ตอนที่5 เคล็ดไท่อี่วิญญาณหวน

หมัดได้ต่อยไปที่ตันเถียนของลู่ซวน และยิ้มอย่างชั่วร้ายขณะเฝ้าดูชะตากรรมของลู่ซวน แต่แล้วได้มีพลังฉีกระบี่ปรากฏออกมาจากร่างลู่ซวน เขาไม่ทันได้ระวังตัว

พลังฉีกระบี่ที่ออกมาจากผลึกกระบี่ทรงพลังอย่างมาก มันไม่มีทางที่ ผู้ฝึกยุทธกลั่นร่างกายระดับสี่จะป้องกันได้ แสง ประกายสีขาวได้แทงทะลุหน้าอกของคนเป็นพี่

การเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันคือสิ่งที่เขาไม่สามารถตอบสนองต่อพลังฉีกระบี่ตรงหน้าได้ ร่างของเขาอ่อนเหมือนเต้าหู้ มีเพียงเสียง “ฉึก” มัน

เป็นเสียงหัวใจที่ถูกแทงทะลุ

“อ๊ากก!”

ได้ยินเสียงกรีดร้องจากทั้งสองเสียง หนึ่งคือเสียง

จากพี่ชายเจ้าสาม และอีกหนึ่งคือเสียงจากลู่ซวน

 

ลู่ซวนนอนดิ้นไปที่พื้น สองมือจับไปที่ศีรษะใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขารู้สึกหัวของจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ

มันเจ็บ! ไม่มีทางที่จะขจัดความเจ็บปวดที่ปกคลุมออกไปจากภายในจิตใจ

เศษความทรงจำแปลกๆนับไม่ถ้วนผ่านเข้ามาในหัวของลู่ซวน มันเห็นบางส่วนไม่ชัดเจนและพยายามเข้ามาอยู่ในหัวของเขา

ตอนนี้เขาไม่คิดที่จะดูเศษความทรงจำเหล่านี้ ลู่ซวนพยายามที่จะฝืนทนต่อการโจมตีที่เจ็บปวด พยายาม

ประคองไม่ให้หมดสติ

แม้ว่าเขาเคยผ่านความเจ็บปวดจากเมื่อวานมา แต่ครั้งนี้มันแตกต่างกัน

ความเจ็บปวดจากเมื่อวานมันมาจากเส้นลมปราณที่เปิดออกของร่างกายมันเป็นความเจ็บทางกายภาพ

แต่การเจ็บครั้งนี้มันมาจากทางจิตใจไม่มีทางที่เขาจะป้องกันมันได้ ลู่ซวนเหมือนโดนเข็มทิ่มตลอดเวลา

ทำได้เพียงอดทนกับมัน

ในทึ่สุด ไม่รู้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน อาการเจ็บปวดต่างๆก็ลดลง ลู่ซวนค่อยๆตื่นมาจากอาการหมดสติ

ดวงตาค่อยๆเปิดช้าๆ มือที่จับบนหัวคลายออก เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

ยังมีอาการปวดหัวอยู่แต่มันก็หายไปอย่างรวดเร็ว เมื่อเทียบกับอาการปวดก่อนที่เขาจะหมดสติ มันเป็นอะไรที่ทรมาณมาก เมื่อเขาคิดนึกย้อนกลับไปก็ได้แต่กลัว

มองไปรอบๆเห็นพี่ชายเจ้าสามกลายเป็นศพร่างกายเย็น พลังฉีกระบี่แทงทะลุไปที่หัวใจ เขาคงไม่มีชีวิตรอด มีคนกล่าวไว้ว่าเมื่อผู้ฝึกยุทธได้บ่มเพาะจนไปอยู่จุดสูงสุดไม่เพียงแต่พวกเขาสามารถงอกแขนและขาทั้งสองข้างได้ ตราบใดที่วิญญาณไม่สลายพวกเขาสามารถมีชีวิตเท่าไหร่ก็ใด้ แต่ขั้นกลั่นร่างกายยังคงห่างไกลกว่าจะถึงวันนั้น

เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ลู่ซวนมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป เขาค้นพบบางอย่างในหัวเขา มันแปลกมาก แต่ค่อนข้างคุ้นเคย...ถูกต้องนี้คือความทรงจำที่เขาพึ่งเห็น

ความทรงจำเหล่านี้ไม่ได้เป็นของเขา มันพยายามเข้ามาสู่จิตใจของเขา ไม่แปลกเลยที่มันมีความเจ็บปวดอย่างมาก เป็นความทรงจำของใครกัน เป็นความทรงจำของผลึกกระบี่? หรือเป็นความทรงจำเจ้าของผลึกกระบี่? หรือมันเป็นอย่างอื่น?

ลู่ซวนในใจเต็มไปด้วยคำถาม แต่การจะได้คำตอบ คือการค้นหาความทรงจำเหล่านั้น

ภาพความทรงจำในหัวของลู่ซวนถือว่ายังไม่มากเท่าไหร่ เขาพอที่จะค้นหาเบาะแสบางอย่างได้อยู่

ชิ้นส่วนผลึกกระบี่ที่หลุดออกมาโดยจากการที่โดนหมัดที่ต่อยเข้าไป มันคงเป็นส่วนหนึ่งของผลึกกระบี่ และเขาพึ่งได้รับมันมา ถ้านั้นมันเป็นแค่ส่วนหนึ่งของผลึกกระบี่ แล้วความทรงจำของผลึกกระบี่มีเท่าไหร่กัน?

ถึงแม้ภาพเหล่านั้นจะเข้ามาอยู่ในหัวลู่ซวนแต่มันก็กระจัดกระจายไม่เป็นระเบียบ ถ้าเขาอยากจะรู้อะไรก็ต้องไปต่อมันขึ้นมาเอง

แม้มันจะยุ่งยากซักหน่อย แต่มันก็ไม่เกินความสามารถที่เขาจะรวมความทรงจำเหล่านั้น เมื่อเขา

ปะติดปะต่อความทรงจำได้บางส่วน ลู่ซวนถึงกับตกใจ

เส้นทางการบ่มเพาะเป็นสิ่งที่สำคัญนอกจากพรสวรรค์ ยังต้องมีเคล็ดวิชาการบ่มเพาะที่ดี!

ผู้ฝึกยุทธทุกคนต้องการที่จะเข้านิกายกระบี่เมฆา แม้จะเป็นแค่ศิษย์สายนอกและแม้แต่ยอมโดนรังแก เหตุผลก็คือนิกายกระบี่เมฆามีเคล็ดวิชาการบ่มเพาะที่มากมายนั้นเอง

ทวีปกระบี่นภาของพวกเขามีเคล็ดวิชาบ่มเพาะสี่ขั้นได้แก่ สวรรค์ ปฐพี ซวน หวง แต่ละขั้นแบ่งออกเป็นสามระดับ สูง กลาง ต่ำ เคล็ดการเดินลมปราณถือว่าอยู่ต่ำกว่าขั้นหวง

ตอนนี้เขามีความทรงจำของผลึกกระบี่ ทำให้รับรู้เคล็ดวิชาการบ่มเพาะ ช่วยไม่ได้ที่ลู่ซวนจะรู้สึกตื่นเต้น ถึงแม้เขาจะไม่รู้จักเคล็ดการบ่มเพาะนี้ แต่ผลึกกระบี่ที่ดูลึกลับอย่างมากและมันก็ได้ไปอยู่ในตัวเขา มันคงดูไม่แย่ขนาดนั้น!

หลังจากที่ได้ดูความทรงจำที่ผ่านมา ลู่ซวนได้ดูดซึมเนื้อหาอย่างรวดเร็ว เคล็ดการบ่มเพาะนี้เรียก ว่า

เคล็ดไท่อี่วิญญาณหวน เพียงแค่ชื่อก็ดูเหมือนจะดีกว่าเคล็ดการเดินลมปราณของลู่ซวนอย่างมาก

ยังไงก็ตามลู่ซวนดูความทรงจำเหล่านั้นอีกครั้ง และพบว่าเคล็ดไท่อี่วิญญาณหวนยังไม่สมบูรณ์ มันมีบางอย่างที่ขาดหายไป

แต่ลู่ซวนไม่ใส่ใจเขาพึ่งมีขั้นกลั่นร่างกายระดับสามมันยังอีกไกลที่จะถึงขั้นกลั่นร่างกายระดับปลาย

อย่างไรก็ตามเคล็ดไท่อี่วิญญาณหวนเขาก็เพียงพอที่จะใช้มันได้

เมื่อเขาแข็งแกร่งขึ้นอาจจะเป็นไปได้ที่จะโดนโจมตีจากผลึกกระบี่อีกครั้ง และอาจจะได้ชิ้นส่วน เคล็ด

ไท่อี่วิญญาณหวนอีกส่วน

มีความเสียใจอยู่อย่างเดียว เคล็ดวิชาไท่อี่วิญญาณหวนไม่มีข้อบ่งชี้ใดๆว่าเป็นเคล็ดการบ่มเพาะเป็นแบบใด ดังนั้นลู่ซวนจึงไม่อาจวัดระดับมันได้

ถึงแม้ลู่ซวนไม่อาจวัดระดับมันได้เขาก็มั่นใจว่า เคล็ดวิชาไท่อี่วิญญานหวน ไม่ใช่เคล็ดการบ่มเพาะระดับต่ำแน่

เนื่องจากเคล็ดการเดินลมปราณมันจะโคจรเข้าสู่เส้นลมปราณแค่จุดเดียว แต่เคล็ดไท่อี่วิญญาณหวน เส้นทางการโคจรของมันจะโคจรถึงยี่สิบหกจุด!

การใช้เส้นลมปราณเพียงจุดเดียวในการกลั่นร่างกายเมื่อเทียบกับยี่สิบหกจุดในการกลั่นร่างกาย นี้คือความแตกต่างระหว่างสวรรค์และโลกชัดๆ