ตอนที่ 199: ความสงบสุข (2)
แก้ไขคำ หัวใจของต้นไม้ = หัวใจแห่งพฤกษา
วิทยาลัยวงกต = วิทยาลัยเขาวงกต
_________________________________________
แองเจเล่เปิดกล่องทั้งห้าทีละกล่องหลังจากที่รอสซี่จากไป
ในแต่ละกล่องของสี่กล่องแรกมีไข่ขนาดใหญ่สีขาวและมีเศษไม้เต็มพื้นที่ส่วนที่เหลือเพื่อป้องกันไม่ให้มันแตก ไข่ยาวประมาณหนึ่งเมตรและกว้างครึ่งเมตร
บนผิวของเขามีรูนเงินกะพริบอยู่ ส่วนใหญ่ใช้เก็บข้อมูลเกี่ยวกับไข่เหล่านั้น
แองเจเล่ตรวจสอบรูนทั้งหมดและในที่สุดก็เข้าใจว่าไข่ขนาดใหญ่เหล่านี้คืออะไร
พวกมันเป็นของขวัญที่อิซาเบลพูดถึงในข้อความ ไข่แรดสี่ใบนี้เป็นไข่ที่เธอได้รับขณะที่รวบรวมเลือดแรด
ไข่ทุกใบกำลังจะฟัก สิ่งเดียวที่แองเจเล่ต้องการทำคือการลบรูนเงิน ลูกแรดจะคิดว่าคนแรกที่พวกมันเห็นเป็นพ่อแม่ของพวกมันหลังจากที่ออกมาจากไข่
แรดมีขนาดใกล้เคียงกับช้างเรืองแสงแต่ความแข็งแกร่งของพวกมันมากกว่าและความอึดของพวกมันสูงกว่า สิ่งมีชีวิตนี้มีความเร็วช้าแต่มันสามารถดึงพลังชีวิตจากปฐพีและฟื้นตัวอย่างรวดเร็วจากอาการบาดเจ็บทางกายภาพ
แรดได้รับความนิยมเนื่องจากพวกมันสามารถทนต่อความเสียหายบางอย่างให้กับเจ้าของได้ อิซาเบลมอบไข่แรดสี่ใบให้แองเจเล่ แม้ว่าแองเจเล่จะตัดสินใจที่จะซื้อทรัพยากรหายากอื่นมันก็จะทำให้เขามีผลกำไรที่ดี
แม้ว่าจะมีกล่องหัวใจแห่งพฤกษาสิบกล่องแต่มันก็มีเพียงหัวใจเดียวเท่านั้น ขนาดของหัวใจมีขนาดใหญ่และมันถูกตัดเป็นชิ้นๆสำหรับการขนส่ง
กล่องสุดท้ายเต็มไปด้วยหินเวทมนต์ นอกยังนี้ยังมีบัตรคริสตัลหลายใบอยู่ตรงกลางกับตัวอย่างเลือดแรด
สมาชิกของตระกูลเบ็นนี่เคาะประตูขณะที่แองเจเล่เก็บกล่องทั้งหมดไว้ในห้องเก็บของเสร็จสิ้น
มันเป็นอีวานพ่อมดฝึกหัดที่ช่วยแองเจเล่ที่หอคอยการค้า
"ท่านกรีน นี่เป็นรายการของยามและผู้ฝึกหัดที่ยังว่างอยู่" เขาปรบมือและมีชายแข็งแกร่งสองคนถือหนังสือสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ไว้ในห้องนั่งเล่น
หนังสือมีปกสีดำ ความยาวประมาณหนึ่งเมตรและหนาประมาณครึ่งเมตร
ตุ้บ
หนังสือตกลงไปที่พื้น เสียงของมันเหมือนหินขนาดใหญ่กระทบกับพื้น ชายสองคนโค้งให้แองเจเล่และอีวานก่อนที่จะออกไป
แองเจเล่เดินไปที่หนังสือและเปิดปก ภายในเขามองเห็นภาพของบุคคลที่มีคุณภาพสูงเท่านั้น ข้อมูลของบุคคลในหน้านั้นโอนไปยังสมองของเขาอย่างช้าๆด้วยสนามพลังพิเศษ
รายการของอัศวินอยู่บนครึ่งแรกของหนังสือเล่มนี้ส่วนของพ่อมดฝึกหัดอยู่ครึ่งหลัง อัศวินบางคนอยู่ในโนล่ามาแล้วหลายปีและแองเจเล่รู้ว่าพลังงานรังสีจะส่งผลเสียต่อร่างกายของเขา มีข้อจำกัดว่าพวกเขาสามารถอยู่ในโนล่าได้กี่ปีดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะมองหาคนที่มาโนล่าเมื่อเร็วๆนี้
แองเจเล่ใช้เวลาสักพักเพื่อตรวจสอบรายชื่อและเลือกอัศวินห้าคนที่มาจากอีกฟากหนึ่งของทะเลอัญมณี มีชายสามคนและหญิงสองคน พวกเขามาถึงโนล่าไม่นานมานี้ ตามข้อมูลจากหนังสือพวกเขาทุกคนไม่มีญาติพี่น้องและพวกเขาสามารถอยู่ในโนล่าได้อย่างน้อยยี่สิบปี
พ่อมดฝึกหัดที่ระบุไว้ในหนังสือทุกคนอย่างน้อยก็อยู่ขั้นที่สองและใต้รูปของพวกเขามีรูนสื่อสารอยู่ ถ้ารูนไม่ได้เรืองแสงอีกต่อไปนั่นหมายความว่าพ่อมดคนอื่นได้เซ็นสัญญากับพวกเขาแล้ว อาจมีพ่อมดหลายคนที่กำลังอ่านรายการพร้อมๆกัน
แองเจเล่ฟังคำอธิบายของอีวานขณะที่เขาอ่านข้อมูลของผู้ฝึกหัด
"นี่คือรายการที่สมบูรณ์ของผู้ฝึกหัดที่เข้าดินแดนผ่านท่าเรือเหยี่ยวทะเล ข้าขอแนะนำให้ท่านตัดสินใจอย่างรวดเร็วถ้าท่านพบคนที่ท่านต้องการ...."
ชี่
ในที่สุดแองเจเล่ก็พบคนที่เขาสนใจและตัดสินใจที่จะส่งสัญญาแต่รูนสื่อสารของผู้ฝึกหัดก็หยุดเรืองแสงขณะที่แองเจเล่กำลังจะวางนิ้วลง
แองเจเล่ส่ายหัวและจ้องไปที่อีวาน
"เรืองแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยหรือ ข้ากำลังจะส่งสัญญาไปหาคนนี้"
อีวานยักไหล่ "ครับ.....พ่อมดรู้ว่าพวกเขาต้องการใคร ผู้ฝึกหัดยิ่งแข็งแกร่งก็จะมีภูมิหลังตระกูลที่ดีกว่า ท่านก็รู้ว่าพวกเขาค่อนข้างเป็นที่นิยม"
"มันแตกต่างจากเรื่องของอัศวิน รายการถูกทำโดยพ่อมดของหอคอยหกวงแหวน ผู้ฝึกหัดและอัศวินทุกคนบนรายการถูกลงทะเบียนไว้ที่อนุสาวรีย์และถูกว่าจ้าง มีรายการเช่นนี้มากมายในสามองค์กรใหญ่แต่ชื่อในหนังสืออาจแตกต่างกันไป ท่านต้องรวดเร็วถ้าท่านต้องการจ้างผู้ฝึกหัดที่ดี"
"อัศวินมักจะไม่เป็นที่นิยม" เขาพูดเสริม "พวกเขาอ่อนแอและมีข้อจำกัดหลายประการ ผู้ฝึกหัดสามารถช่วยท่านในการทดลองและบางคนมีความสามารถในการจัดการวัสดุ"
"ใช่ ข้าเข้าใจเรื่องนั้น" แองเจเล่พยักหน้าและยังคงอ่านรายการต่อไป
หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง....
"หา" ทันใดนั้นแองเจเล่ก็หยุดที่หน้านี้
มีรูปของผู้ฝึกหัดหญิงขั้นที่สามที่ดูคุ้นเคย มีใบหน้าที่จริงจังบนใบหน้าที่น่ารักของเธอ มีผมหางม้าสีบลอนด์อยู่ข้างหลังศีรษะของเธอ
แองเจเล่ยืนยันข้อสันนิษฐานของเขาหลังจากที่อ่านข้อมูลที่โอนไปยังสมองของเขา
[แนนซี่ อาเรีย อายุ 22 ปี จากวิทยาลัยเขาวงกต แม่มดฝึกหัดขั้นที่สาม
ภาษา: แอนแมค
ความชำนาญ: นักเขียนหนังสือพ่อมด ผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อสู้
ประวัติการรับบริการ: ไม่มี
สภาพครอบครัว: ไม่ทราบ ญาติสูญหายระหว่างสงคราม
ความเสี่ยงในการจ้างงาน: สถานการณ์ในวิทยาลัยเขาวงกตมีความซับซ้อน คิดให้ดีก่อนที่จะส่งสัญญา เธอเป็นคนที่มีความสามารถอย่างแน่นอนแต่น่าเศร้าที่ติดอยู่ในการต่อสู้ระหว่างตระกูลที่แข็งแกร่งสองตระกูล
ผู้ให้ข้อมูล: แมรี่ รอสเลอร์ (ผาวิหคนาคา)]
รูนสื่อสารใต้รูปยังเรืองแสง มันดูเหมือนว่ายังไม่มีใครส่งสัญญาให้เธอ
เห็นได้ชัดว่าข้อมูลบนความเสี่ยงในการจ้างเป็นปัญหาหลักเนื่องจากไม่มีใครต้องการปัญหา
'แนนซี่มาจากพันธมิตรแอนดีสและเธอเป็นลูกสาวของดยุคใช่ไหม มีสงครามเกิดขึ้นในพันธมิตรแอนดีสงั้นหรือ' แองเจเล่สงสัย ครอบครัวของเขาและศาสตราจารย์อดอล์ฟยังอาศัยอยู่ในพันธมิตร ถ้ามีสงครามเขาจะต้องกลับไปที่ดินแดนนั้นอีกครั้ง
แองเจเล่ไม่ได้เข้าร่วมองค์กรใดๆและไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับแรมโซด้า มันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะส่งจดหมายไปโพ้นทะเล
เขาคิดชั่วครู่และในที่สุดก็วางนิ้วของเขาลงบนรูนสื่อสารของแนนซี่
ชี่
แสงของรูนเริ่มจางและแสงก็ถูกดูดเข้าไปในนิ้วของแองเจเล่
แนนซี่อายุประมาณสิบหกตอนที่แองเจเล่พบเธอครั้งแรกบนเรือ ตามข้อมูลเธออายุ 22 ปีแล้วแต่แองเจเล่ไม่แน่ใจว่าข้อมูลถูกต้องหรือไม่
หลายปีผ่านไป ใบหน้าของแนนซี่ยังสวยแต่เธอไม่ได้เป็นวัยรุ่นอีกต่อไป
แองเจเล่นึกถึงวันที่เขารักษาบาดแผลของแนนซี่โดยใช้น้ำลายและเศษไม้ เธออาจจะยังจำได้อยู่
ความทรงจำทำให้แองเจเล่ยิ้ม
การจ้างแนนซี่เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเขาในขณะนี้ ข้อแรกคือเขารู้จักผู้หญิงคนนี้และเขาต้องการถามเธอเรื่องสถานการณ์ในพันธมิตรแอนดีส สำหรับความเสี่ยงเขาได้มีปัญหากับตระกูลไมโลชาย ป่าหมอกขาวและวิทยาลัยเขาวงกตอยู่แล้ว พ่อมดขั้นของเหลวสองคนที่แองเจเล่ฆ่าก่อนหน้านี้เกี่ยวข้องกับพ่อมดชราเคราแดงและยังมีค่าหัวของเขา
หลังจากที่ยื่นสัญญาแองเจเล่ก็เปลี่ยนหน้าและส่งสัญญาไปหาผู้ฝึกหัดอีกสี่คน มีผู้หญิงและผู้ชายอย่างละสองคน พวกเขาทุกคนอายุประมาณยี่สิบปีและทุกคนเก่งในการจัดการกับวัสดุ
แองเจเล่ใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงในการเสร็จสิ้นกระบวนการทั้งหมด
อีวานอดทนรออยู่ข้างโซฟาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าตลอดเวลา
เมื่อเขาเห็นแองเจเล่ปิดหนังสือเขาก็ก้าวไปข้างหน้า
"ท่านกรีนท่านเสร็จแล้วหรือ"
"ใช่" แองเจเล่พยักหน้าและตอบ "เจ้าสามารถส่งคนไปพื้นที่สาธารณะและบอกผู้ฝึกหัดที่ชื่ออาซูน่าจากศรนที.....อืม.....ไม่เป็นไร" ทันใดนั้นเขาก็หยุดหลังจากที่ตระหนักว่าไม่มีเหตุผลที่จะต้องรบกวนผู้หญิงคนนั้น
"ช่วยข้าหาผู้ฝึกหัดที่ชื่อยูริจากปราสาทเขี้ยวขาว ข้าต้องการรู้สถานการณ์ของเขา ข้าได้ยินว่าเขาถูกส่งไปที่ชายแดนเมื่อหลายปีก่อน"
"ชายแดน ท่านแน่ใจหรือว่ามันเป็นชายแดนของปราสาทเขี้ยวขาว" อีวานดูตกใจ
"ทำไม" แองเจเล่จ้องไปที่เขาด้วยความสับสน
"สองปีก่อนผู้ฝึกหัดและพ่อมดทุกคนที่ปกป้องชายแดนปราสาทเขี้ยวขาวตายโดยไม่ทราบสาเหตุ พันธมิตรแดนเหนือและปราสาทเขี้ยวขาวได้ส่งทีมสำรวจแต่ก็ไม่พบอะไร ปีที่แล้วผู้ฝึกหัดทุกคนที่ส่งไปที่ชายแดนตายอีกครั้งและปราสาทเขี้ยวขาวก็ตัดสินใจที่จะกักกันพื้นที่ชายแดนเพื่อดำเนินการสืบสวนต่อไป" อีวานอธิบาย
"เป็นเช่นนั้นหรือ" แองเจเล่รู้สึกหดหู่ ยูริเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่ส่งจดหมายถึงเขาแต่ดูเหมือนว่าเขาได้เสียชีวิตที่ชายแดน
"ครับ มายืนยันคนที่ท่านเลือกไว้กันเถอะ" อีวานเดินไปที่หนังสือ เขาหลับตาและกดมือของเขากับปก
สิบวินาทีต่อมาอีวานก็ลืมตา
"มีอัศวินห้าคนและผู้ฝึกหัดห้าคน อัศวินทุกคนยังว่างเนื่องจากยังอยู่บนรายการ สำหรับเงินเดือนของอัศวินแต่ละคนเป็นหินเวทมนต์สองก้อนต่อปี ถ้าพวกเขาก้าวหน้าในช่วงระยะเวลาของสัญญาท่านจะต้องเพิ่มหินเวทมนต์หนึ่งก้อนต่อปี ถ้าพวกเขากลายเป็นแกรนด์อัศวินสัญญาจะต้องมีการแก้ไข ผู้ฝึกหัดขั้นสองใช้หินเวทมนต์ปกติยี่สิบก้อนหรือหินเวทมนต์ระดับกลางหนึ่งก้อนต่อปี ส่วนผู้ฝึกหัดขั้นที่สามท่านจะต้องจ่ายหินเวทมนต์ปกติ 40 ก้อนต่อปี ถ้าผู้ฝึกหัดมีทักษะพิเศษบางอย่างราคาอาจเพิ่มขึ้น" อีวานอธิบายอย่างสุภาพ
"ไม่มีปัญหา" แองเจเล่เพิ่งได้รับหินเวทมนต์มาทั้งกล่องจากอิซาเบล นอกจากนี้เขายังมีบัตรคริสตัลอีกหลายใบและหินเวทมนต์มันก็เพียงพอสำหรับการใช้ประจำวัน จำนวนหินเวทมนต์ปกติในกล่องนั้นมากกว่าหนึ่งหมื่นก้อน
"ข้าจะบอกให้พวกเขามาหาท่านหลังจากที่เซ็นสัญญาแล้ว ท่านว่างช่วงไหนบ้าง"
"เจ้าต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการส่งข้อความไปให้พวกเขาทุกคน"
"สองวันครับ พิราบภูตนั้นรวดเร็ว มีเพียงปัญหาเดียวก็คือคนเหล่านั้นอยู่ในพื้นที่ที่แตกต่างกันดังนั้นมันอาจจะใช้เวลาสักระยะหนึ่งสำหรับพวกเขาที่จะมาที่นี่ นอกจากนี้ข้ายังได้ยินว่าท่านต้องการตั้งจุดยาม" อีวานถาม
"ใช่ นำคนงานของเจ้ามาที่นี่และทำงานให้เสร็จเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ข้าจะจ่ายสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้าเป็นไปได้ก็ใช้หินเวทมนต์ระดับสูง เจ้าสามารถจัดการให้ข้าได้ใช่ไหม หลังจากที่ตั้งจุดยามเสร็จแล้วก็บอกให้อัศวินและผู้ฝึกหัดมาที่นี่"
"ครับ" อีวานยิ้ม
