บทที่ 14 เยื่ยมเยือน

 

“พี่สอง…พี่สองกลับมาแล้ว?” หลี่ฮ่าวพูดด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย สมัยเด็กเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับเย่เฉินและเป็นเพราะเขาที่ทำให้

เย่เฉินต้องจากบ้านเกิดไป เขาคิดว่าเขานั่นเองที่เป็นสาเหตุ เพราะเหตุนั้น

เย่เฉินอาจจะมีอนาคตที่ดีกว่านี้

“เขาเพิ่งกลับมาเมื่อวานและตอนนี้เขาถูกจับ” พ่อพูดอย่างเศร้าใจ

“พ่อ ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวผมช่วยพี่สองเอง” หลี่ฮ่าวพูด

“ได้ยินแกพูดแบบนี้พ่อเองก็สบายใจ” พ่อพูด

หลังจากวางสายหลี่ฮ่าวไม่ลังเลเขารีบหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้ว

กดเบอร์โทรหาสำนักงานย่อยที่จับกุมเย่เฉินเอาไว้ตอนนี้ก็สี่ทุ่มแล้วตำรวจส่วนมากเลิกงานกันหมด มีเพียงส่วนน้อยที่ประจำการอยู่

เมื่อพวกเขารับสายจากหลี่ฮ่าวก็ตื่นตระหนกเล็กน้อยเพราะตำแหน่งของเขาไม่ธรรมดาเลย หลี่ฮ่าวยิงคำถามใส่เจ้าหน้าที่ตำรวจทันที

“วันนี้พวกคุณจับคนร้ายที่ชื่อเย่เฉินมาใช่ไหม?”

เจ้าหน้าที่ที่ประจำการอยู่รู้สึกงุนงงทำไมเจ้าหน้าที่ที่เป็นถึงหน่วยรักษาความปลอดภัยสาธารณะถึงได้ถามถึงผู้ต้องหาหรือพวกเขาจะมีความสัมพันธ์กัน? เป็นเพื่อน? เขาไม่มีความกล้าที่จะถามผู้ที่ดำรงตำแหน่งสูงกว่า ได้แต่ตอบกลับด้วยความสุภาพ “พันโทฮุย เป็นตามที่ท่านว่าครับ เมื่อเช้านี้เราได้รับแจ้งความมีบุคคลใน เชียนเจียงหัวหยวนถูกทำร้ายร่างกาย บ่ายวันนี้เราจึงไปจับผู้ต้องสงสัยมานั่นคือเย่เฉิน เขาถูกนำตัวมาจากโรงพยาบาลโดยร้อยเอกหวังครับท่าน”

“ใครเป็นคนแจ้งความ?” หลี่ฮ่าวถามต่อ

“คนที่แจ้งความคือหัวหน้าเหมืองถ่านหินในมณฑลซานซี เขาถูกทำร้ายร่างกายในบ้านของตนเองโดยผู้ต้องหาจงใจไปหาเขาที่บ้าน เราตั้งข้อสันนิษฐานว่าผู้ต้องหาต้องการกรรโชกทรัพย์แต่มิได้รับเงินใดๆเขาถึงลงมือทำร้ายร่างกายครับท่าน” ตำรวจที่ประจำหารตอบกลับ

หลี่ฮ่าวกำลังใช้ความคิด แม้เขาจะไม่ได้พบหน้าเย่เฉินมานานมากแล้ว แต่เขาก็รู้จักเย่เฉินเป็นอย่างดี เย่เฉินไม่ใช่คนที่จะรีดไถเงินจากคนอื่น เย่เฉินจะต้องมีเหตุผลที่ดีกว่านี้ในการก่ออาชญกรรมครั้งนี้ มีใครที่ไหนบ้างรีดไถเงินคาบ้านคนอื่นหลังจากลงมือทำร้าย ยังริกล้าออกมาโดยท่าทีสบายๆ โดยพื้นฐานแล้วมันต้องไม่เป็นแบบนี้มันต้องมีเหตุผลอื่นเป็นแน่ “ผู้ต้องสงสัยตอนนี้อยู่ที่ไหน?”

“ถูกกักตัวอยู่ในห้องขังครับท่าน”

หลี่ฮ่าวเงียบไปครู่หนึ่งก่อนตอบกลับ “ดีมาก! งานเดอะเวิร์ลเอ็กซ์โปรใกล้เข้ามาแล้วเราจะต้องเข้มงวดกับการรักษาความปลอดภัย คุณเข้าใจนะ?”

“ทราบครับ ท่านพลโท!!” หลังจากวางสายจากหลี่ฮ่าวเขาก็เริ่มปะติดปะต่อเรื่องราว ถ้ารู้จักเย่เฉินจริงก็ต้องปกป้องเขาไม่ก็สั่งให้ดูแลสิ?

หลังจากหลี่ฮ่าววางสายพ่อก็โทรมา “เจ้าสาม เป็นไงบ้าง?”

“พ่อครับ ผมไปถามมาแล้วพี่สองเจตนาทำร้ายร่างกายเพื่อกรรโชกทรัพย์ของคนที่พึ่งมาเยือนเมือง”

“บ้าบอ เสี่ยวเอ๋อไม่มีทางที่จะรีดไถเงินหรอก เขาจะต้องมีเหตุผลอื่น”

“ผมก็คิดแบบนั้นเพราะมีจุดที่น่าสงสัยหลายอย่าง พี่สองไม่มีทางที่จะทำร้ายใครเพราะกรรโชกทรัพย์แน่ พ่อรู้อะไรบ้างไหม มีอะไรที่ทำให้พี่สองเสียใจบ้างไหม?”

“พี่สองของแกเพิ่งกลับมา หลังจากผ่านไปแปดปี ไม่มีทางไปมีเรื่องบาดหมางกับใครได้หรอก” พ่อรีบตอบกลับอย่างรวดเร็ว แต่ความเงียบชั่วอึดใจก็เกิดขึ้นก่อนจะพูดอีกครั้ง

“ใช่แล้ว! เมื่อวานพ่อถูกทำร้าย ตอนนี้ก็กำลังอยู่ที่โรงพยาบาล คนที่เสี่ยวเอ๋อไปทำร้ายต้องเป็นเจ้าคนนั้นเป็นแน่”

“พ่อ แล้วพ่อเป็นอะไรไหม?” หลี่ฮ่าวถามด้วยความเป็นห่วง

“พ่อดีขึ้นแล้ว เจ้าสามไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นแกต้องช่วยเสี่ยวเอ๋อให้ได้นะ”

“ตั้งแต่งานเดอะเวิร์ลเอ็กซ์โปรใกล้เข้ามามาตรารักษาความปลอดภัยจึงเข้มงวดขึ้นสถานการณ์ของพี่ของตอนนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ” หลี่ฮ่าวครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวต่อ “แต่พ่อไม่ต้องห่วงผม ผมจะช่วยพี่สองออกมาได้อย่างแน่นอน”

“ดี..ดีแล้ว….” พ่อตอบกลับ

เข้าวันต่อมาหลี่ฮ่าวก็ตรงไปที่โรงพยาบาลเขาต้องการให้ผู้เคราะห์ร้ายยอมความให้กับเย่เฉิน

หลังจากรู้เบอร์ห้องของเจิ้งต้าฟูแล้วเขาก็ตรงไปยังห้องนั้นและเปิดประตู

เมื่อเห็นเครื่องแบบตำรวจเขิ้งต้าฟูก็มองอย่างงุนงงและเห็นสามดาวประดับบ่าบ่งบอกถึงเจ้าหน้าที่ระดับสูงเจิ้งต้าฟูก็ปะติดปะต่อเรื่องราว

“คุณคือเจิ้งต้าฟู?” หลี่ฮ่าวถามอย่างสุภาพ

“ใช่แล้ว มีอะไรเกิดขึ้นหรือท่านถึงมาเยือนถึงที่” เจิ้งต้าฟูพูดอย่างนอบน้อมแม้ว่าเขาจะรวยล้นฟ้าแต่ที่นี่ก็ไม่ใช่ถื่นของเขาและยิ่งเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงแล้วเขาไม่สามารถที่จะวางตัวเย่อหยิ่งได้แม้แต่น้อย

“ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก ผมแค่มาเยื่ยม” หลี่ฮ่าวเดินเข้าไปในห้องและนั่งลงบนโต๊ะ “คุณเป็นอย่างไรบ้าง ถูกทำร้ายอาการสาหัสเลยสินะ”

เจิ้งต้าฟูไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีเจ้าหน้าที่ระดับสูงมาเยี่ยมโดยไรซึ่งเหตุผลแต่เขาก็ยังไม่เข้าใจวัตถุประสงค์ที่แท้จริงของหลี่ฮ่าวจึงได้ตอบกลับแบบสุภาพ “ผมสบายดี เดียวก็หายแล้วละ”

“หัวหน้าเจิ้ง คุณเพิ่งมาเยือนที่นี่ในวันนี้แต่กลับได้รับบาดเจ็บถึงขนาดเข้าโรงพยาบาล ผมในฐานะกระทรวงรักษาความปลอดภัยสาธารณะต้องขอโทษกับสถานการณ์เช่นนี้”หลี่ฮ่าวพูด

“ไม่เป็นไรครับคุณเจ้าหน้าที่ผมเพียงต้องการความยุติธรรมเท่านั้น”

หลี่ฮ่าวหยุดครู่หนึ่งแล้วกล่าว “หัวหน้าเจิ้งที่ผมมาในวันนี้หนึ่งเลยคือมาเยี่ยม สองคือมีคำถามเล็กน้อยที่อยากถามและนั้นผมอยากฟังจากปากคุณโดยตรง เมื่อวานคนที่ทำร้ายหัวหน้าเจิ้งคือพี่สองของผมเอง ผมคิดว่าหัวหน้าเจิ้งสามารถถอนแจ้งความได้นะ ผมรู้ว่าคุณคงจะอึดอัดใจอย่างมาก ค่ารักษาพวกนี้ผมสามารถจ่ายให้คุณได้” ดูเหมือนว่าเขามาเพื่อที่จะพลิกคดีนี้