ตอนที่ 25 - สถานการณ์ที่ยากลำบากเท่าเทียมกันทั้งสอง 

ตอนที่ 25 - สถานการณ์ที่ยากลำบากเท่าเทียมกันทั้งสอง

หลังจากที่ซุนอี้อี้เล่าแล้ว สือเหล่ยก็เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง

แม่ของซุนอี้อี้พบกับชายที่มีอายุมากกว่านิดหน่อยหลังจากพ่อของเธอเสียชีวิตไปประมาณหนึ่งปี

ผู้ชายคนนี้อ้างว่าเขาเป็นนักธุรกิจที่หวู่ตง เขาไม่ได้แต่งงานใหม่หลังจากที่ภรรยาของเขาเสียชีวิตตั้งแต่ยังสาวและไม่ได้มีลูกเลย เขามาทำงานที่จี้โจวเพราะเขามาทำธุรกิจ

หลังจากนั้นเมื่อใดก็ตามที่ชายคนนั้นมาที่จี้โจว เขาก็จะได้พบกับแม่ของซุนอี้อี้ พวกเขาค่อยๆสร้างความสัมพันธ์ของคนรักกันอย่างช้าๆ บางทีอาจเป็นเพราะชายคนนี้มีดีในด้านการหลอกลวง เขาใช้การแต่งงานเป็นข้ออ้างที่จะทำให้แม่ของซุนอี้อี้ขายบ้านในจี้โจว และให้เธอเอาเงินตามเขาไปที่หวู่ตง

ชายคนนั้นบอกว่าเขาขาดเงินสำหรับการทำธุรกรรม ดังนั้นแม่ของซุนอี้อี้จึงได้ให้เงินไปกับเขาทั้งหมดมากกว่าหนึ่งล้านหยวนโดยไม่ลังเลย โดยที่เธอไม่คาดคิดว่าผู้ชายคนนั้นจะหายไปพร้อมกับเงินหลังจากนั้น หลังจากนั้นเธอจึงได้เรียนรู้ความจริงที่ว่าชายคนนั้นยังอาศัยอยู่ในบ้านเช่าอยู่เลย ทันทีที่สูญเสียเงินเก็บที่เธอได้ทำงานมากว่าครึ่งชีวิจ เป็นธรรมดาที่เธอจะไม่สามารถจ่ายค่าเช่าราคาสูงๆได้ เธอรู้สึกว่ามันน่าอับอายมากที่เธอถูกหลอกด้วยรูปลักษณ์ของชายคนหนึ่งและถูกหลอกลวง เธอจึงไม่กล้าเผชิญหน้ากับการเดินทางกลับไปที่จี้โจว ดังนั้นเธอจึงได้เช่าบ้านหลังเล็กๆอยู่ในหวู่ตงและหางานทำหลังจากตั้งหลักได้แล้ว

ถ้านั่นเป็นสิ่งเดียวที่เกิดขึ้น เพียงแค่การสูญเสียเงินก็ควรมีผลกระทบต่อพวกเขาให้อยู่ในสถานการณ์ที่เคร่งเครียดแล้ว แต่ไม่นานหลังจากนั้น แม่ของซุนอี้อี้ก็เจ็บหน้าอกขึ้นมาอย่างกระทันหันที่บ้าน หลังจากตรวจสอบที่โรงพยาบาลแล้ว เธอจึงพบว่าเธอมีปัญหาเกี่ยวกับหัวใจ แพทย์บอกว่าเธอต้องได้รับการการผ่าตัดบายพาสหัวใจ ในตอนนี้เธอยังมีชีวิตอยู่ แต่ถ้ามันเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง พวกเขาอาจจะไม่สามารถช่วยเธอได้ นอกจากนี้หลังจากการผ่าตัด โดยทั่วไปแล้วแม่ของเธอก็จะสูญเสียความสามารถในการทำงานทั้งหมดไป แม้ว่าเธออาจจะสามารถจัดการกับสิ่งเล็กๆน้อยๆภายในบ้านด้วยความกล้ำกลืนได้ แต่แน่นอนว่าเธอจะไม่สามารถทำงานได้

เมื่อคิดว่าพวกเขาได้อยู่ในหวู่ตงมามากกว่าหนึ่งปีก็ต้องขอบคุณพระเจ้าที่แม่ของซุนอี้อี้เป็นนักบัญชีที่มีรายได้ดีและได้เก็บเงินบางส่วนไว้บ้าง เดิมทีเงินในส่วนนี้มีไว้สำหรับค่าเล่าเรียนมหาวิทยาลัยของซุนอี้อี้ แต่เงินเก็บทั้งหมดก็ได้หายไปเนื่องจากอาการเจ็บป่วยของเธอและซุนอี้อี้จึงได้ตัดสินใจที่จะเลิกเรียน มหาวิทยาลัยเพิ่งจะรับซุนอี้เข้าศึกษาในปีต่อมา แต่ซุนอี้อี้รู้ดีว่าแม้เธอจะสามารถรักษาแม่ได้ แต่มันก็ไม่มีทางที่เธอจะรวบรวมเงินสำหรับค่าเล่าเรียนของเธอได้

ในตอนแรก ซุนอี้อี้ต้องการหางานทำตามปกติเพื่อหาเงินสำหรับรักษาแม่ของเธอ แต่เธอจบการศึกษาระดับมัธยมปลายและค่อนข้างอ่อนแอ มันจะเป็นไปได้อย่างไรที่เธอจะหางานทำในระดับที่สูงได้? ก่อนหน้านี้เธอทำงานเป็นพนักงานที่ KTV แต่เธอได้ยินจากกลุ่มเพื่อนของเธอว่ารายได้ของการขายเบียร์ที่บาร์นั้นสูงกว่ามาก ผู้หญิงบางคนแม้กระทั่งมีรายได้ถึง 10,000 หยวนต่อเดือน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมซุนอี้อี้จึงมาที่นี่

เธอทำงานอยู่ที่นี่ประมาณห้า-หกวัน ในตอนแรกผู้คนที่เธอพบไม่ได้เลวร้ายมากนัก ส่วนใหญ่ก็แค่ยอกเหย้าด้วยคำพูดเพียงประโยคหรือสองประโยคเท่านั้น แต่เป็นเพราะความดูดีของเธอและยอดขายที่ค่อนข้างดี ถ้าเป็นเช่นสองวันแรก เธออาจจะสามารถมีรายได้ถึง 10,000 หยวนต่อเดือน แต่ในสถานที่แบบบาร์ ด้านของความวุ่นวายจึงได้เผยออกมาต่อหน้าของซุนอี้อี้อย่างรวดเร็วเมื่อเธอได้เริ่มพบกับลูกค้าที่พยายามจะลวนลามเธอ

ในความเป็นจริง ชายสองคนในคืนนี้ไม่ได้แย่นัก แม้ว่าพวกเขาจะมีเจตนาไม่ดี พวกเขาอยากพาเธอไปที่โรงแรมหลังจากที่เธอเมาแล้ว แต่กับบางคน พวกเขามุ่งตรงไปที่ความต้องการของเขาที่จะฉวยโอกาสจากเธอทันที มันเป็นเรื่องดีที่ซุนอี้อี้มีการป้องกันของเธอและรักษาตัวให้ปลอดภัยไว้ได้

แต่มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น มันเป็นเวลาเพียงไม่กี่วัน แต่เหตุการณ์ทุกอย่างนี้ได้เกิดขึ้น ถ้าเธอยังคงทำงานเช่นนี้ต่อไป ไม่เร็วก็ช้าเหตุการณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้นอีกแน่นอน

เมื่อถึงเวลาที่สือเหล่ยกลับไปที่บาร์ เขาก็พบว่าจางโม่และคนอื่นๆได้รวมโต๊ะกับเด็กสาวสองคนและไม่ได้ตั้งใจจะกลับไปที่มหาวิทยาลัยในเร็วๆนี้ สือเหล่ยเรียกพวกเขาและพาซุนอี้อี้ไปรับค่าจ้างของเธอในวันนี้ เบียร์สิบโหลทำให้เธอได้รับเงิน 1,000 หยวน ไม่น่าแปลกใจเลยที่เด็กสาวหลายๆคนรู้ว่าพวกเขาจะฉวยโอกาสจากพวกเธอแต่ก็ยังคงเลือกที่จะทำแบบนี้อยู่

สือเหล่ยพอซุนอี้อี้ไปยังร้านโจ๊กที่อยู่ใกล้เคียง และในขณะที่เขาเห็นซุนอี้อี้ระบายออกมายกใหญ่มันก็ทำให้เขารู้สึกแย่

"อี้อี้ ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ไม่ต้องมาขายเบียร์ที่บาร์อีกแล้ว จะมีบางสิ่งเกิดขึ้นในไม่ช้าในสถานที่ดังกล่าว"

สือเหล่ยกล่าวเบาๆขณะที่ซุนอี้อี้วางชามของเธอลง

ซุนอี้อี้พยักหน้า เธอรู้ว่าจะเป็นแบบนี้มานานแล้ว แต่ค่ารักษาพยาบาลของแม่และค่าครองชีพแทบจะไม่ปล่อยให้เธอได้หายใจ เธอไม่ได้มีความสามารถอื่นอีก เธอจะสามารถทำอะไรได้ถ้าทำไม่ทำเช่นนี้?

ซุนอี้อี้รู้สึกได้ว่าอนาคตของเธอไม่แน่นอนขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ม่ของเธอป่วยหนักและเธอกำลังได้รับการพิจารณาในการเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในปีหน้า ถ้าเธอยอมแพ้กับงานในตอนนี้ ชีวิตของเธอก็จะสิ้นหวัง

ซุนอี้อี้เม้มริมฝีปากของเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะอยากพูดอะไรบางอย่างออกมาแต่ไม่สามารถเปิดปากขึ้นได้

"ฉันจะช่วยคิดถึงเรื่องเงินสำหรับการรักษาคุณป้าเอง สำหรับค่าเล่าเรียนของเธอ พวกเขาไม่ได้มีเงินกู้สำหรับนักเรียนใหม่งั้นหรือ? ฉันคิดว่าใบสมัครของเธอน่าจะได้รับการอนุมัติตามสถานการณ์ปัจจุบันของเธอ ตอนนี้มาคิดถึงเรื่องเงินสำหรับรักษาคุณป้ากันเถอะ อี้อี้บอกฉันมาว่าค่าใช้จ่ายทั้งหมดในการผ่าตัดบายพาสหัวใจเป็นเท่าไร? "

น้ำตาของอี้อี้เริ่มไหลออกมาจากดวงตาของเธออีกครั้ง ด้วยภาพที่พร่ามัวด้วยน้ำตา เธอกล่าวออกมา "หมอบอกว่าค่าธรรมเนียนการผ่าตัดนั้นมากกว่า 50,000 หยวน บวกกับการฟื้นฟูหลังการผ่าตัด มันอาจเสียค่าใช้จ่ายประมาณ 100,000 หยวน แม่ของฉันมีประกันสุขภาพและสามารถเบิกได้เกือบครึ่ง หมอบอกว่าต้องเตรียมเงินไว้อย่างน้อย 60,000 หยวน"

สือเหล่ยพยักหน้า และคิดว่าโควต้าสัปดาห์ถัดไปแน่นอนว่าจะไม่ต่ำกว่าสัปดาห์นี้ ดังนั้นค่าใช้จ่ายสำหรับซุนอี้อี้น่าจะไม่เป็นปัญหา

แต่สือเหล่ยไม่ทราบว่าคทาจะคำนวณเงินจำนวนนี้อย่างไร เนื่องจากช่วยเพื่อนจ่ายค่ารักษาพยาบาลของแม่เธอ มันแตกต่างจากการใช้จ่ายตามปกติอย่างสิ้นเชิง

ด้านหนึ่งก็เป็นซุนอี้อี้ อีกด้านหนึ่งก็อาจเป็นความเสี่ยงต่อชีวิตของเขา สือเหล่ยเติบโตมากับซุนอี้อี้และเกือบจะถือว่าเธอเป็นน้องสาวของตัวเอง ดังนั้นมันเป็นเวลานานมาแล้วไม่ว่ามันจะเป็นครอบครัวของเขาหรือว่าเพื่อนบ้านของพวกเขาก็มักจะล้อเลียนที่พวกเขาอยู่ใกล้ชิดกันและคิดว่าพวกเขาควรจะแต่งงานกัน เมื่อพ่อของซุนอี้อี้ยังมีชีวิตอยู่ ทั้งสองครอบครัวดูเหมือนจะมีความสุขที่ได้เห็นพวกเขาทั้งสองอยู่ใกล้ชิดกันเรื่อยมา

เรื่องของการสอบถามคทา?

สือเหล่ยปฏิเสธความคิดของตัวเองอย่างรวดเร็ว

เขาสามารถจินตนาการได้ว่าคทาจะไม่ให้คำตอบแก่เขา เพื่อประโยชน์ในการทำให้เกมนี้สนุกยิ่งขึ้น คทาจะจงใจทำให้เขาตกสู่สถานการณ์ที่ยากลำบากมากยิ่งขึ้น

การต่อรองกับคทาเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันก็เหมือนกับการขอหนังจากเสือ

อย่างไรก็ตาม เขาจะเฝ้าดูอาการเจ็บป่วยของแม่ซุนอี้อี้อย่างไร้ทางช่วยได้อย่างไร? ถ้าซุนอี้อี้ถูกกดดันมากเกินไป มันอาจทำให้เธอพังทลายลงได้จริงๆ

สือเหล่ยไม่สามารถตัดสินใจอย่างเด็ดขาดกับทั้งสองด้านจริงๆ เขาสามารถทำได้แค่ปลอบใจเธอว่าในหนทางที่แย่ที่สุดก็มักจะมีทางออกอยู่เสมอ จากนั้นเขาจึงไปส่งซุนอี้อี้กลับบ้าน

แม้ว่าแม่ของซุนอี้อี้จะนอนอยู่บนเตียงเพราะเธอกำลังรอซุนอี้อี้กลับมา แต่เธอก็ยังตกใจเมื่อได้เห็นสือเหล่ยและหลังจากที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอจึงดุว่าซุนอี้อี้ออกมา แม้ว่าเธอจะตาย เธอก็ไม่อยากเห็นซุนอี้อี้ทำงานเป็นสาวขายเบียร์อีก เธอคิดเสมอว่าเธอยังคงทำงานอยู่ที่ KTV ในฐานะพนักงาน!

ขณะที่สือเหล่ยมองเห็นภาพลักษณ์ที่ดูซีดเซียวของแม่ซุนอี้อี้ และได้เห็นบ้านเช่าของพวกเขาได้รับการปรับปรุงขึ้นใหม่จากโรงจอดรถ เขาได้ตั้งปณิธานออกมาว่าจะช่วยให้พวกเขาพ้นจากความยากลำบากเช่นนี้