TWO Chapter 64 วันส่งท้านปีเก่า ตอนที่ 2

TWO Chapter 64 วันส่งท้านปีเก่า ตอนที่ 2

หลังจากได้รับของขวัญเป็นภูติผีเสื้อน้อย ปิงเอ๋อรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่บนสวรรค์ชั้น 9

เธอนั่งอยู่ข้างๆพี่ชายของเธอ โดยมีเซว่เอ๋อหนังอยู่บนไหล่ของเธอ พวกเขานั่งดูทีวีด้วยกัน

เวลา 21.00 น. มีวีดีโอคอลล์เข้ามา ซึ่งโทรมาจากน้าของเขา เธอเป็นญาติเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของพวกเขา แต่เธอไม่ได้มีสถานะพิเศษในหัวใจของพวกเขามากนัก

ชื่อของเธอคือ หลินชิง(Lin Jing)  เมื่อเทียบกับพี่สาวของเธอซึ่งเป็นแม่ของโอหยางโชว เธออายุน้อยกว่าถึง 15 ปี ดังนั้น อาจกล่าวได้ว่า เธอและโอหยางโชวอยู่ในรุ่นเดียวกัน โดยเธออายุมากกว่าเขาเพียง 6 ปีเท่านั้น

ภายใต้สถานะการปกติ โอหยางโชวและน้าของเขาควรจะสนิทกันมาก แต่มันกับไม่เป็นเช่นนั้น ไม่ใช่ว่าโอหยางโชวไม่อยากจะใกล้ชิดกับเธอ แต่เป็นเพาะว่าเธอนั่นเกลียดผู้ชายมาตั้งแต่เกิด และหลานชายของเธอก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น

หลังจากหลินชิงเรียนจบจากมหาวิทยาลัย เธอก็ได้คบกับผู้หญิงคนหนึ่ง และได้แต่งงานกันโดยไม่สนใจการคัดค้านของครอบครัวของเธอ ตายายของโอหยางโชวไม่ได้มีลูกชาย พวกเขามีเพียงลูกสาว 2 คน เท่านั้น พวกท่านทั้ง 2 สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงนัก ลูกสาวคนโตเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ และลูกสาวคนเล็กก็แต่งงานกับเพศเดียวกัน หลังจากนั้นพวกท่านจากเสียชีวิต นั่นคือ เมื่อ 2 ปีก่อน

ปู่ย่าของเขาได้ให้กำเนิดพ่อของเขาตอนอายุมากแล้ว หลังจากโอหยางโชวเกิดได้ไม่นานพวกท่านก็เสียชีวิต ความสัมพันธ์ของเขากับตายายของเขานั่นลึกซึ้งมาก นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงไม่ได้สนิทกับน้าของเขา และแทบจะไม่เคยติดต่อกัน สำหรับปิงเอ๋อ เธอเคยเห็นน้าของเธอเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น เธอจึงแท้ไม่มีความรู้สึกอะไรต่อน้าของเธอเลย

ดังนั้น เมื่อเขาเห็นสายเรียกเข้าจากน้าของเขา ในวันส่งท้ายปีเก่าครั้งนี้ มันทำให้เขาประหลาดใจมาก หลังจากหยิบโทรศัพทท์ ภาพของหลินชิงก็ปรากฎบนหน้าจอ เธอนั้นดูคล้ายแม่ของเขามาก เธอได้ความงามนี้มาจากยายของเขา

ด้านข้างของเธอมีหญิงสาวสวยอีกคนนั่งอยู่ เธอดูราวกับป้อมปราการที่แข็งแกร่ง ทรงพลัง และเต็มไปด้วยความมั่นใจ ชื่อของเธอคือ ไซสีหยุน(Xie Siyun) เธอคือคนรักของน้าเขา และเป็นน้าบุญธรรมาของเขา

หลังจากการกลับมาเกิดใหม่ โอหยางโชวก็อยากดูแลคนที่ใกล้ชิดกับเขามากขึ้น ในชีวิตที่แล้ว ด้วยความดื้อรั้นของเขา ก่อนที่จะขึ้นยานอวกาศ เขาไม่ได้ติดต่อกับน้าของเขาและแลกเปลี่ยนไอดีในเกมส์เลย 5 ปี ในเกมส์เมื่อตอนนั้น เขาไม่ได้พบเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว นี่เป็นหนึ่งในเรื่องที่เขาเสียใจที่สุด

เรื่องในอดีดเกิดขึ้นไปแล้ว เราจะต้องมองไปข้างหน้า โอหยางโชวจัดให้ปิงเอ๋อนั่งอยู่ด้านข้างของเขา เขาหัวเราะพร้อมกล่าวว่า “สวัสดีปีใหม่ครับ คุณน้า”

หลินชิงรู้สีกประหลาดใจกับการกระทำของหลานชายของเธอ เธอคิดว่าเขาจะตัดสายซะอีก เธอไม่เคยคิดเลยว่าสถานะการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้น ในชีวิตที่แล้วของเขา โอหยางโชวจะตัดสาย และหลังจากนั้น พวกเขาก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย

“สวัสดีปีใหม่โชวน้อย ที่อยู่ข้างๆเธอคงจะเป็นปิงเอ๋อใช่มั้ย? เด็กน้อยโตขึ้นมาก และเธอดูเหมือนกับแม่ของเธอมากเลย” น้าของเขายิ้มขณะที่กล่าว

ปิงเอ๋อจำได้ว่าคนที่อยู่ในวีดีโอคอลล์คือน้าของเธอ เธอจึงกล่าวว่า “คุณน้า ปิงเอ๋อสวัสดีปีใหม่ค่ะ”

เมื่อได้ยินเจ้านายของตนพูดเช่นนั้น เซว่เอ๋อที่อยู่บนไหล่ของปิงเอ๋อก็คัดลอกคำพูดของเธอ แล้วกล่าวว่า “สวัสดีปีใหม่! สวัสดีปีใหม่!”

สำเนียงของเซว่เอ๋อทำให้ปิงเอ๋อหัวเราะ เมื่อปิงเอ๋อยกมือขึ้น เซว่เอ๋อก็บินมาที่มือของเธอ เธอกล่าวว่า “คุณน้า นี่คือสัตว์เลี้ยงที่พี่ชายมอบให้ปิงเอ๋อ ชื่อของเธอคือเซว่เอ๋อ เธอน่ารักมั้ย?”

แม้ว่าสัตว์เลี้ยงประเภทนี้จะไม่เป็นที่นิยมนัก แต่หลินชิงก็รู้จักมัน อย่างไรก็ตาม เธอคิดว่ามันเป็นสัตว์เลี้ยงอัจฉริยะทั่วไปจึงไม่ได้สนใจมากนัก เธอหัวเราะแล้วกล่าวว่า “น่ารักเหมือนปิงเอ๋อเลย”

ไซสีหยุนที่นั่งข้างหลินชิงนั้นรับรู้ได้ว่าเซว่เอ๋อนั้นไม่ใช่สัตว์เลี้ยงอัจฉริยะธรรมดา ความสนใจและความประหลาดใจปรากฎในดวงตาของเธอ

หลังจากทักทายกันเสร็จ หลิยชิงก็บอกเหตุผลว่าทำไมเธอถึงโทรหาเขา เธอหันไปหาโอหยางโชวแล้วกล่าวว่า “โชวน้อยเคยได้ยินเกี่ยวกับเกมส์ Earth Online มั้ย?”

โอหยางโชวประหลาดใจเล็กน้อย ที่น้าของเขายกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด อย่าบอกนะว่าเธอรู้เรื่องอะไร นี่ไม่ใช่สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ หลังจากที่เธอเรียนจบ เธอก็ออกจากรัฐเจียวแล้วไปอยู่ที่เซี้ยงไฮ้ เธอได้เรียนต่อในมหาวิทยาลัยที่นั่น หลังจากที่เธอแต่งงานแล้ว เธอก็ไม่ได้ติดต่อครอบครัวของเธออีกเลย จึงไม่มีใครรู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่

โอหยางโชวยิ้มโดยไม่ได้แสดงอาการใดๆ เขากล่าวตอบว่า “Earth Online? มันพิเศษเหรอ? มันคุ้มค่าที่น้าจะคิดเกี่ยวกับมันหลังปีใหม่เหรอ?”

“เหตุผลที่แท้จริงน้าไม่สามารถบอกได้ สิ่งที่น้าทำได้คือ แนะนำให้เธอเล่นมัน ถ้าเธอต้องการเงินซักเล็กน้อย น้าสามารถโอนให้เธอบางส่วนได้” หลินชิงกล่าวอย่างระมัดระวัง

โอหยางโชวพยักหน้า เขาสามารถบอกได้ว่าน้าของเขารู้เรื่องความลับบางอย่างของเกมส์ เขากำลังลังเลว่าจะบอกทุกอย่างกับเธอดีหรือไม่

เขาคิดเรื่องนี้อยู่ซักพัก หลังจากเขาสร้างความสนใจทั้งหมดในเกมส์ ทำให้เขาได้รับความเกลียดชังจากตี่เฉิน เขาจึงตัดสินใจไม่ให้เธอรับรู้ ถ้าเขากล่าวออกไป มันจะไม่สามารถถอยหลังได้อีก

โอหยางโชวจงใจพูดด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลาย “ไม่จำเป็นหรอกครับ ผมเล่นเกมส์นั้นอยู่แล้ว”

“อ๊า? เธอเริ่มเล่นแล้วเหรอ เยี่ยมเลย, ไอดีของเธอคืออะไร น้าของเธอมีกองกำลังเป็นของตัวเองในเกมส์นี้” หลินชิงกล่าวอย่างประหลาดใจ

โอหยางโชวส่ายหัว “ไม่จำเป็นครับ เพราะปกติผมชอบเล่นคนเดียว ทำไมน้าไม่บอกไอดีของน้ามาล่ะ ถ้าผมไม่สามารถอยู่รอดได้ ผมจะไปหาน้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

ถ้าโอหยางโชวไม่ใช่หลานของเธอ เธอคงรู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้ทำตัวผิดปกติ เธอรู้สึกรำคาญ แต่เธอก็อดทนกับมัน “โอเค, ในเมื่อเธอปากแข็ง น้าก็จะไม่บังคับเธอ  แต่จำไว้ว่า ไอดีของน้าคือ สโนว์โรส(กุหลาบหิมะ)(Snow Rose) ถ้ามีอะไรก็มาหาน้าได้”

โอหยางโชวรู้สึกประหลาดใจ เมื่อได้ยินคำพูดที่ออกมาจากปากเธอ “กลุ่มทหารรับจ้างกุหลาบสงคราม-หิมะ?(Snow-War Rose Mercenary group)”

“หืม! ดีมากที่เธอรู้จัก งั้นแค่นี้ก่อนนะ บ๊ายบาย” ความอดทนของหลินชิงหมดแล้ว เธอหันไปหาปิงเอ๋อ แล้วกล่าวว่า “ปิงเอ๋อบอกลาน้าหน่อย ถ้าว่างเมื่อไหร่น้าจะแวะไปหานะ”

หลังจากวางสายแล้ว โอหยางโชวก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีก เขาไม่คิดว่าน้าของเขาจะเป็นถึงรองหัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างลำดับที่ 2 ของประเทศ ฉะนั้น ไซสีหยุนคงจะเป็นหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้าง วอร์โรส(กุหลาบสงคราม)(War Rose)

โชคชะตาเล่นตลกกับเขาจริงๆ ถ้าในชีวิตที่แล้วของเขา เขาไม่ได้ตัดสายน้าของเขา เขาก็อาจได้ร่วมเกมส์ก่อนหน้านั้น ด้วยการสนับสนุนของกุหลาบหิมะ เขากับปิงเอ๋อคงจะผจญภัยไปรอบๆได้อย่างสบาย ทุกอย่างคงจะแตกต่างออกไปจากตอนนั้น

อย่างไรก็ตาม มันไม่มีชีวิตที่แล้วนั่นอีกแล้ว ในเวลานี้ ถ้าเขาได้รับความช่วยเหลือจากเธอ มันจะมีผลอะไรกับเขาในเกมส์หรือไม่? ไม่มีใครรู้

………………………………………………………………………………………………………….

ในเวลาเดียวกัน หลินชิงกำลังพูดคุยกับไซสีหยุน

เมื่อเห็นหลินชิงวางสายแล้ว ไซสีหยุนที่เงียบมาตลอดก็พูดกับเธอ ราวกับว่าเธอกำลังพึมพำบางอย่าง “ชิงชิง! หลานชายของเธอไม่ธรรมดา”

“เด็กเหลือขอนั่นน่ารำคาญมาก ตอนแรกฉันก็อยากจะช่วยเขา แต่เขาก็ยังกล้าที่จะกล่าวอย่างเย็นชาว่าเขาชอบเล่นคนเดียว” หลินชิงรู้สึกโกรธ

ไซสีหยุนส่ายหัวของเธอเบาๆ ยิ้มแล้วกล่าวว่า “เธอ...เห้อ, เธอถูกเขาบลัฟแล้ว เธอไม่รู้เหรอว่าสัตว์เลี้ยงอัจฉริยะของหลายสาวเธอราคาเท่าไหร่?”

“มันคงไม่แพงเท่าไหร่ อย่างมากก็ 1-2 หมื่นเครดิต”

“เธอไม่รู็เหรอว่า นั่นเป็นสัตว์เลี้องอัจฉริยะจาก ILAX รุ่นจำกัดด้วย ราคาขายปลีกของมันคงประมาณ 1 ล้านเครดิต” ไซสีหยุนเหลือบมองหลินชิงแล้วกล่าวอย่างสงบ

“อ๊า? ราคาแพงมาก เด็กนั่นมีเงินขนาดนั้นได้ยังไงกัน? เขาเพิ่งจะเรียนจบเองนะ”

“นั่นคือเหตุผลที่ฉันบอกว่าเขาไม่ธรรมดา เมื่อพูดถึง Earth Online เด็กจบใหม่ไม่น่าจะมีเงินจ่ายค่าเครื่องเล่นเกมส์ได้ นั่นไม่ใช่เรื่องปกติ ฉันเดาว่าเขาเป็นผู้เล่นเบต้าเหมือนกับเรา” ไซสีหยุนกล่าวสรุป

“เหยาเหยา สิ่งที่เธอเธอพูดมีเหตุผล หึ เด็กน้อยนั่นกล้าโกหกน้าของเขา ฉันคงต้องสอนบทเรียนให้เขาบ้างแล้ว” หลินชิงต้องการโทรหาเขาอีกครั้ง

“เมื่อมองไปที่หลานชายของเธอ เขาไม่ได้แสดงอาการเงอะงะ หลังจากที่รู้ว่าเธอเป็นรองหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างกุหลาบสงคราม-หิมะ เขาสามารถควบคุมตัวเองได้ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ใช่แค่ผู้เล่นเดี่ยว ถ้าเธอโทรกลับไปตอนนี้ เขาคงไม่บอกความจริงกับเธอ ฉันคิดว่าเราควรดูสถานะการไปก่อน”

หลินชิงที่เป็นถึงรองหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างลำดับที่ 2 ของจีน เธอไม่ได้เป็นเพียงคนธรรมดา หลังจากที่สงบสติอารมณ์ลงแล้ว เธอก็เห็นด้วยกับที่ไซสีหยุนกล่าว มันยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่เธอจะเค้นเอาคำตอบกับเขาในตอนนี้

“เอาล่ะ ทำตามที่เธอพูดแล้วกัน ยังไง วัตถุประสงค์ที่ฉันโทรหาเขาก็สำเร็จแล้ว นี่เป็นหน้าที่ของฉันที่เป็นน้า จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้ค่อยว่ากัน” เมื่อเธอคิดถึงพ่อแม่ที่ล่วงลับของเธอแล้ว เธอก็รู้สึกหดหู่