ตอนที่แล้วตอนที่ 240: ความตายและของขวัญ (1)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 242: กลายพันธุ์ (1)

ตอนที่ 241: ความตายและของขวัญ (2)


"เธอเป็นเคทลิน" แองเจเล่จำผู้หญิงคนนั้นได้ทันที

มีเสียงอัศวินพูดขึ้นมาอีกครั้งแม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ภายในภาพ

"ผู้หญิงคนนี้ชื่อเคทลิน เธออยู่ในอาการโคม่ามามากกว่าหนึ่งเดือนแล้ว พ่อมดฝึกหัดในทีมของเราตรวจสอบสภาพร่างกายของเธอและมันดูเหมือนว่าพลังงานชีวิตส่วนใหญ่ของเธอได้ถูกใช้ไปในการคลอดเด็ก เราพยายามทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อทำให้เธอตื่นขึ้นมาแต่เธอกำลังจะตาย"

แองเจเล่ยังคงเงียบขณะที่เขาจ้องไปที่ผู้หญิงผมบลอนด์ในหน้าจอแสง

ทันใดนั้นภาพบนหน้าจอก็กะพริบหลายครั้งและห้องก็ปรากฏข้างหน้าแองเจเล่อีกครั้ง

"ครึ่งเดือนต่อมาเราก็มาหาเธออีกครั้ง เราทำทุกสิ่งทุกอย่างที่เราสามารถทำได้แล้ว โปรดยกโทษให้เราด้วย" เสียงมาจากแม่มดฝึกหัด

เคทลินดูอ่อนแอกว่าตอนที่เห็นเธอครั้งที่แล้วราวกับมีเพียงผิวหนังบางๆที่ปกคลุมกระดูก

"เธอกำลังจะตาย...." แม่มดฝึกหัดอธิบายอย่างใจเย็น "น่าเศร้าที่ภารกิจของเราจบลงแค่นี้ เราบันทึกทุกสิ่งทุกอย่างโดยใช้ลูกแก้วที่ท่านมอบให้เรา"

สิบห้านาทีต่อมา

เคทลินไม่ได้หายใจอีกต่อไป

"เธอจากไปแล้ว"

ปึก

แองเจเล่คว้าลูกแก้วคริสตัลและหน้าจอแสงก็หายไป

เขาส่ายหัวและมองไปที่แนนซี่

"บอกให้สาขาหกวงแหวนที่โพ้นทะเลดูแลตระกูลของเคทลินให้ข้า เรื่องสิทธิทางการเมือง เงิน บ้าน อะไรก็ตามที่พวกเขาต้องการ"

แนนซี่พยักหน้าเล็กน้อย "เข้าใจแล้วค่ะ ท่านเป็นสมาชิกของแผนกยา ข้าคิดว่าองค์กรสามารถตอบสนองคำขอของท่านได้อย่างง่ายดาย"

แองเจเล่หันกลับไปและพูดว่า "ข้าได้แก้ปัญหาของเจ้าด้วย วิทยาลัยเขาวงกตได้ยกเลิกค่าหัวของข้าหลังจากที่ข้าเข้าร่วมหอคอยหกวงแหวน เนื่องจากเจ้าเป็นคนรับใช้ของข้าพวกเขาก็จะไม่พยายามฆ่าเจ้าอีกต่อไปและคนในตระกูลที่ยังเหลืออยู่ของตระกูลของเจ้าก็ได้รับการช่วยเหลือด้วยเช่นกัน"

แนนซี่ดูตื่นเต้น "ขอบคุณมากค่ะนายท่าน!" หลังจากที่ขอบคุณเธอก็ก้มหน้าลง

แองเจเล่พยักหน้าและกลับไปที่บ้านของเขาพร้อมกับลูกแก้วคริสตัล

มีสายลมเบาๆพัดผ่านใบหน้าของเขาและมีกลิ่นหอมของดอกไม้มาพร้อมกับสายลม

แกว๊ก

ทันใดนั้นก็มีนกสีดำบินผ่านศีรษะของแองเจเล่

เขาดีดนิ้วชี้

ฟึบ

เข็มเงินโดนร่างกายนกดำ

เขาจับนกด้วยมือขวาเมื่อมันตกลงมา

นกมีขนาดเท่าฝ่ามือของแองเจเล่และมันกำลังดิ้นรนด้วยความเจ็บปวด เข็มโลหะเงินแทงเข้าหัวของนกและมีเลือดหยดลงบนขนสีดำของมัน

แองเจเล่เฝ้าดูนกที่หมดแรงหลังจากที่ดิ้นรนไปสักพัก มีกลิ่นคาวของเลือดลอยเข้าไปในจมูกของเขา

"ชีวิตเป็นสิ่งเปราะบาง.....ในวันหนึ่งข้าอาจจะตายอย่างเงียบๆเช่นเดียวกับนกตัวนี้...."

เข็มเงินหลอมละลายและถูกดูดซึมกลับเข้าไปในผิวหนังของแองเจเล่

แองเจเล่โยนร่างของนกไปที่พื้นและเดินกลับไปที่บ้าน

แนนซี่กำลังคุยกับจิตวิญญาณเปลวไฟหญิงสองคนที่มารายงานเรื่องงานประจำวัน

ไม่นานมานี้แนนซี่ได้ทำสิ่งต่างๆมากมาย เรื่องเกี่ยวกับสวนพฤกษศาสตร์ การปรับปรุงของอาคาร การจัดหาเสบียงและการตรวจสอบความคืบหน้าของโรงสีน้ำมันและโรงงานผลิตไวน์ นอกจากนี้เธอยังต้องเป็นสื่อกลางในการต่อสู้ระหว่างทาส

เธอได้ใช้เวลาส่วนใหญ่ของเธอในการตรวจสอบที่พัก สวนพฤกษศาสตร์ หอคอยการค้าและพูดกับพ่อมดฝึกหัดจากตระกูลเบนนิส

แองเจเล่ได้สร้างคฤหาสน์พร้อมกับสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย บ้านของเขาตั้งอยู่ตรงกลางของดินแดนของเขา ทั้งพื้นที่ถูกลาดตระเวนโดยอัศวินและพ่อมดฝึกหัดที่เขาจ้าง

คนส่วนใหญ่ที่ทำงานในพื้นที่นี้ได้สื่อสารกับแนนซี่อยู่บ่อยครั้ง แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าแองเจเล่เป็นเจ้าของแต่บางคนก็ไม่เคยพูดคุยกับท่านพ่อมดที่ลึกลับ

แนนซี่เลือกทาสหญิงที่ฉลาดสองคนเพื่อทำงานที่เรียบง่ายในพื้นที่ให้เธอ

เธอหยุดแองเจเล่เมื่อเขากำลังเข้าไปในบ้าน

"นายท่าน แผนกยาได้ส่งของที่ท่านขอไปมาให้"

"เยี่ยม" แองเจเล่ตรวจสอบตารางโดยใช้ซีโร่และคิดว่ามันเป็นเรื่องของเวลา

"บอกให้พวกเขาแบกของเข้าไปในห้องนั่งเล่น"

"เข้าใจแล้วค่ะ"

เขาก้าวเข้าไปในห้องนั่งเล่นและเดินไปที่กระถางต้นไม้และเริ่มตัดกิ่งด้วยกรรไกร

มีชายล่ำสันสี่คนเข้าประตูอย่างรวดเร็ว พวกเขาสวมชุดเกราะหนังหนาพร้อมกับมีดาบปลายโค้งห้อยอยู่ที่หลังของพวกเขา พวกเขาแบกกล่องขนาดยักษ์เข้ามาในห้องนั่งเล่น

ทั้งสี่กำลังหายใจอย่างหนัก แองเจเล่มองไปที่คอของพวกเขาและเห็นลวดลายรูปดอกไม้สีม่วง

"อา มันเป็นพวกเจ้า แบกเข้าไปที่ชั้นใต้ดินของข้า" เขาหรี่ตา

ชายทั้งสี่พยักหน้าโดยไม่ได้พูดอะไร รอยสักที่คอของพวกเขาชี้ให้เห็นว่าพวกเขาเป็นทาสของพ่อมดแอนเดอร์ พวกเขาเป็นคนที่มาส่งหนังสือให้เขา

แองเจเล่เดินไปที่บันไดและกดมือของเขาบนผนัง มีประตูขนาดเล็กเปิดด้วยตัวเอง

ทั้งผนังทำจากโลหะดังนั้นแองเจเล่จึงสามารถใช้เชี่ยวชาญโลหะเพื่อควบคุมได้อย่างง่ายดาย

พวกเขาแบกกล่องยักษ์สีดำไปที่ห้องโถงของชั้นใต้ดินและจากไปทันที

หลังจากที่ทั้งสี่จากไปแองเจเล่ก็บอกให้แนนซี่อยู่ห่างจากบ้าน

จากนั้นเขาก็ไปที่ชั้นใต้ดินหลังจากที่ผนึกประตู

เขารีบเดินลงไปตามบันไดและสังเกตกล่องขนาดยักษ์ทั้งสอง

ผิวของกล่องเรียบเนียนและพวกมันก็มีลวดลายเกลียวบนผิวของมัน ด้านบนของกล่องมีทับทิมขนาดเท่าไข่และขอบก็ตกแต่งด้วยสายเงิน

มันสวยงามและหรูหรา

แองเจเล่ยืนอยู่หน้ากล่องซ้ายและสัมผัสไปที่ฝาของมัน

มีแสงสีแดงกะพริบบนผิวของฝา

แคร๊ก

ทับทิมตรงกลางเริ่มแตก

แองเจเล่ยังสงบ จากนั้นเขาก็วางมือบนฝาและเปิดมัน

ฝาถูกดันไปด้านข้างและเลื่อนไปที่พื้น มีควันสีขาวลอยออกมาจากกล่อง

แองเจเล่ย่นหน้าผากและเขาก็สร้างลมเพื่อพัดควันออกไป

ภายในมีสิ่งมีชีวิตที่ปกคลุมไปด้วยถังสีดำ มันเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งม้า

ร่างกายส่วนบนของสิ่งมีชีวิตนี้เหมือนผู้หญิงที่บริสุทธิ์และสง่างาม ผมบลอนด์ยาวถึงไหล่ของเธอ จมูกดูน่ารักและริมฝีปากก็น่าดึงดูด หน้าอกปกคลุมไปด้วยผ้าลินินสีน้ำตาล นั่นเป็นเสื้อผ้าส่วนเดียวที่เธอใส่

ครึ่งล่างของร่างกายของเธอดูคล้ายกับม้าขาว

'เซนทอร์จากตลาดประมูล' แองเจเล่พอใจ 'เธอถูกวางยาด้วยแก๊สสลบที่ปลดปล่อยจากอัญมณีนิทรา'

จากนั้นเขาก็เปิดอีกกล่องและพบเซนทอร์อีกตัวภายใน ใบหน้าของเซนทอร์ทั้งสองดูคล้ายกัน มันดูเหมือนว่าจะเป็นฝาแฝดกัน

แองเจเล่หดหู่นับตั้งแต่ที่เคทลินและลูกของเขาตายแต่เซนทอร์ทั้งสองได้ทำให้เขาดีขึ้นเล็กน้อย

เขายกมือขวาขึ้นและเปิดใช้งานรูนสื่อสาร

มีแสงสีขาวกะพริบบนหลังมือของเขาและรูนรูปกุหลาบก็ค่อยๆปรากฏบนเล็บของเขา

"ท่านแอนเดอร์ขอบคุณสำหรับของขวัญ ข้าชอบมันมาก" เขาส่งข้อความ

หลายนาทีต่อมาแอนเดอร์ก็ตอบ

"ข้าดีใจที่เจ้าชอบมัน ไม่มีใครสัมผัสเซนทอร์ทั้งสองที่ข้าส่งไปให้เจ้า ความอึดของพวกเธอค่อนข้างดี ลุยไปเลยถ้าเจ้าต้องการสืบพันธุ์กับพวกเธอ"

"ฮ่าฮ่า ข้าจะดูว่าข้าสามารถทำอะไรกับพวกเธอได้บ้าง" แองเจเล่หยุดชั่วครู่ "เอาล่ะ ท่านตัดสินใจเรื่องห้องทดลองลับที่เราคุยกันหรือยัง"

แอนเดอร์ไอหลายครั้งและตอบ "ข้าคิดว่ามันสักพักแล้วแต่ข้ามีทางเลือกที่ดีกว่าในใจของข้า"

"นั่นมันน่าเศร้า" แองเจเล่ทำให้เสียงตัวเองดูหดหู่ "มีอีกเรื่องหนึ่ง ท่านมีข้อมูลเกี่ยวกับสาเหตุที่พ่อมดมีอัตราสืบพันธุ์ที่ต่ำหรือไม่ ข้าไม่พบรายละเอียดใดๆในหนังสือ"

แอนเดอร์เงียบไปหลายวินาที

"ที่จริงแล้วข้าได้ยินความจริงเรื่องหนึ่งมาจากพ่อมดเร่ร่อน สิ่งมีชีวิตทั่วไปและปุถุชนไม่สามารถรับมือกับสายเลือดของพ่อมดทางการได้และร่างกายของแม่มดจะคิดว่าน้ำอสุจิเป็นสิ่งเจือปนทำให้พวกมันพยายามขับออกมาจากระบบ แม่มดยิ่งแข็งแกร่งมันก็ยิ่งเป็นเรื่องยากที่จะทำให้พวกเธอท้อง พ่อมดได้ทดสอบวิธีต่างๆกับสิ่งมีชีวิตมากมายและตระหนักว่าการเกิดของลูกของพ่อมดจะใช้พลังงานชีวิตส่วนใหญ่ของแม่ แม่จะตายถ้าเธอไม่แข็งแกร่งพอ"

แองเจเล่ยังคงเงียบหลังจากที่ได้ฟังชายชรา

สายเลือดของพ่อมดมีพลังมากจนน้ำอสุจิของเขาฆ่าไข่ที่อ่อนแอในตัวคนรักและร่างกายแม่มดคิดว่าน้ำอสุจิเป็นสิ่งเจือปนที่จะทำอันตรายร่างกายดังนั้นอนุภาคพลังงานจะพยายามขับมันออกมา

"แต่พ่อมดและแม่มดก็ยังมีโอกาสสูงกว่าใช่ไหม" เขาสงสัย

"แล้วแต่ดวง มันเป็นเรื่องยากที่จะพบพ่อมดสองคนที่อยู่ระดับเดียวกัน แต่มันก็ใช่ที่มันมีโอกาสสูงกว่า"

"เข้าใจแล้ว" แองเจเล่ถอนหายใจ "ดังนั้นเหตุผลที่ว่าทำไมเซนทอร์ขาวถึงสามารถให้กำเนิดลูกของพ่อมดได้เพราะพลังงานชีวิตที่เหลือเชื่อของพวกมัน"

"ถูกต้อง" แอนเดอร์ยืนยันข้อสันนิษฐานของแองเจเล่

"ขอบคุณสำหรับคำตอบ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับของขวัญ"

"เราอยู่บนเรือลำเดียวกันใช่ไหม" แอนเดอร์หัวเราะเบาๆ

แองเจเล่มีสีหน้าว่างเปล่าบนใบหน้าขณะที่ยืนอยู่หน้ากล่องกำลังจ้องไปที่เซนทอร์ขาวหลังจากที่จบการสนทนา เขาถอนหายใจอีกครั้งด้วยอารมณ์ที่ยุ่งเหยิง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด