TWO Chapter 55 หมู่บ้านในเครือ

TWO Chapter 55 หมู่บ้านในเครือ

กลับเข้าไปที่คฤหาสน์ โอหยางโชวมุ่งหน้าไปที่สำนักงานกรมการบริหารด้านตะวันออกของห้องโถง

เขาส่งมอบแบบแปลนสิ่งก่อสร้างทั้ง 5 ฉบับ ที่เขาเพิ่งซื้อมา ให้เจ้าเต๋อหวังที่ฝ่ายก่อสร้าง เขาบอกให้แบ่งคนจากโครงการก่อสร้างกำแพงมาอัพเกรดสิ่งก่อสร้างทั้ง 5 แห่งนี้

จากนั้น เขาก็เรียกกู่ซิวเหวินเข้ามาที่สำนักงานของเขา

กู่ซิวเหวินเพิ่งได้รับคำสั่งให้ออกจากสำนักทะเบียน เมื่อโอหยางโชวเรียก เขาก็รู้ได้ทันทีว่า เขากำลังจะได้รับงานใหม่

ที่สำนักงานของเขา โอหยางโชวนั่งลงและยิ้มให้กู่ซิวเหวิน แล้วกล่าวว่า “ซิวเหวิน ในช่วงเวลาที่ยากลำบากที่ผ่านมาเจ้าทำงานได้ดีมาก ข้าเห็นมันทั้งหมดแล้ว และตอนนี้ ข้าก็มีงานที่ยากมากที่จะให้เจ้าทำ เจ้าอยากทำหรือไม่?”

“ไม่ว่านายท่านจะสั่งให้ข้าทำสิ่งใดก็ตาม, ข้ามั่นใจว่าข้าสามารถทำมันได้!”

โอหยางโชวพยักหน้าด้วยความพอใจ “ดี! ข้าชอบคนที่มีความมั่นใจเช่นนี้! เนื่องจากดินแดนของเราได้รับการอัพเกรดเป็นเมืองขนาดเล็ก เราจึงสามารถสร้างหมู่บ้านในเครือได้ พื้นที่ของดินแดนขยายตัวขึ้น ภูเขาทางเหนือเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนอย่างเป็นทางการแล้ว มันจะช่วยให้คนงานนาเกลือทำงานได้อย่างปลอดภัยมากขึ้น และมันจะช่วยให้การเดินทางระหว่างเมืองซานไห่ และนาเกลือได้สะดวกมากขึ้น ข้าจึงตัดสินใจว่าหมู่บ้านในเครือแห่งแรกของเราจะถูกก่อตั้งขึ้นใกล้กับนาเกลือ เพื่อทุ่มเท ดูแลคนงานนาเกลือ”

“นายท่านช่างเป็นคนใจกว้างนัก! มันสามารถตอบโจทย์การแก้ปัญหาของคนงานในนาเกลือได้ทั้งหมด” กู่ซิวเหวินกล่าวอย่างจริงจัง

โอหยางโชวโบกมือ “เกลือในนาเกลือเขตเหนือเป็นอุตสาหกรรมผลิตทองของดินแดนมาเป็นเวลานานแล้ว คนงานนาเกลือใช้เวลาทั้งวันกับสายลมและแสงแดด เพื่อสร้างคุณประโยชน์ให้กับดิแดน ซึ่งทำให้ดินแนนของเรามีสเถียรภาพ, นี่คือเหตุผลที่สร้างหมู่บ้านใหม่ และข้าต้องการหัวหน้าหมู่บ้านที่มีความรับผิดชอบ ข้าตั้งใจเลือกเจ้าโดยเฉพาะ เจ้ายินดีที่จะทนทุกทรมานกับการใช้ชีวิตบนชายหาดหรือไม่?”

แม้ว่าเขาจะเตรียมตัวไว้แล้ว แต่กู่ซิวเหวินก็ยังตื่นเต้นอย่างมาก “เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับใช้นายท่าน ซิวเหวินยินดีตายเพื่อท่านโดยปราศจากคำพูด”

“ข้าตั้งใจตั้งชื่อหมู่บ้านแห่งใหม่ว่าหมู่บ้านเป่ยไห่(Beihai) เพื่อทำหน้าที่เป็นสาขาในเขตเหนือของเรา โดยให้ความสำคัญกับนาเกลือ อย่างไรก็ตาม บทบาทของหมู่บ้านเป่ยไห่ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงเท่านั้น ในอนาคต มันจะกลายเป็นเมืองท่าแห่งแรกของดินแดน ซึ่งจะเป็นเขตการค้าที่สำคัญของดินแดนเรา” โอหยางโชวอธิบายโดยละเอียด

กู่ซิวเหวินพยักหน้า และรับรู้ความรับผิดชอบที่ตกลงมาสู่ตน เขากล่าวว่า “สำหรับหมู่บ้านเป่ยไห่นี้ นายท่านมีคำสั่งเบื้องต้นอย่างไรบ้าง?”

“ในขั้นแรก ข้าต้องการให้หมู่บ้านเป่ยไห่ถูกสร้างขึ้นโดยใช้มาตรฐานของหมู่บ้านระดับ 3 มีประชากร 250 คน โดยส่วนใหญ่จะทำงานในนาเกลือ นอกจากนี้ ทุกหน่วยงานในซานไห่จะส่งเจ้าหน้าที่อย่างน้อย 1 หรือ 2 คน เพื่อช่วยดูแลโครงสร้างการบริหารของเป่ยไห่ และผู้มีความสามารถพิเศษของซานไห่จะส่งเด็กฝึกงานของตนไป 1 คน เพื่อเริ่มต้นทำงานที่นั่น ซานไห่มีช่างตีเหล็ก 4 คน และ 1 คน จะถูกส่งไปช่วยเจ้า และดินแดนจะจัดส่งทรัพยากร รวมถึงวัสดุพื้นฐานต่างๆไปให้ เพื่อสนับสนุนการก่อสร้าง” โอหยางโชวบอกกู่ซิวเหวิน เพื่อปัดเป่าความกังวลใจของเขา

เงื่อนไขของหมู่บ้านเป่ยไห่นั้นต่างกับซานไห่ที่ต้องใช้กลยุทธ์การบุกเบิก นี่เป็นข้อดีของหมู่บ้านย่อย ด้วยการสนับสนุนและผู้บริหารที่มีความสามารถ หมู่บ้านสาขาสามารถพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว ที่สำคัญคือ ตราบเท่าที่เมืองหลักมีสิ่งก่อสร้างนั้น พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องใช้แบบแปลนอีก มันช่วยประหยัดเงินได้มากทีเดียว

เมื่อได้ยินคำมั่นสัญญาของโอหยางโชว กู่ซิวเหวินก็มีความมั่นใจมากขึ้น เขากล่าวอย่างหนักแน่นว่า “ด้วยเงื่อนไขเหล่านี้ ข้ามั่นใจว่าจะสามารถสร้างหมู่บ้านเป่ยไห่ให้คู่ควรกับความเชื่อมั่นของนายท่านได้”

“เจ้าต้องเตรียมแผนระยะยาวสำหรับการก่อสร้างท่าเรือ ตัดสินใจให้ดีว่าจะก่อตั้งหมู่บ้านที่ตำแหน่งใด ที่เหมาะสมในการสร้างท่าเรือขนาดใหญ่ในอนาคต” โอหยางโชวบอกเขา

“นอกจากนี้ แม้จะไม่ได้รับผลกระทบจากโจรและโจรสลัด เราก็ควรเตรียมการไว้ก่อนหลังจากเริ่มก่อตั้ง ข้าจะได้ไม่กังวลเกี่ยวกับการดำรงชีวิตของชาวบ้าน ข้าจะเรียกหัวหมู่ทหารม้ามาช่วยเจ้า”

กู่ซิวเหวินพยัก และจดจำสิ่งต่างๆที่เขากล่าวไว้

โอหยางโชวลุกขึ้นและยิ้มให้กู่ซิวเหวิน “มาเถอะ, ไปกับข้า เพื่อรับเหรียญการสร้างหมู่บ้าน”

โอหยางโชวพากู่ซิวเหวินไปที่ห้องโถงประชุม มีเสียงดังขึ้น และแผ่นหินทองก็ผุดขึ้นมาจากพื้นกลางห้อง

เขาเอามือวางบนมัน ในหัวของเขากล่าวถึงหมู่บ้านในเครือ จากนั้นมีเสียงเตือนจากระบบดังขึ้น

“แจ้งเตือนระบบ : เมืองซานไห่ เป็นเมืองขนาดเล็กระดับ 1 และมีโควต้าสำหรับหมู่บ้านในเครือ 1 แห่ง คุณต้องการใช้หรือไม่?”

“ใช่!”

“แจ้งเตือนระบบ : เมืองซานไห่ถูกสร้างโดยเหรียญระดับทอง หมู่บ้านในเครือจะถูกสร้างโดยเหรียญระดับต่ำกว่า นั่นคือเหรียญระดับเงิน ต้องการจัดการหรือไม่?”

“ใช่!”

แสงสีขาวกระพริบ และแผ่นทองก็ค่อยๆจมลงอีกครั้ง ในมือของโอหยางโชวมีเหรียญสีเงินอยู่

โอหยางโชวตรวจสอบคุณสมบัติของเหรียญการสร้างหมู่บ้านระดับเงิน

ชื่อ : เหรียญการสร้างหมู่บ้านระดับเงิน

คุณสมบัติ : ดึงดูดผู้คนมาตั้งถิ่นฐาน เพิ่มขึ้น 40%

ดึงดูดผู้มีความสามารถพิเศษเพิ่มขึ้น 16%

ผลผลิตทางการเกษตรเพิ่มขึ้น 40%

กำลังการผลิตของผู้อยู่อาศัยเพิ่มขึ้น 16%

ประสบการณ์ทหารเพิ่มขึ้น 16%

ประเมิน : ไอเท็มพิเศษ, ไม่สามารถดรอปได้

เหรียญระดับเงินมีคุณสมบัติเพียง 80% ของเหรียญระดับทอง ถึงอย่างนั้น มันก็หาได้ยากมาก ในประเทศจีน ถึงแม้จะรวม 6 ทรราชย์แห่งหานด้วยแล้ว ก็มีผู้ใช้เหรียญระดับเงินไม่เกิน 10 คน

ตามกฎของระบบ การสร้างหมู่บ้านในเครือจะสามารถสร้างได้มากขึ้น เมื่ออัพเกรดเมืองในระดับที่สูงขึ้น โดยสามารถมีหมู่บ้านในเครือได้มากถึง 3 แห่ง แน่นอน การครอบครองดินแดนของลอร์ดคนอื่น ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของข้อจำกัดนี้

เมื่อหมู่บ้านสาขาถูกอัพเกรดเป็นเมืองขนาดเล็ก ก็จะสามารถสร้างหมู่บ้านสาขาของตัวเองได้ 3 แห่ง เช่นกัน แต่เพื่อที่จะทำอย่างนั้นได้ เมืองหลักต้องอัพเกรดเป็นเมืองขนาดกลางระดับ 1 เสียก่อน ในขณะที่เหรียญการสร้างหมู่บ้านก็จะลดระดับลงไปเรื่อยๆ จึนถึงระดับสัมฤทธิ์ ก็จะไม่ลดลงอีก

พูดอีกอย่างก็คือ เมืองซานไห่สามารถมีเมืองสาขาระดับเงินได้ 3 แห่ง หลังจากกลายเป็นเมือง พวกเขาจะสามารถก่อตั้งหมู่บ้านระดับเหล็กดำได้ถึง 9 แห่ง

พลังของซานไห่ที่ได้รับจากเหรียญการสร้างหมู่บ้านระดับทองมีผลอย่างมาก และที่สำคัญ เขาเป็นเพียงคนเดียวในประเทศจีนที่ได้รับเหรียญการสร้างหมู่บ้านระดับทอง

โอหยางโชวพยักหน้าด้วยความพอใจ ก่อนจะส่งเหรียญระดับเงินให้กู่ซิวเหวินด้วยรอยยิ้ม แล้วกล่าวว่า “ข้าได้สร้างเงื่อนไขสำหรับเจ้าแล้ว ในท้ายที่สุด หมู่บ้านเป่ยไห่จะขึ้นอยู่กับเจ้า อย่าทำให้ข้าผิดหวังล่ะ”

กู่ซิวเหวินพยักหน้าเงียบๆ ขณะที่เขารับเหรียญมา เขากล่าวว่า “นายท่านมั่นใจได้เลย”

“สำหรับการคัดเลือกเจ้าหน้าที่ ผู้มีความสามารถพิเศษ และเด็กฝึกงาน เจ้าเคยทำงานในสำนักทะเบียนมานาน เจ้าควรจะเข้าใจมันมากกว่าข้า ดังนั้น เจ้าจัดการเลือกคนด้วยตัวเองได้เลย ข้าจะไปคุยกับกรมคลังวัสดุ และกองทัพในวันพรุ่งนี้ เพื่อเพื่อประสานงาน เจ้าสามารถเริ่มงานอื่นๆ ได้ในวันนี้” โอหยางโชวตบไหล่ของกู่ซิวเหวิน

หลังจากนั้น โอหยางโชวก็เรียกเทียนเหวินจิง และตู่เสี่ยวหลาน มาที่สำนักงานของเขา “พวกท่านคงจะได้ยินแล้วว่า อดีตนายทะเบียนกู่ซิวเหวิน กำลังจะไปก่อตั้งหมู่บ้านใหม่ใกล้นาเกลือเขตเหนือ ดังนั้น ข้าจึงมี 2 เรื่องให้เจ้าจัดการ”

“หลังจากจัดตั้งหมู่บ้านเป่ยไห่แล้ว นาเกลือจะต้องอยู่ภายใต้การดูแลของหมู่บ้านเป่ยไห่และฝ่ายนาเกลือ คนงานที่มีอยู่ทั้งหมด จะถูกโอนไปยังหมู่บ้านเป่ยไห่ และคนงานใหม่ทั้งหมดก็จะถูกย้ายไปที่นั่นเช่นกัน”

“หมู่บ้านเป่ยไห่จะได้รับหน้าที่ป้องกัน และดูแลการดำรงชีวิตของคนงานนาเกลือ ส่วนฝ่ายนาเกลือจะรับผิดชอบแผนการผลิตนาเกลือ การขนส่ง การขายและอื่นๆ ข้าหวังว่าฝ่ายนาเกลือและหมู่บ้านเป่ยไห่จะร่วมมือช่วยเหลือกัน ห้ามเผชิญหน้ากันเด็ดขาด”

“นอกจากนี้ กรมการเงินได้มีการเสนอให้มีการขยายขนาดของนาเกลือในการประชุมเมื่อเช้า และข้าเห็นด้วยกับข้อเสนอนี้ ข้าต้องการให้เริ่มเฟสที่ 3 ของนาเกลือใน 1 เดือน ขยายนาเกลือให้ถึง 2000 หมู่”

“อีกอย่าง คือ การช่วยเหลือหมู่บ้านเป่ยไห่ กรมคลังวัสดุต้องทำ 2 สิ่ง สิ่งแรก คือ ให้เปิดร้านขายเนื้อ ร้านขายธัญพืช และร้านขายเสื้อผ้า ที่หมู่บ้านเป่ยไห่ให้เร็วที่สุด เพื่อให้ประชาชนที่นั่นสามารถซื้อของได้สะดวก จากนั้น จัดเตียม ไม้ หิน และแร่เหล็กจำนวนมาก และขนส่งทางเรือไปยังหมู่บ้านเป่ยไห่ เพื่อสนับสนุนการก่อสร้างหมู่บ้านเป่ยไห่ หมู่บ้านเป่ยไห่อยู่ริมทะเล ที่นั่นคงจะมีไม้ไม่มากนัก พวกเขาทำเหมืองหิน และเหมืองแร่ได้ แต่พวกเขาต้องการการสนับสนุนทรัพยากรไม้จากพวกเรา เพื่อตอบสนองความต้องการในการอัพเกรดเป็นหมู่บ้านระดับ 3”

เทียนเหวินจิงพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “นายท่านโปรดมั่นใจ กรมคลังวัสดุจะร่วมมือกับหัวหน้าหมู่บ้านกู่ เพื่อเพิ่มความเข้มแข็งให้กับดินแดน นอกจากนี้ กรมคลังวัสดุจะส่งเจ้าหน้าที่ไปที่หมู่บ้านเป่ยไห่ เพื่อจัดตั้งสาขาของกรมคลังวัสดุที่นั่น เพื่อช่วยในการทำงานร่วมกับหัวหน้าหมู่บ้านได้ง่ายขึ้น”

“ท่านได้ปลดเปลื้องความกังวลของข้าจริงๆ” โอหยางโชวพยักหน้า และลุกขึ้นส่งพวกเขาออกไปเตรียมงาน