ตอนที่แล้วตอนที่ 40   ดีกว่าแชมป์ทำบาร์บีคิว
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 42   ดวลบาร์บีคิว!

ตอนที่ 41   ท้าทาย


ตอนที่ 41   ท้าทาย

 

ผู้แปล  :  ThreeSwords

ปรับสำนวน  :  ThreeSwords

 

 

“แกพูดว่าอะไรนะ?”

 

ทันทีที่ประโยคนั้นหลุดจากปากของถังเฟยเฟย  มันก็เหมือนกับน้ำมันที่ลุกติดไฟ  ใบหน้าของหลี่เฟิงดำคล้ำลงเล็กน้อย  แต่เอฟเฟนดี้ที่ยืนอยู่ข้างเขาตอนนี้ไม่พอใจเป็นอย่างมาก

 

แชมป์ทำบาร์บีคิวสามสมัยของเมืองหนิงไห่  เป็นเกียรติยศที่เอฟเฟนดี้ได้รับหลังจากทำงานหนักมาหลายสิบปี  เขามีความสามารถจนถูกเรียกว่าเป็นหนึ่งในเชฟบาร์บีคิวระดับแถวหน้า

 

เพราะฉะนั้นบาร์บีคิวที่เขาใช้ทักษะซึ่งผ่านการขัดเกลามาหลายสิบปีถูกบอกว่าด้อยกว่าของมือสมัครเล่นนั้น  เขาจะสามารถยอมรับมันได้อย่างไร?

 

หน้าของเอฟเฟนดี้แดงด้วยความโกรธ  ใบหน้าที่ดำอยู่บ้างของเขากลายเป็นสีดำม่วงเนื่องจากความแดง  ในเวลานี้หน้าของเขาดูดุร้ายมาก  และดวงตาทั้งคู่ราวกับจะพ่นไฟได้ตลอดเวลา

 

“ทำหน้าดุแล้วได้อะไร?  คิดว่าตัวเองถูกเพราะเสียงดังกว่างั้นเหรอ?”

 

บางครั้งถังเฟยเฟยก็ค่อนข้างมีอารมณ์รุนแรง  ถึงแม้ท่าทางที่ดุร้ายของเอฟเฟนดี้จะทำให้ถังเฟยเฟยกลัวจริงๆ  ซึ่งแสดงให้เห็นจากการที่เธอเอามือทาบหน้าอก  หลังจากที่ตั้งสติอยู่สักพัก  จากนั้นเธอก็ท้าวเอวและตะโกนกลับอย่างมีอารมณ์

 

“แก...!”

 

เอฟเฟนดี้โกรธจนควันออกหู  เขาโมโหจนอยากแทงใครสักคน  และไม่สามารถอดทนอดกลั้นได้  เขาสะบัดมือขึ้นไปในอากาศทันที  พร้อมที่จะฟาดใส่ถังเฟยเฟย

 

ฉินฟางดึงถังเฟยเฟยไปข้างหลังของเขาเบาๆ  จากนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าและเตะไปที่เอวของเอฟเฟนดี้

 

“หยุดนะ!”

 

แทบจะในเวลาเดียวกับที่ฉินฟางเคลื่อนไหว  หน้าของหลี่เฟิงก็เปลี่ยนไปเช่นกัน  และพูดห้ามเอฟเฟนดี้ในทันที

 

*ผัวะ!*

 

อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าหลี่เฟิงตอบสนองช้าเกินไป  ฉินฟางได้ดึงตัวถังเฟยเฟยไปแล้ว  ดังนั้นเธอจึงไม่เป็นอันตราย  แต่ฉินฟางก็รู้สึกปวดร้าวจากด้านหลัง  แรงตบของเอฟเฟนดี้ที่อัดแน่นไปด้วยความเกลียดชังนั้นไม่เบาเลย

 

แล้วเอฟเฟนดี้ล่ะ?

 

เห็นได้ชัดว่าเขาก็ไม่ได้ดีไปกว่าฉินฟาง  ลูกเตะของฉินฟางทำให้เขาต้องถอยหลังไปสองสามก้าว  และเนื่องจากเป็นการเตะอย่างฉับพลัน  ทักษะ [ลอบโจมตี] จึงถูกใช้งาน  นั่นทำให้เอฟเฟนดี้ติดสถานะ [มึนงง] ช่วงสั้นๆ

 

ผมจะเตะแกจนกว่าจะล้ม!

 

ตั้งแต่แรกฉินฟางไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยเอฟเฟนดี้ไปง่ายๆ หลังจากเตะไปแค่หนึ่งที  เขาฉวยโอกาสที่เอฟเฟนดี้ติดสถานะ [มึนงง] และยังไม่ฟื้นตัว  เตะออกไปอีกหนึ่งครั้ง

 

*ผัวะ!*

 

ลูกเตะนี้ทรงพลังมากขึ้น  จนตัวของเอฟเฟนดี้ลอยออกไปเมตรกว่าๆ  จากนั้นก็ตกลงมาโดยเอาหน้าลงพื้นก่อน  ต้นหญ้าสีเขียวกระทบถูกใบหน้าอย่างต่อเนื่อง  ปลุกให้เขารู้สึกตัว

 

“สารเลว!  ฉันจะฆ่าแก!”

 

เมื่อเอฟเฟนดี้ได้สติก็เผลอเอามือไปสัมผัสกับใบหน้า  ถึงแม้ว่าจะไม่มีเลือดออกก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างยิ่ง  เอฟเฟนดี้ที่ถูกยั่วยุอารมณ์อย่างต่อเนื่องก็ไม่สามารถทนรับได้อีกต่อไป  และดึงมีดออกมาตามสัญชาตญาณ  แต่เขาก็ตกใจที่พบว่าไม่มีมีดเหน็บอยู่ที่เอว

 

นับตั้งแต่ที่เขาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองก็ค่อยๆ ห่างเหินจากชนเผ่าดั้งเดิมของเขาที่เป็นนักล่าสัตว์และผนวกตัวเองเข้ากับชีวิตสมัยใหม่  จึงเป็นธรรมดาที่นิสัยชอบพกมีดไปกับตัวก็เปลี่ยนด้วยเช่นกัน  เพียงแต่ตอนนี้เขารู้สึกโกรธจริงๆ ถึงได้พยายามดึงมีดออกมาตามสัญชาตญาณ

 

อย่างไรก็ตามการที่ไม่มีมีดไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีอาวุธอื่นให้เขาใช้  ยกตัวอย่างเช่นอุปกรณ์ที่ใช้กันบ่อยๆ ในการทำบาร์บีคิว เช่น เหล็กเสียบบาร์บีคิวที่ใช้ในการเสียบอาหาร  และบังเอิญว่าตัวของเขาตกลงใกล้เตาที่มีคนกำลังปิ้งบาร์บีคิวอยู่  เขาจึงแทบจะไม่ต้องคิดและกระชากเหล็กเสียบนั่นมา  เตรียมพร้อมที่จะดวลกัน

 

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

 

ฉินฟางไม่ได้รังเกียจที่จะดูแลเอาใจใส่เอฟเฟนดี้อีกครั้ง  แบบโหดเหี้ยมมากยิ่งขึ้น  มันกล้าที่จะตบตีถังเฟยเฟย  ดังนั้นฉินฟางเองก็กล้าที่จะหักแขนมันทั้งสองข้างด้วยเช่นกัน

 

แต่หลี่เฟิงไม่ได้มีความอดทนมากนัก  ใบหน้าของเขาดำทมึน  ส่วนคนอ้วนหลี่ที่อยู่ข้างเขาก็เหงื่อไหลโชก  กลัวว่าเอฟเฟนดี้จะเริ่มการนองเลือด  เหตุผลที่หลี่เฟิงสั่งให้เอฟเฟนดี้หยุดนั้น  ชัดเจนว่าต้องการสร้างความประทับใจให้กับสาวสวยที่อยู่ข้างฉินฟาง  แต่เอฟเฟนดี้ซึ่งไม่รู้จักกาลเทศะกล้าที่จะตบตีถังเฟยเฟย  นี่ไม่ใช่เรื่องที่น่าหัวเราะเลย  นั่นเป็นสาเหตุที่เขาตะโกนให้เอฟเฟนดี้หยุดด้วยอาการตกจริต

 

“นายน้อยหลี่เฟิง  วันนี้กระผมจะจัดการมัน!  ทำไมนายน้อยถึงห้าม...”

 

เอฟเฟนดี้ยังค่อนข้างให้ความเกรงใจกับคนอ้วนหลี่  แต่เขาก็ไม่อาจกล้ำกลืนความจริงที่ฉินฟางทำให้เสียเกียรติ  ในฐานะที่เคยเป็นนักรบในชนเผ่า  เขาต้องยกอาวุธขึ้นสู้กับศัตรูของตัวเอง

 

*ผัวะ*

 

“หุบปากของแกซะ”

 

ในเวลานี้หลี่เฟิงก็เดินเข้ามา  และฟาดหลังมือใส่เอฟเฟนดี้

 

“แกกล้าแตะต้องผู้หญิงของฉันงั้นเรอะ?  เชื่อไหมว่าแค่ฉันพูดประโยคเดียว  แกจะเป็นศพลอยในแม่น้ำพรุ่งนี้?”

 

เอฟเฟนดี้ตกตะลึงโดยทันที  ถึงแม้คนอ้วนหลี่จะเป็นหัวหน้าเขา  แต่เนื่องจากลานบาร์บีคิวแห่งนี้ไม่สามารถเปิดได้ถ้าปราศจากเอฟเฟนดี้  ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เกรงกลัวอะไรคนอ้วนหลี่มากนัก

 

แต่ถ้าเป็นหลี่เฟิงแล้วก็จะเป็นอีกเรื่องหนึ่ง  ในฐานะที่เป็นลูกชายเจ้าของรีสอร์ทแห่งนี้  เขาจึงเป็นคนที่มีอำนาจมากในเมืองนี้  ต่อให้เอฟเฟนดี้เป็นนักรบของชนเผ่า  ก็จะมีคนจำนวนมากที่ความสามารถมากพอจัดการกับเอฟเฟนดี้เหมือนเป็นคนธรรมดา  และไม่จำเป็นต้องพูดหนึ่งประโยคหรอก  แค่หลี่เฟิงใช้สายตาที่เกลียดชังมองไปที่มัน  คนจำนวนมากก็พร้อมที่จะจัดการเอฟเฟนดี้ในทันที

 

“แกไม่เห็นด้วยและบอกว่าถังเฟยเฟยคิดผิดไปใช่ไหม?  ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสแก  ฉินฟางเองก็อยู่ที่นี่  ถ้าแกต้องการจะพิสูจน์ว่าถังเฟยเฟยคิดผิด  ก็ท้าทายเขาอย่างเปิดเผย  เอาชนะเขา  และฉีกหน้าเขา”

 

เป็นไปตามคาดของลูกชายที่มาจากครอบครัวซึ่งร่ำรวย  แม้ว่าจะพูดให้คนอื่นทำงานสกปรกให้  แต่คำพูดที่ใช้นั้นราวกับว่าเขาเป็นฝ่ายถูก

 

“ถ้าแกชนะ  นั่นหมายความว่าแกคู่ควรกับการถูกเรียกว่าแชมป์ทำบาร์บีคิว  และฉันจะขอโทษแกแทนถังเฟยเฟย  พร้อมกับขึ้นเงินเดือนให้เท่าตัว  แต่ถ้าแกแพ้  ก็รีบไสหัวไปทันที”

 

ในเวลานี้หลี่เฟิงโมโหอย่างที่สุด  วันนี้เต็มไปด้วยเรื่องที่ไม่คาดคิด  ไม่เพียงถังเฟยเฟยจะไม่ไว้หน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่า  กระทั่งบอกว่าไอ้ยาจกฉินฟางนั่นเป็นแฟนของเธอ  นี่ก็ทำให้หลี่เฟิงรู้สึกโกรธอยู่แล้ว  แต่เหมือนน้ำมันราดเข้าไปในกองเพลิง  ฉินฟางเริ่มเป็นปรปักษ์กับเขาและทำให้เขาเสียหน้า  และที่เหนือกว่าเรื่องอื่นใด  ลูกน้องของเขาเริ่มโบกอาวุธไปมาทั้งที่เขาสั่งให้หยุด  ตอนนี้เขาไม่รู้จะเอาหน้าไปพบผู้คนซึ่งเป็นพยานเรื่องความอับอายอย่างที่สุดของตัวเขาเองได้ยังไงแล้ว

 

“ได้ครับ”

 

พอเห็นความโมโหโกรธาของหลี่เฟิงและได้ฟังคำพูดของเขา  ในที่สุดเอฟเฟนดี้ก็ตระหนักได้ว่าตัวเองไม่ยั้งคิดขนาดไหนที่จะตบถังเฟยเฟย  โชคยังดีที่เขาไม่ได้ฟาดโดนถังเฟยเฟย  ไม่งั้นแล้วพรุ่งนี้เขาคงจะเป็นศพลอยอยู่ในแม่น้ำ

 

เอฟเฟนดี้โยนเหล็กเสียบที่เขาเตรียมใช้โจมตีฉินฟางทิ้งไป  จากนั้นก็เดินเข้าไปหาและมองหน้าฉินฟาง  ก่อนที่จะมองไปยังถังเฟยเฟยที่อยู่ด้านหลังซึ่งมีท่าทีตื่นกลัวเล็กน้อย

 

“ในฐานะนักรบของชนเผ่าอุยกูร์  ข้าขอท้าแก  ในเมื่อคุณผู้หญิงท่านนี้คิดว่าบาร์บีคิวของแกดีกว่าแล้ว  ก็มาแข่งขันกันอย่างยุติธรรม  ข้าจะแสดงให้แกเห็นถึงพลังของแชมป์บาร์บีคิวสามสมัย”

 

เอฟเฟนดี้ประกาศท้าทายอย่างจริงจัง  ถึงแม้ว่าความโกรธของมันยังไม่ได้ลดลงเลย  แต่ฉินฟางก็รู้ดีว่าเอฟเฟนดี้จะไม่ต่อสู้กับเขาอีกต่อไป  หรืออาจพูดได้ว่าไม่กล้าที่จะต่อสู้กับเขาอีกแล้ว

 

“ฉินฟาง  รับคำท้าเลย!”

 

ฉินฟางลังเล  เพราะยังไม่ได้ลองชิมอาหารที่ตัวเขาและเอฟเฟนดี้ทำเลย  พอไม่ได้รับรู้รสชาติโดยตรง  เขาจึงไม่อาจตัดสินใจได้โดยง่าย  ในทางกลับกัน  ถังเฟยเฟยนั้นเชื่อมั่นและผลักดันให้ฉินฟางรับคำท้า

 

“ก็ได้  ผมตกลง  แต่ผมต้องการให้ทุกคนที่นี่มาเป็นกรรมการตัดสิน  เพราะต้องการป้องกันใครบางคนเล่นโกง”

 

เห็นได้ชัดว่าที่เอฟเฟนดี้ประกาศท้าทายไม่ใช่เพราะมาจากความต้องการส่วนตัว  เป็นหลี่เฟงที่กระตุ้นให้ทำอย่างนี้แน่ๆ  และตามความเข้าใจของฉินฟาง  ชายคนนี้มีเจตนาร้ายแน่นอน  ดังนั้นฉินฟางจึงพูดออกมาหนึ่งประโยคเพื่อทำลายแผนการของหลี่เฟิงอย่างเด็ดขาด

 

“โอเค!”

 

เอฟเฟนดี้เชื่อมั่นในความสามารถของตัวเองมาก  จึงตอบตกลงในทันทีก่อนที่หลี่เฟิงกับคนอ้วนหลี่จะทันได้พูดอะไร

 

 

……………………………..

 

 

 

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด