บทที่ 153 : อาคมจารึก กร่อนกระดูก
เป็นอีกบ่าย...ที่ต้วนหลิงเทียนนอนหลับยาวอย่างเกียจคร้าน เขาตื่นขึ้นมาเมื่อถึงเวลา...แน่นอนว่าเป็นสหายปลุกอีกตามเคย และวันนี้เขาก็เดินกลับพร้อมกับเซี่ยวหยูและเซี่ยวฉวิน และหลังจากที่แยกจากทั้ง 2 คนได้ไม่นานต้วนหลิงเทียนก็เหมือนจะสังเกตเห็นบางสิ่งที่หางตา ดวงตาเฉื่อยชาของเขาพลันเรืองวูบข...
