บทที่ 93 : ชีวิตที่อนาถาของซั่งเอ้อกั๋ว
เมื่อขึ้นมาถึงยอดเขาแล้วมองลงไปยังทุกสิ่งที่อยู่ด้านล่าง ทุกอย่างนั้นกลับดูเล็กกระจ้อยร่อยราวกับมดตัวหนึ่ง แต่จะอย่างไรก็ตามตอนนี้ซั่งเอ้อกั๋วมีสภาพไม่ต่างอันใดกับศพๆหนึ่ง ความมีชีวิตชีวาและเรี่ยวแรงของมันล้วนอันตรธานสลายหายไปสิ้นหลังจากที่มันมองเห็น หญ้าและวัชพืชที่สูงท่วมหัวโบกไหวไปกับสายลมราวกับม...
