ตอนที่ 80 การเปลี่ยนแปลงของซอมบี้
ในทันทีเมฒแบบดั้งเดิมถูกแทนที่โดยเมฒฝุ่งรังสีหายนะ รอยแตกคล้ายแมงมุมค่อยๆคลานไปผนังเรียบและประตูไม้เริ่มเหี่ยวแห้งไป
ลักษณะภาพเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว
ความสะดวกสบายด้านหลังของเขาก็เหมือนกันแต่เขาก็อยู่ที่ “อีกด้านหนึ่ง”
มันเป็นห้องของเขาในโลกหายนะ
เขาลุกขึ้นยืนบนเตียงและตรวจเช็คผ้าคลุมเตียงที่สะอาดขณะที่รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
ไม่มีฝุ่นเลยแม้แต่น้อย ถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่ามันเป็นเย้าเย้าหรือซันเจียวแต่ก็มีบางคนทำความสะอาดที่นี่ทุกวัน
เขาหยิบปืนพีเคสองร้อยขึ้นมาพิงกับผนังและราวกับว่าได้กลับมาเจอเพื่อนเก่าแล้วเขาก็จับไปไม่กี่ตำแหน่งที่มัน สิ่งเดียวที่เต็มไปด้วยฝุ่นในห้องคือปืนไรเฟิลนี้ เขาหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาเพื่อเช็ดทำความสะอาดก่อนที่เขาจะโยนเข้าไปในที่จัดเก็บมิติ
เมื่อเขาผลักดันเปิดประตูแล้วเขาก็โผล่ออกมาจากห้องมุมผนัง จากนั้นเขาก็เดินไปที่ห้องซันเจียวอย่างเงียบๆเพื่อให้คนที่เขาไม่ได้เห็นมานานแล้วจูบอย่างเซอร์ไพรส์
เสียงประหลาดใจพร้อมด้วยกอดที่รอคอยมานาน เขารู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นอย่างบ้าคลั่งขณะที่เจียงเฉิดกอดซันเจียวด้วยรอยยิ้มแย้มแจ่มใส จากนั้นเขาก็เดินตามเธอไปยังวงกลมด้านนอกที่ได้มีการขยายตัว
เมื่อเขาก้าวเข้าสู่ถนนอิฐที่หน้าคฤหาสน์แล้วเขามักจะมีความรู้สึกที่คลุมเครือของความพึงพอใจ
เช่นเดียวกับกษัตริย์ในยุคกลาง คฤหาสน์เป็นปราสาทของเขา ผู้ลี้ภัยที่ทำงานหนักนอกปราสาทเป็นพลเมืองของเขาและซันเจียวคือท่านหญิงของปราสาท เย้าเย้าในปราสาท...อืมม ไว้คุยเรื่องนี้กันทีหลัง
แต่ก่อนเมื่อเขายืนอยู่ที่นี่เขาเพียงสามารถรู้สึกถึงกลิ่นของการปราบปรามในอากาศ แต่ตอนนี้เขารู้สึกผ่อนคลาย
ไม่มีแผนการสมรู้ร่วมคิดและไม่จำเป็นต้องเดาว่าหัวใจของทุกคนถูกจับขังบนอีพีของเขา ถ้าไม่ได้เพราะขั้นตอนการฉีดที่น่าเบื่อและขาดอุปกรณ์แล้วเขาจะรักที่จะนำชุดของชิปทาสไปสู่โลกแห่งความจริง
แต่ขณะที่เขาผลักดันให้เปิดประตูคฤหาสน์แล้วเขาก็ตกใจ
－
“อืม ทำไมการขยายตัวหยุดลง?” เจียงเฉินมองไปที่ซันเจียวและรู้สึกท้อแท้กับสิ่งที่เขาเห็น
วัสดุก่อสร้างถูกวางซ้อนกันบนพื้นขณะที่การขยายตัวหยุดลงอย่างสมบูรณ์
“ซอมบี้ที่อยู่ข้างนอกเริ่มทำตัวแปลกๆ” ซันเจียวมีใบหน้าที่เข้มงวดขณะที่เธอพาเจียงเฉินเข้าหอสังเกตการณ์
เจียงเฉินมองไปตามทิศทางที่ซันเจียวชี้ไปและรูปลักษณ์ที่ตกใจปรากฏบนใบหน้าของเขา
“ซอมบี้เหล่านี้...”
“ใช่ พวกมันทั้งหมดดูเหมือนจะเสพยาหนักบางอย่าง” ซันเจียวหยิบหินขึ้นมาและโยนมันเข้าไปในระยะไกล
หินทำเสียง “ตุบ” ขณะที่มันโดนหลังคารถ ซอมบี้ที่อยู่ใกล้ๆก็หันไปทันทีและกรีดร้องและรีบวิ่งไปที่รถ ประตูรถผิดรูปโดยกลุ่มซอมบี้ขณะที่มือสกปรกของพวกมันทะลุผ่านหน้าต่างรถและมีการพลิกเปิดฝาครอบเครื่องยนต์
หลังจากนั้นชั่วขณะหนึ่งซอมบี้ตระหนักว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตและค่อยๆกระจายตัวออกไป
นี้อยู่ในตอนกลางวันแสกๆ!
“อะไร เราแม้กระทั่งไม่สามารถออกไปหรอ?” เจียงเฉินจ้องมองซอมบี้ที่อาละวาด
ตอนนี้ซอมบี้ก็รู้สึกคล้ายกับ “เรซิเดนต์อีวิล” ดวงตาคู่ที่ดุร้ายและมีเลือดไหลออกมาดูเหมือนจะบอกล่วงหน้าว่าสิ่งมีชีวิตใดๆที่กล้าที่จะปรากฏตัวต่อหน้าพวกมันแล้วจะถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ
หรือเลวร้ายยิ่งกว่านั้น?
“ระดับแบคทีเรียเป็นที่ไม่รู้จักเพิ่มขึ้นในอากาศ บางทีมันอาจเป็นเพราะเชื้อแบคทีเรียนี้ทำให้ซอมบี้กลายเป็นที่ดุร้ายอย่างมาก มีความเป็นไปได้ที่ว่ามันจะปิดกั้นรังสียูวีได้ แต่มันดูเหมือนว่าพืชจะไม่ได้รับผลกระทบ” ซันเจียวขมวดคิ้วขณะที่เธอเอาเทอร์มินัลมาจากยามลาดตระเวนและโชว์ให้เจียงเฉินดู
<ระดับของเชื้อแบคทีเรียที่ไม่รู้จัก : 13>
“นี่คืออะไร?” เจียงเฉินถามด้วยความงงงวย
“เทอร์มินัลเชื่อมต่อกับหอตรวจอากาศ เราซื้อมันมาจากจ้าวคอเปเรชั่น ถนนหกยังมีประสบการณ์คล้ายๆกันดังนั้นจ้าวเฉินหวูคิดว่าเราต้องการอันนี้ แบคทีเรียที่ไม่รู้จักลอยอยู่ในยอากาศมีกลไกคล้ายกับแบคทีเรียซอมบี้เดิม มันสามารถกำจัดโดยการฉีดวัคซีนหรือผ่านระบบภูมิคุ้มกันของคนที่ฉีดวัคซีนทางพันธุกรรม แต่ถ้าระดับแบคทีเรียผ่านเกณฑ์หนึ่งแล้วมันก็สามารถหลีกเลี่ยงได้ด้วยการสวมใส่ที่ป้องกัน ดังนั้นฉันซื้อที่ป้องกันมา 150 อันเพื่อในกรณีนี้”
เขามองไปตามทิศทางที่ซันเจียวชี้ไปและเจียงเฉินก็สังเกตเห็นเครื่องตรวจจับที่คล้ายส้อมที่โกยฟางอยู่ด้านบนของอาคารที่อยู่อาศัย ฟิล์มสีเขียวอ่อนระหว่างส้อมที่โกยฟางหมุนช้าๆ
“ไม่เลว แต่ผมมีคำถาม ผมคิดว่าซอมบี้น่าจะอ่อนแอภายใต้แสงยูวีไม่ใช่หรอ?” เจียงเฉินถามด้วยคิ้วของเขายกขึ้น
“ถูกแล้ว นั่นคือสิ่งที่ฉันสับสนเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างมาก เพราะซอมบี้ยังต้องใช้พลังงานและแบคทีเรียที่กลายพันธุ์บนคอของมันจะตอบสนองต่อรังสียูวีและบังคับให้ส่วนใหญ่ของร่างกายทำงานในโหมดพักและเข้าสู่กระบวนการสังเคราห์แสง” ซันเจียวได้ทบทวนสิ่งสามัญที่ทุกคนรู้ในโลกหายนะ
“มันเป็นไปได้ไหมที่แบคทีเรียชนิดนี้กำลังเติมพลังงานให้ซอมบี้?” เจียงเฉินคิดสักครู่ก่อนจะพูด
ซันเจียวสูญเสีย
“เติมพลังงาน? ผ่านวิธีใด?”
“แบคทีเรียลอยอยู่ในอากาศใช้วิธีการที่ไม่ซ้ำกันเพื่อให้บรรลุผลการสังเคราะห์แสงสำหรับซอมบี้ จากนั้นมันจะเข้าสู่ร่างกายซอมบี้เพื่อที่”จำแนก“แล้วดังนั้นซอมบี้จะมีการเติมพลังงานตลอดเวลาและจะไม่มีการสังเคราะห์อีกต่อไป”
ซันเจียวให้ความคิดเห็น
“นี่เป็นเป็นไปได้ แม้ว่ามันจะไม่มีการสนับสนุนทางวิทยาศาสตร์แต่คุณก็พูดจุดที่สำคัญ”
“ทั้งเมืองหวังไห่เป็นแบบนี้หรือปล่าว?”
“เพียงบางส่วนของพื้นที่ ตามข่าวจากถนนหกแล้วแบคทีเรียน่าจะแพร่กระจายจากแหล่งที่มา ตามที่พึ่งของแบคทีเรียจะไม่สามารถผลิตตัวเองได้ดังนั้นมันสามารถผลิตได้จากแหล่งที่มา ขึ้นอยู่กับปริมาณการแพร่กระจายของเชื้อแบคทีเรียแล้วหากใช้แผนที่สามเหลี่ยม เราค่อนข้างมั่นใจว่ามีพื้นที่ข้างเคียงกับเรามีความเข้มข้นสูงของเชื้อแบคทีเรีย ส่วนใหญ่แล้วแหล่งที่มาของมันอยู่ที่นั่น”
ซันเจียวเอาคอมพิวเตอร์ประสามสัมผัสเต็มรูปแบบออกมาและเปิดแผนที่ 3 มิติ พื้นที่สามเหลี่ยมถูกทำเครื่องหมายไว้
“ค่ายผู้รอดชีวิตที่ใกล้ที่สุดคืออะไร? พวกเขามีปฏิกิริยาอย่างไรบ้าง?” เจียงเฉินคิดถึงเรื่องนี้ในขณะที่เขากล่าวด้วยความกังวลอย่างมาก
รอยยิ้มอันเจ็บปวดปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
“เราเป็นค่ายที่อยู่ใกล้ที่สุด คนส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มผู้รอดชีวิตในระดับชุมชน ดังนั้นเราจึงถือได้ว่าเป็นระดับใหญ่ที่สุด ในปัจจุบันนี้ไม่มีการดำเนินการใดๆ”
“ถ้าเรายังคงปล่อยให้สิ่งเหล่านี้เติบโตขึ้นแล้วมันก็จะเป็นอันตราย เราต้องหาวิธีการขจัดแหล่งที่มาของแบคทีเรียนี้ แต่ตอนนี้มันดูไม่เหมือนว่าเราจะสามารถออกไปได้” เจียงเฉินเฝ้าดูถนนที่เต็มไปด้วยซอมบี้ขณะที่ความขุ่นใจแทรกซึมเข้ามา
“คุณพูดถูก แบคทีเรียดูเหมือนจะเคลื่อนย้ายซอมบี้ไปยังทิศทางของการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซอมบี้ได้มีการโจมตีประตูของเราเป็นครั้งที่หกภายใน 15 วันนี้ การค้าปัจจุบันของเรากับกลุ่มผู้รอดชีวิตอื่นๆถูกบังคับให้หยุด สิ่งที่ดีคือไม่มีซอมบี้ในระบบใต้ดินดังนั้นเราจึงยังคงรักษาความสัมพันธ์กับถนนหกได้” ซันเจียวมองด้วยความกังวลแต่เธอก็ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเหล่าซอมบี้
“จ้าวเฉินหวูอาจมีอาการปวดหัวด้วยเช่นกัน ทางออกอื่นๆที่เข้าสู่ระบบระบายน้ำอย่างน้อยสองร้อยเมตรห่างจากถนนหก” เจียงเฉินรู้สึกโชคดีที่เขาฉลาดพอที่จะสร้างทางเดินที่มีผนังคอนกรีตซึ่งรวมถึงทางออกจากฐาน
“โอเค ตอนนี้อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย บอกผมว่าฐานกำลังเติบโตเป็นยังไงบ้าง” เจียงเฉินเป็นห่วง
“การค้าระหว่างจ้าวคอเปเรชั่นในเดือนกันยายนคือ 10,102 คริสตัล ยอดการค้ารวมเกิน 1,100 คริสตัล อาหารกระป๋องขายได้ดีในถนนหก จ้าวเฉินหวูมีความตั้งใจที่จะเพิ่มยอดขายอย่างมีนัยสำคัญแต่ฉันปฏิเสธบนพื้นฐานที่ว่าคุณกลับไปรับเสบียง เนื่องจากการหยุดการขยายตัวแล้ววัสดุก่อสร้างได้รับการสะสม จ้าวคอเปเรชั่นไม่สามารถจ่ายด้วยคริสตัลได้ดังนั้นพวกเขาจึงเสนอขายประชากรให้เราในราคา 50 ต่อคนรวมเป็น 100 เพื่อชดเชยการชำระเงินที่เหลืออยู่ ประชากรของฐานตอนนี้อยู่ที่ 130 คน” แน่นอนว่าไม่ได้รวมซันเจียว เย้าเย้า และเจียงเฉิน
“ราคาเพิ่มขึ้น?”
“ต้นทุนของประชากรเพิ่มขึ้นอย่างมาก ราคาชิปยังคงเท่าเดิม” ซันเจียวบังคับรอยยิ้ม “เนื่องจากสภาพแวดล้อมภายนอกที่เป็นอันตรายและความจริงที่ว่าถนนหกกำลังวางแผนที่จะขจัดสองแหล่งมาที่อยู่ใกล้พื้นที่และความต้องการประชากรจึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก”
“การฝึกทหารเป็นอย่างไรบ้าง?”
“มีทั้งหมด 41 คนที่ได้รับวุฒิการศึกษาจากห้องฝึกอบรมเสมือนจริง ทุกคนจะฉีดวัคซีนพันธุกรรมระดับ D และสามารถกลายเป็นส่วนหนึ่งของกองกำลัง” ซันเจียวเรียกข้อมูลและรายงานบางส่วน
“แหล่งแบคทีเรียต้องถูกตัดออก” เจียงเฉินมองเข้าไปในเส้นทางด้วยหน้าตาเศร้าหมอง “ผมมีความรู้สึกว่าสิ่งที่อยู่ในอากาศกำลังจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แล้วมันก็ยิ่งยากที่จะเข้าไปใกล้แหล่งที่มา”
“แล้วฉันจะเตรียมความพร้อม ไปวางแผนกันเถอะวันนี้แล้วฉันจะพาทีมไปกับฉันในวันพรุ่งนี้” ซันเจียวพยักหน้า
“ผมจะไปด้วย” เจียงเฉินกล่าวอย่างเข้มงวด
“ไม่” ซันเจียวปฏิเสธโดยไม่ลังเลเลย
“ฟังผม”
“ด้วยการยิงของคุณ?”
“พลังการต่อสู้ของผมโอเคแล้วตอนนี้ นอกจากนี้ผมยังสามารถใช้ความสามารถพิเศษของผมในการหลบหนีการต่อสู้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือผมกังวลกับการปล่อยให้คุณไปตามลำพัง” เจียงเฉินจ้องมองเข้าไปในดวงตาของซันเจียวขณะที่เขากล่าวอย่างจริงจัง
มีเหตุผลสำคัญที่เขาไม่ได้อธิบาย เขาต้องการใช้โอกาสเพื่อตอบสนองต่อกลุ่มผู้รอดชีวิตไปพร้อมๆกัน
ถ้าซันเจียวเป็นผู้นำเจรจาแล้วเขารู้สึกว่ามันจะกลายเป็นการสู้รบแบบเต็มรูปแบบ
นอกจากนี้ความสามารถในการสู้รบของเขาจะไม่เพิ่มขึ้นหากเขาอยู่ในความปลอดภัยเสมอ
เมื่อเธอได้ยินว่า “เขาเป็นห่วง” ซันเจียวหน้าแดงแต่ตั้งสติเธออย่างรวดเร็ว
เธอถกเถียงเพิ่มเล็กน้อยก่อนที่จะถอนหายใจด้วยความลังเลใจ
“เอาล่ะ ฉันจะเห็นด้วยกับมัน”
เจียงเฉินยิ้มขณะที่เขาขอบคุณสำหรับการยินยอมของซันเจียว
“อแฮ่ม นอกจากนี้มีอาหารเหลือไม่มากที่ฐาน คุณสามารถได้รับบางอย่างเพิ่มเติมไหม” ซันเจียวกระแอ่มอย่างงุ่มง่ามขณะที่เธอหันเหหัวข้อ
“อาหาร? ไม่มีปัญหา” เจียงเฉินยิ้มขณะที่เขาหายตัวไป
ซันเจียวต้องรวบรวมความคิดของเธอในขณะที่เธอจ้องไปที่สถานที่ที่เจียงเฉินหายไป
[อย่างยุติธรรมแล้วถ้าเขามีความสามารถพิเศษนี้แล้วเขาจะหนีจากอันตรายใดๆก็ได้]
ซันเจียวรู้สึกสบายใจมากขึ้น
มันเป็นครั้งแรก
บางทีครั้งแรกที่อยู่ในท่อระบายน้ำใต้ดิน ความรู้สึกตอนที่รู้ว่าเขาไม่เป็นไรแล้วเป็นครั้งแรกเมื่อเธอห่วงชีวิตของคนอื่นก่อนของตัวเอง
