ตอนที่ 10 - เอาเงินฉันคืนมา
ตอนที่ 10 - เอาเงินฉันคืนมา
ไฟจราจรเหวี่ยงแขนของพวกเขาในอากาศอย่างอุกอาจด้วยไฟแช็คที่อยู่ในมือ พวกเขากดมันลงและริ้วไฟเล็กๆก็ปรากฏขึ้น แล้วพวกเขาก็ปล่อยไปมัน จากนั้นกดมันอีกครั้งซ้ำ
สือเหล่ยรู้สึกราวกับว่าเขาได้เห็นฉากนี้มาก่อน ทำนองเพลงวนซ้ำในหัวของเขาและเขาก็อดไม่ได้ที่จะเริ่มร้องเพลงออกมา
"ขับขี่ไปกับสายลม ผู้คนบอกมาที่ฉัน ขับขี่ไปกับสายลม ไม่ต้องมองย้อนกลับไป..."
ไฟจราจรตะลึงงัน แท้จริงแล้วพวกเขากำลังลอกเลียนแบบฉากจากภาพยนตร์เรื่อง 'Young and Dangerous' แต่สิ่งที่เกิดคือสือเหล่ยได้เริ่มร้องเพลงประกอบภาพยนตร์ของพวกเขา?
สือเหล่ยร้องต่อ "พลิกคว่ำโลก ฉันจะเขียนกฏของตัวเอง หมาป่ากับสายตาที่ดุร้าย"
ไฟสีแดงที่เป็นหัวหน้ากลุ่มรู้สึกถูกรุกราน เขาปาไฟแช็กไปทางสือเหล่ยด้วยความอึดอัดและตะโกนออกมา "หุบปาก!"
สือเหล่ยปัดไฟแช็กออกไปและมองไปรอบๆ รู้สึกสับสัน เขายังไม่ได้เดินเข้าไปในซอยตัน แล้วทำไมเขาถึงเจอชายพวกนี้อีกครั้ง ในเวลาเดียวกัน เขากอดกระเป๋าไว้แน่น
“มานี่ๆ!” ไฟสีแดงคิดว่าเขาอาจจะทำสือเหล่ยตกใจ และเริ่มเลียนแบบเฉินห้าวหนาน(1) เขาแตะหูของเขาด้วยนิ้วโป้งซ้าย และทำเป็นว่ากำลังแคะขี้หู นิ้วชี้ขวาชี้ไปที่สือเหล่ย และย้ำให้เขาเข้ามา
สือเหล่ยกอดกระเป๋าไว้อย่างกังวลใจ และพูดด้วยเสียงอันดัง "มีอะไร?"
"พวกเรามีเงินไม่มากนัก พวกเราคิดว่าคุณน่าจะเข้าใจ หลังจากการเจอหน้ากันครั้งล่าสุด ทำไมคุณถึงไม่ให้เรายืมเงินบ้างล่ะ? "
ไฟสีเขียวและไฟสีเหลืองหัวเราะอย่างชั่วร้ายอยู่ด้านหลังไฟสีแดง และสือเหล่ยก็เข้าใจว่าเขาดูอ่อนแอเกินไปเมื่อครั้งล่าสุดเพราะเขาไม่ได้สนใจเงินไม่กี่ร้อยนั่น ทำให้ทั้งสามคนคิดว่าจะกดดันเขาได้อย่างง่ายดายในขณะที่พวกเขากำลังช่วงชิงผลประโยชน์ และนำไปสู่การกระทำเช่นนั้นอีกครั้ง
แต่ครั้งล่าสุด เป็นเพราะสือเหล่ยไม่เข้าใจสถานการณ์ซึ่งทำให้เขากลายเป็นไอ้หัวไข่ คทาทำให้มันชัดเจนว่าเพราะมันเป็นครั้งแรกของเขาที่ละเมิดกฎ มันจึงเอาไปแค่ส่วนที่ไร้ประโยชน์มากที่สุดของร่างกาย แต่ตอนนี้เขาเข้าใจหลักเกณฑ์และการใช้เงินพวกนั้นเป็นอย่างดีแล้ว ด้วยอารมณ์ของคทา มันคงจะไม่เรียบง่ายเช่นการสูญเสียขนรักแร้หรือขนขาอย่างแน่นอน
มีเงินอีกประมาณ 300 หยวนที่เหลืออยู่ แม้ว่าจะเป็นเพียง 1.5% แต่ถ้าคทาลงโทษสือเหล่ยและนำชิ้นส่วนที่สำคัญออกไป ผลลัพธ์ก็ไม่อาจจะจินตนาการได้
"ขอโทษที วันนี้ฉันเหลือเงินไม่มากจริง สำหรับสิ่งต่างๆเช่นนี้พวกคุณควรแจ้งให้ฉันทราบล่วงหน้า เพื่อให้ฉันสามารถถอนเงินบางส่วนออกมาและพกติดตัวไว้ พรุ่งนี้ฉันจะถอนเงินมา 1,000 หยวน และมอบให้กับคุณ เอาอย่างงี้ไหม?"
ไฟสีเหลืองพยักหน้าและกล่าวว่า "ตามที่คาดไว้ ผู้ชายคนนี้เข้าใจอะไรง่ายมากๆ"
ไฟสีเขียวก็พยักหน้าเช่นกัน "งั้นวันพรุ่งนี้ ที่สถานที่แห่งนี้ พวกเราจะรอคุณ ถ้าคุณไม่มา พรุ่งนี้ฉันจะฆ่าคุณ! "
หลังจากพูดแบบนั้น ชายหนุ่มที่เกียจคร้านก็หันกลับไปและกำลังจะเดินจากไป ไฟสีแดงเดือดขึ้นมาและเตะเข้าที่ก้นของพวกเขา และสบถในขณะที่กำลังเตะอยู่ "พวกโง่ */@#%$*& สมองพวกแกทำจากเต้าหู้งั้นหรือ? ไอ้บัดซบนี่กำลังโกหกพวกเรา พวกแกไม่รู้เหรอ? ถ้าเขาไม่มาในวันพรุ่งนี้ พวกเราไปหาเขาที่ไหนฮะ? "
หลังจากถูกเตะที่ก้น ไฟสีเหลือและไฟสีเขียวก็รู้สึกตัวในที่สุด พวกเขาเดือดขึ้นมาและรีบวิ่งไปยังสือเหล่ย และตะโกนอย่างพร้อมเพรียง "ไอ้สารเลว ไม่ละลายแก่ใจเลยเรอะ! พวกเรายืมเงินจากคุณเพราะเราคิดว่าคุณเป็นคนรวยนะ หยุดพูดไร้สาระ เอาเงินทั้งหมดของคุณมาให้พวกฉัน!"
สือเหล่ยงัดกระเป่าสตางค์ของตัวเองออกมาอย่างหมดหนทาง และกล่าวว่า "วันนี้ฉันมีเงินไม่มากจริงๆ ฉันเพิ่งซื้อกระเป๋าสตางค์มาใหม่และเหลือเงินเพียง 300 หยวนเท่านั้น ฉันมีแผนจะขอเงินจากครอบครัวของฉันสำหรับค่าเบี้ยเลี้ยงในคืนนี้ เมื่อฉันได้รับมัน ฉันจะมอบให้กับคุณเอง "
ไฟสีเขียวมีดวงตาที่แหลมคม เขาเห็นว่ามีเพียงแบงค์สีแดงสามใบในกระเป๋าสตางค์ และพูดด้วยเสียงต่ำว่า "หัวหน้า ฉันเห็นอย่างชัดเจนว่าเขามีแค่ 300 หยวนเท่านั้น"
ไฟสีแดงถลึงตาใส่เขา เขาสบถออกมา "ไอ้เวรเอ้ย แกคิดว่ามันจะไม่เพียงพอเมื่อแกยืมเงินจากใครสักคนงั้นเรอะ? "
ไฟสีเหลืองที่เห็นคำใบ้ เขาชี้ไปยังสือเหล่ยและพูดในทันที "หุบปาก 300 ก็ดี เร็วเข้า นำเงินมา "
ใบหน้าของสือเหล่ยขมวดขึ้นมา และหวังว่าจะมีคนเดินผ่านมาและได้ยินบทสนทนาของพวกเขา ทั้งสามคนนี้ดูไม่เหมือนคนที่เป็นคนร้ายจริงๆ พวกเขาไม่ได้มีอะไรเลย มีเพียงแค่การข่มขู่เด็กนักเรียนที่อยู่รอบๆเท่านั้น หากพวกผู้ใหญ่เข้ามา พวกเขาก็จะจากไปด้วยความหวาดกลัว
"ฉันไม่สามารถให้ได้จริงๆ ฉันสัญญากับแฟนของฉันว่าจะเลี้ยงข้าวเธอ นอกจากนี้ฉันยังไม่มีเงินเหลืออยู่ในบัตรของฉัน ฉันกำลังรอให้ครอบครัวของฉันโอนเงินมาให้ในคืนนี้"
ขณะที่สือเหล่ยกล่าว ไฟจราจรก็เริ่มโกรธ พวกเขาทั้งหมดสบถออกมาในเวลาเดียวกัน "คุณมีแฟนแล้ว!? แม่สาวนั่นเป็นใครกัน โชว์ให้เราดูหน่อย!"
ไฟสีแดงก้าวไปข้างหน้าก้าวใหญ่และคว้ากระเป๋าสตางค์จากมือของสือเหล่ย และพึมพำ "โอ้ กระเป๋าสตางค์ไม่เลวหนิ CK คุณดูรวยนะ ลูกเศรษฐี"
สือเหล่ยรู้สึกขมขื่นแต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้เลย เขาคิดถึงการที่เขาได้บอกเพื่อนร่วมห้องตลอดเวลาว่าเขาเป็นลูกเศรษฐี แต่พวกเขาไม่มีใครเชื่อมันเลย กลับกัน พวกอันธพาลสามคนนี้กลับสามารถบอกความยิ่งใหญ่ของเขาได้
"กฎเดียวกัน พวกเราไม่ได้ปล้นคุณ พวกเราแค่ยืม กระเป๋าสตางค์นี่ราคาหนึ่งพันหรือไม่ก็สอง ฉันจะคืนมันให้แก่คุณและเอาเงินไป"
สือเหล่ยตื่นตระหนก เงิน 300 หยวนมันคืออะไร มันก็คือชีวิตของเขาหน่ะสิ เขาเฝ้ามองขณะที่แบงค์ทั้งสามถูกใส่ลงไปในกระเป๋า สือเหล่ยรู้สึกว่างเปล่าและหนาวเหน็บในหว่างขาของเขาทันที......
"เอาเงินฉันคืนมาหรือจะให้ฉันเรียกตำรวจ!" สือเหล่ยหวังว่าเขาจะสามารถแก้ปัญหาได้อย่างสันติ
ไฟสีเหลืองไม่พอใจ เขายกขาขึ้นและเตะออกไปในทันที สือเหล่ยตั้งตัวไม่ทันและล้มลง
"บัดซบ! ฉันบอกว่าพวกเราแค่ยืมเงิน คุณจะเรียกตำรวจมาทำไม?"
เมื่อเห็นสือเหล่ยล้มลงกับพื้น พวกเขาทั้งสามก็หัวเราะและเดินจากไป
สือเหล่ยคลานขึ้นมาจากพื้นและดวงตาของเขาแดงก่ำ ถูกเตะนั้นไม่เป็นไร แต่สิ่งที่ไม่สามารถยอมได้คือการถูกเอาเงิน 300 หยวนไป แม้ว่าเขาจะมีเงินบางส่วนที่เป็นของเขา แต่เขาก็ไม่แน่ใจว่าคทาจะคำนวณอย่างไร ถ้าเขาสามารถทำเงินได้ 300 หยวนด้วยค่าครองชีพของตัวเอง เขาจะปลอดภัย แต่ถ้าคทากล่าวอย่างแข็งขันว่าเงินที่ถูกปล้นไปเป็นเงินของเขาเอง แล้วสือเหล่ยจะไม่เท่ากับว่าทำผิดงั้นหรือ?
สือเหล่ยพุ่งไปข้างหน้าก้าวใหญ่ และคว้าคอของไฟสีแดงไว้ แล้วพูดด้วยเสียงหนัก "เอาเงินฉันคือมา!"
ไฟจราจรตกใจ พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมสือเหล่ยจึงทำเช่นนี้ ครั้งล่าสุดเมื่อพวกเขาปล้นเขา สือเหล่ยไม่สนใจและโยนเงินให้พวกเขา นั่นคือเงิน 800 หยวน ครั้งนี้เป็นเงินเพียง 300 หยวน แต่เขากลับโมโหกับเรื่องนี้
ไฟสีแดงสบถ "เอามือบ้าๆของแกออกไป!"
สือเหล่ยไม่สนใจเขาและมองหน้าไฟสีแดงอย่างเดือดดาลด้วยดวงตาที่กระหายเลือด เขาพูดซ้ำ "เอาเงินฉันคืนมา!"
ไฟสีแดงยกกำปั้นของเขาขึ้นและต่อยไปที่เบ้าตาของสือเหล่ย พร้อมกับก่นด่า "ไอ้หน้าด้านเอ้ย!"
ไฟสีเหลืองและไฟสีเขียวก็วิ่งไปที่สือเหล่ยเช่นกัน พวกเขาเตะสือเหล่ยซ้ำๆ และทำให้เขาล้มลงไปที่พื้นอีกครั้ง
ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยการเหยียดหยาม ขณะที่ร่างสูงใหญ่ของสือเหล่ยไม่สามารถทนทานได้แม้แต่การกระหน่ำเพียงครั้งเดียว ทั้งสามคนวางแผนที่จะเดินจากไป
ทันใดนั้นสือเหล่ยก็พุ่งเข้าไปหาพวกเขา และจับเสื้อของไฟสีแดงไว้อีกครั้ง เขาเห็นไฟสีแดงเหวี่ยงกำปั้นมาที่เขาอีกครั้ง เขารับมันด้วยใบหน้าด้านขวาโดยไม่คิดจะหลบ และตะเบงเสียงออกมา "เอาเงินฉันคืนมา!"
(1) เฉินห้าวหนาน: ตัวละครหลักในภาพยนตร์เรื่อง 'Young and Dangerous'
