ตอนที่แล้วตอนที่ 48 - บัตรมหาเศรษฐี
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 50 - ระดับของมือใหม่

ตอนที่ 49 - บัตรลงทุนนิ้วโป้งทองคำ


ตอนที่ 49 - บัตรลงทุนนิ้วโป้งทองคำ

 

แม้ว่าคทาจะไม่ชอบคำถามของสือเหล่ย แต่ถึงอย่างไรมันก็ต้องอธิบายรายละเอียดให้สือเหล่ยฟัง

"บัตรมหาเศรษฐีเป็นบัตรที่จะทำให้เจ้าได้สัมผัสกับชีวิตของมหาเศรษฐีที่แท้จริง ประสบการณ์ภายใน 1 วัน ตลอด 24 ชั่วโมง ตั้งแต่เที่ยงคืนจนถึงเที่ยงคืนของวันถัดไป จากความรู้ของเจ้า สิ่งนี้มันเหมือนกับการที่ซินเดอเรลล่าได้พบกับนางฟ้าของเธอ มันสามารถทำให้เจ้าเปล่งประกายได้เป็นเวลาหนึ่งวันและกลับไปยังสถานะเดิมของเจ้าในเวลาเที่ยงคืน"

สือเหล่ยพยักหน้าเมื่อเขาเข้าใจแล้ว จากนั้นเขาก็ถามต่อ "แล้วเครื่องหมาย '+3' ล่ะ หมายความว่าไง? มันหมายความว่าฉันสามารถใช้บัตรมหาเศรษฐีนี้ได้สามครั้งใช่ไหม? ถ้าฉันต้องการที่จะใช้ชีวิตอย่างมหาเศรษฐีต่อไป ในเวลาเที่ยงคืนฉันต้องใช้บัตรอีกใบใช่ไหม? ฉันสามารถได้รับประสบการณ์ของมหาเศรษฐีได้สูงสุดถึงสามวันใช่หรือไม่?"

"อืม ดูเหมือนเจ้าจะยังมีสมองเหลืออยู่บ้างนะ"

สือเหล่ยยิ้มราวกับว่าเขาพึงพอใจในบัตรมหาเศรษฐีเป็นอย่างมาก

คทาเองก็ดูเหมือนจะเข้าใจความคิดทั้งหมดของเขาและมันได้กล่าวออกมาในทันที "เป็นคนที่โง่เง่าอะไรแบบนี้ ชีวิตของมหาเศรษฐี แม้ว่ามันจะดูน่าอัศจรรย์ แต่มันก็เป็นความเพลิดเพลินแบบชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นเพราะมันไม่ได้เพิ่มเงินแม้แต่หยวนเดียวให้กับทรัพย์สินของเจ้า เพราะหากเจ้าสามารถทำภารกิจได้เสร็จสมบูรณ์และเลื่อนระดับขึ้นไปสักสองสามครั้ง โควต้าที่เจ้าจะได้รับในเวลานั้นมันก็จะทำให้เจ้าสามารถใช้ชีวิตแบบนั้นได้แล้ว ข้าไม่รู้จริงๆว่าเจ้าจะมีความสุขกับมันไปทำไม"

สือเหล่ยกรอกตาของเขาเมื่อคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องของคทาเลย แต่ในไม่ช้าเขาก็รู้สึกถึงแรงกดดันจากคำพูดของมัน

เขาสามารถใช้ชีวิตได้อย่างมหาเศรษฐีหลายจากเลื่อนระดับไปได้ไม่กี่ครั้งเท่านั้นงั้นเหรอ? แล้วมันจะไม่ยากสำหรับเขาที่จะใช้จ่ายเงินให้หมดงั้นเหรอ? ฉันสามารถเลือกที่จะใช้จ่ายเงินแต่ไม่เลื่อนระดับขึ้นได้ไหม?

แต่แน่นอนว่าคำถามนี้ทำได้เพียงแค่หลบซ่อนอยู่ในหัวใจของเขาเท่านั้นและไม่ได้พูดมันออกมา เพราะเขารู้ว่ามันเป็นเพียงแค่ฝันกลางวันเท่านั้น จากมุมมองของบัตรสีดำ มันจะปล่อยให้สือเหล่ยไม่ต้องเลื่อนระดับได้ยังไง? ถ้าสือเหล่ยถามมันจริงๆ คทาก็คงจะด่าว่าเขาและล้อเลียนสือเหล่ยอย่างแน่นอน

"แล้วนิ้วโป้งสีทองล่ะ หมายความว่ายังไง?" สือเหล่ยถามอีก

คทาดูเหมือนจะไม่ค่อยพอใจขณะที่มันพูดออกมา "เจ้ามีโชคของมือใหม่จริงๆ มันถูกเรียกว่าบัตรลงทุนนิ้วโป้งทองคำ เช่นเดียวกับชื่อของมัน หลังจากที่มีบัตรนี้ มันจะทำให้เจ้ามั่นใจได้เลยว่าเจ้าจะได้รับและไม่สูญเงินจากการลงทุนในอนาคต"

ขณะที่สือเหล่ยกำลังจะเปิดปากถามออกมา คทาที่อยู่บนหน้าจอก็หมุนวนอีกสองสามรอบและบังคับให้เขาหยุดพูดลงกลางคัน

"ไม่ต้องพูดอะไรไร้สาระอีก ข้าจะอธิบายให้เจ้าฟังอย่างละเอียดเอง"

สือเหล่ยยักไหล่และเฝ้ารอ

"ข้าจะใช้การ์ดใบนี้เพื่อสร้างแอพพลิเคชั่นที่เหมือนกับแอพพลิเคชั่นบนโทรศัพท์มือถือของเจ้า นับจากนี้ไป เจ้าสามารถเปิดแอพนั้นขึ้นมาได้สามครั้งต่อเดือนเพื่อตรวจสอบผลตอบแทนสำหรับการลงทุนที่เจ้าต้องการ หลังจากที่เจ้าเปิดแอพขึ้นมา เจ้าเพียงแค่กรอกข้อมูลหรือพูดถึงโครงการการลงทุนที่เจ้าต้องการเข้าร่วมในหน้าแรกของแอพ จากนั้นเจ้าสามารถกำหนดวันสำหรับรับรายงานผลการตอบแทน แอพพลิเคชั่นจะแจ้งให้เจ้าทราบถึงผลตอบแทนของโครงการนั้นในวันที่กำหนด ไม่ว่าผลมันจะเป็นกำไรหรือขาดทุน มันก็จะเป็นอย่างนั้นแน่นอน หากเจ้าเป็นคนที่ต้องการใช้ชีวิตอยู่กับเงินที่ข้าให้และรอคอยความตาย บัตรใบนี้ก็จะไม่มีประโยชน์อะไรกับเจ้าเลย แต่สำหรับผู้ที่ต้องการความก้าวหน้า บัตรใบนี้จะเป็นอาวุธที่ทรงคุณค่าของเจ้าในทุกๆด้าน ระดับต่ำสุดสำหรับบัตรมหาเศรษฐีคือระดับ E ในขณะที่ระดับต่ำสุดสำหรับบัตรการลงทุนคือระดับ S และความเป็นไปได้ในการจับได้บัตรการลงทุนจากสิ่งของอื่นๆทั้งหมดคือ 1 ใน 10,000"

“1 ใน 10,000? แต่แผ่นนี่มันมีเพียงแค่ 36 รางวัลเท่านั้น โอกาสที่ต่ำที่สุดมันต้องเป็น 1 ใน 36 สิ!” สือเหล่ยอดพูดออกมาไม่ได้

"เจ้าโง่ สิ่งที่เจ้าเห็นมันก็แค่ช่องว่างทั้ง 36 ช่อง แต่ในความเป็นจริงเมื่อใดก็ตามที่เจ้าจับรางวัล รางวัลทั้ง 36 นั้นจะมาจากการสุ่ม สำหรับระดับปัจจุบันของเจ้า ความเป็นไปได้ที่บัตรนิ้วโป้งทองคำนั้นจะปรากฏมันก็จะยิ่งต่ำ การที่เจ้าสามารถสุ่มได้มัน มันก็ไม่ต่างจากการถูกล็อตเตอรี่เท่าไรนัก"

สือเหล่ยยั่วโมโหมันขึ้นมาอีกครั้ง "อืม ไม่ใช่แบบนั้นสิ หากโอกาสที่มันจะปรากฏขึ้นบนแผ่นป้ายคือ 1 ใน 10,000 เมื่อพิจารณาถึงโอกาสในการจับมันได้จากแผ่นป้ายที่ 1 ใน 36 ดังนั้นโอกาสที่มากที่สุดจะเท่ากับ 1 ใน 360,000......"

“หุบปาก!” คทาคำรามออกมา

สือเหล่ยเบ้ปากและยั่วโมโหมันอีกรอบด้วยเสียงเบาๆ "ไร้มารยาท!"

"เจ้าบ้า! ถ้าเจ้ายังหยาบคายกับข้าอีก ข้าจะ......" คทาหยุดกลางคันเมื่อมันตระหนักได้ว่าสือเหล่ยรู้ว่าอำนาจของมันเป็นเพียงแค่ของปลอมเท่านั้น มันไม่สามารถข่มขู่อะไรสือเหล่ยได้เลย

สือเหล่ยตัดสินใจปล่อยมันไปเพราะเขายังต้องการติดต่อกับมันบ่อยๆ ถ้าเขาทำให้คทาโกรธขึ้นมาจริงๆ มันอาจจะตั้งใจปิดบังหรือปกปิดกฏบางส่วนของบัตรสีดำได้ ซึ่งสือเหล่ยก็ไม่คิดจะทำแบบนั้น ในตอนนี้คทาเป็นเหมือนกับภูติผีตัวเล็กๆที่น่ารำคาญซึ่งทำงานให้กับจ้าวแห่งนรก แม้ว่ามันจะไม่มีอำนาจมากนัก แต่สือเหล่ยก็ไม่กล้าที่จะรบกวนมันมากนัก

"ฉันขอโทษ ขอโทษจริงๆ มันหลุดปากออกมา ท่านก็รู้ว่าฉันเรียนวิทยาศาสตร์และวิศวกรรม และฉันค่อนข้างไวต่อตัวเลข และความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับผู้พ่ายแพ้เช่นฉันก็คือการจับได้รางวัลที่ดีแบบนี้ ดังนั้นการแสดงออกของฉันจึงมากไปสักหน่อย คนที่ยอดเยี่ยมอย่างท่านได้โปรดอย่าลดตัวลงมาถือสาฉันเลย ในความเป็นจริง ฉันรู้ว่ามันมีโอกาสที่ต่ำมากที่บัตรสีดำจะเลือกฉันจากคนนับเจ็ดพันล้านคนทั่วโลก บวกกับโอกาสในการได้รับบัตรลงทุนอีก 1 ใน 360,000 มันจึงเทียบได้กับโอกาส 1 ในหลายๆล้าน! ดังนั้นมันจึงเป็นความจริงที่ฉันมีโชคของมือใหม่ในวันนี้ เพราะงั้นสิ่งที่ท่านพูดมาจะผิดได้อย่างไร? มันถูกต้อง!"

แม้ว่าคทาจะประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของทัศนคติของสือเหล่ย แต่มันก็ชื่นชอบคนที่ประจบสอพลอ ดังนั้นคำพูดของสือเหล่ยจึงค่อนข้างเข้าหูของมัน

"เห็นแก่ทัศนคติที่ค่อนข้างจริงใจของเจ้า วันนี้ข้าจะยกโทษให้ แต่จะไม่มีครั้งต่อไปอีก! เกี่ยวกับบัตรการลงทุนนี้ เจ้าต้องจำไว้ว่าเจ้ามีโอกาสเพียงสามครั้งต่อเดือนเท่านั้นในการตรวจสอบ หลังจากที่เจ้าเปิดแอพ ไม่ว่าเจ้าจะลงทุนไปหรือไม่ก็ตาม โอกาสครั้งหนึ่งจะถูกหักออกไป โอกาสหนึ่งครั้งจะถูกนำออกไปทันทีที่เจ้าเปิดแอพพลิเคชั่น หากเจ้าตรวจสอบไม่ถึงสามครั้งในหนึ่งเดือน โอกาสนั้นจะไม่ถูกสะสมไปในเดือนถัดไปและพวกมันจะกลายเป็นโมษะ  จำไว้ว่าบัตรใบนี้มีเป้าหมายที่การลงทุนทุกๆชนิด! ทุก! ชนิด! ของการลงทุน! ข้าคิดว่าเจ้าคงจะพิจารณาได้ถึงคำนิยามของมันนะ!"

หัวใจของสือเหล่ยเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อเขาเข้าใจว่าคำว่าการลงทุนนั้นไม่ได้หมายถึงการลงทุนด้วยเงินเท่านั้น แต่มันยังมีรูปแบบอื่นๆที่อาจจะนับเป็นการลงทุนได้อีก

"ท่านให้โอกาสฉันในการจับรางวัลอีกครั้งเมื่อฉันทำสัญญานั้นเสร็จสิ้น ดูเหมือนมันจะไม่ค่อยเข้าท่าเท่าไรว่าไหม? ทำไมท่านไม่ปล่อยให้ฉันใช้โอกาสอีกสองครั้งและฆ่าฉันถ้าฉันไม่สามารถทำสัญญานั้นให้ลุล่วงได้ภายในหนึ่งปีล่ะ?" สือเหล่ยไม่ได้หวังอะไรมากนัก แต่เขาก็อยากจะลองดู

คทาพ่นลมหายใจออกมา "ฝันกลางวัน!"

สือเหล่ยไม่ยอมแพ้ "ไม่ว่ายังไงโอกาสในการจับรางวัลมันก็เป็นของฉันอยู่แล้ว มันจะแตกต่างกันอย่างไรระหว่างจับมันในตอนนี้กับจับมันในภายหลัง?" สือเหล่ยคิดว่าคทาจะโกรธ แต่มันกลับเงียบไปราวกับว่ากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

หลังจากนั้นสักครู่ คทาก็พูดออกมาด้วยความโกรธ "เป็นคนที่โลภอะไรแบบนี้ ได้ แม้ว่ามันจะเป็นส่วนหนึ่งของกฏที่เจ้าสามารถจับรางวัลได้เมื่อเจ้าทำสัญญาเสร็จสิ้น และมันก็เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะจับรางวัลในตอนนี้ แต่สำหรับการชดเชยนั้น ข้าจะมอบของขวัญให้กับเจ้าเอง"

เมื่อมันกล่าวเช่นนั้น บัตรสีดำอีกใบหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอพร้อมกับชื่อของมัน 'คำพยากรณ์ที่กลายเป็นจริง'

 

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด