ตอนที่แล้วตอนที่ 21 : ข้าคือ ต้วนหลิงเทียน!!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 23 : ระดับบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 5!

ตอนที่ 22 : โอสถเพลิงอัสนี


ในที่สุดทั้งคู่ก็กลับมาถึงตระกูลลี่

"นายน้อย ... ท่านลงมือกับคนตระกูลฟางเช่นนั้น ...มันจะไม่มีปัญหาหรือเจ้าคะ?"

เมื่อเด็กหนุ่มหันกลับไปมองสาวน้อยที่มีสีหน้ากังวล มันก็ยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะลูบหัวนางอย่างอ่อนโยน

"เค่อเอ๋อเจ้าไม่ต้องกังวล ไม่มีอะไรหรอก สิ่งที่เจ้าเห็นนั่นเป็นเพราะมันรนหาที่เอง ถ้าไม่มาหาเรื่องข้า มันก็คงไม่ต้องทิ้งชีวิตไว้เช่นนั้นหรอก" หลิงเทียนตอบออกมาพร้อมเสียงหัวเราะ

ในฐานะปรมาจารย์ผู้เชี่ยวชาญการใช้อาวุธจากชีวิตที่แล้ว เขาย่อมมีกฎส่วนตัวของเขา

ถ้าไม่มีใครมายุ่งกับเขาก็ดีไป! แต่หากใครร้าวรานเขามันต้องชดใช้เป็นร้อยเป็นพันเท่า!!

ฟางเฉียนคนนั้นกล้าข่มขู่เขาซ้ำยังจ้องจะเอาชีวิตเขา มันย่อมได้รับผลการกระทำของมัน

"ลูกเทียนเจ้าไปทำอันใดไว้กับตระกูลฟางเช่นนั้นรึ?"

ต้วนหลิงเทียนและเค่อเอ๋อพึ่งกลับมาถึง ลี่หลัวที่รอทั้งคู่อยู่กลับถามออกมาด้วยความสงสัยทันที

"ไม่มีอะไรมากหรอกท่านแม่" หลิงเทียนตอมออกมาพร้อมรอยยิ้มบางๆ สงสัยแม่ของเขาจะได้ยินบทสนทนาเมื่อครู่ของเขากับเค่อเอ๋อ

"บอกความจริงกับข้า!" ลี่หลัวกล่าวถามออกมาพร้อมกับหรี่ตาลงราวกับจันทร์เสี้ยว เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ใช่คนโง่

"ไม่ได้มีอะไรมากจริงๆท่านแม่ แค่หนึ่งในสมาชิกตระกูลฟางขู่จะเอาชีวิตข้า... " หลิงเทียนกล่าวออกมาอย่างสบายๆ พร้อมกับเอามือลูบจมูก

"ใครที่กล้าข่มขู่ว่าจะเอาชีวิตลูกชายของข้า?!" หลิงเทียนยังอธิบายไม่ทันจบ ลี่หลัวกลับกล่าวตะโกนถามออกมาด้วยความโกรธ!

แววตาของนางฉายแววอำมหิตออกมา น้ำเสียงของนางเย็นชาจนสั่นสะท้านใจผู้ฟัง ...

"ข้าได้ยินมาว่าเป็นผู้ดูแลร้านยาของตระกูลฟาง แต่ท่านแม่ไม่ต้องกังวลอะไร ข้า ‘ดูแล’ มันไปเรียบร้อยแล้ว " หลิงเทียนตอบออกมาพร้อมรอยยิ้ม

"ฟางเฉียน? ลูกชายของฟางเต๋างั้นหรือ? " ลี่หลัวขมวดคิ้วก่อนที่จะถามออกมา นางจำได้ว่าฟางเฉียนเป็นลูกชายฟางเต๋าเจ้าของร้านยาสาขาหนึ่งของตระกูลฟาง

ถึงแม้ว่าพรสวรรค์ด้านเต๋าแห่งการต่อสู้ของฟางเฉียนจะอยู่ในระดับเฉลี่ยของบุคคลทั่วไป แต่ว่ามันก็มีอายุ 20 กว่าปีแล้ว

ชายหนุ่มอายุขนาดนั้นกับกล้าข่มขู่ลูกชายวัย 15 ของเธอ ซ้ำมันยังกล้าขู่จะเอาชีวิตเขาอีกด้วย นางจะทำให้มันเสียใจที่กล้าทำอะไรเช่นนั้น ...

เวลานี้คลื่นแห่งความโกรธเริ่มปะทุในใจของนาง ยากที่จะระงับเอาไว้ได้!

"ลูกเทียนเขาทำร้ายเจ้าหรือไม่?"ลี่หลัวหันไปมองหลิงเทียนอย่างกังวลตั้งแต่หัวจรดเท้า จากลักษณะของนางตอนนี้ ถ้าฟางเฉียนผู้นั้นสร้างแม้แต่รอยขีดข่วนให้หลิงเทียนรับรองมันไม่ได้ตายดีแน่!

"ท่านแม่อย่างกังวลเลย ข้าไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน ไม่เชื่อท่านลองถามเค่อเอ๋อดูสิ โอกาสจะสัมผัสตัวข้ามันยังไม่มีด้วยซ้ำ" หลิงเทียนกล่าวออกมา หลังจากสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของมารดา

ลี่หลัวหันไปมองเค่อเอ๋อ ก่อนที่นางจะผงกหัวอย่างน่ารักราวกับลูกเจี๊ยบตัวน้อยๆก้มจิกอาหาร

ตอนแรกนางก็กังวลว่านายน้อยจะได้รับบาดเจ็บ ทว่านายน้อยก็ไม่ได้เป็นอะไร แต่เมื่อนางคิดย้อนกลับไปถึงผลของคนที่หาเรื่องนายน้อยนั้น กลับทำให้นางหวาดกลัวจนใบหน้าน้อยๆเริ่มฉายแววกังวลเล็กน้อย

"เค่อเอ๋อ เหตุใดสีหน้าเจ้าไม่ค่อยดี เจ้าไม่สบายรึเปล่า?"ลี่หลัวถามขึ้นหลังจากที่เห็น สีหน้ากังวลของนาง

นางเริ่มมองว่าเค่อเอ๋อจะกลายมาเป็นลูกสะใภ้ของนางอยู่พักหนึ่งแล้ว ดังนั้นความกังวลที่นางมีต่อเค่อเอ๋อย่อมไม่น้อยกว่าความกังวลของหลิงเทียนที่มีต่อนาง

เค่อเอ๋อส่ายหน้าไปมาเบาๆ ตอนนี้สีหน้าของนางค่อยๆดีขึ้น

"มาๆ ข้าจะพาเจ้าไปพักผ่อน ... " ลี่หลัวกล่าวขึ้นก่อนที่จะจูงมือเค่อเอ๋อเข้าบ้าน

หลังจากที่แม่ของหลิงเทียนพาเค่อเอ๋อเข้าไปพักแล้ว แววตาของมันก็หรี่ลงเล็กน้อย

สำหรับเขาปฏิกิริยาของเค่อเอ๋อและความกังวลของนางนั้น..เป็นเรื่องปกติ เพราะนางไม่ได้เป็นแบบเขา...

กับคนที่เคยใช้ชีวิตอยู่กับการนองเลือด..เหยียบย่ำซากศพของผู้อื่นเช่นเขาย่อมต่างกันไกลโข สำหรับเขาการฆ่าคนมันแทบไม่ต่างอะไรกับการเหยียบย่ำมดตัวหนึ่ง หัวใจของเขาชาชินกับเรื่องพวกนี้เต็มทีแล้ว

หลังจากที่หลิงเทียนเอาวัตถุดิบเข้าไปเก็บในห้อง เขาก็เดินไปกล่าวกับแม่ของเขาว่าจะไปข้างนอก แล้วเขาเดินออกมาจากบ้าน

ตอนนี้เขากำลังจะไปหา ผู้อาวุโส ลี่หัว

......

"หืม เด็กน้อยข้าคิดว่านี่ยังไม่ได้เป็นเวลานัดหมายของพวกเรา เจ้ามาหาข้าทำไมรึ? "

ดวงตาของอาวุโสลี่หัวหรี่ลงเล็กน้อยเมื่อเห็นหลิงเทียน

"ผู้อาวุโส ข้ามีเรื่องมารบกวนท่าน ข้าอยากให้ท่านช่วยหลอมเม็ดยาให้ข้าหน่อย" ต้วนหลิงเทียนกล่าวความต้องการของเขาออกมา

“โอ้? เม็ดยาอันใดที่เจ้าต้องการ?” ลี่หัวกล่าวถามออกมาพร้อมเสียงหัวเราะ

"เม็ดยาเพลิงอัสนี" ประกายตาของหลิงเทียนค่อยๆสว่างขึ้น ในขณะที่กล่าวชื่อยา

"เด็กน้อย แม้เม็ดยาเพลิงอัสนีจะเป็นโอสถที่จัดอยู่ในหมวดหมู่โอสถปรับแต่งร่างกาย แต่ว่ามันก็มีค่าไม่น้อย ที่สำคัญคือข้าไม่มีแม้แต่สูตรที่จะหลอมมัน” ลี่หัวกล่าวออกมาอย่างจนปัญญา ก่อนที่เขาจะหัวเราะออกมาอย่างขื่นขม

"ผู้อาวุโส หากข้าสามารถให้สูตรยาแก่ท่าน ท่านจะหลอมมันได้หรือไม่?" ต้วนหลิงเทียนกล่าวถามด้วยรอยยิ้ม เขาไม่สนใจท่าทีสลดของลี่หัว

"จะ...เจ้ายินดีจะมอบสูตรเม็ดยาเพลิงอัสนีให้แก่ข้า?" ลี่หัวกล่าวออกมาพร้อมความตื่นเต้น ลมหายใจของเขาแรงขึ้นเล็กน้อย

ในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านการหลอมโอสถ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ โอกาสในการหลอมโอสถชนิดต่างๆ เพื่อสั่งสมประสบการณ์และพัฒนาทักษะด้านการหลอม

ถึงแม้เขาจะเป็นนักหลอมโอสถระดับเก้า แต่ว่าโอสถที่เขาหลอมได้ ก็มีน้อยนิดนัก ...

"ใช่แล้ว" ต้วนหลิงเทียนพยักหน้า

"อาจารย์ของเจ้ายินยอมให้เจ้ามอบสูตรยาแก่ผู้อื่นเช่นนั้นหรือ?"ลี่หัว สูดลมหายใจเข้าอย่างยากลำบากในขณะที่ถามออกมา

"อาจารย์กล่าวกับข้าว่าสูตรยาที่ท่านมอบให้ข้า มันนับว่าเป็นของข้าแล้ว ข้าจะมอบมันให้แก่ใครก็ได้ตามที่ข้าพอใจ นอกจากนี้เม็ดยาเพลิงอัสนียังไม่ได้เป็นโอสถล้ำค่าอะไร มีนักหลอมโอสถในทวีปเมฆามากมายนักที่สามารถหลอมมันได้ง่ายๆ " หลิงเทียนกล่าวออกมาพร้อมรอยยิ้มบางๆ

ไม่ได้ล้ำค่าอันใด?

หลังจากได้ยินคำกล่าวของหลิงเทียน ลี่หัวถึงกับต้องเม้มปากด้วยความเศร้าใจ

ถึงแม้จะมีผู้หลอมโอสถที่สามารถหลอมเม็ดยาเพลิงอัสนีได้อยู่บ้าง แต่ว่าธรรมชาติทั่วไปของผู้หลอมโอสถแล้ว ผู้ใดจะไม่หวงแหนสูตรยากันเล่า?

ต่อให้พวกเขามีสูตร แต่ใครจะยินดีมอบมันให้แก่ผู้อื่น?

ต่อให้เป็นเมืองที่ใหญ่กว่าเมืองวายุโปรยเม็ดยาเพลิงอัสนี ก็ยังมีราคาไม่น้อย

เม็ดยาเพลิงอัสนีเป็นโอสถที่ช่วยเหลือผู้บ่มเพาะในระดับการบ่มเพาะร่างกายอย่างมาก เมื่อกินมันลงไปแล้วทั่วร่างกายจะรู้สึกราวกับว่ามีเปลวเพลิงและอัสนีบาตปะทุไปทั่วร่าง มันจะช่วยเพิ่มขีดจำกัดของร่างกายและเร่งปฏิกิริยาตอบสนองของร่างกาย ซ้ำยังช่วยให้ร่างกายแข็งแกร่งขึ้นอีกด้วย

ที่สำคัญหากใช้ร่วมกับโอสถเสริมกายา มันจะช่วยเพิ่มความเร็วให้การบ่มเพาะอย่างมาก ไม่ใช่แค่เท่าตัว มันจะส่งผลในการเพิ่มความเร็วการบ่มเพาะถึงสองเท่า!

"เด็กน้อย ข้าต้องขอบใจเจ้ามาก"ลี่หัวลุกขึ้นยืนก่อนที่จะโค้งคำนับไปยังหลิงเทียน

สำหรับนักหลอมโอสถแล้ว สูตรยามีคุณค่าต่อชีวิตของพวกเขามากนัก

"ท่านผู้อาวุโสอย่าได้ทำเช่นนี้ ข้าให้สูตรยาแก่ท่าน อันที่จริงก็เพราะความเห็นแก่ตัวของข้า ข้าต้องการความช่วยเหลือจากท่านในการหลอมโอสถ เพื่อใช้ในการบ่มเพาะร่างกายของข้า พวกเราต่างได้ประโยชน์กันทั้งคู่ จริงหรือไม่" หลิงเทียนกล่าวออกมาด้วยท่าทางซุกซนราวกับลิง หลังกล่าวจบมันยังแลบลิ้นออกมา

"เจ้าคิดเช่นนั้นไม่ได้หรอก การหลอมเม็ดยาเพลิงอัสนี ไม่ได้ลำบากอะไรกับข้าเลย มันใช้พลังงานต้นกำเนิดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น สิ่งสำคัญคือสูตรยาที่เจ้ามอบให้ต่างหาก มูลค่าของมันสูงนัก” ลี่หัวส่ายหัวพร้อมกับกล่าวออกมา

เรื่องที่เขากังวลคือราคาของสูตรยาเพลิงอัสนี ตราบเท่าที่ตระกูลลี่สามารถหลอมโอสถตัวนี้ได้ล่ะก็ ...

เรื่องที่ตระกูลลี่จะผงาดอยู่เหนือตระกูลเฉินและตระกูลฟางอยู่ไม่ไกลแล้ว!

"ถ้าผู้อาวุโสกังวลเรื่องราคา เช่นนั้นท่านก็มอบเงินหลังจากที่ขายได้ให้ข้าส่วนนึงเป็นไง" หลิงเทียนกล่าวออกมาพร้อมรอยยิ้ม คิ้วของเขาโค้งขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์

"เจ้านี่นะเด็กน้อย เอะอะก็เรื่องเงินๆทองๆ เอาล่ะๆ ข้าจะพูดกับผู้นำตระกูลถึงเรื่องส่วนแบ่งให้เอง เจ้าไม่ต้องกังวล" ลี่หัวกล่าวออกมาพร้อมกับส่ายหัว เขาสงสัยจริงๆทำไมเด็กน้อยคนนี้ถึงชอบเงินนัก

ถ้าหลิงเทียนรู้ความคิดของลี่หัวตอนนี้ รับรองมันต้องยิ้มเจื่อนๆออกมาเป็นแน่ ...

จากความทรงจำของจักรพรรดิที่กลับชาติมาเกิดในหัวของเขา ไม่ว่าจะหลอมโอสถ หรือหลอมสร้างยุทธภัณฑ์ทุกอย่างใช้เงินจำนวนมหาศาลแทบทั้งสิ้น

ตอนนี้เขายังอยู่ในระดับการบ่มเพาะร่างกาย ค่าใช้จ่ายจึงยังไม่ค่อยสูงสักเท่าไร

แต่หลังจากนี้ในตอนที่เขาต้องการตัดผ่านไปยังระดับก่อกำเนิดและพัฒนาพลังงานต้นกำเนิด รวมทั้งการเริ่มต้นหลอมโอสถและอาวุธด้วยตัวเองล่ะก็

ตอนนั้นค่าใช้จ่ายย่อมมหาศาล อย่างน่าหวาดกลัว

นอกจากหลอมสร้างโอสถและยุทธภัณฑ์แล้ว การจารึกอาคมต่างๆ หรือใช้มันเพื่อพัฒนาและเสริมสร้างพลังงานต้นกำเนิดนั้น ราคาของวัตถุดิบต่างๆที่ต้องจ่าย มันน่าขนลุกมาก!

หลังจากที่คัดลอกสูตรยาให้แก่อาวุโสลี่หัวเสร็จสิ้น หลิงเทียนก็กลับที่พัก

ในระหว่างที่เขาเดินกลับ เขายังไม่ลืมที่จะกล่าวเตือนอาวุโสลี่หัว

"ผู้อาวุโสลี่หัว ข้าคงต้องขอรบการท่านเรื่องวัตถุดิบที่ใช้ในการหลอมเม็ดยาเพลิงอัสนีสำหรับข้าด้วย ตอนนี้ข้ายากจนมาก ข้าคงไม่มีปัญญาจ่ายค่าวัตถุดิบท่าน "

ต้วนหลิงเทียนกล่าวจบก็จากไปทันที ...ผู้อาวุโสลี่หัวที่ได้ยินถึงกับต้องคิ้วกระตุก

"เด็กน้อยผู้นี้ เมื่อวานมันพึ่งได้รับเหรียญเงินจากข้าไปถึงพันเหรียญ ตอนนี้กลับบอกว่ายากจน เฮ่อ อายุมันยังไม่ได้มากมายอะไร ใยมันไร้ยางอายยิ่งนัก!" อดไม่ได้ที่ลี่หัวจะกล้าวออกมาพร้อมรอยยิ้มขมขื่น หลังจากที่หลิงเทียนจากไป

หลังจากที่หลิงเทียนกลับมาถึงห้อง มันก็เอาวัตถุดิบที่ไปตระเวนซื้อกับเค่อเอ๋อวันนี้ออกมาทันที

ต้วนหลิงเทียนกำลังจะใช้วัตถุดิบพวกนี้ในการจารึกอาคม

‘อาคม สะกดการเคลื่อนไหว’ นี้มันเป็นอาคมที่หลิงเทียนเคยใช้เพื่อเอาชนะลี่เจี๋ย ถึงแม้ว่าอาคมนี้จะมีผลกับผู้บ่มเพาะที่มีระดับต่ำกว่าระดับบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 7 เท่านั้น การใช้มันกับผู้ที่อยู่ในระดับการบ่มเพาะร่างกายกันที่ 9 คงไม่ต่างอะไรกับการสะกิด และยั่วยุโทสะพวกมัน

แต่คราวนี้หลิงเทียนจะปรับปรุงและจารึกอาคมสะกดการเคลื่อนไหวที่แตกต่างจากของเดิมเล็กน้อย

หากเขาไม่สามารถฆ่าฟางเจี้ยนได้ด้วยระดับของตนเองหลังจากบ่มเพาะเป็นเวลาสองเดือนครึ่งแล้วล่ะก็ เขาจะใช้อาคมนี้เพื่อช่วยเหลือในการเอาชีวิตของมัน!

"ฟางเจี้ยน ตอให้เจ้ามีระดับบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 9 แต่เจ้าต้องตายด้วยมือของข้า!"

เมื่อนึกถึงวันที่ฟางเจี้ยนทำร้ายมันในห้องโถงของตระกูลลี่ ความโกรธแค้นก็ปะทุขึ้นมาในอกของหลิงเทียน มันไม่มีวันยกโทษให้ผู้ที่ทำร้ายมันอย่างเด็ดขาด

ตอนนี้สำหรับเขาและฟางเจี้ยนนั้นเป็นศัตรูที่อยู่ร่วมโลกเดียวกันไม่ได้ ไม่มันก็เขาต้องตายกันไปข้าง!!

ในขณะที่หลิงเทียนกำลังจะทำการจารึกอาคม

“ลูกเทียน” เสียงร้อนรนของลี่หลัวดังขึ้นจากด้านนอก

หัวใจของเขากระตุกเล็กน้อย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเรื่องอะไร

มุมปากของเขาฉีกยิ้มเยาะเย้ยออกมา

“เหอะ ตระกูลฟางตอบโต้ได้รวดเร็วดีจริงๆ! แต่พวกมันช่างกล้านักที่มาเอาเรื่องข้าถึงที่นี่ หน้าของมันนับว่าหนาใช้ได้”

"ท่านแม่หาข้าอยู่งั้นหรือ?" หลิงเทียนกล่าวตอบในขณะที่เปิดประตูออกไป

ลี่หลัวสูดหายใจเข้าลึกๆ หลังจากที่รีบร้อนวิ่งมา

เนื่องจากอาวุโสลำดับที่สามของตระกูลฟางมากล่าวถึงเรื่องที่หลิงเทียนลงมือสังหารฟางเฉียนแก่นาง ทำให้นางอยู่ในอาการตื่นตระหนก จึงรีบมายืนยันเรื่องนี้กับหลิงเทียน

ฟางเฉียนมีระดับการบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 6

แต่กลับถูกลูกชายของนางสังหาร? ลูกชายของนางพึ่งมาถึงระดับการบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 4 เมื่อเช้านี้เอง!

หลังจากรีบสอบถามความเป็นไปจากหลิงเทียนอย่างรวดเร็ว..

ลี่หลัวถึงกับตื่นตะลึงกับเหตุการณ์ที่ได้รับฟัง

ยิ่งกว่านั้นนางยังรู้สึกทึ่งกับการที่ลูกชายของนาง สามารถสังหารฟางเฉียนด้วยการลงดาบเพียงครั้งเดียว! เพียงหนึ่งกระบวนท่า! ...

ผู้ฝึกยุทธ์ระดับการบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 4 สามารถสังหารผู้มีระดับบ่มเพาะร่างกายขั้นที่ 6 ลงได้ง่ายดาย

เพียงดาบเดียวที่พาดผ่านลำคอ!

แต่ลี่หลัวก็ตระหนักได้ว่า เพลงดาบของบุตรชายนางน่าหวาดกลัวถึงเพียงไหน

"เทียนเรื่องราวใหญ่โตขนาดนี้เหตุใดไม่บอกแม่ล่ะลูก?"

ลี่หลัวมองบุตรชายของนางด้วยความกังวล

"ก็ท่านแม่ไม่ได้ถามข้านี่นา ตอนนี้ตระกูลฟางมาเอาเรื่องเช่นนั้นหรือ?" หลิงเทียนกล่าวถามออกมาด้วยท่าทางเขินอายเล็กน้อย

"ใช่แล้ว ตอนนี้อาวุโสลำดับที่สามฟางสิงและเจ้าของร้านยาตระกูลฟางรวมหัวกันมา พวกเขากำลังร้องเรียนให้ผู้นำตระกูลส่งมอบตัวเจ้า ... แต่เทียนลูกแม่ ไม่ต้องกังวลไป เพราะเราเป็นฝ่ายถูก พวกมันผิดเองที่หาเรื่องลูกชายของแม่ก่อน อย่าว่าแต่สองคนนี้เลย ต่อให้ผู้นำตระกูลฟางมาด้วยตัวเอง เขาก็ทำอะไรเจ้าไม่ได้! "

ลี่หลัวตบเบาๆไปที่แขนของหลิงเทียน

ตอนนี้นางสัมผัสได้อย่างรวดเร็วว่าลูกชายของนางนั้นสงบยิ่งกว่านางเสียอีก

นางคิดอะไรได้บางอย่าง ตอนนี้คิ้วของนางขมวดขึ้นด้วยความสงสัย

"ลูกเทียน นี่เป็นการฆ่าคนครั้งแรกของเจ้าไม่ใช่เหรอ เหตุใดเจ้าถึงสงบนักเล่า?"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด