TXV – 51 หัวขโมย !
TXV – 51 หัวขโมย !
เซี่ยเหล่ยกำลังสวมชุดนอนที่หลิวหยิงเตรียมไว้ให้ แต่ในใจลึกๆของเขาไม่อยากสวมชุดเหล่านี้เลยเพราะมันเป็นชุดสามีของเธอ หลังจากนั้นไม่นานเมื่อเขาสวมชุดเสร็จ
เรียบร้อย เขาจึงนอนลงบนเตียงแล้วหลับพักผ่อนแต่เขาไม่สามารถนอนหลับสนิทได้..
‘ถ้าเราได้รับออเดอร์ของไนท์มูฟสปอตอีควิชเมนต์ ถ้า….อาชาสายฟ้าเวิกค์ช็อปไม่สามารถทำตามที่เธอสั่งมาได้ เราจะทำยังไงกระดานโต้คลื่นอัตโนมัติเป็นประดิษฐ์นวัตกรรมที่ยิ่งใหญ่ ทุกๆส่วนของกระดานโต้คลื่นอัตโนมัติจะต้องทำอย่างประณีตและมีความปลอดภัยเพราะมันมีผลถึงชีวิต !’ เซี่ยเหล่ยรู้สึกตื่นเต้นและกังวลไปในเวลาเดียวกัน
เกร็ก… เสียงเบาๆผ่านมายังใบหูของเเซี่ยเหล่ย เขารีบเงยหน้ามองขึ้นไปที่หน้าต่างโดยทันทีหน้าต่างของเขาถูกเปิดไว้ครึ่งหนึ่งท้องฟ้ายามราตรีตอนนี้เต็มไปด้วยดวงดาวที่สว่างไสว ที่แห่งนี้ไม่แม้แต่ลมพัดทุกอย่างดูเงียบสงบอย่างไรก็ตามเสียงที่เขาได้ยินนั้นเป็นเสียงที่ดังมาจากข้างนอกหน้าต่าง ราวกับว่ามีบางอย่างอะไรกำลังเคลื่อนไหวอยู่ ไม่มีลมสักนิดแต่ทำไมหน้าต่างถึงเปิดออก ?
เซี่ยเหล่ยลุกขึ้นจากเตียง จากนั้นเขาจึงมองไปที่กำแพง ไม่มีอะไรอยู่บนกำแพงนั้นเลย ไม่ใช่แมว ไม่ใช่หนูไม่มีอะไรอยู่บนนั้น ? เขาจึงใช้สายตามองทะลุในการเพ่งมองไปหลังกำแพง !
เมื่อเซี่ยหล่ยมองไปรอบๆบ้านและเขามองไปยังห้องของหลิวหยิงที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียง เธอดูเหมือนจะไม่ชอบใส่ชุดเวลานอนเธอสวมเพียงชุดชั้นในสีม่วงเพียงชุดเดียว รูปร่างลักษณะของเธอช่างเย้ายวนมาก เสน่ห์ ผิวที่ขาวเนียนรวมกับท่าทางของเธอตอนนอน ทำให้เขาหยุดมองเธอจนแทบลืมหายใจ….
เซี่ยเหล่ยพยายามอดกลั้นและมองผ่านร่างของเธอไปจากนั้นเขาใช้สายตากวาดมองไปยังห้องอื่นๆภายในบ้านในที่สุดเขาหันกลับมามองที่ห้องของหลิวหยิงอีกครั้ง
มีคนกำลังนอนราบอยู่บนพื้น !
เสื้อผ้าสีดำสนิทผสมกับความมืดภายในห้องถ้าไม่ใช่เพราะสายตาของเซี่ยเหล่ยที่สามารถจับการเคลื่อนไหวเล็กๆน้อยๆได้จะไม่มีทางเห็นคนคนนั้นอยู่ในบ้านทันที !
ชุดสีดำกำลังนอนราบอยู่บนพรมอย่างเงียบๆ เซี่ยเหล่ยมองไปทางคนนั้น ทำให้เห็นก้นที่เด้งดึ๋ง เอวที่เรียวงามและอ่อนนุ่มรูปร่างนี้เป็นสรีระของเพศหญิง !
เสียงที่เซี่ยเหล่ยได้ยินก่อนหน้านี้มันต้องเป็นเสียงที่ถูกสร้างขึ้นมาจากโจรสาวคนนี้อย่างแน่นอน เธอเปิดหน้าต่างห้องนอนของหลิวเองและแอบเข้าไปในห้องของหลิวหยิง เธอค่อยๆแนบตัวเองลงบนพื้นเพื่อให้เกิดเสียงน้อยที่สุดและกำลังทำอะไรบางอย่างในขณะที่หลิวหยิงนอนหลับ…..
หลิวหยิงไม่รู้สึกตัวแม้แต่น้อยว่ามีคนกำลังแอบเข้าไปยังห้องนอนของเธอใบหน้าของโจรสาวคนนั้นถูกปกคลุมไปด้วยผ้าสีดำแต่มันไม่ใช่อุปสรรคต่อเซี่ยเหล่ยเลย เขาสามารถเห็นใบหน้าของโจรได้ทันทีเธอเป็นหญิงสาวที่มีรูปร่างหน้าตาเป็นวงรี ดวงตาใหญ่ ปากค่อนข้างเล็กโดยรวมแล้วเป็นคนที่สวยใช้ได้เลย แต่อย่างไรก็ตามหน้าอกของเธอเล็กไปหน่อยดูเหมือนว่าจุดนี้จะเป็นข้อบกพร่องในร่างกายของเธอเพียงจุดเดียว….
โจรสาวคนนั้นค่อยๆเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าที่อยู่มุมห้อง…..
เมื่อเซี่ยเหล่ยเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเขาก็รีบวิ่งไปห้องของหลิวหยิงโดยทันที โดยไม่ได้สวมรองเท้าออกไป….
เซี่ยเหล่ยพยายามผลักประตูเข้าไปในห้องของหลิวหยิงแต่ประตูมันถูกล็อคอยู่เขาพยายามกระแทกประตูด้วยไหล่แต่ประตูนั้นก็ไม่ยอมเปิดซักทีและมันกำลังปิดบังทางของเขาอยู่ในตอนนี้
จากนั้นหลิวหยิงตกใจตื่นเพราะเสียงกระแทกประตูที่ดัง เธอจึงหันมองไปที่ประตูและตะโกนออกมาว่า “ใครหน่ะ ?”
“ผมเอง ! เซี่ยเหล่ย”
“คุณทำอะไรหน่ะ !” หลิวหยิงกำลังหาชุดคลุมที่อยู่ข้างเตียงของเธอมาปกคลุมร่างกาย ราวกับว่าเซี่ยเหล่ยจะเปิดประตูออกมาเพื่อที่จะทำมิดีมิร้ายอะไรกับเธอ….
“มีโจรอยู่ในห้องของคุณ !” เซี่ยเหล่ยตะโกนเข้าไป
“คุณพูดบ้าอะ…….” ก่อนที่หลิวหยิงจะพูดออกมาจนจบประโยค มีมีดแหลมมาจ่อไว้ที่คอของเธอ ทันใดนั้นเสียงของเธอก็เงียบไปในทันที ตอนนี้เธอไม่กล้าขยับร่างกายใดๆทั้งสิ้น !
“บอกมันว่าโจรออกไปแล้ว !” โจรสาวคนนั้นกระซิปที่ข้างหูของหลิวหยิง
ทันใดนั้นเหงือปรากฏขึ้นบนหน้าผากของหลิวหยิงจากนั้นเธอพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือว่า “คุณต้องการอะไร ?”
“พูด ! ไม่งั้นฉันจะกรีดคอคุณ !” เสียงของโจรสาวนั้นแหบเล็กน้อยและมันเป็นเสียงที่แปลกประหลาดมาก
เสียงของเซี่ยเหล่ยดังออกมาจากนอกประตู “อย่ากลัว ! เดียวผมจะเข้าไปช่วย !”
“พูด !” โจรสาวคนนั้นเพิ่มแรงกดดันขึ้นจากนั้นเธอใช้มีดอันคมกริบ กรีดผิวหนังของหลิวหยิงเล็กน้อยจนมีเลือดหยดออกมาจำนวนมาก….
หลิวหยิงไม่สามารถต่อกรกับความกลัวได้เธอจึงพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือว่า “จะ....โจรมันหนีไปแล้ว”
ถ้าเป็นโจรธรรมดาทั่วไปพวกมันคงวิ่งออกไปทันทีแต่โจรคนนี้พยายามจะหลอกเซี่ยเหล่ยว่าเธอหนีไปแล้ว แต่เธอไม่รู้เลยว่าเธอไม่มีทางหนีสายตาของเซี่ยเหล่ยพ้น !
เซี่ยเหล่ยถอยออกมา 2 ก้าวจากนั้นเขาใช้ขาทั้ง 2 ข้างเตะประตู…
ปัง ! ประตูไม่สะสกสะท้านอะไรเลย แต่เซี่ยเหล่ยกระเด็นไปข้างหลังซะเอง !
เป็นธรรมดาว่า บ้านคนรวยประตูห้องแต่ละห้องย่อมแข็งแรงอยู่แล้ว เซี่ยเหล่ยรู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาเขาจึงใช้หัวโขกไปที่ผนัง
ภายในห้อง โจรสาวคนนั้นดึงตัวหลิวหยิงออกจากเตียงแล้วนำเธอไปที่ตู้เสื้อผ้าของเธอแล้วพูดอย่างดุดันว่า “เปิดตู้เซฟเดี๋ยวนี้หรือจะให้ฉันฆ่าคุณ !”
“อะไร...คุณต้องการอะไร” หลิวหยิงหวาดกลัวเป็นอย่างมากแต่เธอไม่ทำตามที่โจรสามสั่ง เธอรู้ดีว่าสิ่งที่อยู่ในตู้เซฟนั้นมันสำคัญแค่ไหน มันคือทั้งชีวิตของสามีของเธอ !
“คิดถึงใบหน้าของลูกชายคุณสิคุณอยากให้เขาเป็นเด็กกำพร้าแม่ไปอีกคนหรอ ?” โจรสาวกรีดมีดไปที่คอของหลิวหยิงอีกครั้ง
“คุณ….คุณเป็นใคร ?”
โจรสาวคนนั้นกรีดที่คอของเธอลึกขึ้นและตะคอกใส่เธอ “เร็ว ! ฉันจะให้โอกาสคุณตัดสินใจ”
เลือดและความเจ็บปวดส่งตรงไปยังหัวใจของเธอ รวมทั้งความเป็นห่วงต่อลูกชายของเธอ ทำให้จิตใจของหลิวหยิงตอนนี้แย่ลงเธอสั่นเครือขณะที่เธอเปิดไปที่ตู้เสื้อผ้าและเธอจึงเปิดออกทำให้เห็นตู้นิรภัยด้านใน
เซี่ยเหล่ยกลับมาที่ประตูอีกครั้งพร้อมกับการกระแทกประตูด้วยไหล่แรงขึ้น แรงกระแทกในครั้งนี้ทำให้ประตูสั่น……
“เร็วเข้า !” โจรสาวกำลังกังวล
หลิวหยิงเอื้อมมือออกและกดรหัสผ่านเพื่อปลดล็อกตู้เซฟ
โจรสาวคนนั้นทิ้งหลิวหยิงลงบนพื้นและรีบคว้าประเป๋าออกจากตู้เซฟทันที
ปัง ! ประตูห้องเปิดออกเซี่ยเหล่ยพุ่งตรงเข้ามาและนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น
โจรสาวรีบหนีไปทันที เธอวิ่งไปที่หน้าต่างและกระโดดลงด้านล่าง
เซี่ยเหล่ยรีบลุกขึ้นและออกไล่ตามเธอไป การที่เธอกระโดดลงไปแบบนั้นมีต้นไม้ ดอกไม้ในสวนข้างบ้านของหลิวหยิง มันช่วยชะลอแรงกระแทกระหว่างโจรสาวกับพื้นดินได้เป็นอย่างดี….
โจรสาวลุกจากพื้นอย่างรวดเร็วและปีนไปที่รั้ว…
เซี่ยเหล่ยรีบตามเธอไปทันทีโดยเขาลืมไปว่าไม่ได้ใส่รองเท้า….
หลิวหยิงชะโงกหน้าออกมาจากชั้น 2 เธอเห็นภาพโจรสาวกำลังวิ่งหนีและเซี่ยเหล่ยกำลังไล่ตามเธอจากนั้นเธอตะโกนพร้อมน้ำตาว่า “จับมันให้ได้ ! จับมันให้ได้ !”
โจรสาวรีบวิ่งไปที่รั้วโดยทันทีจากนั้นเธอใช้แรงเหวี่ยงเพื่อกระโดดไปยังจุดยอดของรั้วจากนั้นเธอใช้มือทั้งสองข้างกระโดดออกมาจากรั้วโดยทันที…
เซี่ยเหล่ยไม่มีความคล่องตัวขนาดนั้นแต่เขารู้ว่ารั้วไม่ได้สูงมาก เขาจึงใช้ทั้งมือและเท้าของเขาในการยึดติดกับรั้วและรีบข้ามมันอย่างรวดเร็ว.....
“เวรเอ้ย !” โจรสาวอุทานออกมาและวิ่งหนีต่อไป
“หยุด !” เซี่ยเหล่ยตะโกนออกไป เท้าของเขาเต็มไปด้วยเลือดที่เกิดจากกิ่งไม้และหนามแหลมคมระหว่างทาง ขณะที่เขาวิ่งด้วยเท้าที่เปลือยเปล่าความเจ็บปวดของเขาส่งตรงมาถึงหัวใจแต่เขาพยายามอดกลั้นและอดทนเอาไว้
ความกังวลปรากฏขึ้นในหัวของหลิวหยิงเพราะว่างานชิ้นนี้เป็นงานที่สำคัญของเธอกับสามีถ้าความลับกระดานโต้คลื่นอัตโนมัติหลุดออกไปยังคู่แข่งของบริษัทไนท์มูฟสปอตอีควิชเมนต์ งานที่เธอและสามีค้นคว้ามาทั้งชีวิตจะสลายไปทันที ตอนนี้เธอคิดในใจว่าจะใช้วิธีไหนก็ได้ขอเพียงให้ได้งานชิ้นนี้กลับมา !
ถนนที่เงียบสงัด ทั้ง 2 คนกำลังวิ่ง คนหนึ่งกำลังวิ่งหนี อีกคนกำลังวิ่งไล่ตาม.....
โจรสาวคนนี้มีความยืดหยุ่นสูงแต่เธอไม่มีความเร็วพอที่จะทิ้งห่างจากเซี่ยเหล่ยได้ หลังจากนั้นผ่านไป 6 นาทีเธออ่อนแรงลงและความเร็วของเธอก็ลดลงอย่างมากในขณะที่เซี่ยเหล่ยยังคงวิ่งต่อไปด้วยความเร็วที่สม่ำเสมอ เขาตั้งใจว่าจะเอางานชิ้นนี้กลับคืนมาหลิวหยิงให้ได้.....
“แม่ง !” โจรสาวอุทานออกมาและเธอเปลี่ยนทิศทางเข้าไปในซอยที่เปลี่ยว เธอต้องการใช้ความมืดเพื่อหลบหนีเซี่ยเหล่ย…
เซี่ยเหล่ยไม่รอข้าจึงตามเธอเข้าไปในซอย ในซอยนี้มีกำแพงสูงทั้งสองข้างและมันมืดเป็นอย่างมากอย่างไรก็ตามเขามองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างในตอนนี้อย่างชัดเจนรวมทั้ง โจรสาวที่กำลังวิ่งหนี….
200 เมตรต่อมาโจรสาวหยุดลงเพราะว่ามีสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ปิดกั้นเส้นทางเอาไว้ เห็นได้ชัดในว่าสิ่งก่อสร้างเหล่านี้เป็นสิ่งผิดกฎหมายเพราะมันถูกสร้างขึ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต
“แม่งเอ้ย ! ใครมาสร้างบ้านตรงนี้ว่ะ ? แม่ง” โจรสาวพูดออกมาโดยความโกรธ
เซี่ยเหล่ยหยุดวิ่งเขานำมือไปบีบแขนและเข่าของตัวเอง จากนั้นเขาสูดหายใจเข้ายาวๆ
โจรสาวหันไปรอบๆตัวของเธอจากนั้นจ้องมองไปที่เซี่ยเหล่ยด้วยสายตาที่โกรธเกรี้ยวเธอชี้หน้าไปที่เขาและตะโกนว่า “คุณมันบ้า ! คุณกำลังคิดอะไรอยู่ ? ฉันไปขโมยของคนที่ร่ำรวยแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณหรอ ? คุณถึงต้องไล่ฉันอย่างบ้าคลั่งขนาดนี้ ?”
เซี่ยเหล่ยสูดหายใจเข้าอีกครั้ง เขาเดินเข้าไปหาโจรสาวอย่างช้าๆ “คืนของที่คุณขโมยมาเดี๋ยวนี้ แล้วผมจะปล่อยคุณไป ผมสัญญา”
“ปล่อยฉันไป ? อวดเก่งเหลือเกิน !” โจรสาวดึงมีดออกมาจากนั้นเธอรีบมองหาทางหนีที่ไล่เพื่อหลบหนีจากเซี่ยเหล่ย
เซี่ยเหล่ยตะคอกเสียงออกมา “เอาคืนมา !”
“ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ยอมจริงๆสินะแล้วคุณจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้” โจรสาวเริ่มหมุนคอ ยักไหล่เตรียมพร้อมที่จะสู้กับเซี่ยเหล่ย
เซี่ยเหล่ยกำลังจ้องมองที่ตัวเธออย่างระมัดระวังขณะที่เขากำลังมองตัวเธอนั้นเขาเผลอใช้สายตามองทะลุไปยังร่างกายของเธอปรากฎว่าเขามองเห็นลูกกระเดือกของเธอ !
ลูกกระเดือกเป็นลักษณะของเพศชายที่เพศหญิงไม่มีทางมี…..
เซี่ยเหล่ยใช้สายตามองทะลุไปยังหน้าอกของโจรสาวพบว่า เธอไม่มีหน้าอกเหมือนผู้หญิง โจรคนนี้เป็นผู้ชาย………
ติดตามตอนต่อไป….
