Invisible(มัจจุราชไร้เงา)ตอนที่9 สังหารวายุ

"ภารกิจนี้มีเพียงหนึ่งเดียว ครั้งเดียวในโลกแห่งนี้เจ้าจงทำมันให้สำเร็จจงได้  ข้าเองเพียงได้ฟังจากปากท่านอาจารย์ปู่และท่านได้มอบหมายภาระนี้ให้ข้าเมื่อมีผู้กล้าท่านไดได้มอบจดหมายลับให้กับชุมนุมมือสังหาร หรือแม้แต่ปรมาจารย์ชุมนุมอื่น(ที่เปลี่ยนอาชีพต่างๆ)ก็ได้รับมอบหมายนี่เช่นกัน และสิ่งสุดท้ายเอานี่ท่านจงรับไว้"ปรมาจารย์นักฆ่ายืนกล่องใบเล็กยาวประมาณ1ศอกมอบให้กับเดี่ยว และเดี่ยวก็รับไว้และเก็บใส่ในช่องเก็บของทันที

"ข้าไม่นึกว่าตัวข้าจะเป็นผู้ได้ทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่นี้ ท่านอาจารย์ปู่ท่านเห็นหรือไม่" คุไรพูดขึ้นพร้อมกับน้ำตาคลอขึ้นมาทันที เดี่ยวเองถึงกับอึ้งกับท่าทีของNpcในเกมส์นี้ ที่มันมีความรู้สึกนึกคิดชีวิตจิตใจยังกะเป็นคนๆหนึ่งพร้อมกับคิดว่ามันไม่ใช่แค่เกมส์แล้ว

"เมื่อท่านปรมาจารย์ไม่มีคำแนะนำอันไดแล้วงั้นข้าน้อยขอตัวก่อน"เดี่ยวพูดขึ้น

"ช้าก่อนเจ้ารู้แล้วเหรอว่าเจ้าแห่งป่าอยู่ที่ไหน ให้ข้าเดาเจ้าคงไม่รู้แม้แต่ข้าเองก็ไม่รู้ทุกคนบนโลกนี้ก็ไม่รู้แต่ว่า แผ่นจดหมายสีทองนี้กับบอกที่อยู่ของมันชัดเจนว่ามันอยู่ที่ป่าไผ่ทมิฬ!!" ป่าไผ่ทมืฬ!!เดี่ยวอุทานใจอย่างตระหนกแค่ชื่อมันก็ไม่ควรเข้าไปข้องแวะอย่างเด็ดขาด แผ่นที่ไม่มีบอกไว้ ในจดหมายนี้มันบอกแค่เพียงว่ามันอยู่ทางทิศะวันออกของเมืองและเดินไปที่หุบเขากลืนกินแล้วก็สำรวจมันซะ"คุไรพูดขึ้น

"ข้าทราบแล้วงั้นข้าน้อยขอลา"

"ขอให้เจ้าโชคดี" เดี่ยวเดินออกมาจากตัวอาคารด้วยใจที่ว้าวุ้น เขายืนอยู่กลางถนน เขากลัวว่าภารกิจนี้มันเกินตัวเขาเกินไปถ้าเขาพลาดเส้นทางแห่งวิถีสังหารก็เป็นสิ่งที่เขาเอื้อมไม่ถึงตลอดกาล และทันใดนั้นเองในขณะที่เขาครุ่นคิด เดี่ยวก็รับรู้ถึงอันตรายกำลังมาถึงตัวเขาปรากฎรูปดาว5แฉกมีวงกลมล้อมรอบบนพื้นดินที่เดี่ยวยืนอยู่เดี่ยวรีบกระโดดออกจากจุดนั้นทันทีรูปดาว5แฉกสว่างจ้าขึ้นหอกดินอันแหลมคมพุ่งขึ้นมาจากพื้นดินถึง5อันเฉียดร่างของเดี่ยวอย่างน่าหวาดเสียวเดี่ยวคิดนี่มันเกิดอะไรขึ้น ตัวเดี่ยวยังคงค้างอยู่ในอากาศเท้ายังไม่ถึงพื้นโล่ห์สีเงินวาวเลื่อมสลับทองรูป3เหลี่ยมวงรีหมุนคว้างพุ่งเข้าใส่เดี่ยวเต็มรักเดี่ยวนั้นไม่อาจหลบเลี่ยงได้เพราะตัวเขาลอยอยู่ในอากาสเขาเลยตัดสินใจโจมตีสะกัด  อย่างเต็มแรงเป้ง!! เป้ง!! เป้ง!! เป้ง!! เดี่ยวต้องตกใจทันมันช่างแข็งอะไรเช่นนี้ การโจมตีของเขาไม่อาจสัมผัสพื้นผิวของโลห์แม้แต่น้อยเพราะมันถูกปกป้องด่วยออร่าสีทองที่ห่อหุ้มโล์ห์เอาไว้ โล่ห์นั้นกลับหมุนกลับไปที่ทางเดิมที่มันมา เดี่ยวลงสู่พื้นเท้าทั้งสองของเขาไถลไปตามพื้นดินยาวกว่า1เมตรและรู้สึกชาไปทั้งตัวแล้วก็มีคน2คนปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา

                  เดี่ยวLv.10(ชาวบ้าน)

ทอมLv.13(อัศวิน) 

                  อี้หวินLv.13(นักเวทย์)

"เป็นพวกมันนั่นเองและที่สำคัญมันเปลี่ยนอาชีพแล้ว!! เดี๋ยวก่อนนะมันมีแค่2คนแล้ว3คนที่เหลือละ!!"เดี่ยวคิด ปัง!ฟิ้ว! จึ๊บ!! แค่สิ้นเสียงลูกกระสุนก็ฝังเข้ากับต้นขาของเดี่ยวเขาถึงกับเข่าทรุดลงเลือดพุ่งกระชูดมันช่างรุนแรงและรวดเร็วอะไรอย่างนี้

30!

               มาเซ็นเต้Lv.12(มือปืน)

เลือดของเดี่ยวเหลือแค่29แต้ม!! มาเซ็นเต้ วิคเตอร์และสไตร์เกอร์เดินเข้ามาสบทบกลุ่มของทอมเป็นที่เรียบร้อยละผู้คนในแถวนั้นก็มายืนมุงดูอย่างมากมายล้อมรอบพวกมันเป็นวงกลมทันทีผู้คนต่างคุยจ็อกแจ็กจอแจ และบ้างก็กะชิบกับ

"นี่มันกลุ่มผู้กวาดล้างของวิคเตอร์นี่"

"เอ่อใช่ มีเรื่องกันแล้ว น่าสงสารไอ้หนุ่มนั้นเหลือเกิน"

"นั่นสิ"

"ฆ่ามันๆๆๆ"

"จัดมันเลยลูกพี่ สมน้ำหน้าไอ้บ้านนอก"

มีทั้งเสียงเห็นใจเสียงเชียร์ยุแหย่ดังอยู่อื้ออึงวิคเตอร์ยิ้มที่มุมปากแล้วมันก็เอ่ยขึ้น

"โฮๆๆ นึกว่าใครที่แท้ก็ไอ้บ้านนอกนี่เอง โอ๊ะมีเลือดออกด้วยสงสัยไปขัดแข้งขัดขาของใครเข้าอีกละหรือว่าเจ้าคุกเข่าให้ท่านวิคเตอร์ผู้นี้" ฮ่าๆๆเสียงหัวเราะของคนส่วนใหญ่ดังขึ้นในทันทีกลุ่มของพวกมันก็เช่นกัน เพราะด้วยการเสื้อผ้าการแต่งตัวของเดี่ยวที่ดูเหมือนขอทานเพราะมันสวมชุดชาวบ้านจะดูดีหน่อยก็แค่รองเท้าและโดยเฉพาะผ้าปิดหน้านั้นมาหามาจากไหนทำไมมีมันคนเดียวที่มี

"วิคเตอร์อย่าไปว่ามันเลยพูดกับมันดีๆหน่อยคิดเสียว่าเมตตาสัตว์ผู้ยากไร้ดูสิมันยังเป็นชาวบ้านอยู่เลยดูท่าจะไม่มีปัญญาทำเควสเปลี่ยนอาชีพได้สำเร็จ"

ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆๆเสียงหัวระเบิดขึ้นมาอีกรอบ พวกมันคิดใช้คนหมู่มากหัวเราะเยาะเดี่ยวเพื่อทำให้เขาอับอายแต่ว่ามันยังแฝงถ่วงเวลาเพื่อจุดประสงค์อื่นอยู่ ใช่แล้วมันรอให้สถานะPK ของพวก ทอม อี้หวิน มาเซ็นเต้หายไปเพื่อวิคเตอร์จะได้ลงมือเผด็จศึก!! เดี่ยวนั้นยังคงนิ่งเงียบใบหน้าเรียบเฉย ตามองไปที่กลุ่มของพวกวิคเตอร์เพื่อที่จะจดจำใบหน้ามันไว้ทุกคนข้าไม่ได้โกรธแค้นพวกมันเลยแม้แต่น้อยแต่ข้าจะจำไว้!!

เดี่ยวก็วิ่งแหวกว่ายฝ่าฝูงชนออกไปในทันทีแต่ด้วยขาที่บาดเจ็บทำให้ความเร็วของเขาลดลงไปนิดหน่อยคนที่รายล้อมดูต่างก็หลีกทางให้เขา เมื่อเห็นเดี่ยวกำลังวิ่งหนี เคล็ดวิชาต่างๆ(สกิล)ก็ถูกเรียกออกมาทันทีโดยเป้าหมายของพวกมันคือเดี่ยวนั่นเอง ปัง!! ฟิ้ว!! กระสุนลูก1เฉียดชายโครงของเดี่ยวเส้นยาแดงผ่าแปดเสื้อมีรูโบ๋ปรากฎขึ้นทันที เกิดรูปดาว5แฉกที่ล้อมรอบวงกลมขึ้นที่2ฟ้า2รูปเมื่อมันเรืองแสงขึ้นเกิดเป็นหอกน้ำแข็งกว่า10เล่มพุ่งใส่เดี่ยวราวกับหอกของมัจจุราช ฟิ้ว!! ฟิ้ว!! ฟิ้ว!! ฟิ้ว!! ฟิ้ว!!ๆๆ

เดี่ยวตีลังกาบนพื้นหลบหอกน้ำแข็งเล่มแล้วเล่มเล่มอย่างหวุดหวิด เฉียดขา เฉียดหัวเ ฉียดลำตัวบ้างหอกน้ำแข็งปักใส่พื้นดินทันที ฉึก!! ฉึก!! ฉึก!! ฉึก!!ฉึก!!ๆๆๆๆๆ

"อือ!!"

"อา!!"

"โอ้ว!!"

คนที่ยืนมุงดูต่างอุทานออกมาด้วยความตื่นเต้นปนความเสียวและทึ่งในความเร็วของเดี่ยวเมื่อหลบหอกน้ำแข็งพ้นเดี่ยวก็กระโจนพุ่งออกไปในทันทีโดยเป้าหมายคือโรงแรมเขาจำได้ว่ามันอยู่ไม่ไกลจากที่นี่แล้วเขาก็เปิดกล่องล้วงเอาของที่ปรมาจารย์นักฆ่าคุไรมอบให้ ทันใดนั้นวิคเตอร์ก็พุ่งมาดักหน้าเขาทันที  วิคเตอร์ก็ใช้เคล็ดวิชาประจำตัวนักฆ่า มีดกรีดฟ้า!!มีดในมือของวิคเตอร์ก็ปรากฏแสงเรืองรองห้อหุ้มใบมีดไว้แล้วมันก็โจมตีใส่ตัวของเดี่ยว5ครั้งซ้อนโดยใช้เวลาแค่เสี้ยววินาทีค่าความเสียหายของวิชานี้จะเพิ่มขึ้น10%ตามดาเมจ  ขวับ!!ขวับ!!ขวับ!!ขวับ!!ขวับ!! ร่างของเดี่ยวต่างเต็มไปด้วยคมมีดของวิคเตอร์ แต่แล้ววิคเตอร์ก็ตาเบิกโพลงขึ้นอย่างตกตะลึง เมื่อสิ่งหนึ่งปรากฎออกมาต่อหน้ามัน "เป็นไปไม่ได้!!" มันอุทานออกมาอย่างลืมตัว

Miss!! Miss!! Miss!! Miss!! Miss!!

                 วิคเตอร์Lv.13(นักฆ่า)

เดี่ยวสามารถหลบได้ร่างที่วิคเตอร์โจมตีใส่นั่นที่แท้เป็นแค่ร่างเงาภาพติดตาของวิคเตอร์ คนที่ยืนมุงดูถึงกับตัวแข็งทื่ออ้าปากค้างพวกมันต่างรู้สึกชื่นชมเดี่ยวขึ้นมาทันที ห่างออกไปจากวิคเตอร์หลังจากเดี่ยวหลบการโจมตีนั้นได้เขาถึงกับเข่าทรุดลงกับพื้น1ข้างเพราะเร่งความเร็วสูงสุดในเวลาอันรวดเร็ว มือข้าง1ยันพื้นไว้ส่วนมืออีกข้างกำมีดไว้แน่เลือดยังไหลออกมาจากบาดแผลที่ขาของเขาอย่างต่อเนื่อง

บูมเมอร์แรงสไตร์!! มันเป็นสกิลโจมตีของอัศวินด้วยการขว้างโล่ห์ใส่เป้าหมายและโล่ห์ก็จะวกกลับมาหาเจ้าของ(กัปตันอเมริกาชัดๆ)โล่ห์สีเงินอันใหญ่พุ่งใส่เดี่ยวในทันทีแต่ว่าเดี่ยวไม่มีแรงแม้แต่จะยืนเห็นทีเขาคงต้องตายแน่แล้วแต่สีหน้าของเดี่ยวยังคงเรียบเฉยหาได้ตกใจกลัวไม่ เขายอมตายอย่างกล้าหาญคนที่ยืนมุงดูต่างก็อดที่จะนับถือใจของมันไม่ได้ เป้ง!!!โล่ห์ที่พุ่งโจมตีใส่เดี่ยวกับถูกสะกัดโดยกำแพงแสงสีขาวเจิดจ้าเกิดสะเก็ดไฟแตกกระจายแล้วโล่ห์ก็พุ่งกลับไปหาทอมในทันทีทอมก็คว้าจับมันได้อย่างถนัดถนี่ มับ!!  แล้วก็มีเสียงดังขึ้น

"ห้ามPKต่อสู้กันเกิน 3ต่อ1 ผู้เล่นทอมไม่สามารถโจมตีได้ค่ะ" เสียงจากระบบนั่นเอง

ผู้คนต่างตกอยู่ในภวังมีเพียงแต่เดี่ยวเท่านั่นที่ได้สติกลับมาก่อนเพื่อนแล้วเขาก็รวบรวมแรงฮึดสุดท้ายกระโดดหนีไปทันที กว่าพวกวิคเตอร์จะได้สติกลับคืนมาเดี่ยวก็หายไปแล้ว!!

"มันหนีไปได้อีกแล้วเจ็บใจนักเป็นเพราะไอ้ระบบบ้าๆนี่ไม่งั้นมันคงต้องกินดินไปแล้ว"ทอมเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสีย พวกมันที่เหลือต่างก็เงียบไม่พูดอะไรออกมา ส่วนวิคเตอร์นั้นตาของมันแดงก่ำเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย ตัวมันสั่นสะท้าน ครั้งนี้เหมือนมันโดนเดี่ยวขี้ใส่หน้าของมันก็ไม่ปาน ผู้คนที่ยืนมุงดูต่างก็พูดวิจารณ์กันไปต่างๆนาๆ

"มันเป็นใครกัน สามารถรอดจากกลุ่มผู้กวาดล้างของวิคเตอร์ได้" ชายที่มุงดูคนหนึ่งพูดกับเพื่อน

"ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันข้าก็พึ่งมาช่วงหลังยังไม่ทันเห็นชื่อมันด้วยซ้้ำ"ชายอีกคนกล่าวขึ้น

"ข้าได้ยินคนที่เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่แรกเขาบอกว่ามันแค่เลเวล10เองนะแถมยังเป็นแค่ชาวบ้าน"ชายอีกคนกล่าวเสริม แล้วพวกมันก็ต้องสะท้านเมื่อคิดว่าคนเลเวล10ที่สามารถรอดจากกลุ่มผู้กวาดล้างอันโหดเหี้ยมที่ลุมกินโต๊ะมันถึง3คนแถมยังเปลี่ยนอาชีพแล้ว กลุ่มของวิคเตอร์เริ่มมีซื่อเสียง(ชื่อเสียมากว่าผู้เล่นคนอื่นเลยตั้งฉายาให้พวกมัน)

ในที่สุดเดี่ยวก็มาถึงโรงแรมด้วยสภาพที่สะบักสะบอมแล้วเขาก็เซ็คอินด้วยห้องพักคืนละ1โกล ซึ่งถือว่าแพงมากเพราะมันถือว่าอยู่ใกล้ศูนย์กลางพื้นที่เศษฐกิจ เมื่อเดี่ยวเข้ามาในห้องพักเขาแล้วก็ทรุดตัวลงนอนกับพื้นเขาก็จำได้ว่าได้หยิบของบางอย่างออกจากกล่องที่คุไรปรมาจารย์นักฆ่ามอบให้ซึ่งมันก็คือมีดในมือของเขานั่นเองเดี่ยวถึงต้องกับอ้าปากค้างด้วยความสวยและสถานะของมัน

  สังหารวายุ(ตำนาน)

                         คุณสมบัติพิเศษ :  เพิ่มพลังโจมตีขึ้น50%  เมื่อสวมใส่

                                                  เพิ่มค่าAgi ขึ้น 30%  เมื่อสวมใส่

                                                  เพิ่มอัตตราคิติคอล 30% เมื่อสวมใส่

                          คำอธิบาย  : ไม่มีใครรู้ที่มาของมันอย่างแน่ชัดแต่ตำนานถูกเล่าขานกันมารุ่นแล้วรุ่นเล่าว่ามันเป็นศาสตราวุธของผู้สังหารมัจจุราช สุดยอดศาสตราใช่ว่าที่อยู่ที่พลังทำลายล้างสมอไป!!