ยุติธรรมนี้กลายเป็นสมรภูมิแห่งความตายไปเรียบร้อยแล้ว....

 

ไม่เพียงแต่พี่สาวฮง คนจำนวนมากก็กำลังนอนราบอยู่ใต้โต๊ะ หัวหน้าหยวนนั้นหวาดกลัวกับความตายมาก เขานั้นเหมือนแกะที่สั่นสะท้านที่กำลังรอโดนฆ่าอยู่ ถึงแม้ว่าหัวหน้าหยวนนั้นค่อนข้างที่จะทรงพลัง เขาก็ไม่มีความกล้าเพียงพอที่จะเข้าร่วมได้ เพราะว่ามันอาจจะมีโอกาสที่เขาถูกฆ่าได้!

 

มันก็ยังคงมีนักแม่นปืนอีกหกคนอยู่และพวกเขานั้นกำลังจะยกปืนขึ้นแต่ทันใดนั้นก็มีกระแสไฟฟ้าสีน้ำเงินและสีขาวพุ่งผ่านหน้าเขา สามคนนั้นถูกปกคลุมไปด้วยกระแสไฟฟ้า ร่างกายของพวกเขาก็สั่นอย่างรุนแรงและหนึ่งในนั้นก็แทบจะถูกเผาจนถึงแก่ความตาย! การกระทำของพวกเขานั้นจะเร็วยิ่งกว่ากระแสไฟฟ้าได้อย่างไรละ? เจียงจู้อิงนั้นโบกอาวุธของเธอ และตาข่ายไฟฟ้าก็ปรากฏไปทั่ว!

 

มือปืนอีกสามคนนั้นในที่สุดก็มีโอกาสที่จะได้ยิงมัน โชคร้ายที่หยิงนั้นกระโดดไปอยู่ด้านข้างโต๊ะโลหะขนาดใหญ่ มันเป็นโต๊ะโลหะที่ถูกขนาบไว้ ซึ่งมันมีน้ำหนักมากกว่าหกหรือเจ็ดร้อยกรับซะอีก อย่างไรก็ตาม หยิงก็ผลักให้มันพลิกคว่ำลงเหมือนกับมันสร้างมาจากกระดาษ!

 

“ปัง! ปัง! ปัง!”มือปืนหลายคนนั้นถูกทับโดยโต๊ะโลหะตรงๆ! มันเป็นโต๊ะโลหะโคตรหนักอีกด้วย!” พวกเขานั้นตายในทันทีหลังจากโดนทับด้วยน้ำหนักขนาดนั้น

 

“นี่มันสถานการณ์เหี้...ไรวะเนี่ย!”ใครบางคนในฝูงคนนั้นกรีดร้องขึ้น

 

ใครบางคนที่นอนอยู่บนพื้นพร้อมกับมือกุมหัวซึ่งมันหมายความว่า “มันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉันเลย ได้โปรดอย่าฆ่าฉันเลย!”

 

 

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด