ตอนที่ 76 FLOWER BLOOD

//เอี๊ยดดด// เสียงเปิดประตูปราสาทที่ดัง. . .จริงๆแล้วมันก็ไม่ได้ดังหรอกนะ แต่ว่ามันเงียบจนกระทั่งได้ยินเสียงเปิดประตูเลยด้วยซ้ำ ฉันเดินเข้าไปในห้องโถงของปราสาทพร้อมๆกับเลย์ มาคาโอ ดาโล่ และมัลเลย์

 

“อู๋ยเข้ามาแล้วหรอใช้สมองได้เก่งมากเลยนะยัยมนุษย์ ฉันเนี่ยไม่คิดเลยว่าอาโอทอสจะตามกลิ่นน้ำลายของมันมา เพื่อที่จะมากินแกแต่แกดันใช้สติปัญญาที่น้อยนิดของแกในการแก้ปัญหา ที่จะเอาสัตว์ประหลาดทั้งสองตัวมาฆ่ากันเอง เธอนี่มันสุดยอดตั้งแต่ฉันเจอเธอครั้งแรกเลยนะ ฮี่ ฮี่”

 

นี่มันหรอกด่ากันชัดๆเลยว่าฉันโง่แต่ว่าทำตัวฉลาดอยู่ใช่ไหมนั่น งั้นขอตอกคือไปสักบทกวีหนึ่งก็แล้วกัน

 

“ขอบใจที่ชมฉันนะถึงแม้ว่าฉันจะมีสติปัญญาที่ค่อนข้างน้อยนิด แต่ฉันไม่ได้เสียสติเหมือนคนปัญญาอ่อน ที่เป็นแบบเธอเสียหน่อยจะคิดว่าฉันชมว่าเธอไม่มีสมองก็ได้นะ ฮ่า ฮ่า”

 

เธอหุบยิ้มของเธอลงก่อนจะโดนลงมาที่ข้างหน้าของพวกเราทั้งสามคนกับอีกหนึ่งตัว

 

“ตานี้ฉันจะไม่หนีพวกแกไปไหนแล้วก็ได้ ฉันจะจัดการกับพวกแกด้วยน้ำมือของฉันเอง”

 

เมื่อคำพูดของเมสซีเรียพูดจบเธอก็วิ่งเข้ามาใส่พวกเราด้วยกำลังเต็มที่ เท้าของเธอที่กดเข้าไปกับพื้นทำให้พื้นยุบและแตกออกไปเป็นเสี่ยงๆ มันแสดงให้เห็นว่าเธอแข็งแรงมากขนาดไหน เธอตรงดิ่งเข้ามาเพื่อที่จะมาโจมตีฉัน แต่มันก็ไม่ทันดาโล่เพราะดาโล่ใช้เท้าถีบเข้าไปที่ตัวของเธอ แต่เธอใช้มือของเธอกันเอาไว้ได้แล้วทั้งคู่ก็กระเด็นแยกออกไปคนละทางกัน

 

“ไม่เลวเลยนี่ดาโล่แต่มันพลาดไปหน่อยนะฮี่ ฮี่” เธอหมายความว่ายังไงคำว่าพลาดที่ออกมาจากปากของเธอทำให้ฉันต้องมองไปที่ดาโล่ แขนข้างหนึ่งของดาโล่โดนฟันเข้าไปเลือดของที่ไหลออกมาจาบาดแผลของเขาค่อนข้างเยอะมากเลยทีเดียว

 

“ฉันไม่เห็นเลยนะว่ามันเกิดอะไรขึ้น เมื่อกี้นี้เห็นแค่ดาโล่โจมตีไม่ใช่หรอ . . . หรือว่าจะเป็นช่วงนั้น”

 

ช่วงที่ดาโล่ใช้เท้าถีบเข้าไปที่เมสซีเรีย เธอใช้มืออีกข้างของเธอจับมีดทีอยู่ตรงเอวของเธอขึ้นมาฟันเข้าไปที่แขนของเขาในระหว่างที่เธอกันเท้าของเธอกันนะ

 

“เธอไปช่วยดาโล่ก่อน เดี๋ยวฉันกับมาคาโอจะจัดการพวกมันเอง มัลเลย์ฝากพวกเขาทั้งสองคนด้วยนะ”

 

ฉันยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยคำสั่งของเลย์ทำให้มัลเลย์ยกฉันขึ้นไปยังหลังของมัน แล้ววิ่งไปหาดาโล่ในทันที ทำไมฉันถึงไม่ได้ต่อสู้เหมือนกับพวกเขาล่ะ เมื่อมัลเลย์หยุดลงที่หน้าของดาโล่ฉันก็ลงจากหลังมัลเลย์แล้วรีบเดินเข้าไปหาดาโล่ในทันที เพื่อที่จะดูอาการของเขาและบาดแผลของเขาว่าเป็นยังไงบ้าง

 

“จำได้ไหมหรือเห็นอะไรหรือเปล่าตอนที่เข้าไปถีบเมสซีเรียน่ะ ทำไมมันถึงเกิดเรื่องเบบนี้ขึ้นได้ แผลนี่มันใหญ่มากเลยนะแถมเลือดออกเยอะมากด้วยเช่นกัน”

 

เขาคิดอยู่สักพักเสียงหายใจของเขารู้เลยว่ามันคงเจ็บน่าดู

 

“ผมจำได้คร่าวๆว่าผมเข้าไปหาเมสซีเรียก่อนที่จะใช้เท้าถีบเข้าไปแต่มันไม่โดนเธอเลยครับผมสัมผัสได้ ที่รู้ๆในจังหวะนั้นผมเห็นแค่เล็บที่ยาวมากของเธอ ก่อนที่เธอจะใช้เล็บกรีดมาที่แขนของผมอย่างรวดเร็ว ผมจำได้เท่านั้นนั่นแหละครับ โอ๊ย”

 

อยู่ๆดาโล่ก็ร้องขึ้นมา แสดงว่าที่เราคิดขึ้นมามันไม่ใช่มีดแต่มันเป็นเล็บของเธออย่างนั้นหรอ พลังที่แอบแฝงในตัวของเมสซีเรียมันจะต้องมีอะไรที่เยอะกว่านี้ ถึงแม้ว่าพลังของเธอจะโดนแบ่งออกไปครึ่งหนึ่ง แต่ใช่ว่าเธอจะไม่มีพลังอยู่ในตัวของเธอเลย เธอเป็นถึงลูกของเทพสวรรค์ ฉันว่ามันจะต้องมีอะไรที่เยอะกว่านี้แน่ๆ แต่ตอนนี้ฉันจะต้องดูแผลให้กับดาโล่ก่อน เลือดของเขามันไหลออกมาเยอะมากจริงๆไหลจนคิดว่ามันจะหมดตัวของเขาแล้ว คิดสิว่าฉันจะต้องทำยังไงดี ใช้สิตอนที่ฉันตื่นขึ้นมาในตอนแรกของวันนั้นที่เจอกับครอบครัวของโซฟี ฉันจำได้เลยว่ามันมีดอกไม้ชนิดหนึ่งที่สามารถทำให้ห้ามเลือดและรักษาแผลได้เร็วด้วย

 

“ฉันมีทางออกให้กับนายแล้วนะดาโล่นายอย่าพึ่งเป็นอะไรไปล่ะ”

 

ฉันหยิบ Flower blood ขึ้นมาจากกระเป๋า ก่อนที่ฉันจะขึ้นรถม้ามาฉันได้หยิบมันเก็บเอาไว้ในกระเป๋านานมากแล้ว เผื่อใช้ในเวลาที่จำเป็นตอนนี้มันก็จำเป็นแล้วด้วย ฉันใช้ปากกาของฉันวาดครกและสากขึ้นมาก่อนจะใช้มันตำดอกไม้ชนิดนี้ให้ละเอียด

 

“มันจะค่อนข้างเย็นๆแต่ไม่เจ็บมากหรอกนะ” ฉันพูดจบฉันก็เอาไปป้ายที่แผลของเขาในทันที ดาโล่สะดุ้งขึ้นมานิดหน่อยที่เขาจะเริ่มหายใจแบบปกติขึ้นมาแล้ว แผลของเขาหายเร็วมากอาจจะเป็นเพราะเขาเป็นปีศาจด้วยแหละ มันก็เลยทำให้แผนสมานเร็วขึ้นมากด้วย

 

“ขอบคุณที่ช่วยชีวิตของผมครับ แผลของผมหายเร็วมากเลย ตอนนี้ยังไงผมก็ต้องไปจัดการยัยนั่นให้ได้ไม่ว่ายังไง ผมพร้อมจะตายถ้าเกิดได้ฆ่ามัน”

 

สิ่งสุดท้ายที่เขาพูดฉันจะไม่ขัดเขาเพราะมันคือสิ่งที่เขาต้องการที่จะทำจริงๆ