ตอนที่ 77 หาทางเเก้ไข

ความจริงที่เราควรจะรู้ก็คือความตาย ครั้งนี้เป็นครั้งที่ทุกคนไม่ถอยเลยสักคนหนึ่ง ทุกคนร่วมใจที่จะไปต่อสู้กับเมสซีเรียอย่างเห็นได้ชัด ฉันจะเข้าไปแต่ก็เข้าไปไม่ได้เลยเพราะคำสั่งของเลย์ เลย์ต้องการที่จะจัดการเองไม่อยากให้ฉันต้องมาเสี่ยงอันตรายกับเขา อย่างที่บอกฉันไม่สามารถเข้าไปได้แต่ฉันไม่ได้คิดที่จะนั่งอยู่เฉยๆโดยไม่ทำอะไรหรอกนะ ตอนนี้ฉันจะต้องหาทางลดพลังของเมสซีเรียลงให้ได้ จุดอ่อนของเธอมันจะต้องมีสิ แต่ว่าจุดอ่อนของเธอควรจะเป็นที่ไหนแล้วตรงไหนดีล่ะ ที่ร่างกายของเธอหรอ..มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะดูจากท่าทางของเธอและการทำงานของร่างกายเธอแล้ว มันไม่มีจุดอ่อนตรงไหนเลยแม้แต่น้อย ฉันควรจะหาที่อื่นสิจะต้องมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอเจ็บปวดรวดร้าวจนพลังของเธอค่อยๆคลายออกก็ได้นะ ฉันมองไปรอบๆเรามาจากประตูมิติกันใช่ไหม พลังของเธอก็มาจากครอบครัวของเธอทั้งหมดด้วยใช่ไหม ฉะนั้นต่อไปที่ฉันควรจะทำลายก็คือของที่เธอรักสินะ สิ่งที่เธอรัก..เอ๊ะหรือมันจะไม่ใช่ของกันนะ เมสเซอร์รี่เธอเป็นนางเงือกนี่แต่ฉันไม่เคยเห็นเมสซีเรียแตะน้ำสักทีเลย คราวนั้นตอนนี้น้ำมันไหลทะลักออกจากปราสาทใต้สมนุทรของเมสเซอร์รี่ ฉันก็ไม่เห็นเธอ..หรือว่าเธอจะกลัวน้ำนะ ฉันจะต้องไปหาน้ำมาเพื่อจะลองกับเมสซีเรียดู

“มัลเลย์พาฉันไปที่ๆมีน้ำสักที่หน่อยสิ ฉันต้องการน้ำเดี๋ยวนี้เลย”

ฉันกระโดดขึ้นหลังของมัลเลย์ไปก่อนที่มัลเลย์จะพาฉันออกไปจากปราสาทของเมสซีเรียในตอนที่เธอเผลออยู่ พอออกมาแถวนี้ทั้งหมดมันเป็นภูเขา ภูเขาจะต้องมีน้ำตกแต่จะต้องหารอบๆก่อน เพื่อที่จะหามันจะต้องใช้มัลเลย์เยอะหน่อยนะ ระยะทางมันไกลแถมยังหายากอีกต่างหาก ที่นี่อันตรายด้วยเราจะต้องใช้พลังของตัวเองให้เป็นประโยชน์

น้ำแข็งมันก็เหมือนกับน้ำเพียงแต่มันแข็งเท่านั้นเอง มันสามารถสื่อสารกันได้ด้วยฉะนั้นฉันจะลองใช้พลังในการนำทางไปยังต้นน้ำให้ได้

[ช่วยเราหาน้ำหน่อยนะพลังของเรา เราชื่อใจของพวกนายที่สุดแล้ว]

จริงๆแล้วพลังของเรามันไม่ใช่เพียงแค่พลังเท่านั้นนะ มันมีจิตวิญญาณมันมีชีวิตเหมือนกับพวกเรานั่นแหละ เพียงแต่มันโดนพวกเราควบคลุมเพียงเท่านั้น มันจึงไม่สามารถทำอะไรเองได้ แต่เอาเข้าจริงๆมันก็เหมือนกับพวกเราที่มีชีวิตและจิตใจเช่นกัน //ฟริ้ง// แสงสีฟ้าได้โผล่ออกมาจากตัวของฉันมันน่าจะเป็นพลังของฉันนี่แหละ เขากำลังจะพาฉันไปยังแม่น้ำสินะ

“เห็นใช่ไหมมัลเลย์ตามแสงนั่นไปเลย พาพวกเราไปด้วยนะคะ”

มันบินวนไปวนมาก่อนจะพาเราไปยังจุดหมายของเรา มัลเลย์วิ่งตามมันไปเพื่อจะไปยังแม่น้ำให้เร็วที่สุด  ตามที่ฉันคาดไว้ฉันคิดว่าเมสซีเรียไม่ชอบน้องสาวของตัวเองอยู่แล้วล่ะ แล้วยุยงให้เมสเซอร์รี่มาหาเลย์ก่อนที่จะเริ่มแผนการร้ายของเธอ แต่เมื่อเมสเซอร์รี่หมดประโยชน์แล้ว เธอก็แค่เก็บเมสเซอร์รี่เท่านั้นแต่มีผลก็คือพลังของเธอจะลดไปด้วยหนึ่งส่วนสามของเธอ นี่มันเลวสุดๆไปเลยนะควบคุมน้องตัวเองแถมยังทำให้น้องตัวเองตายแบบนี้ มันทุเรศที่สุดที่ได้เห็นมาไม่น่าเกิดมาเป็นนางฟ้าเลยนะ //ฟิ๊บ// ฉันมองไปตามเสียงที่ได้ยิน ดูเหมือนว่าพลังของเราเจอน้ำแล้วดีเลยเราจะได้รีบจัดการมันเสียที

“ตามแสงนั่นไปต่อเลย” ฉันให้มัลเลย์ตามแสงแห่งพลังไปต่อ จนกระทั่งพวกเราได้ยินเสียงน้ำอยู่ข้างหน้าของเรา

[ต่อไปเป็นสิ่งที่เจ้าควรทำแล้วนะ เราช่วยเจ้าได้เพียงเท่านี้]

“ขอบคุณค่ะ ขอบคุณที่ช่วยฉันนะคะ” แล้วแสงก็เริ่มจางหายไป ฉันรีบเดินไปยังแม่น้ำพร้อมกับมัลเลย์ แถวนี้มันไม่ค่อยอันตรายเท่าไหร่ทำไมถึงไม่เป็นอะไรเลยนะ

“อี้ อี้” เสียงนี้มันคุ้นๆนะหรือว่าข้างหน้าของพวกเราจะเป็น.. ฉันเปิดใบไม้ที่บังหน้าของฉันออก ก่อนจะพบว่าข้างหน้าของพวกเรานั้นเจอกับอีฟที่กำลังเล่นน้ำกันอยู่

“อีฟดีใจจังเลยที่เราได้พบกับพวกเธออีกนะ” กลุ่มของพวกเขามองมาหาฉันก่อนจะ อี้ ไม่พร้อมๆกัน ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้

“ตอนนี้เราจะต้องนำน้ำไปที่ปราสาททางนู้นเพื่อจะช่วยเพื่อนของฉัน พวกเธอสามารถพาฉันไปได้หรือไม่”

พวกมันก้มลงไปในน้ำกันทุกคนก่อนจะดึงตัวเองขึ้นมาจากน้ำ แล้วก็เริ่มพ่นน้ำไปมาดูเหมือนพวกมันจะช่วยฉันนะ

“ดีล่ะงั้นเราไปกันเลย เราจะไปจัดการมัน!!”