ตอนที่แล้วTWO Chapter 32 อาคารรับสมัครงาน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปTWO Chapter 34 หมู่บ้านระดับ 3

TWO Chapter 33 ควันหลง


TWO Chapter 33 ควันหลง

เมื่อเวลา 16.00 น. หลินยี่ได้นำลูกกระทิงป่ากลับมา พวกเขาจับลูกกระทิงป่าได้เกือบร้อยตัว ลูกกระทิงป่าที่สุญเสียพ่อแม่อยู่ในภาวะตกใจ ดังนั้น พวกเขาจึงจับมันกลับมาได้อย่างง่ายดาย

ฝั่งตะวันตกของหมู่บ้าน มีการสร้างคอกหมู และคอกโค ด้วยความเร็วสูงสุดเท่าที่พวกเขาจะทำได้ โอหยางโชวยืนอยู่ข้างขุ่ยหยิงหยู ดูลูกกระทิงป่าที่ถูกขังในคอก เขาถอนหายใจ ยิ้มและกล่าวว่า “นี่คือจุดเริ่มต้นในการพัฒนาการเลี้ยงสัตว์ของเรา ข้ากำลังคิดอยู่ว่า..ข้าจะส่งมอบการเลี้ยงสัตว์ทั้งหมดให้กับฝ่านคลังวัสดุ เจ้ามั่นใจว่าจะดูแลได้หรือไม่?”

หยิงหยูกล่าวตอบ “แน่นอนพี่ใหญ่ แต่ว่า ท่านส่งเสริมฝ่ายคลังวัสดุมากเกินไปหรือไม่ ข้าเกรงว่าฝ่ายอื่นจะไม่พอใจ”

“เจ้ากำลังคิดมากเรื่องอะไรกัน? สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญของดินแดน  และพวกมันควรอยู่ภายใต้การจัดการของฝ่ายคลังวัสดุ ตามประเภทการจัดการ”

“พี่ใหญ่ ท่านรู้ว่าข้าคิดยังไง ฝ่ายคลังวัสดุตอนนี้ ดูแลทั้ง ลานไม้ เหมืองหิน เหมืองแร่ ยุ้งฉาง การประมง และการเลี้ยงสัตว์ ซึ่งเป็นอุปทานทั้งหมดของดินแดน ในการประชุมเมื่อเช้า ท่านให้โอนฝ่ายต่างๆเข้าไปอยู่ภายใต้กรมการบริหารที่เพิ่งจัดตั้งขึ้น แต่ฝ่ายคลังวัสดุดำเนินการได้อย่างอิสระ ข้ากลัวว่าสถานะพิเศษนี้จะทำให้คนอื่นไม่พอใจ”

เมื่อฟังสิ่งที่หยิงหยูพูด โอหยางโชวก็เข้าใจความหมายของเธอ คนอื่นๆคิดว่าการประชุมเมื่อเช้า เป็นผลมาจากความสัมพันธ์ของพวกเขา มากกว่าเหตุผลอื่น เขาพลาดเองที่ไม่ได้พูดคุยกับเธอให้ชัดเจนก่อน

“นั่นคือความกังวลของเจ้าซินะ ข้าไม่เห็นว่ามันจะสำคัญมากนัก ดินแดนของเรายังอยู่ในขั้นตอนของหม้อใบใหญ่ ที่นำทุกอย่างมาผสมเข้าด้วยกัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าทำก็เพื่อความเป็นหนึ่งเดียว ในการจัดเก็บและแจกจ่าย เราต้องเรียงตามระดับความสำคัญของดินแเดน แทนที่จะมองว่าลำเอียง ข้าคิดว่าข้าต้องใช้คนที่ไว้ใจได้และข้าก็ไว้ใจเจ้า...แต่เมื่อถึงที่สุด วันที่เราจัดระเบียบการบริหารมาถึง ในเวลานั้นอาจไม่มีฝ่ายคลังวัสดุอีก”

“เมื่อถึงเวลานั้นข้าต้องปรับฝ่ายคลังวัสดุแน่นอน แต่หน้าที่บางส่วนยังคงต้องเป็นอิสระจากกรมการบริหาร ดังนัน ข้าจึงไม่รวมฝ่ายคลังวัสดุกับกรมการบริหาร เพื่อเลี่ยงความขัดแย้งในอนาคต”

“เนื่องจากพี่ใหญ่คิดว่ามันไม่มีปัญหา หยิงหยูก็จะไม่กังวลเช่นกัน”

“โอ้! ใช่แล้ว! ข้าเห็นการแปรรูปเนื่อสัตว์ตั้งแต่เช้า การเก็บเกี่ยวเป็นอย่างไรบ้าง?” โอหยางโชวถามด้วยความสนใจ

“ประการแรก เนื้อสัตว์ เนื่อหมู เนื้อหมา เนื้อโค ทั้งหมดกินได้ หมา 1 ตัว ให้เนื้อประมาณ 15 หน่วย หมูป่า 1 ตัว ให้เนื้อประมาณ 60 หน่วย กระทิงป่า 1 ตัว ให้เนื้อประมาณ 100 หน่วย ในเวลานี้ เราเก็บเกี่ยวเนื้อได้ประมาณ 310000 หน่วย ฝ่ายคลังวัสดุพร้อมที่จะนำเนื้อมาทำเนื้อเค็ม และเก็บไว้ เราจะไม่ขาดแคลนเนื้อเป็นเวลา 1 ปี และยังมีเนื้อส่ส่วนเกินอีกเล็กน้อย”

“ประการที่ 2 หนังและขนสัตว์ เราเก็บเกี่ยวหนังสัตว์ได้มากกว่า 6500 หน่วย เป็นหนังที่เสียหาย 4000 หน่วย หนังคุณภาพดี 1500 หน่วย หนังคุณภาพเยี่ยม 800 หน่วย และหนังสภาพสมบูรณ์ 200 หน่วย” เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เธอก็นึกขึ้นได้ “โอ้ใช่! น้องสาวมู่ให้ข้ามาถามท่านว่าต้องการให้จัดการกับหนังเหล่านี้อย่างไร”

โอหยางโชวยิ้ม “นี่เป็นเรื่องง่ายที่จะจัดการ หนังคุณเยี่ยม และหนังคุณภาพสมบูรณ์ จะถูกส่งไปให้น้องสาวมู่จัดการตามที่เธอต้องการ ส่วนที่เหลือจะถูกจัดเก็บในคลังสินค้า และรอจนกว่าเราจะแปรรูปมันเองได้ในอนาคต แล้วค่อยแจกจ่ายให้ชาวบ้าน”

“อา! น้องสาวมู่กังวลเรื่องนี้ นางกลัวว่าท่านจะส่งหนังสัตว์ทั้งหมดไปให้นางเก็บรักษา นางกลัวว่านางจะยุ่งมากเกิน นอกจากเนื้อสัตว์และหนังสัตว์แล้ว ยังมีอย่างอื่นเช่น ไขมัน เขา เส้นเอ็น และสิ่งอื่นที่คล้ายๆกันนี้”

เนื้อสัตว์ หนังสัตว์ และวัสดุอื่นๆ จริงๆแล้วเป็นรางวัลสำหรับการผ่านเควส สำหรับเนื้อ พวกมันสามารถช่วยบรรเทาวิกฤตด้านอาหารของดินอดนที่จะมาถึงเร็วๆนี้ได้ คุณสามารถใช้ประโยชน์จากรางวัลเหล่านี้ได้มากแค่ไหนนั้น ขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณเอง

“เส้นเอ็น เขา และหนัง จะถูกแยกเก็บไว้เป็นวัสดุทางยุทธศาสตร์ พวกทันจะถูกใช้ในการผลิตอาวุธ และชุดเกราะ” โอหยางโชวเตือนเธอ

ในเวลาต่อมา สานโก่วฉีกกลับมาพร้อมกับกลุ่มของเขา นำลูกหมูกลับมาด้วยครึ่งโหล และโชวให้โอหยางโชวดู

กลับมาที่คฤหาสน์ เขาได้พบกับฟ่านจงหยาน ซึ่งได้ไปดูรอบๆหมู่บ้านกันกู่ซิวเหวินมาแล้ว เขาเพิ่งจะกลับมา โอหยางโชวกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “พวกเราเป็นเพียงหมู่บ้านเล็กๆและเรียบง่าย เราต้องขออภัยในความไม่สะดวกของท่านด้วย”

“หมู่บ้านซานไห่ แม้จะเป็นเพียงหมู่บ้านระดับ 2 แต่ก็มีรูปแบบการจัดการที่เหมาะสม และเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่ว่าจะเป็นพื้นที่ทำงาน พื้นที่อยู่อาศัย หรือพื้นที่อุตสาหกรรม ก็มีวิธีการจัดการที่ดี นี่แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของหมู่บ้าน จงหยานทำได้เพียงชื่นชมคนที่วางแผนทั้งหมดนี้เท่านั้น”

เมื่อได้รับกรย่กย่องจากฟ่านจงหยานถึงความสำเร็จของเขา เขาก็รู้สึกภูมิใจไม่น้อย ในที่สุดก็มีคนชื่นชมเขา มันทำให้ความมั่นใจของเขาเพิ่มขึ้น เล้กน้อย

ในความเป็นจริง การจัดการหมู่บ้านนี้ ไม่ได้เป็นต้นฉบับของเขาจริงๆ เขาเรียนรู้จากชีวิตที่แล้วของเขา ทบทวนผลลัพธ์จากที่เคยเห็นมา รวบรวมการออกแบบหมู่บ้านทั้งหลาย ออกแบบหมู่บ้านของเขาอย่างยืดหยุ่น มันจึงแสดงผลดังที่เห็น

“ด้วยความช่วยเหลือของท่านฟ่าน ข้าเชื่อว่าศักยภาพของหมู่บ้านซานไห่จะอยู่ในระดับที่สูงขึ้น” โอหยางโชวกล่าวอย่างจริงจัง

ฟ่านจงหยานเงียบ ในเรื่องนี้เขาไม่จำเป็นต้องเจียมเนื้อเจียมตัวมากเกินไป

กล่าวลาฟ่านจงหยาน โอหยางโชวมุ่งหน้าไปที่สำนักงานของเขา อ่านหนังสือ 1 ชั่วโมงและออกจากระบบ

…………………………………………………………………………………………………………………….

วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ปิงเอ๋อและเสี่ยวเยว่ไม่ต้องไปโรงเรียน พวกเขาไม่ได้ออกไปข้างนอก แต่พักอยู่ในบ้านด้วยกัน แม้กระทั้งโอหยางโชวทำกิจกรรมตอนเช้าของเขาเสร็จ และกลับมา ทั้ง 2 สาวยังคงนอนหลับอยู่ เขาถอนหายใจอย่างรวดเร็ว และใส่อาหารเช้าในไมโครเวฟ

เขากลับไปที่ห้องนอนของเขา และเปิดแฮนด์เบรน ตรวจดูฟอรัมของเกมส์

เป็นเรื่องปกติที่หัวข้อหลักในฟอรัมจะกล่าวถึง หมู่บ้านซานไห่ที่ได้อันดับ 1 ของโลก เวลานี้ความสนใจของผู้เล่นคนอื่นๆไม่ใช่การอัพเกรดหมู่บ้านระดับ 2 เหมือนที่ผ่านๆมา และไม่ใช่แค่ผู้เล่นจีน ยังมีผู้เล่นจากประเทศต่างๆเข้ามาอีกด้วย

ผู้เล่นต่างชาติหลายคนเข้ามาในฟอรัมจีน เพื่อสอบถามเกี่ยวกับฉีเยว่หวู่ยี่ แต่น่าเสียดาย ที่แม้แต่ผู้เล่นชาวจีนเองก็ไม่รู้เรื่องของฉีเยว่หวู่ยี่ ดังนั้น พวกเขาจึงทำได้เพียงกลับไปมือเปล่า

คราวนี้ ทุกๆคนต่างก็มีความเห็นที่เหมือนกัน ฉีเยว่หวู่ยี่ไม่ใช่แค่โชคดี อยู่ถูกที่ถูกเวลา เขาคือของจริง

1. ฉีเยว่หวู่ยี่ได้ขึ้นมาถึงอันดับ 1 ของโลก ยุครุ่งเรืองของประเทศจีนมาถึงแล้ว ยินดีด้วย

2. ขอแสดงความยินดีด้วย + 1

3. ขอแสดงความยินดีด้วย + 1

4. ยิ่งใหญ่เกรียงไกร +1 กำลังจะมีโชวดีๆเกิดขึ้นในเซิร์ฟจีนแล้ว

5. ไทมุง +1 เฮะ! เฮะ! 6 ทรราชย์แห่งหานตานช่างน่าสังเวช คุณได้ข่มขู่ผู้นำของพวกมัน

6. โพสต์บนระวังคำพูดของคุณด้วย ฉันเฟิงฉิวฮวง ขอแสดงความยินดีกับฉีเยว่หวู่ยี่ สำหรับการได้อันดับที่ 1 ฉันหวังว่าจะได้ร่วมมือกับคุณ

7. ว้าว!!! เทพธิดาโพสต์ด้วย

8. ออกมาดูเทพธิดา...ไม่ได้ดูหน้านะ

9. งอลเทพธิดา

10. ฉันชุนเซิ่นจุน ขอแสดงความยินดีกบัฉีเยว่หวู่ยี่ สำหรับความสำเร็จของคุณ และฉันรอคอยที่จะร่วมมือกับคุณ

11. เทพแห่งความมั่งคั่งก็มาเว้ยยย

12. ฉีเยว่หวู่ยี่ช่างทรงอำนาจจริงๆ อ๊า! 6 ทรราชย์แห่งหานตาน เป็นเพียง...

13. ฉีเยว่หวู่ยี่ ฉันกำลังหาข้อมูลติดต่อกับคุณ นี่เป็นรูปของฉัน

14. โพสน์บน ความงามได้รับการยืนยัน

15. โอ้พระเจ้า ดอกไม้บนกองอึ...

เมื่อเห็นข้อความของเฟิงฉิวฮวง และชุนเซินจุน โอหยางโชวสงสัยว่าเขาจะเห็นรอยร้าวในความเป็นจ้าวโลกของพวกเขา ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ใช่เหล็ก ยังคงดีที่สุดที่จะเงียบและไม่เผชิญหน้ากับพวกเขา พวกเขาอาจะแค่ต้องการการสนับสนุนและไม่ได้ต้องการที่จะร่วมมือกับเขาจริงๆ

สำหรับตัวแทนของมหาอำนาจ พวกเขาอยู่ในสภาพแวดล้อมของการวางแผนมาตั้งแต่เด็ก ในสายตาพวกเขา โอหยางโชวคงเป็นเพียงหนูเท่านั้น

แน่นอนว่าเขาไม่โง่พอจะไปเก็บน้ำผึ้งในระยะสั้น และต้องระวังมีดในระยะยาว ในเรื่องการวางกลอุบาย พวกเขาเป็นสัตว์ประหลาด มีเฉพาะความแข็งแกร่งเท่านั้นที่จะช่วยให้เขาเอาชนะพวกเขาได้

แน่นอน ก่อนจะมีความขัดแย้งที่น่าสนใจจริงๆ เขาจะไม่กระตุ้นปัญหาใดๆ ครั้งนี้การจัดอันดับโลกโจ่งแจ้งจนเกินไป เขาเลือกที่จะไม่เผยตัว เพราะการเปิดเผยมากเกินไปไม่ใช่เรื่องดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเริ่มต้น

เขาจะต้องแสดงจุดแข็งของเขาบางอย่าง เขาจะต้องรักษาความเป็นผู้นำของเขา เขาจะมุ่งเน้นไปที่การดำเนินงานภายในดินแดน

เขาดูหัวข้ออื่นๆที่น่าสนใจ “คุณเลิก?” โอหยางโชวมองไปที่ผู้โพสต์ ‘ไป๋เสี่ยวเซิ่ง(Bai Xiaosheng)’

เขาหัวเรา ไป๋เสี่ยวเซิ่งมีความหมายเหมือนกับปัญญาชนของจีน ไม่มีใครพยายามลอกเลียนแบบไอดีนี้ หรือไม่ก็ลังเลที่จะเลียนแบบในฟอรัม

จากสถิติของไป๋เสี่ยวเซิ่ง อย่างน้อย 1 ใน 4 ของหมู่บ้านในภูมิภาค จะถูกลบล้างออกไปโดยการรุกรานของสัตว์ร้าย มันต้องใช้โชคเพื่อความอยู่รอด และทุกภูมิภาคก็มีความเสียหายไม่ต่างกัน

ไม่ใช่เรื่องปกติที่รั้วและคฤหาสน์จะถูกทำลาย ดินแดนบางส่วนเหลือเพียงคฤหาสน์ที่ยังคงอยู่ กลับไปเป็นเหมือนครั้งแรกที่เริ่มก่อตั้งหมู่บ้าน โชคดีที่อาคารที่เสียหายสามารถสร้างใหม่ได้ พวกเขาไม่จำเป็นต้องซื้อแบบแปลนใหม่ ไม่เช่นนั้นลอร์ดทั้งหลายคงจะคลั่ง

จากการตรวจสอบของไป๋เสี่ยวเซิ่ง แม้แต่ 6 ทรราชย์แห่งหานตาน ก็ได้รับความเสียหาย มากหรือน้อยแตกต่างกันออกไป โอหยางโชวเป็นคนเดียวที่ดินแดนของเขายังคงสมบูรณ์เหมือนเดิม

การสูญเสียที่ร้ายแรงที่สุด คือการลดลงของประชากร ในสงคราม หากไม่มีการป้องกันที่ดี พวกเขาก็จะเต็มไปด้วยความสูญเสีย บางหมู่บ้านอาจจะสูญเสียประชากรถึงครึ่งหนึ่ง

การสูญเสียประชากร และสิ่งก่อสร้าง จะทำให้ความคืนหน้าในการอัพเกรดดินแดนช้าลง โอหยางโชวประเมินว่า ไม่มีใครสามารถแข่งขันกับเขาได้ ในการอัพเกรดหมู่บ้านเป็นระดับ 3

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด