บทที่ 8 หมาป่าคลินนี่ (part 1)
บทที่ 8 หมาป่าคลินนี่ (8-1)
ยี่ซือเลือกที่จะปิดบังชื่อเธอตามเคย
จากนั้นมีข้อความสีทองประกาศขึ้นมาบนหน้าจอ !
“ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น ******** ที่สามารถกวาดล้างดันเจี้ยน ‘ถ้ำน้ำแข็ง’ ในระดับความยากปกติได้สำเร็จเป็นคนแรก รางวัล เหรียญทองจำนวน 10 เหรียญ และคะแนนเกียรติยศ 5000 คะแนน”
………
“มีคนกวาดล้างดันเจี้ยนสำเร็จแล้วงั้นรึ !!!! ?” เกมส์พึ่งจะเริ่มเองแต่มีคนกวาดล้างดันเจี้ยนบางแห่งได้แล้ว นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย$%@%#% ! ?
“มันจะต้องเป็นอัลฟ่าทดสอบเกมส์แน่ๆ !”
“ไอ้อัลฟ่าตูดหมึก ! โชคชะตาของมันจะต้องถูกปลดปล่อย !”
………..
สุ่มผู้เล่นมาคนหนึ่ง
“หัวหน้า พวกเราควรที่จะตรวจสอบ ?”
“มันจะต้องเป็นกลุ่มผู้เล่นบางกลุ่มที่เข้ามาก่อนอย่างแน่นอน มันเป็นดันเจี้ยนระดับปกติและไม่จำเป็นหว่านแหมากเช่นนี้ เพียงแค่หาใครสักคนคอยสังเกตการณ์ไว้” มีนักบุญคนหนึ่งได้ตอบอย่างเงียบๆภายในแชทส่วนตัวหลังจากเขาได้สังหารสัตว์ร้ายตัวล่าสุด
สุ่มผู้เล่นเผ่าออค ?
“เจ้าหนูที่เจ็ด ไปตรวจสอบซิว่าใครสามารถกวาดล้างดันเจี้ยนได้สำเร็จ” นักรบเผ่าออคคนหนึ่งได้ออกคำสั่งผ่านแชทส่วนตัวของตัวเอง
…………
ลูควอม วอเตอร์เพิ่งวิ่งเข้าไปในป่าทมิฬของไลเคนจากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงระบบประกาศแจ้งเตือนขึ้นมาว่า “มีผู้เล่นบางคนได้กวาดล้างดันเจี้ยนระดับปกติเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาคนนั้นเป็นใคร ?” ทันใดนั้นก็มีความคิดประหลาดสะกิดใจของเขา
ถ้ำน้ำแข็งดูเหมือนว่ามันจะอยู่ภายในป่าเอลฟ์ถ้าข้อมูลเหล่านี้ถูกต้อง มันเป็นสถานที่สุดท้ายที่เขาได้เจอกงสือไม่นานมานี้
มันจะเป็นไปได้มั้ย……
ลูควอม วอเตอร์ส่ายหัวเล็กน้อยและกำลังใช้ความคิด “ถึงแม้ว่าทักษะของเธอยอดเยี่ยมและการวางตัวของเธอก็ดีมากๆแต่ก็คงไม่มีทางที่จะสามารถกวาดล้างดันเจี้ยนนั้นได้อย่างรวดเร็ว ยิ่งไปกว่านั้นระบบก็ไม่ได้บอกว่ามันถูกกวาดล้างโดยปาร์ตี้ ( ปาร์ตี้ก็คือการเข้าไปในดันเจี้ยนเป็นกลุ่มจำนวนคนตั้งแต่ 2 คนเป็นต้นไป )หรือถูกกวาดล้างโดยผู้เล่นเพียงคนเดียว นอกเหนือจากนี้เธอเป็นแค่นักล่าสาว ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้แน่นอน !!”
ในขณะที่พวกเขากำลังจับตามองสถานการณ์เช่นนี้ มีสมาคมต่างถิ่นมากมายกำลังพูดคุยกันอย่างฮือฮาเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น !
เนื่องจากว่าเกมส์แห่งโชคชะตาเพิ่งเปิดได้ไม่นาน คงจะไม่มีใครที่สามารถสร้างสมาคมได้และวิธีที่พวกเขาจะสื่อสารกันระหว่างคนในสมาคมก็คงจะมีวิธีเดียวก็คือใช้ระบบเสียงภายนอกเพื่อพูดคุยกับคนในสมาคมของตนเอง
ลูควอมฟังเสียงการสนทนาในสมาคมที่พูดถึงเรื่องนี้ เขาก็ได้แต่บ่นพึมพำกับตัวเองแต่เขาก็ไม่ค่อยแน่ใจเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเขา เขาควรที่จะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับหรือจะนำเรื่องนี้ไปบอกคนในสมาคม
ซึ่งมันตรงกันข้ามกับวิถีชีวิตของผู้นำแห่งสมาคมช่องว่างเเห่งความว่างเปล่า เขาก็พูดอย่างใจเย็นว่า “ทำไมพวกเจ้าไม่เอาเวลาที่นั่งถกเถียงกันอยู่ในเวลานี้ และหันไปเพิ่มระดับพลังของพวกเจ้าล่ะ ?” มันเป็นดันเจี้ยนที่มีระดับความยากเพียงแค่ปกติแค่นั้นแต่เป้าหมายของพวกเราก็คือการกวาดล้างดันเจี้ยนที่มีระดับความยากหฤโหดและระดับความยากปรมจารย์
ในฐานะเขาเป็นคนไม่ค่อยพูดมากในช่องสนทนาของเขาแต่เขาก็ได้เป็นที่ยอมรับจากทุกคนในสมาคมหลังจากที่ได้สนทนากันอย่างมากมายของคนในสมาคมเขาก็เปลี่ยนไปเป็นช่องพูดคุยเป็นช่องของการจัดการและพูดว่า “เก้ารัตติกาล เจ้าจงไปตรวจสอบผู้ที่สามารถกวาดล้างดันเจี้ยนได้สำเร็จ ! และก็อย่าลืมตรวจสอบว่าเขาเป็นคนของสมาคมไหน”
“โรเจอร์ !”
ยี่ซือยังคงอยู่ในถ้ำน้ำแข็งในตอนนี้เธอไม่มีความคิดที่จะกังวลเกี่ยวกับการประกาศของระบบที่ประกาศไปทั่วทั้งเกมส์แห่งโชคชะตาแม้แต่น้อย
ยี่ซือไม่คิดว่าทักษะการแปรผันพลังเข้าสู่เวทมนต์ที่เธอได้รับมา จะทำให้เธอแข็งแกร่งได้ขนาดนี้ อย่างไงก็ตามในความเป็นจริงแล้วมันก็พิสูจน์ได้ว่าคนที่โชคร้ายไม่จำเป็นจะต้องโชคร้ายเสมอไปมันต้องมีสักวันที่เป็นของเรา !
นอกเหนือจะได้สิ่งของสำหรับภารกิจ 2 อย่างแล้วยังมีสิ่งอื่นอีกเช่น คริสตันอาวุธยุทโธปกรณ์ 3 ชิ้น ยาเพิ่มพลังชีวิตขนาดกลางอีก 2 ขวดและเหรียญเงินจำนวน 40 เหรียญและมีดสีขาวจากหัวหน้ามอนส์เตอร์
เห้ย ! อะไรวะ
สิ่งที่อยู่ในโลหิตโลกันต์มันคืออะไร ?
ยี่ซือได้สังหารมันสำเร็จเป็นคนแรก ! แถมเธอยังทำเพียงคนเดียว !
ไม่สำคัญว่ามันจะเป็นอย่างไร ดันเจี้ยนนี้น่าจะดรอปอาวุธระดับนภามากกว่าอาวุธระดับสีขาว !
มันออกมาเป็นอย่างนี้ได้ยังไง ! อาวุธระดับนภามันจะไม่มีเลยหรอ แม้กระทั่งอาวุธมรกตก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา !
มีใครสักคนเคยได้ยินไหมว่าหัวหน้าของมอนเตอร์ที่เก่งกาจจะดรอป (ดรอปคือการสังหารมอนเตอร์แล้วจะสุ่มของให้ผู้เล่นที่สามารถจัดการมันได้ ) เพียงแค่อาวุธระดับสีขาว มีใครสักคนไหม ? มันคงจะทำลายประวัติศาสตร์ของเกมส์
ยี่ซือคนหายใจออกมา 2-3 ครั้งก่อนจะก้มหน้ายอมรับชะตากรรมของตัวเองและเก็บสิ่งของเหล่านั้นไว้ในกระเป๋าของเธอ ขณะที่เธอมองไปยังสิ่งของไร้ค่าทั้งหมดเธอก็ก้มเก็บจากซากศพของมอนเตอร์ตลอดทาง เธอรู้สึกน้ำตาจุกอยู่ข้างในจนไม่สามารถร้องไห้ออกมาได้
หลังจากนั้นยี่ซือก็ได้ออกจากถ้ำน้ำแข็งด้วยอารมณ์ที่หมดหวังของเธอ เธอจัดการกับสิ่งของในกระเป๋าของเธอไปขายที่ร้านค้าซึ่งมันอยู่นอกป่าหิน และหลังจากนั้นเธอก็ได้กลับมาที่ทำน้ำแข็งที่นี่อีกครั้ง !
ยี่ซือยังเชื่อว่าถ้าเธอพยายามสำหรับบางสิ่งบางอย่างทำมันอย่างเต็มที่ มันต้องมีสักวันที่จะเกิดเรื่องดีๆขึ้น ไม่มีใครที่จะโชคร้ายตลอดกาลหรอก
อย่างไรก็ตามความเป็นจริงแล้วมันก็พิสูจน์ให้เห็นว่ายี่ซือนั้นโชคร้ายแค่ไหน !
ยี่ซือกลับไปที่ถ้ำน้ำแข็งประมาณ 7-8 รอบ เธอได้กวาดล้างดันเจี้ยนอย่างต่อเนื่องและเธอก็ได้คริสตันอาวุธยุทโธปกรณ์เกือบ 30 ชิ้นแล้ว ยังไม่มีวี่แววว่าจะได้อาวุธระดับนภาจากถ้ำน้ำแข็งเลย
ประสบการณ์ที่ยี่ซือได้รับจากการกวาดล้างดันเจี้ยนนั้นเพิ่มไปอย่างรวดเร็วในพริบตาเดียวเธอมีระดับ 8 แล้ว !
ติดตามข่าวสารได้ที่ ช่วยกด Like และกด Share https://www.facebook.com/ReignHunters/ นะขอบคุณค้าบบบบบ
###################################################################
