บทที่ 161 :สุดยอดสกิลลับ ‘แส้สะท้านบุปผาพร่างพราวดาวดาษ’
"เห็นหรือไม่ขอรับ! ดูสิขอรับ! ท่านประมุขน้อย! สติของมันมิมีเหลือโดยสมบูรณแล้วขอรับ!" ศิษย์สายในที่เฝ้าคุกบังเกิดโทสะอย่างมาก ตัวบัดซบนี่กล้าลบหลู่ท่านประมุขน้อย! "เอาล่ะศิษย์น้อง อย่าได้เกรี้ยวกราด ข้าประมุขจะช่วยเหลือศิษย์ผู้หลงผิดคนนี้เอง เจ้าจะรับฟังข้าประมุขน้อยสักครั้งแล้วออกไปก่อนได้หรื...
