ตอนที่ 165: ซ่อนตัว (4)
แองเจเล่และนาตาเลียเฝ้าดูรถม้าสีเทาจากไปภายใต้แสงอาทิตย์
"ข้าก็จะไปเช่นกัน...." ทันใดนั้นนาตาเลียก็พูด
"ข้าพยายามอย่างหนักเท่าที่ข้าจะทำได้แต่.....บางทีข้าแค่ไม่มีพรสวรรค์พอ"
แองเจเล่ไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแค่ฟังคำพูดของนาตาเลีย มันเป็นเรื่องสายเกินไปสำหรับเดนนิสที่จะทำเช่นนี้
ถ้าพ่อมดฝึกหัดไม่ถึงขั้นที่สามก่อนอายุ 18 มันก็เป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะกลายเป็นพ่อมดทางการ ขั้นของซิดมันและนาตาเลียไม่ได้เพิ่มขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมาพวกเขาอาจจะผิดหวังกับตัวเอง นอกจากนี้พวกเขายังไม่สามารถทนแรงกดดันจากตระกูลของพวกเขาได้อีกต่อไป
แองเจเล่และนาตาเลียกลับไปที่บ้านหลังจากที่รถม้าหายไปจากสายตาของพวกเขา พวกเขาไม่มีอารมณ์ที่จะพูดดังนั้นพวกเขาจึงกลับไปที่ห้องของตัวเองหลังจากที่อาบน้ำ
แองเจเล่ต้องทำความสะอาดห้องบนชั้นสองในตอนกลางคืน เขาเดินขึ้นไปชั้นบนพร้อมกับไม้ถูพื้นในมือและได้ยินเสียงคนเปลี่ยนหน้ากระดาษในห้องอ่านหนังสือ
"เดนนิสใช่ไหม มานี่สิ" มีเสียงของมาร์โคลอฟดังมาจากห้องอ่านหนังสือ เสียงของเขาดูเหนื่อย
แองเจเล่เปิดประตู
"ท่านต้องการพบข้าหรืออาจารย์"
ห้องสภาพรกรุงรัง มีหนังสือและม้วนหนังสือซ้อนทับกันบนโต๊ะของมาร์โคลอฟ มีหนังสือหนาอยู่ในมือของเขาและดูเหมือนว่าเขากำลังมองหาข้อมูลบางอย่าง นอกจากนี้เขายังทำบันทึกบนม้วนหนังยาว
"มีข้อมูลบางอย่างหายไป เจ้านำหนังสือจากชั้นใต้ดินมาให้ข้าหน่อยได้ไหม เล่มที่มีปกสีแดง"
"ครับ"
แองเจเล่มองไปที่หนังสือบนโต๊ะหลังจากที่ตอบคำขอของชายชรา เขาสังเกตเห็นดวงตาที่เต็มไปด้วยเลือดของมาร์โคลอฟ ดูเหมือนว่าเขายังไม่ได้พักผ่อน
'ทำไมเขาถึงพยายามหนักขนาดนั้น' แองเจเล่รู้สึกได้ว่าชายชราอ่อนแอ
นอกจากนี้เขายังเห็นชื่อบนม้วนว่า'การคำนวณการบีบอัดพลังงานแบบง่าย'
แองเจเล่หันกลับไปและเดินลงบันได ในห้องใต้ดินที่มืดมิดและแห้ง มีกล่องที่เต็มไปด้วยหนังสือปกสีแดง กล่องหนักประมาณหนึ่งร้อยกิโลกรัม แองเจเล่นำหนังสือของมาร์โคลอฟมาอ่านหลังจากที่วิ่งขึ้นลงหลายครั้ง
มาร์โคลอฟบอกแองเจเล่ให้กลับไปที่ห้องของเขาหลังจากที่ทำทุกอย่างเสร็จสิ้น เขายังอ่านหนังสือปกสีแดง
*********************
เวลาได้ผ่านไป
แองเจเล่อยู่บ้านสามเดือนแล้ว เขาเกือบจะฟื้นตัวเต็มที่จากอาการบาดเจ็บแต่เขาก็ยังต้องการเวลาอีก นอกจากนี้ยังมีผู้คนล่าเขาอยู่ภายนอกดังนั้นเขาจึงเดินทางไปที่เมืองเมื่อจำเป็นเท่านั้น
"เดนนิส" มาร์โคลอฟเรียกแองเจเล่มาที่ห้องอ่านหนังสือ เขานั่งอยู่ที่เก้าอี้กำลังมองออกไปทางหน้าต่าง
"อาจารย์" แองเจเล่โค้งให้และตอบ
"เดนนิส ทำไมเจ้าถึงไม่ออกไป น้องชายของข้าส่งจดหมายมาให้เจ้าแล้วไม่ใช่หรือ" มาร์โคลอฟดูเหนื่อยและหดหู่ ผมของเขายุ่ง
แองเจเล่ยังคงนิ่งอยู่พักหนึ่ง เขาได้รับจดหมายจากเมือง มันเป็นตระกูลของเดนนิสที่บอกให้เขากลับ นอกจากนี้ตระกูลของเดนนิสยังพบอุปกรณ์เวทมนต์ที่จะช่วยให้เขาเข้าร่วมองค์กรพ่อมดใหญ่
"ข้า.....ไม่อยากออกไป ในความคิดของข้าท่านเป็นอาจารย์ที่ดีที่สุด" แองเจเล่พูดหลังจากที่คิดครู่หนึ่ง มันเป็นความคิดที่แท้จริงของเขา แม้ว่าระบบการบีบอัดพลังงานของมาร์โคลอฟจะเรียนรู้ยากแต่มันก็ยังสร้างทางลัดสำหรับแองเจเล่ นอกจากนี้เขายังต้องการรอจนกว่าอาการบาดเจ็บของเขาจะฟื้นตัวเต็มที่
แองเจเล่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตระกูลของเดนนิสดังนั้นเขาจึงไม่มีเหตุผลที่จะฟังคำพูดของพวกเขา เขาตัดสินใจที่จะออกไปหลังจากที่อวัยวะของเขาหายขาดเพราะเขาไม่ใช่เดนนิสตัวจริง
นอกจากนี้แองเจเล่ยังใช้เวลาสังเกตมาร์โคลอฟ เขาเข้าใจความคิดทั่วไปของชายชราแล้ว
มีเป้าหมายหลายเป้าหมายที่มาร์โคลอฟต้องการที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตของเขาแต่เขาก็ถูกขัดด้วยปัญหาต่างๆ เขาจะใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงเพียงแค่นั่งอยู่ที่นั่นและมองไปที่ท้องฟ้าผ่านหน้าต่างทุกวัน แองเจเล่รู้ว่าเขากำลังทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้า
"เอาล่ะ ตอนนี้เจ้าไปได้แล้ว" มาร์โคลอฟพูดเสียงเบา ดูเหมือนว่าเขาพอใจกับคำตอบของแองเจเล่
แองเจเล่โค้งตัว เขาหันกลับไปและเปิดประตู เขาเห็นนาตาเลียยืนรออยู่ข้างนอกและการปรากฏตัวของแองเจเล่ทำให้เธอตกใจ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมแองเจเล่ถึงถูกเรียกไปที่ชั้นสอง
นาตาเลียไม่ได้ทักทายเขา เธอเดินเข้าไปในห้องอ่านหนังสือและล็อคประตู
แองเจเล่ส่ายหัวเล็กน้อย เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับชีวิตของพ่อมดฝึกหัดอีกสองคนเนื่องจากเขาจะต้องจากไปเมื่อเขาหายจากอาการบาดเจ็บของเขา ระบบการบีบอัดพลังงานของมาร์โคลอฟนั้นยอดเยี่ยมและกระตุ้นความสนใจของเขา อย่างไรก็ตามแองเจเล่ไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้นานเกินไป นอกจากนี้ยังมีเครื่องหมายที่ไม่รู้จักอยู่ในร่างกายของเขาที่ถูกปลูกโดยเคราแดง ถ้าเขาโลภเขาอาจจะถูกจับโดยคนที่กำลังไล่ล่าเขา
แองเจเล่ได้ยินนาตาเลียพูดกับมาร์โคลอฟก่อนที่เขาจะจากไป
"นาตาเลียเจ้ามาที่นี่ ข้าเตรียมบันทึกย่อไว้สำหรับเจ้า มันเป็นวิธีการคำนวณการบีบอัดพลังงานแบบง่าย เจ้าทำได้ดีในครั้งสุดท้ายและด้วยสิ่งนี้ข้าเชื่อว่าเจ้าจะไปถึงขั้นต่อไปได้ ในบันทึกข้าเพิ่ม....."
"ขอโทษด้วยอาจารย์ ข้าก็ต้องไปเช่นกัน...." นาตาเลียขัดจังหวะ
ภายในห้องเงียบอย่างสมบูรณ์
หลังจากผ่านไปหลายนาทีนาตาเลียก็พูดอีกครั้ง
"รถม้าของข้ารอข้าอยู่ข้างนอก.....ขอบคุณสำหรับหลายปีที่ผ่านมาค่ะ....." นาตาเลียเปิดประตู เธอมองไปที่แองเจเล่แต่ไม่ได้พูดอะไร เธอเพียงแค่วิ่งลงบันไดและออกจากบ้าน
แองเจเล่หันหัวกลับไปและจ้องไปที่ประตูของห้องอ่านหนังสือที่เปิดอยู่ เขาถอนหายใจแล้วเดินลงบันได
*******************************
นาตาเลียออกจากบ้านนี้ด้วยเช่นกัน บ้านดูเหมือนจะใหญ่เกินไปสำหรับแองเจเล่และมาร์โคลอฟ สถานที่นี้ว่างเปล่าและเงียบสงบ
มาร์โคลอฟเรียกแองเจเล่ไปที่ห้องอีกครั้งตอนเย็น สภาพของเขาแย่ลงหลังจากที่นาตาเลียจากไป แองเจเล่เห็นเขาจ้องที่หน้าต่างและสงสัยว่าเขากำลังคิดอะไร
ไม่มีใครพูดอะไรหลังจากที่แองเจเล่เข้าห้อง มันเงียบอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง
มาร์โคลอฟหันกลับมามองที่แองเจเล่
"ข้ารู้ว่าเจ้าอ่านหนังสือที่ข้าเก็บในชั้นใต้ดินไม่นานมานี้ เจ้าสามารถนำบันทึกเหล่านี้ที่ข้าทำไปได้ พวกมันจะช่วยเจ้าในการศึกษา" เขาคว้าบันทึกทั้งหมดบนโต๊ะ แองเจเล่เห็นเขาเขียนคำทีละคำไม่นานมานี้
มาร์โคลอฟยื่นบันทึกทั้งหมดให้แองเจเล่ ดูเหมือนว่า'เดนนิส'เป็นความหวังสุดท้ายของเขา พ่อมดที่แข็งแกร่งล้มเหลวในการค้นหาผู้ฝึกหัดที่มีพรสวรรค์ในการสืบทอดความรู้ของเขา มันทำให้แองเจเล่รู้สึกไม่สบายใจ
แองเจเล่เปิดปากแต่เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร เขาเป็นพ่อมดขั้นแก๊สและเขารู้ว่ามาร์โคลอฟกำลังจะตาย ค่าสถานะของมาร์โคลอฟลดลงทุกวัน แองเจเล่ไม่รู้สึกถึงอนุภาคพลังงานของเขาภายในห้อง
เขาอ่านเรื่องนี้ในหนังสือ เมื่อพ่อมดกำลังจะตายมานาและพลังจิตของเขาจะเหือดแห้ง มาร์โคลอฟไม่ได้รับบาดเจ็บ เขาเพิ่งมาถึงขีดจำกัดของอายุขัยของเขาและนั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมเขาจึงอยากหาคนที่จะสืบทอดความรู้ของเขา
แองเจเล่คว้าบันทึกหนาและมองไปที่มาร์โคลอฟตรงๆ
"ขอบคุณครับอาจารย์ ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง" เขาพยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง
มาร์โคลอฟเป็นเพียงพ่อมดที่กำลังจะตายที่ต้องการถ่ายทอดความรู้ของเขาให้กับพ่อมดฝึกหัดของเขาสักคน
"มีสูตรการบีบอัดพลังงานทั้งหมด 72 สูตร ข้าได้รับพวกมันมาจากอาจารย์ของอาจารย์ข้า ตอนนี้ข้าจะต้องหาคนสืบทอดพวกมัน" มาร์โคลอฟยิ้ม เขาดูโล่งใจ
"ถ้าเจ้าจริงจังเกี่ยวกับการเรียนรู้สูตรข้าก็มีบันทึกอย่างละเอียดให้เจ้าอีก ข้าคัดลอกพวกมันทีส่วนจากหนังสือของอาจารย์ข้า"
เขาพยายามอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะลุกขึ้นและหยิบภาชนะโลหะจากชั้นวางหนังสือ มีม้วนหนังสืออยู่ภายใน
"เอาล่ะ มาหาข้าทุกวันเพื่อรับม้วนใหม่ เดนนิส จำไว้ว่าเจ้ามีระดับพรสวรรค์ต่ำแต่นั่นไม่ใช่ปัญหา ถ้าเจ้าพยายามอย่างหนักวันหนึ่งเจ้าจะเข้าใจระบบ อย่ายอมแพ้"
"ครับอาจารย์" แองเจเล่พยักหน้า
*********************************
ข้อมูลที่บันทึกไว้ในม้วนหนังสือของมาร์โคลอฟนั้นยากเกินไปสำหรับพ่อมดฝึกหัดและพ่อมดธรรมดาที่จะเข้าใจ อย่างไรก็ตามแองเจเล่มีซีโร่และชิปจะช่วยเขาเข้าใจสูตรที่ซับซ้อนได้
การผสมสูตรด้วยวิธีต่างๆจะช่วยทำให้เขาทำขั้นตอนการบีบอัดพลังงานง่ายขึ้นและมันเป็นเทคนิคชั้นสูง นอกจากนี้หลังจากที่ทำการวิจัยบางอย่างแล้วมันดูเหมือนว่าเทคนิคนี้อาจทำให้เกิดการเปลี่ยนในทางที่ดีสู่สนามพลังโลหะของเขา อย่างไรก็ตามเนื่องจากการขาดข้อมูลซีโร่จึงไม่สามารถจำลองการเปลี่ยนแปลงสนามพลังได้
พลังคาถาของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากถ้าเขาเชี่ยวชาญเทคนิคการบีบอัดพลังงานที่พิเศษนี้
มันน่าอัศจรรย์อย่างมาก
มาร์โคลอฟไม่สนใจว่าแองเจเล่จะเข้าใจข้อมูลหรือไม่ เขาเพียงแค่เขียนสิ่งที่เขารู้ทั้งหมดลงไปและโยนม้วนทั้งหมดให้แองเจเล่ราวกับว่าเขาไม่มีเวลามากพอที่จะหาผู้ฝึกหัดที่มีพรสวรรค์คนอื่นที่จะสืบทอดระบบนี้
แองเจเล่รู้สึกตื่นเต้นที่เขาสามารถเรียนรู้อะไรใหม่ๆได้ทุกวัน เขาเก็บข้อมูลทั้งหมดไว้ในชิปและเขาก้าวหน้าอย่างรวดเร็วด้วยความสามารถในการคิดเชิงตรรกะที่แข็งแกร่งของเขา
อาการบาดเจ็บของแองเจเล่ฟื้นตัวอย่างเต็มที่แต่เขาไม่ได้รีบออกไป มาร์โคลอฟจะเรียกเขาในตอนเช้าและแองเจเล่จะต้องใช้เวลาทั้งวันในการเรียนรู้ความรู้ใหม่
ตอนแรกแองเจเล่คิดว่าเทคนิคนี้สามารถนำมาใช้เพื่อบีบอัดพลังงานเท่านั้นแต่หลังจากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่ามันสามารถประยุกต์ใช้กับการบีบอัดพลังจิตได้
เขายังคงอ่านหนังสือทั้งหมดและบันทึกในของสะสมของมาร์โคลอฟและในที่สุดก็พบเทคนิคเกี่ยวกับการบีบอัดพลังจิต
แองเจเล่สังเกตเห็นว่าพ่อมดเคราแดงปลูกอะไรบางอย่างในพลังจิตของเขาแต่ถ้าเขาเชี่ยวชาญเทคนิคการบีบอัดพลังจิตเขาก็สามารถขัดขวางหรือขจัดคาถาติดตามเช่นนี้ได้
