ตอนที่แล้วตอนที่ 63 กระเพาะยักษ์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 65 สายน้ำเชี่ยว

ตอนที่ 64 กลุ่มสัตว์กับการต่อสู้


สิ่งที่พวกเราเห็นอยู่ข้างหน้าของพวกเรานั้นก็คือ สัตว์แปลกตามากมายที่กำลังอยู่รอบๆกันเป็นกลุ่มๆ และเป็นเดี่ยว พวกมันกำลังกินน้ำที่แม่น้ำกันอยู่ซึ่งมันหนาแน่นมากๆ ฉันไม่แน่ใจว่าถ้าเกิดพวกเราเดินเข้าไปแล้วก็ พวกมันจะทำร้ายพวกเราหรือเปล่า หรือว่าพวกมันจะเป็นมิตรกันแน่พวกเราก็ไม่แน่ใจ แต่ถึงอย่างไรก็ตามถ้าเกิดพวกเราไม่ไปแล้วก็ มันอาจจะยากกับพวกเราก็ได้นะแถมพวกเราก็เริ่มหิวกระหายน้ำแล้ว

 

“พวกเราควรที่จะไปกันนะยังไงมันก็ต้องเสี่ยงบ้างแล้ว”

 

ฉันพูดขึ้นจากนั้นฉันกะว่าฉันจะเดินไปคนแรก แต่เลย์ก็จับแขนของฉันเอาไว้เสียก่อน

 

“ฉันจะเดินไปก่อนเองเธอควรจะอยู่ข้างหลังของฉันเอาไว้นะ อย่าลืมว่าพลังเธอมันยังไม่พอที่จะสู้กับอะไรพวกนี้ ถ้าเกิดเธอเป็นอะไรขึ้นมาฉันจะอยู่ยังไง”

 

พูดเหมือนกับว่าเขาตายแทนฉันได้เลย คำพูดของเขาถึงฉันจะซึ้งที่เขาพูดแบบนั้น แต่ถ้าเขาตายฉันก็ต้องตายเหมือนกันไม่ใช่หรือไง แต่ฉันยังไม่ทันได้พูดอะไรเขาก็เดินนำหน้าฉันไปก่อนเสียแล้ว ฉันเดินตามเขาไปส่วนมาคาโอและดาโล่ก็เดินป้องกันหลังของพวกเราเอาไว้ สัตว์แปลกๆพวกนั้นมองมาที่พวกเราทั้งสี่คนก่อนจะเริ่มมีบางตัวที่ครางใส่พวกเรา เรียกง่ายๆว่ามันขู่พวกเราเหมือนต้องการทำสงครามยังไงอย่างนั้น

 

“ครี่ ครี่” ดูเสียงของมันที่กำลังขู่พวกเราสิ มีเจ้าตัวหนึ่งสีดำๆรูปร่างเหมือนเสือชีต้า แต่หางของมันจะเป็นสีแดงเถือกแถมมีไฟติดอยู่ด้วย ฟันของมันค่อนข้างยาวเหมือนกับเสือดึกดำบรรพ์ พวกเราเดินไปใกล้มันขึ้นเรื่อยๆส่วนมันก็ยังครางอยู่แต่ก็ถอยๆออกไปบ้าง เราจะไม่ทำร้ายพวกมันก่อนถ้าพวกมันไม่ทำร้ายเรา

 

“แว๊ก” อยู่ๆก็มีตัวหนึ่งมาจากทางไหนไม่รู้จะโดดมาใส่ฉัน แต่ว่ามันก็ต้องกระเด็นออกเพราะมัลเลย์มากันมันออกจากฉันเอาไว้ สัตว์ทุกตัวเริ่มเดินมาล้อมรอบพวกเราเอาไว้ก่อนที่จะมีเสียงกระทืบเท้าดังขึ้น มัลเลย์และเจ้าสัตว์สีรุ้งเรืองแสงมองหน้ากันก่อนจะเดินวนเป็นวงกลม พร้อมกับส่งเสียงขู่ใส่กัน หรือมันคือการสู้กันระหว่างสัตว์กับสัตว์กันนะ

 

“ครี่ ครี่ / กี้ กี้” เสียงมัลเลย์ที่ขู่ๆเขาทำไมมันดูน่ารักมากกว่าขู่เขากันนะ แล้วดูเสียงขู่ของเขาสิดูขรึมๆน่ากลัวๆ จะบอกว่าน่ากลัวก็ไม่จะบอกว่าน่ารักก็น่ารัก แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่จะมาฟังเสียงของพวกมันทั้งสองตัว ควรจะดูที่การต่อสู้ของพวกมันเสียมากว่า

 

[ฉันเชื่อว่าแกทำได้มัลเลย์จัดการเลย] ฉันส่งจิตไปสู่มัลเลย์ฉันรู้ว่ามันต้องทำได้แน่นอน เมื่อพวกมันทั้งสองตัวมองดูกันสักพักก็เริ่มกระโดดเข้าใส่กัน แล้วเริ่มกัดกันไปมาสัตว์ทุกตัวก็เริ่มร้องขึ้น แต่ไม่มีตัวไหนเลยที่เข้าไปช่วยหรืออะไร มันเป็นเหมือนการต่อสู้ของศักดิ์ศรีพวกมัน การต่อสู้ยังคงต่อสู้ไปเรื่อยๆฉันมองไปที่พวกเราก็พบว่าดาโล่กับลังจะชักดาบขึ้นมาเพื่อจะไปช่วยมัลเลย์ แต่ฉันก็จับมือของเขาเอาไว้เพื่อไม่ให้เขาชักดาบของเขาออกมา เขามองมาที่ฉันก่อนจะเก็บดาบเอาไว้แล้วยังคงยืนดูการต่อสู้ของมัลเลย์ต่อไป ฝุ่นที่ฟุ้งเพราะการต่อสู้ของพวกมันทำให้เริ่มมองไม่เห็นสถานการณ์ด้านหน้าของพวกเราแล้ว

 

“เอายังไงดีครับท่านหญิงเราจะปล่อยไว้แบบนี้อย่างนั้นหรอ พวกเราควรไปช่วยมัลเลย์ดีไหมครับ”

 

ฉันยกมือขึ้นห้ามพวกเขาเอาไว้ก่อน ยังไงตอนนี้เราจะต้องปล่อยให้พวกเขาสู้กันเอง จะชนะหรือแพ้ก็อยู่ที่มัลเลย์แล้ว

 

“ฉันจะไม่ยอมให้ใครเข้าไปทั้งสิ้นนี่คือศักดิ์ศรีของหัวใจฉัน ไม่ว่าอย่างไรฉันจะรอดูมันต่อไป ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่ฉันก็จะรอดูพวกมัน จะอยู่หรือจะตายก็อยู่ที่มัลเลย์ เราจะรอดูต่อไป”

 

น้ำเสียงของฉันจริงจังมากเพราะฉันจริงจังจริงๆ ฉันไม่อยากให้ศักดิ์ศรีของมันหายไป แล้วก็เอาเข้าจริงๆนะถ้าเกิดพวเราเข้าไปช่วยมัลเลย์แล้วก็พวกเราอาจจะผิดกฎของที่นี่ แล้วทำให้พวกเราโดนสัตว์พวกนี้ลุมฆ่าได้เช่นกัน ฉะนั้นตอนนี้ก็ต้องปล่อยให้มัลเลย์ต่อสู้ไป สัตว์กับสัตว์ต่อสู้มันก็ถูกแล้วฉันเชื่อว่ามันเป็นเช่นนั้น  การต่อสู้ยังคงไปเรื่อยๆจนมันเริ่มจะเย็น

 

“แอ๊กกกกกกกก” เสียงในกลุ่มฝุ่นก็ดังขึ้นมาเหมือนกับว่าเราจะได้คำตอบแล้ว //ตุบ// ฉันไม่รู้ว่าตัวไหนกันที่ล้มลงไป ฉันขอให้เป็นเจ้าตัวสายรุ้งตัวนั้นเถอะอย่าให้เป็นมัลเลย์เลย ฝุ่นเริ่มหายไปทีละนิดทีละนิดทำให้ฉันเริ่มลุ้นว่าถ้าเกิดฝุ่นมันหายไปหมด สัตว์ตัวไหนจะเป็นผู้ชนะกันจนกระทั่งพวกเราก็ได้เห็น เห็นว่าใครเป็นผู้ชนะในครั้งนี้

 

“กี้ กี้” ฉันยิ้มขึ้นเมื่อได้ยินเสียงมัลเลย์ มัลเลย์เดินเข้ามาหาฉันด้วยขาที่กระเผก เพราะการต่อสู้ของพวกมันสองตัวหนักหนาและนานมาก จึงทำให้มีบาดแผลอยู่มากมายแต่พอมองไปที่สัตว์สีรุ้งตัวนั้น ฉันสงสารมันนะมันไม่ควรตายเพราะเราในตอนนี้ แต่ยังไงก็เถอะมันก็ตายแล้วขอให้ไปสู่ๆคตินะ ฉันมองไปรอบๆสัตว์ทั้งหลายต่างพากันถอยออกไปจากพวกเรา เพราะชัยชนะเป็นของพวกเราแล้ว พวกเราพากันเดินไปที่น้ำแล้วก็หยิบซากของเจ้าตัวนั้นมาด้วย วันนี้นายคงต้องเป็นอาหารของพวกเราแล้วล่ะ พวกเราพากันล้างเนื้อล้างตัวกันไป ฉันจะเป็นคนแรกที่ได้ล้างตัวส่วนเจ้าพวกนั้นก็จะใกล้ฉันไม่ได้เพราะเลย์ไม่ให้เข้าใกล้ตอนที่ฉันอาบน้ำอยู่ ฮ่ ฮ่า มีความหวงกันด้วยนะ จากนั้นก็ใช้เนื้อสัตว์ตัวนั้นมาเป็นอาหารของพวกเรา พร้อมกับก่อไฟเพื่อเผาเนื้อด้วยเช่นกัน ต่อไปเราจะเดินทางต่อไปแต่วันนี้ก็ขอพักก่อนก็แล้วกัน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด