ตอนที่ 48 - บัตรมหาเศรษฐี

ตอนที่ 48 - บัตรมหาเศรษฐี

 

ถึงแม้ว่าประโยคนั้นจะฟังดูเรียบง่าย แต่สือเหล่ยก็สามารถเข้าใจความหมายของคทาได้อย่างรวดเร็ว

"แกกำลังบอกว่าฉันมีอีกโอกาสอีกสองครั้งงั้นเหรอ?! ฉันมีโอกาสในการหมุนเพิ่มขึ้นอีกใช่ไหม? ไม่สิ เดิมทีฉันมีโอกาสสองครั้ง แต่อีกครั้งหนึ่งต้องรอจนกว่าฉันจะทำสิ่งนั้นกับอี้อี้ก่อน งั้นถ้าโอกาสในการจับรางวัลของฉันเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า มันก็หมายความว่าฉันจะมีโอกาสสี่ครั้ง ในวันนี้สองครั้ง แต่เมื่อฉันทำสิ่งนั้นกับอี้อี้ ฉันจะได้รับโอกาสอีกสองครั้ง"

คทาคำรามออกมา "หยุดฝันกลางวันซะ!"

สือเหล่ยขมวดคิ้วและพูด "แกก็หยาบคายเกินไป ฉันไม่คิดว่ามีอะไรผิดพลาดกับสิ่งที่ฉันคำนวณนะ!"

"อย่าแม้แต่จะคิด ...... " คทาหยุดประโยคกลางคัน

"มีอะไร?" สือเหล่ยถาม

คทาไม่สนใจเขาและยังคงนิ่งเงียบ วงกลมสำหรับการจับรางวัลได้หายไปแล้ว และแม้แต่คทาบนหน้าจอเองก็ได้หายไป สิ่งที่เหลืออยู่มีเพียงท้องฟ้าในยามค่ำคืนเท่านั้น

"เฮ้! แกหายไปทำไม? หยุดล้อเล่นได้แล้ว รีบกลับมา! "

"นี่หมายความว่าฉันสามารถลาออกได้แล้วใช่ไหม?! ถ้าแกหายตัวไป ฉันก็ไม่จำเป็นต้องเล่นเกมบ้าๆนี้อีกต่อไปใช่ไหม?"

"เฮ้ แกไปไหน? ไอ้หยา อย่าบอกนะว่าแกถูกฆ่าตายเพราะละเมิดกฎ?"

สือเหล่ยพูดคุยกับตัวเองอยู่พักหนึ่ง แต่หน้าจอก็ยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ

"ถ้าแกไม่กลับมา ฉันจะไปจริงๆนะ! ฉันกำลังจะเอาบัตรออก! " ในขณะที่สือเหล่ยเห็นว่ายังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เขาก็กดที่ปุ่ม 'ออก' แต่บัตรสีดำก็ไม่ปรากฏขึ้นในช่องเสียบการ์ด และในที่สุดจุดสีทองก็ปรากฏขึ้นบนอ่างน้ำวนในหน้าจอ

แสงกลมๆค่อยๆใหญ่ขึ้น และในที่สุดก็ก่อตัวขึ้นเป็นรูปคทา

"ในที่สุดแกก็กลับมา มีอุบัติเหตุบางอย่างที่แกควบคุมไม่ได้เกิดขึ้นงั้นเหรอ? เช่นนั้นฉันสามารถออกจากเกมการใช้จ่ายเงินนี้ได้ใช่ไหม?"

"เจ้ากำลังฝันกลางวัน!" จากเสียงของคทา มันดูค่อนข้างหดหู่

ในความเป็นจริงเองสือเหล่ยก็คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ และเขาแค่เดามั่วๆออกไปเท่านั้น

"งั้นเกิดอะไรขึ้น บอกฉันมา!"

คทาพูดอย่างหมดอาลัย "เจ้าพูดถูก โอกาสของคุณจะเพิ่มขึ้นเป็นสี่ครั้ง การคูณสองของรางวัลมีเป้สหมายอยู่ที่โอกาสทั้งหมดที่เจ้ามีในตอนนี้ แม้ว่าเจ้าจะยังไม่มีสิทธิ์จับรางวัล แต่มันก็ถูกบันทึกไว้แล้ว เจ้าสามารถจับรางวัลได้สองครั้งในวันนี้ และหลังจากที่เจ้าลุล่วงสัญญานั้น เจ้าจะมีโอกาสจับรางวัลอีกสองครั้ง"

สือเหล่ยหัวเราะอย่างมีความสุขเมื่อในที่สุดเขาก็รู้ถึงเหตุผลเบื้องหลังของการที่คทาหายตัวไป

และจากปฏิกิริยาของคทา สือเหล่ยก็มั่นใจว่าคทาเป็นเพียงผู้สื่อสารสำหรับบัตรสีดำเท่านั้น

เมื่อรวมความจริงทุกอย่างที่สือเหล่ยรับรู้มา สิ่งที่ใกล้เคียงที่สุดที่อาจจะเป็นไปได้ก็คือบัตรสีดำอาจจะเป็นอุปกรณ์ที่มีเทคโนโลนีก้าวล้ำจากดาวเคราะห์ดวงอื่นๆในจักรวาลก็ได้ หรือตัวมันเองอาจจะเป็นระบบที่อำนาจเหนือธรรมชาติและคทาทำหน้าที่เป็นคนรับใช้ของระดับนี้เท่านั้น มันมีระบบเป็นของตัวเอง และมันก็แสดงไปตามกฏที่มีอยู่เท่านั้น นี่เป็นเหมือนซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์ เมื่อซอฟต์แวร์ถูกเขียนขึ้นจนเสร็จ มันก็จะทำงานตามที่ถูกเขียนขึ้นเท่านั้น คทาเองก็เป็นส่วนที่คอยดูแลเรื่องการสื่อสารระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง รวมทั้งการทำตามคำสั่งทั้งหมดของบัตรสีดำ แต่ตัวคทาเองไม่ได้มีอำนาจที่จะทำการใดๆ

ในความเป็นจริง ตัวตนของบัตรสีดำคงเป็นเหมือนกับพลังอำนาจลึกลับที่เทียบเท่าได้กับเครื่องมือชนิดหนึ่งที่มีความสามารถในการผูกมัดลูกจ้างไว้

เนื่องจากมันเป็นเครื่องมือ ในท้ายที่สุดมันก็ยังคงต้องให้บริการกับผู้ถือครอง ถ้าเขาสามารถใช้มันได้ดีขึ้น เขาอาจจะประสบความสำเร็จได้เป็นอย่างมาก แต่ถ้าเขาไม่รู้วิธีใช้งานมันได้ดีพอ อาจเป็นเขาเองที่ต้องตาย

การค้นพบนี้หรืออาจจะเป็นการคาดเดาซะมากกว่า ได้ทำให้สือเหล่ยเผชิญหน้ากับความแปลกประหลาดของบัตรสีดำในที่สุด แน่นอนว่านี่เป็นความคิดของเขาเพียงฝั่งเดียวเท่านั้น ไม่ว่าความจริงจะเป็นเช่นนั้นหรือไม่ สือเหล่ยก็ไม่มั่นใจนัก แต่อย่างน้อยในระดับนี้ การคาดเดาของสือเหล่ยก็คงไม่ไกลเกินกว่าคำตอบที่ถูกต้อง

สือเหล่ยกุมขมับของเขาและคิดว่าสิ่งที่น่ารำคาญที่สุดของบัตรสีดำไม่ใช่เพราะว่าเขาจะถูกฆ่าตายเพราะละเมิดกฎ แต่เป็นไอ้คทาบัดซบนี่

เนื่องจากการดำรงอยู่ของคทาได้ป้องกันไม่ให้สือเหล่ยเข้าใจกฏและการทำงานของบัตรสีดำเท่าไรนัก สือเหล่ยไม่รู้ว่าเป้าหมายของคทาคืออะไร แต่เห็นได้ชัดว่าถ้าไม่มีคทาอยู่ สือเหล่ยก็คงจะรู้กฏทั้งหมดของบัตรสีดำตั้งแต่แรกแล้ว

แต่มันก็สายเกินไปเมื่อสือเหล่ยไม่มีทางแยกแยะความสำหรับระหว่างเขากับคทาได้ เขาทำได้เพียงแค่เดินตามกฏของบัตรสีดำและเดินหน้าต่อไปเท่านั้น

สือเหล่ยเกือบจะเห็นได้ว่าในอนาคตเขาจะพยายามอย่างต่อเนื่องในการชิงไหวชิงพริบกับคทาเพื่อให้ทราบถึงคุณสมบัติและกฏของคทาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเรื่องกฏ สือเหล่ยจะสามารถรับประกันความปลอดภัยของเขาได้สูงที่สุดหากเขาสามารถทำความเข้าใจกับกฏทุกๆอย่างของบัตรสีดำได้

"หยุดเหม่อได้แล้ว รีบจับรางวัลซะ" คทาเริ่มหมดความอดทน

สือเหล่ยกับมาสู่ความเป็นจริงและมองไปที่แผ่นจับรางวัลตรงหน้าเขา เขาหายใจเข้าลึกๆและกดปุ่ม

แผ่นกลมเริ่มหมุนขึ้นอีกครั้ง และกลายเป็นหมุนอย่างรวดเร็วในพริบตา

สือเหล่ยสูดลมหายใจเข้าอีกครั้งและกดปุ่ม การหมุดค่อยๆช้าลงและในที่สุดสือเหล่ยก็เริ่มมองเห็นทิศทางที่เป้ากำลังชี้อยู่......

และในที่สุดมันก็หยุดลง

เป้าชี้ไปที่ช่องที่ไม่มีตัวอักษรใดอยู่ มีเพียงแต่นิ้วโป้งสีทองที่ชี้ขึ้นไปอยู่เท่านั้น แม้ว่ามันจะเป็นภาพ แต่สือเหล่ยก็สามารถรู้สึกได้ถึงสีทองที่เปล่งประกาย

“เอ๊......”

สือเหล่ยได้ยินเสียงอุทานเบาๆออกมาจากคทาอีกครั้ง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ถึงความหมายซ่อนอยู่เบื้องหลังนิ้วโป้งสีทอง แต่สือเหล่ยก็รู้ว่าโชคลาภอยู่ข้างเดียวกันกับเขาและเหมือนว่าเขาจะจับรางวัลที่ค่อนข้างดีมาได้

มีโอกาสอีกครั้ง สือเหล่ยยังไม่สนใจที่จะถามคทาเกี่ยวกับความหมายของนิ้วโป้งสีทอง เขากดปุ่มลงไปอีกครั้งโดยไม่ลังเลและพูดออกมาในเวลาเดียวกัน "ครั้งที่สอง"

แผ่นกลมเริ่มหมุนอีกครั้งด้วยความเร็วที่มนุษย์ไม่สามารถมองได้ทัน สือเหล่ยทุบลงไปที่ปุ่มและความเร็วของแผ่นกลมก็เริ่มลดลง......

คราวนี้เข็มชี้ไปที่บางสิ่งที่สือเหล่ยสามารถเข้าใจได้ มันเขียนไว้ว่า 'บัตรมหาเศรษฐี' และเมื่อเป้าหยุดลง คำว่า '+3' ก็ปรากฏขึ้นบน 'บัตรมหาเศรษฐี'

"นี้ควรจะเป็นโชคที่มือใหม่ควรจะมีงั้นเหรอ?" คทาพูดออกมา

"รางวัลทั้งสองอันนี้หมายความว่ายังไง?" สือเหล่ยสงบสติอารมณ์และถาม

คทาพ่นลมหายใจออกมาด้วยความดูถูกต่อคำถามของสือเหล่ย "มนุษย์โง่ เจ้าต้องการให้ข้าอธิบายเรื่องง่ายๆแบบนี้กับเจ้างั้นเหรอ?"