ตอนที่ 86 – ทดสอบฟังก์ชั่นใหม่

เมื่อไม้เท้านั้นอยู่ในมือของเจ่าไห่ก็มีเสียงแจ้งเตือนขึ้นมาว่า

[ไม้เท้าผี สามารถทำการยืดหดได้ในช่วงความยาว 0.5 เมตร ถึง 5 เมตร นอกจากนี้แล้วยังสามาถเปล่งแสงในความมืดได้ และยังสามารถmeให้โฮสต์ใช้ความสามารถในมิติได้]

เจ่าไห่นั้นชะงักไปชั่วครู่ เขาไม่คิดเลยว่าไม้เท้านี้จะมีความสามารถถึงขนาดนี้ ช่างตกใจเสียจริง

ในขณะที่สองฟังก์ชั่นแรกนั้นอาจจะไม่ค่อยมีประโยชน์มากนัก แต่มันก็ดีกว่าไม่มีเลย เมื่อปรับขนาดไม้เท้าเสร็จแล้ว เจ่าไห่ก็ค่อนข้างพอใจกับมันทีเดียว

เจ่าไห่มองไปรอบๆก่อนจะมองหน้าจอแสดงผลอีกครั้ง ก่อนจะกดปุ่มรูปร้านค้าซึ่งก็มีรายการสินค้าที่สามารถซื้อได้ปรากฎขึ้นมา อย่างแรกเลยก็คือเมล็ดพืชธรรมดา นอกจากนี้แล้วมันยังมีเมล็ดพืชที่เป็นของตัวมิติฟาร์มเองด้วย และสุดท้ายก็เป็นพืชของทวีปอาร์ค

เมื่อมองไปเรื่อยๆ เจ่าไห่ก็พบกับปุ่มการตกแต่ง เมื่อกดเข้าไปก็พบรูปบ้านต่างๆ แน่นอนว่าแต่ละภาพนั้นก็จะมีราคาติดไว้ด้วย ซึ่งก็เหมือนกับเกมที่หากคุณมีเงินก็สามารถที่จะซื้อบ้านหลังใหม่ได้

เจ่าไห่มองไปที่รูปภาพและก็มองหาบ้านที่เขานั้นสามารถที่จะซื้อได้ ซึ่งเขานั้นเลือกที่จะซื้อวิลล่าเล็กๆที่คล้ายกับบ้าน ซึ่งมีรั้วสูงพร้อมกับบ้านสุนัข ซึ่งใช้เงินสกุลเหรียญทองในการซื้อบ้านหลังนี้

เมื่อเขานั้นกดปุ่มเลือกบ้านที่ต้องการแล้ว ทุกอย่างรอบตัวเขาก็เริ่มสั่นไหวจากนั้นก็มีประกายแสงสีขาวสว่างขึ้นมา

เมื่อแสงนั้นจางหายไป เจ่าไห่ก็ต้องตกใจ เพราะเขานั้นไม่ได้นั่งอยู่ในกระท่อมของเขาอีกแล้ว แต่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น ซึ่งห้องนั่งเล่นนี้นั้นมีความกว้างกว่า ยี่สิบตารางเมตรในขณะที่โซฟานั้นก็ใหญ่พอที่จะนั่งด้วยกันถึงห้าคน พร้อมกับพรมบนพื้น ส่วนข้างหน้าโซฟานั้นก็มีโต๊ะกาแฟที่ทำจากไม้ซึ่งมีสีแดง และมีหน้าจอขนาด 12 นิ้ว อยู่เลยไปอีกพร้อมกับรีโมทบนโต๊ะ

เจ่าไห่จึงลุกขึ้นยืนจากโซฟาก่อนจะเดินไปรอบๆบ้าน ในชั้นของห้องนั่งเล่นนั้นมีสองห้องน้ำ ,ห้องบ่อน้ำร้อน ,ห้องเก็บของ ,ห้องครัว ,ห้องอาหารและสองห้องนอน

เมื่อเขาไปในห้องน้ำแล้วก็พบว่ามันมีลักษณะที่ทันสมัย ด้วยขนาดถึงห้าตารางเมตรที่มีอ่างอาบน้ำซึ่งสามารถที่จะปรับน้ำร้อนและน้ำเย็นได้ซึ่งออกมาจากฝักบัว และยังมีอ่างล้างหน้าพร้อมกับกระจกที่ติดไว้ ซึ่งอีกห้องนั้นก็มีลักษณะเหมือนกัน

ในห้องครัวก็มีอุปกรณ์ที่ครบครัน ไม่ว่าจะเป็นเครื่องใช้อย่างเช่นช้อนส้อมที่แวววาบเหมือนของใหม่ ห้องอาหารที่มีโต๊ะยาวที่สามารถนั่งได้ถึงแปดคนพร้อมกับภาพวาดบนฝาผนัง

ส่วนห้องบ่อน้ำรอ้นก็ปูด้วยหินขนาดเล็กซึ่งทำให้ไม่ลื่นและกำแพงที่ประดับด้วยกระเบื้องซึ่งเหมาะสำหรับใช้ในการพักผ่อน

สำหรับห้องเก็บของก็เต็มไปด้วยอุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นที่ล้างห้องน้ำหรือไม้กวาด ซึ่งสามารถทำให้บ้านนั้นสะอาดอย่างหมดจรด และมันยังมีเตารีดอีกด้วย

สอนห้องสุดท้ายนั้นคือห้องนอน แต่มันค่อนข้างที่จะดูเรียบง่าย เพราะมีแค่เตียง ,ตู้เสื้อผ้า ,และโต๊ะสองตัวด้านข้างซึ่งมีโคมไฟและหน้าตา ซึ่งห้องนอนทั้งสองก็มีลักษณะที่เหมือนกัน

เพียงแค่ชั้นแรกนั้นก็มีพื้นที่กว่าสองร้อยตารางเมตรแล้ว เมื่อเจ่าไห่ขึ้นไปชั้นสอง ก็พบว่าชั้นนี้ไม่มีห้องนั่งเล่นหรือห้องครัว จะมีเพียงแค่ห้องน้ำและห้าห้องนอนเท่านั้น สี่ห้องนอนนั้นมีลักษณะที่คล้ายกับห้องข้างล่าง แต่จะมีห้องซึ่งนั้นมีหน้าจอขนาด 32 นิ้วติดตั้งอยู่

เจ่าไห่จึงกลับไปที่ห้องนั่งเล่นและนั่งลงบนโซฟา จากนั้นเขาก็หยิบรีโมตขึ้นมา ซึ่งมันเหมือนกับรีโมตทั่วๆไป แต่ที่ปุ่มนั้นมีสัมผัสที่นุ่มไม่เหมือนกับตอนที่สัมผัสกับหน้าจอ

จากนั้นเจ่าไห่ก็กดที่ปุ่มเพาเวอร์ ก่อนที่หน้าจอจะสว่างขึ้นมา ซึ่งบนหน้าจอนั้นก็มีไอคอนต่างๆเหมือนกับที่เขานั้นเคยใช้อยู่

เจ่าไห่นั้นพยายามที่จะลองคลิ๊กไอคอนหนึ่งอย่าง และมันก็มีเสียงตอบกลับมาว่า

[คุณต้องการที่จะตั้งค่าจุดวาร์ปหรือไม่ตอนนี้?]

ซึ่งคำพูดนั้นก็ปรากฎบนหน้าจอด้วย เจ่าไห่ก็พูดว่า “ใช่แล้ว!” จากนั้นหน้าจอก็เปลี่ยนไป กลายเป็นภาพแผนที่ขึ้นมา

จากนั้นก็มีเสียงแจ้งเตือนต่อว่า

[กรุณาเลือกจุดวาร์ปที่ต้องการ]

เจ่าไห่มองแผนที่ที่ปรากฎขึ้นมา ซึ่งเป็นได้ชัดเลยว่ามันคือสถานที่ที่เจ่าไห่นั้นเคยเดินทางไปมาก่อนแล้วไม่ว่าจะเป็นแดนทมิฬหรือเมืองคาซ่า แต่ทั้งแผนที่นั้นก็แสดงเพียงแค่สถานที่เหล่านี้ ส่วนที่อื่นๆนั้นยังดำมืดอยู่

มันทำงานเหมือนกับคอมพิวเตอร์ที่มีเคอร์เซอร์ลูกศรสีขาว เจ่าไห่มองที่เคอร์เซอร์แล้ว จากนั้นเขาก็หันมามองที่รีโมตในมือ ซึ่งมันก็มีหน้าจอสัมผัสอยู่! เขาจึงใช้นิ้วมือนั้นเลื่อนและเคอร์เซอร์ก็ตามวิ่งไปตามที่เขาต้องการ

เจ่าไห่ก็อดยิ้มไม่ได้ เขาไม่คิดเลยว่ามันจะใช้ง่ายถึงเพียงนี้ เมืองสังเกตดีๆแล้วที่แผนที่นั้น เขาก็เลื่อนเคอร์เซอร์มายังคฤหาสน์ภูเขาหินฟ้าซึ่งอยู่บนภูเขาหินก่อนจะคลิ๊กลงไป

จากนั้นก็มีเสียงแจ้งเตือน

[จุดวาร์ปที่หนึ่งต้องการตั้งค่าคือคฤหาสน์ภูเขาหินฟ้า]

[ใช่ / ไม่ใช่]

เจ่าไห่จึงพยักหน้าและพูดว่า “ใช่” พร้อมกับเสียงตอบกลับของมิติว่า

[ทำการตั้งค่าจุดวาร์ปที่หนึ่งไว้ที่ภูเขาหินฟ้าเสร็จสิ้นแล้ว ต้องการที่จะทำการตั้งจุดวาร์ปที่สองหรือไม่]

ในแผนที่นั้นก็มีจุดสีเขียวปรากฎขึ้นมาที่คฤหาสน์ภูเขาหินฟ้า

เจ่าไห่จึงตอบอย่างรวดเร็วว่า “ใช่ บนปราสาทของภูเขาเหล็ก” เขานั้นทดสอบดูว่าหน้าจอแสดงผลนี้มีความสามารถในการทำงานด้วนเสียงหรือไม่

ซึ่งแน่นอนว่ามันทำตาม เพราะเมื่อเขานั้นพูดเสร็จก็มีจุดสีเขียวลางๆนั้นปรากฎขึ้นมาที่ภูเขาหินเหล็กพร้อมกับเสียงตอบกลับว่า

[จุดวาร์ปที่สองต้องการตั้งค่าคือปราสาทภูเขาหินเหล็ก]

[ใช่ / ไม่ใช่]

เจ่าไห่พยักหน้าอีกครั้งพร้อมคำว่า “ใช่” ก่อนที่จะมีจุดสีเขียวเข้มบนปราสาทในแผนที่ พร้อมกับเสียงของมิติ [ทำการตั้งค่าจุดวาร์ปที่สองไว้ที่ปราสาทภูเขาเหล็กเสร็จสิ้นแล้ว ต้องการที่จะทำการตั้งจุดวาร์ปที่สามหรือไม่]

เจ่าไห่มองที่หน้าจอก่อนที่จะส่ายหัว “ไม่ ผมไม่ต้องการแล้ว”

ซึ่งมิติก็ไม่มีเสียงแจ้งเตือนใดๆกลับไป

หน้าจอนั้นเปลี่ยนเป็นหน้าจอปกติ เจ่าไห่ก็คลิ๊กไอคอนก่อนที่จะมีภาพแผนที่สามมิติขึ้นมา ซึ่งแสดงพื้นที่เกือบทั้งภูเขาหิน ซึ่งรวมถึงคฤหาสน์ด้วย นิ้วเจ่าไห่นั้นเลื่อนเคอร์เซอร์ของหน้าจอไปยังลอนของคฤหาสน์

ซึ่งก็มีภาพปรากฎขึ้นมาพร้อมกับเสียง เจ่าไห่นั้นตกใจก่อนที่จะมองไปรอบๆ เขานั้นไม่รู้ว่าเสียงนี้มาจากไหน เขาก็จึงมองไปที่หน้าจอก็เห็นว่ามีคนนั้นทำงานกันอยู่ซึ่งเป็นต้นกำเนิดเสียงนั้นเอง

รอยยิ้มจึงปรากฎบนใบหน้าเขา ก่อนหน้านี้หน้าจอแสดงผลนั้นไม่เคยมีจะมีเสียง แต่เมื่อเพิ่ม Lv มาขึ้นก็ทำให้หน้าจอแสดงผลนั้นมีเสียงแล้ว ซึ่งทำให้เขานั้นประหลาดใจ

เจ่าไห่นั้นเปลี่ยนภาพไปยังปราสาทบนภูเขาเหล็ก ซึ่งเป็นภาษาปกติแต่สิ่งที่ต่างคือระยะการมองเห็นที่ไกลขึ้น เพราะก่อนหน้านี้เขาเห็นมากสุดแค่ภายในปราสาท แต่ตอนนี้เขานั้นสามารถที่จะมองเห็นไกลถึงนอกปราสาทแล้ว

เขานั้นมีความสุขจนแทบจะหลั่งน้ำตาออกมา เขาจึงกดปุ่ม Ok ที่รีโมตพร้อมกับเสียงแจ้งเตือน [คุณต้องการวาร์ปไปจุดวาร์ปที่สองหรือไม่]

เจ่าไห่ก็ตอบว่า “ใช่” พร้อมกับกดปุ่มลงไป ในขณะที่ถือไม้เท้านั้นเขาก็ยืนขึ้นก่อนจะออกไปจากมิติ

ข้างนอกเจ่าไห่นั้นมองเห็นทุกอย่าง ตอนนี้เขานั้นยืนอยู่ในห้องนอนของปราสาท เขาจึงวิ่งที่หน้าตาก่อนจะเปิดมันขึ้น ทำให้เขานั้นเห็นภาพดินแดนดินสีดำขนาดใหญ่ เขานั้นรู้ว่ากลับมาที่ภูเขาหินแล้ว

เจ่าไห่นั้นหัวเราะไปพร้อมกับโน้มตัวออกไปนอกหน้าต่าง ฟังก์ชั่นใหม่ของมิตินั้นมีประโยชน์จริงๆ จนเกือบคิดว่ามันมีพลังมากเกินไป ด้วยสิ่งนี้ทำให้การทำงานของเขามีประสิทธิภาพมากขึ้น เพราะว่าเขาใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีในการเดินทางระหว่างภูเขาหินเหล็กและภูเขาหิน

หลังจากไปไปสักระยะเจ่าไห่ก็สงบใจได้ จากนั้นเขาก็กลับไปในมิติ ก่อนจะพูดว่า “เปลี่ยนเป็นจุดวาร์ปที่หนึ่ง” จากนั้นเขาก็ออกไปจากมิติอีกครั้งซึ่งครั้งนี้เขานั้นอยู่ในห้องนอนของคฤหาสน์ภูเขาหินฟ้า

เมื่อเขาฟังเสียงก็ได้ยินเสียงต่างๆเข้ามาจากข้างนอก ก่อนที่หัวใจของเขานั้นจะเต็มไปด้วยความยินดี

ตอนนี้เขาได้เรียนรู้วิธีการใช้จุดวาร์ปแล้ว ก็ถึงเวลาในการเรียนรู้เรื่องทุ้งหญ้าเพื่อทำโรงปศุสัตว์