MGE.03 - ร่มแสงอาทิตย์
3 – ร่มแสงอาทิตย์
เมืองแบล็คร็อคเป็นเมืองขนาดเล็กที่อยู่ใกล้กับเมืองออทั่มลีฟ โดยบริเวณรอบๆ เมืองมีเหมืองขนาดใหญ่จำนวนมาก อีกทั้งเมืองแบล็คร็อคยังเป็น 1 ใน 38 เมืองที่ร่ำรวยมากที่สุด ภายใต้การบริหารจากเมืองไจแอนท์สโตน
ร่างที่กำยำ ผมและดวงตาสีฟ้า จมูกที่งุ้มเหมือนตะขอสายตาที่บ่งบอกถึงความโหดเหี้ยมมองมายังบุคคลที่นั่งอยู่ในห้องที่หรูหราและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบ
“เซี่ยวเจิ้ง ไอ้คนไร้ประโยชน์จากเมืองออทั่มลีฟต้องการยืมเงิน 5000 เหรียญทองเพื่อไปซื้อหญิงสาวโดยการนำที่ดินมาฝากงั้นรึ? ไร้สาระสิ้นดี ฮ่า ฮ่า หรือว่าเพราะผู้หญิงถึงกับละทิ้งมรดกของตระกูล แม้แต่มรดกของบรรพบุรุษยังถูกขาย ช่างเป็นคนที่ไร้ประโยชน์สิ้นดี”
ชายผิวขาวคนนี้คือบารอนไครอฟ ผู้เป็นเจ้าเมืองแบล็คร็อคโดยการใช้วิธีผ่านการนองเลือมานับไม่ถ้วน ผู้คนในเขตเมืองแบล็คร็อคทุกคนต่างหวาดผวาเมื่อได้ยินชื่อนี้
“ถ้าข้าไม่รู้ว่ามันเป็นคนที่ไร้ประโยชน์ขนาดนี้ ข้าคงไม่เสี่ยงจ้างแบล็คสกอเปี่ยนมาเพื่อลอบสังหารมันหรอก”
บารอนไครอฟขมวดคิ้วและพึมพำอย่างสงสัย
“แบล็คสกอเปี่ยนรายงานมาว่าเซี่ยวเจิ้งถูกสังหารไปแล้ว มันเป็นไปได้อย่างไร? หรือพวกมันโกหกข้า?”
ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง บารอนไครอฟเงยหน้าขึ้น ชายที่เป็นผู้พ่อบ้านที่ยืนอยู่ด้านข้างเขาและพูดว่า
“เจอร์รี่ เจ้าไปบอกกับเซี่ยวเจิ้งว่า ข้าจะให้มันยืมเพียง 2500 เหรียญทองและดอกเบี้ยร้อยละ 4 ต่อเดือน เมืองออทั่มลีฟมีค่าแค่ 2500 เหรียญทองเท่านั้น นอกจากนี้มันต้องจ่ายเงินเต็มจำนวนพร้อมดอกเบี้ยในอีก 2 เดือนถัดไป”
เจอร์รี่ตอบกลับเสียงแหลมและถอยออกไป
“ขอรับ! ท่านลอร์ด!”
ไครอฟเผยรอยยิ้มอย่รางแจ่มใส
“อีก 2 เดือน เมืองออทั่มลีฟจะกลายเป็นรของข้า ของมีค่าทั้งหมดจะมาตกอยู่แทบเท้าข้า! ข้าจะได้รับอย่างน้อย 2000 เหรียญทองต่อปีแน่นอน”
เมืองออทั่มลีฟเป็นเมืองขนาดเล็ก มีที่ดินกว้างขวางเหมาะแก่การทำการเกษตร ตระกูลของเซี่ยวเจิ้งถูกกดดันให้เข้าร่วมกับเมืองไจแอนท์สโตนและไครอฟ ทำให้เมืองนี้ยากจน แม้แต่เงิน 1000 เหรียญทองก็ไม่สามารถหามาได้
ถ้าไครอฟมาควบคุมเมืองออทั่มลีฟ ด้วยการจัดการเพียงเล็กน้อย ผู้คนจำนวนมากจะถูกย้ายเข้ามาและสามารถเริ่มต้นเก็บเกี่ยวกำไรมหาศาลได้ในทันที
เมืองออทั่มลีฟ
“ในโลกล้าหลังนี้ ไม่ได้เป็นปัญหามากมายเลย ถ้าเทียบกับการเป็นคนสมัยใหม่ สบายมาก!”
หยางเฟยเดินผ่านย่านที่อยู่อาศัยในเมืองออทั่มลีฟ เขารู้สึกหดหู่
ในโลกประหลาดนี้ ไม่มีทั้งทีวี อินเตอร์เน็ต เครื่องดื่มและสิ่งบันเทิงใดๆ เลย
มื้อเช้าเป็นเพียงขนมปังสีขาวและซุปมันฝรั่ง
มื้อกลางวันก็เป็นขนมปังขาวและซุปมันฝรั่ง
มื้อเย็นก็ยังเป็นขนมปังขาวและซุปมันฝรั่ง
หยางเฟยกินอาหารประเภทนี้ติดต่อกันหลายวัน ก่อนจะรู้สึกได้ว่าระบบย่อยอาหารคงไม่สามารถทนมันได้
อย่างไรก็ตาม จากการสังเกตชาวเมืองออทั่มลีฟ ทุกคนกินแต่ขนมปังสีดำและตามน้ำน้ำดื่ม หยางเฟยคิดว่าอาหารของเขานั้นถือได้ว่าค่อนข้างดีมากแล้ว
ในเมืองออทั่มลีฟ หยางเฟยมีอำนาจเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าเขาจะลักพาตัวเด็กหญิงคนหนึ่งจากครอบครัวธรรมดา แต่ก็ไม่มีกฎหมายใดมาขัดขวางเขาได้ อย่างไรก็ตาม ในเมืองออทั่มลีฟมีจำนวนผู้หญิงอยู่เพียงไม่กี่สิบคนและหน้าตาปานกลางทั่วไป นอกจากความอ่อนเยาว์และดูมีชีวิตชีวาแล้ว การหาคนที่หน้าตาดีเป็นเรื่องยาก
ความจริงแล้ว อำนาจของเขานั้นน่ากลัวมาก เพียงแค่ชี้นิ้วไปในเมือง สามารถทำให้เด็กผู้หญิงสองคนเข้ามาหมอบแทบเท้าได้ในทันที แต่เขาไม่สนใจ
เหตุผลก็คือเซี่ยวเจิ้งเป็นโสดมาตลอดเพราะเขาไม่ได้สนใจสาวๆ ภายในเมืองออทั่มลีฟ
ในช่วงเวลาสั้นๆของการเป็นบารอนของเมืองออทั่มลีฟ หยางเฟยไม่สามารถทนดูการใช้ชีวิตของชาวบ้านในเมืองได้อีก
ขณะที่เดินเข้าไปในเมือง หยางเฟยเดินเข้าไปในบ้านหลังเล็กทางตอนเหนือ
หยางเฟยเข้าไปในห้องและพูดกับ Nr.3796 เสียงดัง
“Nr.3796 ฉันรอไม่ได้แล้ว! เริ่มเลย!”
<ยืนยัน! นายท่าน โปรดเลือกอุปกรณ์ที่ต้องการสร้าง!>
ภายในมือของ Nr.3796 ค่อยๆปรากฏภาพของสิ่งประดิษฐ์จำนวนมากที่เต็มไปด้วยความทันสมัย
หยางเฟยเลือกทันที
“อย่างแรก ฉันต้องการร่มแสงอาทิตย์ 100 ชิ้น!”
Nr.3796 สามารถใช้พลังงานในการสังเคราะห์เพื่อสร้างอะไรก็ตาม การกระทำในครั้งนี้ใช้พลังงานมหาศาล พลังที่ใช้ในการสื่อสารและต่างๆ ภายใต้สถานการณ์บ้านเมืองที่สงบสุข หยางเฟยเลือกที่จะสร้างอุปกรณ์ดูดซับพลังงาน
ร่มแสงอาทิตย์ เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ดูดซับพลังงานที่เหมาะสมที่สุด
Nr.3796 ออกไปข้างนอกและเหยียดมือออกไปเป็นแสงสีฟ้าพุ่งไปทางกองแร่เหล็ก
กองแร่เหล็กภายใต้แสงสีฟ้าค่อยๆเปลี่ยนเป็นเหล็กทีละชิ้นทันที
จากนั้นชิ้นส่วนแต่ละส่วนค่อยๆประกอบกันกับวัสดุอื่นนับไม่ถ้วน ประกอบกันเป็นร่มที่รูปร่างพิเศษหรือก็คือ ร่มแสงอาทิตย์
ในเวลาไม่นาน ร่มแสงอาทิตย์ยืดออกจากร่างของ Nr.3796 และถูกติดตั้งลงที่พื้น เพื่อดูดซับพลังงานแสงอาทิตย์
ทุกครึ่งชั่วโมงร่มแสงอาทิตย์จะปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่า
หลังจากผ่านไปทั้งวัน กองเหล็กได้กลายเป็นร่มแสงอาทิตย์ทั้ง 48 ชิ้น
ผ่านไป 2 วัน ร่มแสงอาทิตย์ทั้ง 96 ชิ้นถูกสร้างขึ้นมาจากกองแร่เหล็ก
ในวันที่ 3 ด้านข้างของ Nr.3796 มีแขนกลขนาด 3 เมตรและมีแขนกลขนาดเล็กอีก 16 แขน ทุกๆแขนจะถูกติดตั้งอุปกรณ์เครื่องมือต่างๆ เช่น ค้อนไฟฟ้า ไขควงไฟฟ้า อุปกรณ์ที่ใช้ในการสร้างหุ่นยนต์
ในวันที่ 4 ปริมาณหุ่นยนต์ผลิตเพิ่มขึ้นเป็น 3 ตัวและร่มแสงอาทิตย์เพิ่มเป็น 200
ในวันที่ 5 ปริมาณหุ่นยนต์ผลิตเพิ่มขึ้นเป็น 9 ตัวและร่มแสงอาทิตย์เพิ่มเป็น 300
ในวันที่ 6 ปริมาณหุ่นยนต์ผลิตเพิ่มขึ้นเป็น 20 ตัวและร่มแสงอาทิตย์เพิ่มเป็น 400
ในวันที่ 7 ปริมาณหุ่นยนต์ผลิตเพิ่มขึ้นเป็น 81 ตัวและร่มแสงอาทิตย์เพิ่มเป็น 500
ในวันที่ 8 ปริมาณหุ่นยนต์ผลิตเพิ่มขึ้นเป็น 243 ตัวและร่มแสงอาทิตย์เพิ่มเป็น 600
ในวันที่ 9 เกิดการเขย่าเศรษฐกิจโรงงานอุตสาหกรรมของโลกใบนี้ เสียงดังของโรงงานเริ่มดังลั่นออกมา
ในวันที่ 10 ผืนดินที่เคยเต็มไปด้วยดอกไม้นับไม่ถ้วน ในตอนนี้กลับเต็มไปด้วยร่มแสงอาทิตย์ทั้ง 2000 อัน เพื่อดูดซับพลังงานอย่างบ้าคลั่ง
เดิมที่พื้นที่เหล่านี้ไม่สามารถเพาะปลูกได้ ปัจจุบันได้กลายเป็นโรงงานขนาดใหญ่ ใจกลางโรงงานมีเสียงเครื่องจักรดังกังวาลอยู่ตลอดเวลา
<ยินดีต้อนรับ นายท่าน!>
หยางเฟยเดินเข้ามาในโรงงาน ไม่นานด้านหน้าประตูมีนักรบ 2 คนพร้อมด้วยดาบยาวและชุดเกราะใหม่ เข่าของพวกเขากระแทกพื้นเสียงดังสนั่น
หยางเฟยมองไปยังทั้งสอง ทั้งสองคนมีรูปลักษณ์ภายนอกสมบูรณ์แบบเหมือนมนุษย์ทุกอย่าง หยางเฟยเดินตรงเข้าไปในโรงงานโดยไม่ได้พูดอะไร
หลังจากที่หยางเฟยเดินเข้าสู่โรงงาน นักรบทั้งสองคน ยืนขึ้นในเวลาเดียวกันพร้อมกันทุกประการ
หยางเฟยเดินตรงเข้าสู่โรงงานที่ใหญ่ที่สุดทันที
ภายในของโรงงานที่ใหญ่ที่สุด เต็มไปด้วยหนวดโลหะและเครื่องมือชนิดต่างๆมากมายและหุ่นยนต์ที่ทำหน้าที่เป็นคนงาน
หุ่นยนต์กำลังเดินลงมาจากสายงานและไม่นานก็เดินออกจากโรงงานไป หุ่นยนต์ที่เดินเข้ามาเพื่อสกัดแร่โลหะและผลิตชิ้นส่วน
Nr.3796 มาถึงโรงงานพร้อมหยางเฟยและถามออกมา
<นายท่าน ท่านมีคำแนะนำอะไรเพิ่มเติมหรือไม่?>
หยางเฟยตอบ
“ฉันมาที่นี่เพื่อดูสถานะการผลิต รายงานมา!”
<ปัจจุบัน การผลิตหุ่นยนต์อัตโนมัติอยู่ที่ 378 ตัว ถ้านายท่านต้องการ ข้าสามารถเพิ่มจำนวนการผลิตไปถึง 500 ตัวต่อวัน แต่ข้าขอเตือน แร่เหล็กที่มีอยู่เริ่มขาดแคลนแล้ว! เราต้องการแร่เหล็กจำนวนมาก>
