ตอนที่ 15 มอนสเตอร์ทราย

มีเจ้าหน้าที่จากสมาคมนักล่ากำลังยืนรออยู่ที่ปากทางเข้าทะเลทราย

เมื่อสมาชิกทุกคนที่เข้าร่วมการประเมินได้มาถึง หัวหน้าผู้ตรวจสอบ หยี่ เยว่หยู่ ก็ได้เดินตามหลังพวกเขาทั้งหมดมา

 

“ตอนนี้ โปรดให้เจ้าหน้าที่ของเราตรวจสอบช่องเก็บของของพวกคุณ”เธอกล่าว และพยักหน้าให้กับคนทั้ง12คนที่ยืนรอคำสั่งอยู่

 

เจ้าหน้าที่ทั้ง12คนเริ่มจะตรวจเช็คทุกๆคน

 

“อาวุธทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นโล่ หรืออุปกรณ์ช่วยเหลืออะไรก็ตามที่อยู่ระดับเหล็กขึ้นไปถือเป็นข้อห้ามนอกเหนือจากยาที่เกี่ยวข้องกับการรักษา ยาทุกชนิดรวมถึงพิษบั่นทอนที่สามารถทำอันตรายมนุษย์ได้จะถูกริบ อุปกรณ์ทุกชนิดที่มีพิษจะถูกชะล้าง ใครก็ตามที่ปฏิเสธที่จะชะล้างพวกมันจะถูกยึดอุปกรณ์ทันที”เธอกล่าวต่อ

“นอกจากนี้ อาหารและน้ำถือเป็นของต้องห้าม อุปกรณ์ปีกเขาก็เช่นกัน.....”

 

หยี่ เยว่หยู่ประกาศเสียงดังขณะที่เดินไปมาด้านหน้าทุกคน

ในไม่ช้า เจ้าหน้าที่ทั้ง12คนก็ทำงานของพวกเขาเสร็จ

สิ่งของส่วนใหญ่ที่ถูกยึดคืออาหารและน้ำ บางคนได้นำอุปกรณ์ระดับทองแดงมาและบางคนได้ชะโลมอาวุธพวกเขาด้วยพิษบั่นทอน พวกเขาต่างถูกสั่งให้ชะล้างอาวุธพวกเขา

เรื่องนี้เองก็เกิดขึ้นกับหลิน ฮวง เช่นกันเมื่อพวกเขาได้ตรวจสอบช่องเก็บของเขา  อาหารและน้ำของเขาถูกยึด กระติกน้ำทหารที่ซื้อมามันเกือบจะไม่เหลือน้ำแล้ว แต่เขาก็ได้เทน้ำทั้งหมดออกต่อหน้าเจ้าหน้าที่ก่อนที่พวกเขาจะได้ทำ

พวกเขาพบกระสุนเจาะเกราะในตัวหลิน ฮวง เช่นกัน เจ้าหน้าที่ยืนยันสิ่งของกับหยี่ เยว่หยู่ก่อนที่จะส่งกระสุนคืนให้เขา

เมื่อเจ้าหน้าที่ส่งกระสุนกลับมา หลิน ฮวง ก็โล่งใจเพราะมันเป็นหนึ่งในไม่กี่วิธีที่เขามีเพื่อปกป้องตัวเขา

จากนั้น การตรวจสอบก็ได้เสร็จสิ้นประมาณ9โมง

หลังจากที่เจ้าหน้าที่ทุกคนยืนยันว่าไม่มีอะไรผิดพลาด อุปกรณ์สื่อสารก็ถูกส่งมอบให้ทุกคน

 

หยี่ เยว่หยู่พูดอีกครั้ง“สิ่งของที่ถูกยึดจะถูกเก็บไว้อย่างปลอดภัย เมื่อการประเมินสิ้นสุดลงเราจะคืนให้กับคุณ”

“เวลาตอนนี้คือ9.23 ฉันจะให้เวลาคุณอีก7นาที คนที่มาถึงจุดหมายภายใน15วันก่อน9.30 คุณจะผ่านการประเมิน”

“ก่อนที่การประเมินจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ ฉันมีข่าวร้ายสำหรับคุณหลายคน ระหว่างการประเมิน การเชื่อมต่อทางอินเทอร์เน็ต การสื่อสารและการนำทางบนแผนที่ของแหวนจะไม่สามารถใช้งานได้ มเพียงสิ่งหนึ่งที่คุณจะสามารถใช้ได้ก็คือระบบเก็บของ”หยี่ เยว่หยู่กล่าว พร้อมกับหัวเราะเมื่อเธอพูดจบ หน้าอกของเธอสั่นกระเพื่อมอย่างเร้าใจ ผู้เข้าร่วมทั้งหมดต่างถูกดึงดูดโดยภูเขาไฟสองลูก ก่อนที่จะตระหนักได้ถึงความโหดร้ายที่เธอเก็บซ่อนไว้

สิ่งที่เธอกล่าว ได้ทำให้ฝูงชนโอดครวญอีกครั้ง แม้กระทั่งหลิน ฮวง ก็ไม่คิดว่าเธอจะเก็บซ่อนมันเอาไว้

ในทางกลับกัน หยี่ เยว่หยู่คือหัวหน้าผู้ตรวจสอบที่ดูเหมือนจะสนุกกับการทรมานของเธอ จากนั้นเธอก็พูดด้วยรอยยิ้ม“เอาละ เริ่มการประเมินได้!”เธอตะโกน

 

เมื่อเธอพูดจบ บางคนก็เริ่มที่จะออกวิ่งทันที เหล่าผู้คนที่กำลังโอดครวญเองก็ตามไปเช่นกัน

หลิน ฮวงที่อ่อนแอที่สุดในหมู่พวกเขาคือคนที่ช้าที่สุด แทนที่จะวิ่งเช่นทุกคน เขากลับเดินราวกับเขาอยู่ในสถานที่ทั่วไป ชายอ้วนได้ทักทายเขาและวิ่งไล่ตามคนข้างหน้า

ในไม่ช้า หลิน ฮวง ก็ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เร่งรีบ เขาเดินต่อไปตามจังหวะของตนและศึกษาสภาพแวดล้อมรอบตัวเขาขณะเดินทาง

เมื่อเฝ้ามองหลิน ฮวง ที่กำลังเดินอย่างเอื่อย หัวหน้าผู้ตรวจสอบ หยี่ เยว่หยู่ก็ได้ส่ายหัวของเธอและกล่าว “ฉันคิดว่ามันมีบางสิ่งที่พิเศษเกี่ยวกับเด็กคนนั้นเสียอัก มันดูเหมือนเขาจะเป็นคนทั่วไป ด้วยความเร็วนี้ มันจะเป็นเรื่องที่น่าทึ่งหากเขาสามารถเดินได้40กิโลเมตรต่อวัน ฉันไม่คิดว่าเขาจะสามารถเดินได้ถึงครึ่งทางภายใน15วัน”

 

ในความจริง มันไม่ใช่ว่าเขาไม่ต้องการที่จะทำตามจังหวะของผู้อื่น ขณะที่พวกเขาต่างวิ่งในทะเลทราย ความจริงก็คือเขาไม่สามารถวิ่งตามได้

เขาเป็นคนธรรมดา ร่างกายและโครงสร้างร่างกายเขานั้นแตกต่างจากผู้ที่อยู่ในระดับเหล็ก

หากเขาวิ่งราวกับคนที่มีระดับเหล็ก เขาอาจจะหมดแรงภายในครึ่งวัน สภาพแวดล้อมในทะเลทรายล้วนทรหด นั่นทำให้เขาก้าวเดินได้ยาก เขาจะต้องละทิ้งการประเมินหากเขาวางแผนที่จะอยู่รอด

หลิน ฮวง กำลังค้นหาเกี่ยวกับทะเลทรายทองพิสุทธบนเครือข่ายหัวใจเนื่องจากหัวหน้าผู้ตรวจสอบ หยี่ เยว่หยู่ ได้ใส่เนื้อหาการประเมินเอาไว้ในนั้นตั้งแต่เช้า เขาได้วางแผนที่จะเอาตัวรอดในหัวเขา

ภายใน15วัน เขาจำต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองวันในการปีนเขาดังนั้นจึงมีเวลา13วันเพื่อเดินข้ามทะเลทรายที่กว้างไกลถึง1500กิโลเมตร ดั่งที่กล่าว เขาจำต้องเดินให้มากกว่า115กิโลเมตรต่อวัน นั่นยังไม่รวมถึงเวลาที่เขาใช้ค้นหาอาหารและน้ำ

หลิน ฮวง รู้ดีว่าทะเลทรายไม่ใช่สถานที่ที่เรียบง่าย

เมื่อเขาอยู่ที่โลก เขาเคยไปท่องเที่ยวที่ทะเลทรายมาก่อน ความเร็วที่สุดที่คนธรรมดาจะทำได้ในทะเลทรายคือ4กิโลเมตรต่อชั่วโมง บางคนที่ได้รับการฝึกฝนจะเดินได้ถึง5กิโลเมตรต่อชั่วโมง ยิ่งไปกว่านั้น เขายังต้องพักผ่อนในเวลากลางคืน

เขาจะต้องผลักดันขีดจำกัดเขา หากเขาจะเดิน50กิโลเมตรต่อชั่วโมง

ภายใน15วัน ไม่สำคัญว่าเขาจะผลักดันตัวเขามากแค่ไหน เขาก็จะเดินได้เพียงครึ่งทางเท่านั้น

คนระดับเหล็กจะมีร่างกายที่แข็งแกร่งกว่าคนทั่วไป2-3เท่า

ความแข็งแรงและความอดทนของพวกเขาจะดีกว่าคนธรรมดาและพวกเขาสามารถวิ่งได้ถึง100กิโลเมตรต่อวัน นั่นจะเป็นไปไม่ได้สำหรับหลิน ฮวง

ดังนั้น เขาจึงวางแผนที่จะใช้มอนสเตอร์ในทะเลทราย โดยเฉพาะ เหล่ามอนสเตอร์ที่เคลื่อนที่ได้เร็วซึ่งเขาจะใช้มันเป็นพาหนะ

ด้วยความสามารถเขาในการได้รับชิ้นส่วนการ์ดทักษะและความสามารถในการอัญเชิญมอนสเตอร์ เขาได้จดจำถึงสถานที่ที่อยู่ของมอนสเตอร์ที่เขาจะใช้งาน

แม้ว่าการสะสมชิ้นส่วนการ์ดทักษะจะต้องใช้เวลา สัตว์ที่อาศัยอยู่ในทะเลทรายนั้นก็สามารถเคลื่อนที่ได้เร็วกว่ามนุษย์ เวลาที่เขาจะใช้ในการสะสมการ์ดทักษะจะขึ้นอยู่กับความเร็วของมอนเตอร์ในทะเลทราย

หลิน ฮวง ได้มุ่งหน้าไปในทิศทางที่แตกต่างจากผู้ที่อยู่ข้างหน้าเขา เป้าหมายของเขาไม่ใช่จุดหมายปลายทาง แต่เป็นฐิ่นที่ตั้งของมอนสเตอร์ทรายที่เขาเห็นบนแผนที่

มอนสเตอร์ทรายคือกิ่งก้านที่แตกออกมาจากมนุษย์ยักษ์ พวกมันตัวใหญ่ อ้วนมากและพวกมันล้วนกินแต่เนื้อสด พวกมันดูคล้ายกับมนุษย์เนื่องจากพวกมันเดินด้วยสองขา พวกมันราวกับมนุษย์ที่มีรูปร่างผิดปกติ พวกมันบางตัวจะมีสองหรือสามหัวและบางตัวจะมีหัวเดียวและมีปากหรือดวงตาที่มากผิดปกติ

มอนสเตอร์ทรายระดับเหล็กจะสูงอย่างน้อย5เมตร และตัวที่สูงที่สุดจะสูงถึง10เมตร พวกมันแข็งแกร่งกว่ามนุษย์ระดับเหล็กหลายเท่า

หลิน ฮวง ได้จับตาไปที่มอนสเตอร์ทรายระดับเหล็ก และเมื่อพวกมันอาศัยอยู่เป็นกลุ่ม  ความโหดร้ายไม่ใช่เรื่องยากที่จะหา สิ่งจำเป็นสำหรับเขาคือการสะสมการ์ดมอนสเตอร์ให้สมบูรณ์จากการฆ่ามอนสเตอร์มากมาย เหตุผลอื่นที่จะช่วยแผนการของเขาก็คือฐิ่นของมอนสเตอร์ทรายที่อยู่ใกล้กับประตูทางเข้าAของทะเลทรายทองพิสุทธ

หลิน ฮวง เดินตามเส้นทางที่เขาวางไว้ครึ่งวันโดยปราศจากน้ำ ในที่สุด เมื่อท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม เขาก็ได้มาถึงฐิ่นที่มอนสเตอร์ทรายอาศัย หลิน ฮวง รู้อยู่ก่อนหน้าแล้วว่าแหล่งน้ำจะอยู่ที่นี่ แต่มันกลับไม่เห็นเมื่อเขามาถึง ในไม่ช้าหลังจากนั้น ต้องขอบคุณดาวโชคดีของเขาเมื่อเขาได้เห็นทะเลสาบน้ำจืดไม่ไกลจากฐิ่นมอนสเตอร์ทราย