ตอนที่แล้วตอนที่ 51 - สู้ๆ เด็กน้อย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 53 - ธนาคารพัฒนาพนักงาน

ตอนที่ 52 - รุ่นพี่หลายสิบคน


ตอนที่ 52 - รุ่นพี่หลายสิบคน

 

สือเหล่ยไม่ได้ถามคทาว่าเขาต้องมีระดับเท่าไรจึงจะได้รู้คำตอบ เนื่องจากคทาไม่ได้พูดถึงมันอย่างชัดเจน และแม้ว่าเขาจะถาม คทาก็คงจะพูดแค่ว่า "บอกไม่ได้"

สือเหล่ยใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เปลี่ยนโทนเสียงของเขาและถามด้วยรอยยิ้ม "โอเคๆ ฉันจะพยายามอย่างหนักเพื่อเลื่อนระดับ เมื่อเป็นเช่นนั้น ฉันก็ไม่มีอะไรจะถามอีกแล้ว อย่างน้อย ฉันก็เป็นคนที่โดดเด่นที่สุดเมื่อเทียบกับรุ่นพี่ที่มาก่อนฉันใช่ไหม?"

"นั่นเป็นความจริง ข้ากำลังรอคอยการกระทำของเจ้าอยู่!" โทนเสียงของคทากลายเป็นสบายๆ แม้ว่ามันจะยังคงมีน้ำเสียงแปลกๆและฟังดูแสบแก้วหูอยู่บ้าง

"งั้นก็มานั่งคุยกันซักหน่อยเถอะ ฉันไม่คิดว่าท่านจะได้มีโอกาสพูดคุยกับคนอื่นๆมากนัก"

"เจ้าโง่! ข้าเพียงแค่ชมเจ้าไม่กี่คำเท่านั้น อย่าเข้าข้างตัวเองมาก ข้าไม่ได้มีอะไรจะพูดคุยกับเจ้า!"

"ด้วยการมีตัวตนเฉกเช่นพระเจ้า ท่านสามารถมอบเงินจำนวนไม่จำกัดให้มนุษย์ได้ และท่านกำลังทำให้ฉันรู้สึกเศร้าอยู่" น้ำเสียงของสือเหล่ยเปลี่ยนเป็นยกย่องคทาขึ้นมา เขาค้นพบแล้วว่าคทาชอบมัน และมันก็เป็นไปได้สำหรับเขาที่จะได้รับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับบัตรสีดำเมื่อคทารู้สึกมีความสุข

"แม้ว่าเจ้าจะดูหยาบคายไปบ้าง แต่คำพูดของเจ้าก็ไม่เลว" เห็นได้ชัดว่าคทาเริ่มลดความระมัดระวังลงหลังจากได้รับการประจบ

"มาพูดคุยถึงพวกรุ่นพี่ของฉันหน่อยไหม ฉันสามารถรู้ได้ไหมว่ามีคนที่มาก่อนฉันมากเท่าไร? นี่ไม่ใช่คำถามจริงๆ ฉันแค่อยากจะพูดคุยเฉยๆ ฉันคิดว่าท่านคงจะไม่ค่อยพอใจกับผลงานของพวกเขาเท่าไร แต่ฉันก็เต็มใจที่จะฟังท่านเล่าเรื่องของพวกเขาให้ฟัง"

คทาดูเหมือนจะไม่รู้ว่าสือเหล่ยพยายามที่จะล่อลวงเอาข้อมูลไปจากมัน และมันก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยพึงพอใจกับคนเหล่านั้นอย่างแท้จริง ดังนั้นมันจึงพ่นลมหายใจออกมาและพูด "พวกโง่เง่าเหล่านั้น แม้ว่าพวกมันจะสุภาพกับข้า แต่พวกมันก็โง่เกินไป พวกเขาเห็นแค่เงินที่ปรากฏอยู่ในบัญชีของพวกมันในทุกๆสัปดาห์เท่านั้นและพวกมันไม่เคยนึกถึงอะไรอื่นอีกเลย พวกมันไม่ต้องการที่จะทำอะไรอื่นและเริ่มจะใช้ชีวิตอยู่เพื่อรอคอยความตาย ตอนแรก แน่นอนว่ามันช่างน่าอัศจรรย์ พวกมันใช้เงินแบบไม่สนใจอะไร พวกมันใช้ชีวิตไปอย่างโง่งมและหลงลืมแม้กระทั่งชื่อของตัวเอง มันช่างน่าอับอายที่พวกมันเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่ไม่สามารถแก้ไขได้และถูกฆ่าตายทั้งหมด"

พวกเขาไม่ปรารถนาที่จะดำเนินการใดๆ! ฮึ่ม คำเหล่านี้มีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง คทาดูเหมือนจะได้พูดถึงก่อนหน้านี้ว่าบัตรลงทุนเป็นบัตรอันทรงคุณค่าสำหรับผู้ที่ต้องการพัฒนา แต่ถ้าพนักงานทุกคนมีปัญหาอยู่กับการเอาชีวิตรอด การพัฒนาก็จะไร้ความหมาย

ดูเหมือนว่าถ้าเขาไม่ต้องการที่จะถูกสังหารโดยบัตรสีดำ การพัฒนาตัวเองก็เป็นเงื่อนไขที่สำคัญมาก

สือเหล่ยหัวเราะและพูดออกมาอีกครั้ง "งั้นมันก็ดูเหมือนว่าพวกเขายังมีเรื่องที่เก่งกว่าฉันในบางเรื่องอยู่ อย่างน้อยถึงแม้ว่าฉันต้องการที่จะมีชีวิตเหมือนพวกเขา แต่ฉันก็ยังไม่รู้ว่าจะใช้เงินแบบนั้นได้อย่างไร ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะใช้จ่ายเงิน แต่เมื่อฉันมีความมั่งคั่งอันยิ่งใหญ่แบบนี้ฉันกลับไม่รู้วิธีที่จะใช้จ่ายพวกมัน"

"มันจะไม่เป็นอันตรายต่อเจ้า แค่คิดถึงวิธีการใช้จ่ายเงินในโควต้าเท่านั้น ข้าแค่จะบอกเจ้าเท่านี้เพราะข้าได้เห็นผลงานที่ยอดเยี่ยมของเจ้าในช่วงฝึกฝนและวิธีที่เจ้าพูดคุยกับข้า  แม้ว่าเจ้าจะไม่สามารถอยู่รอดไปถึงจนถึงตอนจบ แต่เจ้าก็ควรจะอยู่ไปได้อีกนาน"

ในคำพูดเหล่านี้ สือเหล่ยได้รับข้อมูลที่สำคัญมากอีกครั้ง - อยู่รอดไปจนถึงตอนจบ

เมื่อมีตอนจบ มันก็หมายความว่ามีโอกาสที่พนักงานจะรอดชีวิตอยู่ และในตอนท้ายนี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาสามารถตัดการเชื่อมต่อกับบัตรสีดำได้

วิธีเดียวที่จะหลึกเลี่ยงการถูกสังหารโดยบัตรสีดำได้ก็คือการหยุดรับเงินจากมัน

"มีกี่คนที่ถูกฆ่าตายก่อนหน้าฉัน?"

"หลายสิบคน ข้าไม่สามารถจดจำได้จริงๆ"

หลายสิบคน? ตู้เอทีเอ็มเครื่องแรกในโลกมีเมื่อประมาณ 40 ปีที่แล้ว และประเทศจีนก็ยังไม่มีจนถึงช่วงสิ้นสุดของยุค 80's กว่ามันจะได้รับความนิยมก็ตอนหมดยุค 90's ไปแล้ว กล่าวอีกนัยหนึ่ง แค่ประมาณ 20 ปีได้มีคนถูกฆ่าตายโดยเฉลี่ยทุกๆครึ่งปีงั้นเหรอ?

"คนที่อยู่ได้นานที่สุด อยู่ได้นานแค่ไหน?" สือเหล่ยถามอย่างไม่ตั้งใจ

"มากกว่าหนึ่งปี ชายคนนั้นมีโควต้าอยู่พันล้านและข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นใคร ทั้งหมดที่มันทำคือการใช้จ่ายและถูกลักพาตัวไปไม่นานหลังจากนั้น ถึงแม้ว่ามันจะไม่ถูกฆ่าหลังจากที่มันจ่ายค่าไถ่ไป แต่มันก็ไม่สามารถหาเงินมาชดเชยได้และถูกสังหาร"

สือเหล่ยได้รับข้อมูลที่สำคัญมาอีกอย่างหนึ่งจากเรื่องนี้ โควต้าจะไปถึงหลักพันล้านในเวลามากกว่าหนึ่งปี มันดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้เหลือเวลาห่างจากนั้นมาก

"คนที่ย่ำแย่ที่สุดอยู่ได้ถึงเดือนไหม?" สือเหล่ยหัวเราะและถาม

"ถามโง่ๆ ข้าบอกเจ้าไปแล้วว่าสี่สัปดาห์ที่ผ่านมาคือช่วงฝึกฝน แม้ว่าเจ้าจะไม่สามารถทำภารกิจได้เสร็จสมบูรณ์ในช่วงเวลานี้ แต่เจ้าก็จะถูกลงโทษเท่านั้นและจะไม่ถูกสังหาร" คทาใช้ความสามารถในการเหน็บแนมของมันอีกครั้ง หลังจากพูดจบ มันก็ตระหนักได้ว่ามันพูดมากเกินไป มันกลายเป็นหงุดหงิดและพูด "เอาล่ะ ข้าพูดมากเกินไปแล้ว ข้าไม่ได้พูดอะไรมากแบบนี้กับผู้คนก่อนหน้าเจ้าทั้งหมด เพราะงั้นสำหรับวันนี้ เจ้าควรจะไปคิดถึงการใช้จ่ายของตัวเองได้แล้ว!"

เมื่อพูดจบ ลำแสงสีทองก็เปล่งออกมาจากคทาที่อยู่บนหน้าจอและมันก็หายตัวไปอย่างสิ้นเชิง

เมื่อเห็นว่าบัตรดำถูกขับออกมาจากตู้เอทีเอ็ม สือเหล่ยก็เบ้ปากของตัวเอง หลังจากเก็บบัตรลงในกระเป๋าของเขา สือเหล่ยก็หันกลับไปและออกไปจากตู้เอทีเอ็ม

มันเป็นเวลาตีสองแล้ว สือเหล่ยพบว่ายังมีร้านอาหารที่ยังเปิดอยู่ เขานึกถึงบทสนทนาของเขากับคทาและจัดเรียงข้อมูลที่เป็นประโยชน์ขณะที่เขากำลังกิน

สือเหล่ยคิดถึงมันจนกระทั่งเขากลับไปที่หอพัก เขารู้ว่าเมื่อเทียบกับโควต้า 100,000 หยวนในตอนนี้ เขาควรจะให้ความสำคัญกับอนาคตมากยิ่งขึ้น ในเวลาหนึ่งปี โควต้าที่เขาต้องเผชิญหน้าอาจเป็นเงินระดับพันล้าน เขาไม่จำเป็นต้องใช้เวลาถึงหนึ่งปี หลังจากนี้ไม่กี่เดือน โควต้าอาจจะเพิ่มขึ้นไปอีกหลายแสน และนั้นคือจุดเริ่มต้นของความท้าทายของเขา

ภายนอกมันสว่างแล้วและในที่สุดสือเหล่ยก็หลับไป

เมื่อเขาตื่นขึ้นมา มันเป็นเวลาบ่ายสองแล้ว สือเหล่ยตรวจสอบโทรศัพท์ของเขาโดยไม่รู้ตัวและพบว่ามันมีแอพพลิเคชั่นใหม่สองอย่างปรากฏอยู่ในโทรศัพท์ของเขา

หนึ่งในนั้นคือรูปริมฝีปาก อีกอันหนึ่งเป็นรูปนิ้วโป้งสีทอง ในขณะที่สมองของเขายังเบลอๆอยู่ สือเหล่ยคิดว่าไอโฟนของเขาได้โหลดแอพที่ผิดพลาดมา แต่ระบบจะบังคับให้ดาวน์โหลดแอพบางอย่างเหมือนกับแอนดรอยด์ได้ยังไง?

จุดสำคัญคือแอพพลิเคชั่นมีเฉพาะไอคอนที่ไม่มีคำพูดที่ด้านล่าง และนี่เป็นเรื่องแปลกมากสำหรับสือเหล่ย

ในขณะที่สือเหล่ยต้องการตรวจสองแอพพลิเคชั่นที่มีไอคอนรูปนิ้วโป้ง ฉับพลันเขาก็ตื่นขึ้นมาอย่างสมบูรณ์แบบ นี่ไม่ใช่ไอคอนเดียวกับบัตรลงทุนนิ้วโป้งทองคำงั้นเหรอ? คทาบอกว่ามันจะสร้างแอพขึ้นบนโทรศัพท์ของเขาและเขาเกือบจะกดมันไปแล้ว

สือเหล่ยไม่ได้ลืมว่าคทาบอกเขาว่าเขาสามารถเปิดแอพขึ้นมาได้เพียงสามครั้งต่อเดือน และแค่การเปิดมันขึ้นมาก็จะนับเป็นหนึ่งครั้งแล้ว เรื่องที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนของสือเหล่ยว่ามันจะประสบความสำเร็จหรือไม่ และเขาจะได้รับผลกำไรมาเท่าไร มันไม่มีทางที่เขาจะเสียโอกาสไปอย่างง่ายดาย

เมื่อเปิดแอพธนาคารในโทรศัพท์ เขาคิดว่าเขาจะได้เห็นเงินโควต้าเกือบๆ 110,000 หยวน แต่เมื่อเขามองให้ดี มันกลับมีเพียงแค่ 100,000 หยวนเท่านั้น เกิดอะไรขึ้น? ไม่ใช่ว่าคทาได้บอกเขาว่าจะได้รับเงิน 9,300 หยวนเป็นเงินรางวัลนอกเหนือจากเงิน 100,000 หยวนงั้นเหรอ? มันไม่สำคัญว่าโควต้าจะสูงแค่ไหน เพราะเขาต้องใช้เงินทั้งหมด ยกเว้นกับเงิน 9,300 หยวนซึ่งดูไม่ได้มากอะไร แต่มันเป็นเงินของสือเหล่ยอย่างแท้จริง สือเหล่ยแม้แต่คิดกับตัวเองไว้ว่าจะใช้เงิน 9,300 หยวนนี้เพื่อลงทุนและเอาชนะคนอื่นๆ จากนั้นก็ไปให้ถึงจุดสูงสุดของชีวิต!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด