ตอนที่ 54 อย่าทำอะไรฉันนะ

เคียสเซอร์จับฉันอุ้มขึ้นท่าเจ้าหญิง ฉันขยับไปไหนไม่ได้เลยเนื่องจากฉันโดนล๊อกตัวด้วยห่วงเหล็กขนาดใหญ่ แม้แต่พลังของฉันก็ไม่สามารถจะใช้พลังได้เลย

 

“เราจะไปมีความสุขร่วมกันนะเบอร์ริน ฉันจะไม่ทำให้เธอผิดหวังกับความรักที่ฉันมีให้เธอเลย”

 

ฉันไม่มีวันที่จะรักแกหรอกนะเคียสเซอร์ ฉันจะรักแต่เลย์เพียงคนเดียวเท่านั้นจำเอาไว้ ฉันพูดออกไปไม่ได้เพราะผ้าที่ปิดปากของฉันเอาไว้ แต่สีหน้าของฉันก็คงจะส่งไปถึงมันได้อยู่หรอก

 

“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิไม่น่ารักเลยนะ ทำหน้าดีๆหน่อยเถอะฉันจะไม่ทำอะไรเธอ ฉันจะไม่ทำร้ายเธอเลยแม้แต่น้อยเชื่อใจฉันได้เลย”

 

ฉันหันไปทางอื่นและไม่มองหน้าของเขา ก่อนที่เขาจะอุ้มฉันวางลงที่เบาะของรถม้าแล้วเขาก็ขึ้นตามฉันมาอีกฝั่งหนึ่ง

 

“หน้าของเธอดูดีขึ้นมากเลยนะตั้งแต่ที่ไม่ได้เจอกัน ฉันชอบเวลาที่เธอเป็นแบบนี้มากเลยนะ ไม่รู้ว่าสวรรค์ลิขิตให้เราสองคนมาเจอกันหรือเปล่า มันเลยทำให้พวกเราเนี่ยเจอกันตลอดแบบนี้”

 

น้ำเน่าลิขิตอะไรคิดเองเออเองอยู่คนเดียวแบบนี้ อย่าเปิดผ้าออกมาก็แล้วกันฉันจะพูดไม่หยุดเลย จะพูดแทงใจดำจนกว่าแกจะทำร้ายฉัน ฉันไม่เชื่อหรอกนะว่าแกจะไม่ทำร้ายอะไรฉันเลย พวกสวรรค์ก็ไม่ได้ดีทุกคนหรอกนะ ดูเลวกว่าพวกปีศาจก็เยอะแยะเต็มไปหมด ฉันหันไปทางหน้าต่างแล้วก็ไม่มองหน้าของเคียสเซอร์อีก แต่เขาก็จับคางของฉันเอาไว้แล้วดึงให้หันไปมองเขา

 

“ถ้าเธอหันหน้าออกจากฉันอีกครั้งนี้จะไม่ใช่แค่หันหน้าเธอกลับแล้วนะ ฉันจะจูบเธอด้วย”

 

สิ่งที่เขาพูดทำให้ฉันต้องหันไปมองเขาและไม่หันไปมองหน้าต่างอีกเลย ปากของฉันมีไว้ให้เลย์เพียงคนเดียวไม่ได้มีไว้ให้คนอื่น ฉะนั้นครั้งนี้ฉันจะยอมแกก็ได้เคียสเซอร์

 

“อาจจะใช้เวลาหน่อยนะกว่าจะไปถึงที่ๆฉันอยู่ แต่ว่ามันจะไม่นานเกินรอหรอกนะที่รัก”

 

ใครเป็นที่รักของแกกันย๊ะอย่ามาพูดบ้าๆบอๆแบบนั้นกับฉันนะ ฉันเป็นที่รักได้แต่กับเลย์เท่านั้นแหละ

 

“รู้หรือเปล่าว่าทำไมฉันถึงมาเป็นผู้ดูแลสวรรค์ของที่นี่ได้ เพราะว่าพ่อของฉันยังไงล่ะ ก็เป็นพ่อของเมสซีเรียและเมสเซอร์รี่นั่นแหละ แต่ด้วยความที่ฉันนั้นเป็นพี่ใหญ่สุด และเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวของตะกูลเจ้าเทะสวรรค์ มันก็เลยทำให้ฉันต้องสืบทอดผู้ดูแลสวรรค์ยังไงล่ะ ส่วนการแลกเปลี่ยนของการเป็นมันก็คือการที่ฉันจะมาที่นี่ห้าสิบปีครั้งหนึ่ง เพื่อที่จะมาหาสาวที่บริสุทธิ์ทางนิสัยที่สุด เพื่ออะไรน่ะหรอเพื่อมากินยังไงล่ะ การกินพวกเขาทั้งเป็นมันทำให้ฉันรู้สึกดีที่สุดเลยนะรู้ไหม ฮ่า ฮ่า แต่ว่าพอมาเจอกับเธอฉันกลับไม่อยากที่จะกินเธอเสียงั้น ฉันอยากที่จะได้เธอมาเป็นเมียมากกว่า เธอจะต้องเป็นเมียให้กับฉันไม่ว่าจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม จำเอาไว้ว่าตอนนี้เธอเป็นของฉันแล้วห้ามคิดตุกติกอะไรเป็นอันขาด ไม่อย่างนั้นคนที่เธอรักที่สุดจะไม่ได้เจอกับเธออีกเลย เพราะว่าฉันอาจจะฆ่าพวกเขาทิ้งก็ได้นะ ฮ่า ฮ่า”

 

มันกินพวกผู้หญิงทั้งเป็น มันกินพวกเขาเพราะความชอบส่วนตัวอย่างนั้นหรอ แกมันวิปริตและโรคจิตจนฉันอยากจะอ้วกออกมาเลย แต่ในตอนนี้ฉันทำอะไรมันไม่ได้เพราะติดไอ้ห่วงเหล็กยักษ์นี่ แล้วมันคิดอย่างไรกันถึงมาชอบมารักฉันได้ ในเมื่อฉันไม่ได้ทำอะไรให้มันชอบเลยนี่ ตอนนี้ฉันยังทำอะไรมันไม่ได้แต่ตอนหลังไม่แน่ๆ จู่ๆรถม้าก็หยุดลง

 

“โอว้ถึงแล้วนี่นางั้นพวกเราไปกันต่อเถอะนะ ฉันจะอุ้มเธอไปเองจะไม่ให้เธอได้รับบาดเจ็บหรือต้องเหนื่อยเลยล่ะนะ”

 

เคียสเซอร์จับฉันแล้วอุ้มออกมาจากรถม้า ก่อนที่ฉันจะมองออกไปพบว่าที่นี่ใหญ่อลังกาลมาก มันใหญ่จนฉันคิดว่านี่อยู่คนเดียวจริงๆหรอ ทั้งหมดพื้นที่ทั้งหมดใหญ่ยิ่งกว่าปราสาทของเลย์เสียอีก

 

“สวยใช่ไหมละฉันนี่ทำของฉันเองหมดเลยนะ กว่าจะทำได้ก็ใช้เวลานานพอสมควรเป็นหมื่นๆปี ปลูกหญ้าปลูกต้นไม้ทำสวนทำปราสาท ทุกอย่างรวมๆแล้วฉันชอบมันสุดๆเลยแหละ”

 

ฉันไม่ได้พูดอะไรต่อใช้เวลานานขนาดนั้นด้วยตัวคนเดียว ในการจัดการสร้างปราสาทนี้ เป็นฉันๆคงทำไม่ได้เวลาที่เสียไปแบบนั้นฉันไม่ทำมันหรอกนะ

 

“เราเข้าไปกันเถอะอาจจะต้องเดินไกลหน่อย ฉันเลยจะลอยไปดีกว่านะ”

 

ลอย ?? อยู่ๆตัวของเคียสเซอร์ก็ลอยขึ้นทำให้ฉันสะดุ้งขึ้นมานิดหน่อย จากนั้นเขาก็ลอยเข้าไปสู่ปราสาทของเขา เมื่อเข้าไปข้างในก็พบว่าข้างในว่างเปล่า  ข้างในนี้พบแต่ความว่างเปล่าจริงๆ มันไม่มีอะไรเลยนอกจากห้อง แล้วก็ห้อง

 

“ขอโทษทีนะฉันยังทำข้างในยังไม่เสร็จเลยมันก็เลยเป็นแบบนี้แหละ เอาเป็นว่าพวกเราเดินขึ้นไปชั้นบนดีกว่า ชั้นบนฉันทำเสร็จแล้ว”

 

แล้วเขาก็พาฉันลอยขึ้นไปข้างบนก่อนจะพาฉันเข้าไปในห้องๆหนึ่งแล้ววางฉันลงเอาไว้

 

“แหมะเธอทำให้ฉันรู้สึกดีจังเลยนะ ฉันอยากจะ. . สัมผัสตัวของเธอให้มากกว่านี้เหลือเกิน”

 

 

เขาพูดอะไรของเขา เขาจะทำอะไรฉันไม่นะ อย่าเข้ามาหาฉัน!!