ตอนที่ 59 - ตามที่คาดไว้

ตอนที่ 59 - ตามที่คาดไว้

 

ไม่มีคำอื่นที่ใครจะสามารถพูดออกมาได้ สือเหล่ยทอยลูกเต๋าได้แต้ม 6 ทั้งสามลูก นอกจากนี้ สือเหล่ยยังเป็นคนเก็บไอเทมนี้มา ดังนั้นทุกคนจึงทำได้แค่มองดูสือเหล่ยเป็นเจ้าของไอเทมนี้เท่านั้น

นักเวทย์ที่ยืนอยู่ข้างหลังสือเหล่ยรู้สึกเหมือนกับโดนฟ้าผ่า เขาได้แต่สาปแช่งอย่างเงียบๆแต่ไม่สามารถทำอะไรได้เมื่อทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าไอเทมจะเป็นของสือเหล่ยหลังจากที่ทุกคนได้ทอยลูกเต๋าออกมาแล้ว

แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจที่จะเห็นเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น แต่เขาก็ทำได้แค่อุทานออกมาถึงความโชคดีของสือเหล่ยที่ได้ไอเทมที่ดีแบบนี้ มีคนเป็นจำนวนมากอยู่ในทีม ทำไมต้องเป็นสือเหล่ย

"ฉันชนะ!" สือเหล่ยพูดโดยไม่ลังเล พร้อมกับที่จางโม่ยืนขึ้นและตบไหล่ของสือเหล่ย

"ก้อนหิน นายโชคดีอะไรขนาดนี้?!" จางโม่หัวเราะออกมาอย่างดัง นี่เป็นผลลัพธ์ที่เขาหวังไว้เมื่อตอนที่เขาลากสือเหล่ยเข้ามา ซึ่งถ้าไอเทมระดับทองคำม่วงดรอปขึ้นมาจริงๆ เขาก็ภาวนาให้มันเป็นของสือเหล่ย แม้ว่าในตอนแรกเรื่องราวจะไม่ค่อยสวยนัก แต่ผลลัพธ์มันกลับกลายเป็นสิ่งที่เขาต้องการ

"นายต้องเลี้ยงฉัน! ถึงแม้ว่านายจะไม่สามารถใช้ไอเทมนั่นได้ในตอนนี้ แต่นายก็สามารถขายมันได้ซักเจ็ดหรือแปดพันหยวน!" จางโม่ช่วยเหลือให้สือเหล่ยล็อกอินเข้าสู่ไอดีนักเวทย์ของตัวเองและเก็บไอเทมไปจนเสร็จสิ้น จากนั้นเขาก็คืนไอดีนักเวทย์ให้กับคนที่ยืนอยู่ด้านหลังสือเหล่ย

ในเวลานี้ ผู้คนในอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ก็ได้ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง ไอดีนักเวทย์ของสือเหล่ยไม่สามารถใช้ไอเทมนี้ได้ เงื่อนไขในการใช้ไอเทมคือเลเวลห้าสิบ และทุกๆคนก็รู้ว่าไอดีของสือเหล่ยนั้นมีเลเวลเพียงแค่สามสิบเท่านั้น แม้ว่าเขาว่าเขาจะมีคนช่วยที่เก่งขนาดไหน มันก็ต้องใช้เวลามากกว่าครึ่งเดือนในการไปถึงเลเวลห้าสิบ ในเวลานั้น มูลค่าของไอเทมก็จะไม่เท่ากับในตอนนี้

แม้ว่าจะมันจะเป็นไอเทมระดับพระเจ้าเพียงหนึ่งเดียว แต่หลังจากเวลากว่าครึ่งเดือนได้ผ่านไป แม้ว่ามันจะยังเป็นไอเทมที่ดีอยู่ แต่มันก็จะไม่ใช่ระดับสุดยอดอีกต่อไป

"ก้อนหิน ถ้านายไม่สามารถใช้มันได้ งั้นขายให้ฉันก็ได้!" นักเวทย์ที่ไม่ได้อยู่ในทีมพูดขึ้นมา

“7,000 หยวน!”

“7,000 หยวน? ไอเทมนี้สามารถใช้โดยอาชีพอื่นนอกเหนือจากโจรได้! ฉันให้ 7,200 หยวน!”

"ฉันให้ 7,300 หยวน พร้อมกับผ้าคลุมที่เพิ่มพลังป้องกัน 4 แต้ม! นายสามารถใช้มันได้ตอนเลเวลสามสิบห้า! "

“8,000!” คนๆหนึ่งพูดขึ้นมาอย่างสบายๆ

ด้วยเหตุนี้ คนส่วนใหญ่ในอินเทอร์เน็ตคาเฟ่จึงเงียบลง พวกเขาประเมินราคาของไอเทมไว้ประมาณ 7,000 หรือ 8,000 และเงินจำนวนนี้ได้ถึงขีดจำกัดของมันแล้ว เนื่องจากเซิร์ฟเวอร์ได้ประกาศรายละเอียดของไอเทมนี้ออกมา ไอดีของสือเหล่ยจึงถูกข้อความกระหน่ำเข้ามาเป็นจำนวนมาก

ในอีกชั่วระยะเวลาสั้นๆ ได้มีอีกสองทีมเคลียร์ดันเจี้ยนได้สำเร็จ แต่ก็ไม่มีใครที่ได้รับไอเทมออกมา ดังนั้นมันจึงยังเป็นไอเทมระดับทองคำม่วงเพียงอันเดียวอยู่

นักเวทย์มองไปที่ข้อความส่วนตัวและพูดด้วยความกังวล "นี่เป็นเรื่องลำบากสำหรับชีวิตฉันจริงๆ ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะหยุดส่งข้อความจนกว่าไอเทมชิ้นที่สองจะปรากฏขึ้นมา ก้อนหิน ทุกคนอยากจะรู้คุณสมบัติของไอเทม"

สือเหล่ยเหลือบมองไปที่นักเวทย์และพูด "ประกาศออกไปว่านายขายมันไปแล้ว นอกจากนั้นก็แสดงคุณสมบัติของไอเทมให้พวกเขาเห็น"

นักเวท์รีบประกาศในเซิร์ฟเวอร์ทั้งหมดแต่มันก็ถูกกลบทับด้วยข้อความอื่นๆอย่างรวดเร็ว แต่หลายๆคนได้เห็นมันและช่วยเขาคัดลอกข้อความและพิมพ์มันซ้ำๆ

เซิร์ฟเวอร์ทั้งหมดตื่นตัวขึ้นมาในทันที กับไอเทมที่มีคุณสมบัติดีเช่นนี้ซึ่งไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้เล่นในแถวหน้าของเซิร์ฟเวอร์ที่ถูกยั่วยวนโดยไอเทมชิ้นนี้เป็นอย่างยิ่ง

แต่ข้อความก็ได้กระหน่ำเข้ามาหานักเวทย์อีกครั้งเนื่องจากพวกเขาได้ถามว่ามันถูกขายให้กับใคร

ในเวลาเดียวกัน ชายคนที่เสนอเงิน 8,000 หยวนได้เดินออกมาและหัวเราะอย่างขมขื่น "ก้อนหิน นายมันชั่วร้าย นายควรบอกฉันมาตามตรงว่าราคาของฉันมันต่ำเกินไป ตอนนี้นายได้เปิดเผยคุณสมบัติของมันไปแล้ว ฉันก็ไม่กล้าที่จะซื้อมันอีก"

สือเหล่ยเงยหน้าขึ้นและยิ้ม

นักเวทย์คนนี้เป็นผู้เล่นประเภทที่พึ่งพาเงิน แต่เห็นได้ชัดว่าอันดับของเขาไม่ได้ใกล้กับผู้เล่นระดับสูงเลย ถ้าเขาเก็บไอเทมนี้ไว้กับตัว ผู้คนจะไล่ล่าเขาทุกๆวันเพื่อโอกาสในการดรอปไอเทม 0.0001% จากเขา หลังจากที่คุณสมบัติของมันได้ถูกเปิดเผยออกไปยังเซิร์ฟเวอร์แล้ว เขาก็กลัวว่าจะมีเพียงผู้เล่น 10 อันดับแรกเท่านั้นที่สามารถซื้อมันได้

"ราคาปกติคงจะเท่ากับ 7,000 หรือ 8,000 หยวน แต่จริงๆแล้วราคา 8,000 หยวนของนายน้อยไปนิดหน่อย ยิ่งไปกว่านั้น มันยังเป็นไอเทมชิ้นแรกในเซิร์ฟเวอร์ทั้งหมด! " จางโม่พูดแทนสือเหล่ยจากด้านข้าง

ชายคนนั้นยิ้มและพูด "อืม ฉันไม่กล้าที่จะซื้อมันอีกแล้ว และหลังจากที่นายทำเช่นนี้ ราคาของมันก็จะไม่สูงเท่าไร ถึงอย่างไรพวกผู้เล่นสิบอันดับก็ไม่กล้าจะซื้อมันและเนื่องจากคู่แข่งที่ลดลง ราคาของมันก็จะไม่สูงตามขึ้นไปด้วย"

สือเหล่ยมองไปที่ชายคนนี้อีกครั้งและพูดออกมา "พูดมา นายมีเพื่อนที่ต้องการมันงั้นเหรอ? "

ชายคนนั้นตกใจและถาม "นายรู้ได้อย่างไร?"

"นายไม่ได้ต้องการมัน งั้นจุดประสงค์ที่นายเสนอราคาให้ฉันก็คงเป็นเรื่องนี้ คนๆนั้นคือใคร? "

"ผู้นำของกิลด์ฉันและเขายังเป็นอันดับที่สามในการจัดอันดับ ฉันเพิ่งยืนยันคุณสมบัติของไอเทมกับเขาและถ้าเขาสามารถครอบครองมันได้ จะไม่มีใครแข่งขันกับเขาในการประลองตัวต่อตัวได้ และมันยังเป็นไปได้ที่เขาจะกลายเป็นอันดับที่หนึ่งในการจัดอันดับ! "

“ราคา!” สือเหล่ยไม่ต้องการจะพูดอะไรไร้ประโยชน์และเขาก็รู้ว่าราคามันจะเป็นอย่างไร

ชายคนนั้นลังเลเล็กน้อย เขาคิดว่าบางทีมันอาจจะไม่มีประโยชน์อะไรในการต่อราคา ดังนั้นเขาจึงลดตัวลงมาและกระซิบใส่หูของสือเหล่ย "เขามีเงินเพียง 9,300 หยวน ถ้านายยินดีที่จะขายมัน งั้นก็เป็นอันตกลง "

สือเหล่ยยิ้มและคิด ตามที่คาดไว้ ไอเทมนี้เป็นรางวัลของคทาที่มอบให้แก่เขา

"โอเค ดีล!"

สือเหล่ยมอบบัญชีให้กับคนๆนั้น และเขาก็ส่งต่อให้หัวหน้าของเขา ในไม่ช้าสือเหล่ยก็ได้รับการแจ้งเตือนของการทำธุรกรรม

เขาส่งมอบไอเทมให้กับชายคนนั้นในทันที และชายคนนั้นก็ได้บอกกับสือเหล่ย "หัวหน้าของฉันฝากขอบคุณ ถ้านายต้องการ นายสามารถเข้าร่วมกิลด์ของเราได้ ฉันไม่สามารถพูดถึงคนอื่นได้ แต่สถานะของนายจะไม่ต่ำไปกว่าฉัน!"

สือเหล่ยโบกมือและกล่าวว่า "ฉันเล่นเป็นครั้งคราวและฉันไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้ ไม่เช่นนั้นฉันคงไม่ขายมันหรอก ฝากขอบคุณหัวหน้าของนายแทนฉันด้วย แต่ฉันขอผ่าน! "

ชายคนนั้นไม่ได้พูดอะไรอีกและจากไปด้วยรอยยิ้ม

สือเหล่ยยืนขึ้นและตะโกน "ทุกคนในทีม! บาร์บีคิวและเบียร์! " แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่ามันจะถูกนับรวมเป็นโควต้าหรือไม่ แต่มันก็เป็นค่าใช้จ่ายเพียงไม่กี่พันเท่านั้น ถ้ามันไม่ถูกนับ สือเหล่ยก็จะชดเชยด้วยเงินของตัวเอง

"ก้อนหิน โคตรเจ๋ง!"

ทุกๆคนตะโกนออกมาและรีบวิ่งออกไปข้างนอกพร้อมกัน