ตอนที่ 30 ซากเรือใต้มหาสมุทร

เราสองคนดำลงไปในน้ำพร้อมกัน ผมรู้สึกถึงอะไรที่แตกต่างไปผมลงมาในน้ำมันชัดมาก แถมผมยังหายใจได้ด้วยนะผมรู้สึกได้

 

“คุณไม่ต้องกังวลหรอกนะคะ พลังของฉันเองค่ะที่ช่วยคุณเอาไว้”

 

เดี๋ยวใครกำลงคุยกับผม เสียงของคุณแมสนี่นาคุณแมสยังไม่ได้ขยับปากเลย

 

“คือมันแปลกมากเลย เดี๋ยวนะผมยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยนี่นา”

 

ผมตกใจนิดหน่อยกับเรื่องพวกนี้ เธอกูชอบใจนะ

 

“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะมันเป็นหนึ่งในพลังของฉันเช่นกัน งั้นเราลงไปกันเถอะนะคะจะได้รู้ว่าเรือมันมาจากไหน”

 

ผมดำตามเธอลงไปตอนนี้ผมว่ายน้ำเร็วมาก ไม่เคยว่ายน้ำเร็วขนาดนี้มาก่อนเลยและไม่คิดด้วยว่าจะหายใจในน้ำได้ มันก็มีความชอบแปลกๆกับพลังของคุณแมสอยู่นะ

 

“นั่นไงเจอแล้วล่ะค่ะ” ผมมองลงไปแล้วพบกับซากเรือขนาดใหญ่ที่อยู่ลึกลงไปข้างล่าง ผมและคุณแมสดำลงไปจนกระทั่งไปถึงมัน ผมว่ายไปรอบๆเพื่อจะดูและสังเกต

 

“เรือนี่มันนานแล้วล่ะครับประมาณสิบๆปีได้เลย เป็นเรือที่เก่าแก่ค่อนข้างมากเหมือนกัน ถ้าเกิดไม่ใช่ของเจ้าชายก็เป็นคนของมีฐานะนะครับ เรือประเภทนี้น่ะ”

 

เนื้อไม้แล้วก็ตัวเรือยังคงดีอยู่ แม้จะโดนน้ำเยอะก็ตามแต่ไม้มันไม่บวมเลยล่ะ ถือว่าเป็นไม้ที่ดีและมีค่ามาก ต้องจ่ายแพงเหมือนกันถึงได้เรือลำนี้มา

 

“แล้วเรือนี้รู้ไหมว่ามันเกิดมาจากที่ไหนบ้างยังไงบ้าหรอคะ”

 

อืมนั่นสิที่ไหนนะขอคิดนิดหนึ่ง ที่สร้างเรือก็ไม่ใช่หมู่เกาะของเราหรอกนะ

 

“น่าจะเป็นแถบเอเชียได้ มาไกลถึงขนาดนี้ถือว่าสุดยอดมากเลยล่ะ”

 

จะว่าไปพอจับเนื้อผิวเรือแล้วอยากจะได้บ้างอะ เรือแบบนี้หนูอยากได้หนูอยากได้ ถ้าได้เรือแบบนี้มาคงผจญภัยได้สบายเลย

 

“ถ้าเป็นแบบนั้นแสดงว่าลูกเรือและเจ้าของเธอก็เป็นคนเอเชียถูกไหมคะ แถมอาโทโร่ก็เป็นชาวเอเชียด้วยนี่นา มันน่าจะมีอะไรบางอย่างเกี่ยวข้องกันนะคะ”

 

ถ้าเกิดเป็นเรือของอาโทโร่จริงๆก็อาจจะตามขอมูลจากเรือนี่ได้สบายเลย ว่าเขามาเพื่ออะไรหรือมีรูปที่นั่นหรือเปล่า

 

“งั้นเราเข้าไปข้างในเรือกันเถอะครับ” ผมและคุณแมสว่ายเข้าไปในเรือกัน มันมีช่องที่สามารถให้เข้าไปได้ มันก็ดีที่มีไม่งั้นคงหาที่เข้ายากเลยล่ะ จากนั้นพอเราลอดช่องเข้าไปข้างใน เราก็พบกับ. . ห้องว่างเปล่า ห้องที่ไม่มีอะไรเลยในนี้ยกเว้นโต๊ะกับอะไรก็ไม่รู้

 

“ไม่มีอะไรเลยในนี้ แม้แต่อะไรก็ไม่มีเลยอะ” รู้สึกท้อแปลกๆแฮะ หมออารมณ์เลยพอเห็นว่าห้องของหัวหน้าเรือไม่มีอะไรแบบนี้

 

“มันมีอยู่นะคะตรงนี้ค่ะมาดูสิคะ” หืมมีอะไรกัน ผมลองไปดูแล้วพบว่ามีหีบอะไรบางอย่างตรงไม้ที่แตกอยู่ ผมเลยเริ่มแงะไม้ออกช่วยกันๆกัน แล้วดึงมันออกมาดู

 

“แล้วเราจะหาอะไรมาเปิดดีล่ะ” ไม่มีอะไรเปิดได้เลยจะทำยังไงดีนะ

 

“ไม่ต้องใช้อะไรเปิดหรอกค่ะ พลังกายก็พอแล้วนะคะ”

 

จากนั้นเธอก็เอามือมางัดออกแบบง่ายดาย แบบว่าถ้าผมไปทำอะไรให้เธอโกรธ เธอคงฆ่าผมด้วยนิ้วๆเดียวแน่ๆเลยอะ พอเปิดออกแล้วก็พบกับกระดาษใบหนึ่ง เห้ยไม่ได้ดิห้ามให้มันเปียก

 

“เราจะต้องรีบขึ้นไปก่อนที่มันจะเปียกหมดนะครับ ไปกันเร็วเข้า”

 

ผมกับคุณแมสรีบไหว้ขึ้นไปข้างบนอย่างรวดเร็ว เทเบจะกระโดดเข้าชาบหาดเลยล่ะ

 

“เรามาลองเปิดดูกันเถอะครับ” ผมมองไปที่คุณแมสด้วยสีหน้าจริงจัง ก่อนจะเริ่มเปิดมันออกมา แล้วผมก็พบกับ!!