ตอนที่ 2 - ทาสคนใหม่
ตอนที่ 2 - ทาสคนใหม่
ทายาทเศรษฐี ความเร็ว และการเมา คำเหล่านี้ฉายผ่านความคิดของสือเหล่ย สัญชาตญาณของมนุษย์ได้ช่วยชีวิตเขาไว้ได้ในวินาทีสุดท้าย ขณะที่รถกำลังจะชนกับเขา เขาเตะพื้นดินในทันทีและโยนตัวเองไปทางด้านข้าง เขากลิ้งอยู่บนพื้น บิดข้อเท้าของเขา และข้อศอกของเขาได้กระแทกเข้ากับพื้นอย่างหนัก อาการเจ็บปวดมากมายราวกับว่ามันหัก ในที่สุดสือเหล่ยก็เห็นรถกวาดที่ผ่านมาที่ๆเข้ายืนอยู่เมื่อวินาทีก่อนชนเข้ากับเกาะกลางถนน และหยุดลง
สือเหล่ยมองข้อศอกของเขา เลือดไหลออกมาและบางส่วนของผิวได้ถูกขูดออก แต่สือเหล่ยไม่ได้มีเจตนาที่จะสอบสวนหรือตำหนิคนที่อยู่ในรถ
นี่คือปอร์เช่ สือเหล่ยรู่จักตราสัญลักษณ์รูปโล่ คนที่สามารถขับรถคันนี้ได้ อาจจะคนรวยหรือชนชั้นสูง ในระยะเวลาอันสั้น เขาไม่ใช่คนที่สือเหล่ยจะกล้าที่จะรุกราน ถ้าคนๆนั้นอยู่ในอารมณ์ที่ดี เขาจะเรียกร้องค่ารักษาพยาบาลของเขา
แน่นอนว่า สิ่งที่สำคัญคือด้านหน้าของรถปอร์เช่มีรูปร่างที่ไม่ดีนัก กระจกแตกอยู่บนพื้น มันจะเป็นปัญหาว่าคนในรถรอดชีวิตหรือไม่ แม้ว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่ เขาก็ไม่สามารถหลบหนีไปได้ด้วยอาการบาดเจ็บอย่างหนัก และสือเหล่ยก็ไม่สามารถสาปแช่งกับผู้ได้รับบาดเจ็บได้
แม้ว่าเขาจะกลัว แต่เขาปลุกความกล้าหาญขึ้นมา และเดินไปยังรถในขณะที่ลากขาของเขา
เขาเห็นประตูที่ถูกเตะออกมาจากด้านใน มีชายคนหนึ่งที่เลือดโทรมกายคลานออกมาจากรถและล้มลง มือที่เต็มไปด้วยเลือดยืดออกมาทางสือเหล่ย
"ช่วยฉัน... ช่วยฉันด้วย ... " เสียงแหบแห้งเอ่ยออกมาจากลำคอและใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือดของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก
สือเหล่ยไม่ได้นิ่งดูดายปล่อยให้เขาตายเพราะถูกชน เขาควรจะเมา มิฉะนั้นมันคงจะไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้นอกจากนี้ สือเหล่ยยังเชื่อมั่นว่าไม่มีใครในโลกนี้เกลียดชังเขามากจนอยากที่จะฆ่าเขา
แต่คุณช่วยคนๆนี้อย่างไรหล่ะ?
สือเหล่ยหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา และต้องการเรียก 110(1) ราวกับสัญชาตญาณ
ขณะที่คนที่คลานอยู่บนพื้นเห็นการกระทำของเขา เขาพูดว่าอย่างกังวลและหงุดหงิดว่า "อย่าโทรหาตำรวจ ช่วยฉันด้วย ฉันจะให้เงินคุณ 100,000 หยวน ... 100,000 หยวน! อย่าโทรหาตำรวจ! "
สือเหล่ยไม่เข้าใจว่าทำไมถึงไม่ให้เรียกตำรวจ? แน่นอนมันไม่ได้หมายความว่าเขาขโมยรถมาหรือ? แล้วเขาจะไปเอาเงิน 100,000 หยวนมาจากที่ไหน?
มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับชายที่คลานมาหาสือเหล่ย เขาต้องการที่จะยืนขึ้นแต่มันก็ไร้ผล เขาจับชายเสื้อของสื่อเหล่ยและกล่าวว่า "ขายเสื้อของคุณให้กับฉัน 100,000 หยวน ฉันจะให้คุณ 100,000 หยวนทันที..."
สือเหล่ยสับสนและไม่สามารถเข้าใจอะไรจากชายคนนี้ได้ ในสถานการณ์เช่นนี้จะไม่เรียกรถพยาบาลเพื่อไปโรงพยาบาล มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือ? มันไม่สำคัญว่ารางวัลจะเป็นอย่างไร แต่มันมีอะไรเกี่ยวข้องกับเสื้อตัวนี้? และเสื้อของสือเหล่ยไม่เคยมีราคาเกิน 500 หยวน สิ่งที่เขาจะสวมใส่และมีมูลค่ามากที่สุดคือ 1,000 หยวน ชายคนนี้ต้องเมาขนาดไหนจึงจะซื้อเสื้อของเขา 100,000 หยวน แทนที่จะไปโรงพยาบาล?
ชายคนนั้นคลายมือที่จับเสื้อของสือเหล่ย และดึงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าของเขาด้วยความยากลำบาก และเปิดแอพพลิเคชั่น พร้อมกับตะโกนว่า "เร็ว! เปิด WeChat(2) ของคุณ! ให้ฉันสแกนมันและโอนเงินให้คุณ ขายเสื้อให้ฉันเป็นเงิน 100,000 หยวน ... "
สือเหล่ยยังคงตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าเขา และไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
เขาไม่รู้ว่าชายคนนั้นได้มีพลังมาจากที่ไหน เขายืนขึ้น และคว้าโทรศัพท์ของสือเหล่ย และเปิด WeChat หลังจากสแกนรหัสแล้ว เขาก็ผลักโทรศัพท์กลับมาไว้ในมือของเขา จากนั้นก็กลับไปที่โทรศัพท์ของตัวเอง และเริ่มใช้งานมัน สือเหล่ยได้ยินเสียง 'ดริ๊ง' จากโทรศัพท์ของเขา เขาลดศีรษะลงและเห็นการแจ้งการโอนเงิน
เขาแตะหน้าจอด้วยนิ้วของเข าหน้าจอแสดงให้เห็นว่าอีกฝ่ายหนึ่งโอนเงินมาในบัญชีของเขา 100,000 หยวน สือเหล่ยจ้องมองด้วยความไม่เชื่อ และเปิดกระเป๋าเงิน WeChat ของเขา และเขาก็เห็นตัวเลข 100,000 หยวนอยู่ในบัญชีของเขา
“เร็วสิ! เสื้อผ้าของคุณ!” ชายคนนั้นเริ่มหงุดหงิ ดและพยายามฉีกเสื้อผ้าของสือเหล่ย
สือเหล่ยปล่อยให้เขาถอดเสื้อแจ็คเก็ตออกโดยไม่มีการขัดขืน มีเพียงปัญหาในการประมวลผลเมื่อเผชิญหน้ากับสิ่งที่แปลกประหลาดเช่นนี้
รถสปอร์ต ความเร็ว 200 กม./ชม. รถชน ลูกเศรษฐี 100,000หยวน และเสื้อไร้ค่าตัวหนึ่ง......
คำเหล่านี้เชื่อมต่อกันได้อย่างไร?
"คุณ ... คุณอาจสูญเสียสติของคุณจากรถชน?" สือเหล่ยถามชายคนนั้นอย่างระมัดระวัง ขณะเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋า เขาไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องอื่นๆ เขามีเงิน 100,000 หยวนอยู่ในมือแล้ว
ชายคนนั้นไม่ได้ตอบเขา เขาสะดุดและล้มลงกับพื้น ก่อนจะจ้องมองไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดมิดด้วยดวงตาที่มืดมัว ราวกับกำลังรออะไรอยู่
สือเหล่ยคิดว่าทุกอย่างดูแปลกเกินไป และถอยหลังกลับ มีเสียงอยู่ในหัวใจบอกให้เขาหนีไปพร้อมกับเงินจำนวน 100,000 หยวนซึ่งซ่อนอยู่ในโทรศัพท์ราคาเพียง 700 หยวน นั่นมัน 100,000 หยวน ทั้งหมด 100,000 หยวน!
แต่ทันทีที่เขาหันไปด้านข้าง เสียงกรีดร้องที่เศร้าโศกและโหยหวนก็ระเบิดออกมาจากข้างหลังของเขา
ดวงตาของสือเหล่ยหดลงอยู่รวดเร็วพร้อมกับหันศีรษะของเขากลับมา และฉากที่น่าประหลาดเป็นอย่างยิ่งก็ปรากฏต่อสายตาของเขา
ชายคนนั้นกำลังกลิ้งอยู่บนพื้น ความเศร้าโศกได้เปลี่ยนเป็นความปรารถนาที่จะตายเมื่อขาทั้งสองข้างของเขาหายไปราวกับพวกมันถูกตัดออก
หยาดเลือดรินไหลอย่างไม่หยุดหย่อนจากขาของเขา ซึ่งกำลังขยายตัวอย่างรวดเร็วไปที่ต้นขาของเขา สิ่งที่แปลกประหลาดกว่าคือต้นขาของเขาก็หายไป และระเหยกลายเป็นหมอกโลหิต สือเหล่ยได้กลิ่นที่น่าสยดสยองโดยเฉพาะกลิ่นของเลือดสดๆในอากาศ
ต้นขาได้หายไป ......
แล้วก็ท้อง ......
ร่างของชายคนนั้นหยุดกลิ้งไปมา และไม่สามารถส่งเสียงใดๆออกมาจากปากเขาได้อีก ทุกๆคนที่ถูกตัดขาดจากทรวงอกด้านล่างเป็นต้นไป มันเป็นไม่ได้ที่จะทำให้เกิดเสียงขึ้น
เลือดได้หยุดไหลลงเมื่อชายคนนั้นตาย สือเหล่ยมองไปอย่างไม่เชื่อในขณะที่ชายคนนั้นได้กลายเป็นหมอกโลหิตที่ผสมปนเปไปในอากาศ และหายไปทั้งหมด
ความน่ากลัวและความสยดสยองของสือเหล่ยไม่สามารถบรรยายผ่านคำพูดได้ เขารู้สึกสยดสยองอย่างไม่มีเหตุผล เพราะคนที่มีชีวิตได้หายตัวไปต่อหน้าต่อตาของเขา
นานมาแล้ว สือเหล่ยคิดว่าความตายเป็นสิ่งที่มนุษย์หวาดกลัวมากที่สุด แต่ตอนนี้เขาตระหนักได้ว่าความตายไม่น่าหวาดกลัว แต่สิ่งที่น่ากลัวมากกว่าคือคนที่หายตัวไปในอากาศในลักษณะที่แปลกประหลาดเช่นนี้
บนพื้น รอยเลือดของชายคนที่คลานมาได้หายไป เช่นเดียวกับร่างกายของเขา
แม้แต่แจ็คเก็ตที่ถูกกุมไว้ในมือของชายคนนั้น ซึ่งเดิมทีเป็นของสือเหล่ยก็หายไป
สิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือบัตรสีดำที่ส่องประกายภายใต้แสงไฟสลัวๆในคืนที่มืดมิด มันเป็นแสงที่ปล่อยออกมาจากโลหะ มันคล้ายกับบัตรเอทีเอ็ม แต่สือเหล่ยก็ไม่ได้มีเจตนาที่จะหยิบมันขึ้นมา
ทุกๆคนที่เพิ่งได้สัมผัสกับบางสิ่งบางอย่างที่สามารถเห็นได้เฉพาะในฉากภาพยนตร์ แม้ว่ามันจะเป็นเพชรมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ แต่ก็ไม่มีใครที่จะเก็บมันขึ้นมาได้ ความคิดเดียวที่สือเหล่ยคิดอยู่คือการหนี วิ่งไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ราวกับว่าเขาจะประสบกับเคราะห์กรรมเช่นเดียวกับชายคนนั้นถ้าเขาวิ่งไปไม่เร็วพอ
ในขณะที่วิ่งอยู่ สือเหล่ยก็คิดว่ารถปอร์เช่ของชายคนนั้น เหมือนกับว่าบางที... มันก็น่าจะหายไปในระหว่างที่ชายคนนั้นกำลังหายไปเช่นเดียวกัน?
สือเหล่ยไม่กล้าคิดมาก เขาได้แต่วิ่งกลับไปที่หอพักของเขาราวกับว่าชีวิตของเขากำลังตกอยู่ในอันตราย
หลังจากที่เขาตื่นขึ้น เขาคิดว่ามันเป็นแค่ความฝัน แต่บัตรสีดำที่อยู่ในมือของเขาแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าประสบการณ์ในคืนนั้นใช่แค่ความฝันเท่านั้น
วันนี้เป็นวันเสาร์ และทุกๆคนได้ออกไปจากหอพัก สือเหล่ยศึกษาบัตรแปลกๆในมือของเขา เขาลังเลว่าควรจะลองเสี่ยงโชคกับมันดีหรือไม่
ขณะที่เขาใส่เสื้อผ้า สือเหล่นก็เหลือบมองไปที่ยอดเงินในกระเป๋า WeChat ......
อืม......
เอาล่ะ อย่างน้อยเขาก็มีเงิน 100,000 หยวน มันน่าจะคุ้มค่ากับการตกใจ
ด้วยบัตรสีดำในมือของเขา สือเหล่ยเดินไปยังตู้เอทีเอ็มที่อยู่ถัดจากประตูมหาวิทยาลัยด้วยรู้สึกที่ไม่สบายใจ ชายคนนั้นไม่ระมัดระวังกับเงินของเขาเป็นอย่างยิ่ง เขาไม่แน่ใจว่าจะมีเลขศูนย์อยู่กี่ตัวในบัญชีธนาคารของเขา
เมื่อสือเหล่ยใส่บัตรลงไปในตู้เอทีเอ็มและป้อนรหัสผ่านด้วยมือที่สั่นเทาของเขาลงไป หัวของเขาก็เต็มไปด้วยความคิดที่ตัวเองกำลังหลบหนีจากความหวาดกลัวและความสยดสยอง เขาไม่เคยหยิบบัตรใบนี้ขึ้นมา แต่ทำไมบัตรใบนี้จึงปรากฏที่ข้างหมอนของเขา?
ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกหนาวสั่นตั้งแต่กระดูกสันหลังของเขา สือเหล่ยต้องการกดปุ่ม 'exit' ในขณะที่เขาเกือบจะตระหนักได้ว่ามีอะไรบางอย่างที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้
แต่มันก็สายเกินไปแล้ว..........
จากตู้เอทีเอ็ม เสียงแปลกๆซึ่งเป็นเพศที่สือเหล่ยไม่สามารถแยกแยะได้ก็ดังขึ้น "ยินดีต้อนรับทาสคนใหม่"
(1) 110: เบอร์โทรตำรวจในประเทศจีน
(2) WeChat: แอพพลิเคชั่นโซเชียลมิเดียที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในประเทศจีนซึ่งมีฟังก็ชั่นการโอนเงินระหว่างบัญชีผู้ใช้
หมายเหตุ: ประมาณ 6.5 หยวน = 1 USD และประมาณ 1 หยวน = 5 บาท
