บทที่ 6 ศิษย์พี่ ค่อยๆทำนะ ใจเย็นๆ!
เมื่อเห็นภาพตรงหน้าเขาถึงกับต้องอ้าปากค้าง
เขาได้แต่ขบคิดว่า "เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? เหตุใดเด็กหนุ่มผู้นี้จึงทนการโจมตีของมันได้? "
"หลายสิบปีที่ข้าได้อยู่ในนิกาย ข้าบอกได้เลยว่าเจ้าเป็นกระสอบทรายมนุษย์ที่น่าสนใจอย่างยิ่ง" ชายเสื้อเขียวกล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ หลังจากนั้นการแสดงออกของมันก็เปลี่ยนไป จากทีท่าอบอุ่นเมื่อครู่ กลับกลายเป็นจริงจังขึ้นมา
"หากแต่โลหะที่บริสุทธิ์ ย่อมหักได้ง่ายดายเช่นกัน"
“ปังงงง ......”
หลินฟ่านกระเด็นลอยไปในอากาศ ดอกไม้สีเลือดเบ่งบานรอบๆกายเขา
“ติ๊ง! EXP + 3,000”
“อ่า! ฟินโคตร ...”
หลินฟ่านที่นอนอยู่บนพื้นอุทานออกมาด้วยความดีใจ เพราะ ค่าประสบการณ์ที่ได้รับสูงมากๆ
ชายสีเขียวยืนจ้องหลินฟ่านที่กำลังยิ้ม ก่อนที่มันจะกล่าวขึ้นมา "การจู่โจมจากผู้ฝึกยุทธ์ระดับ มนุษย์ขั้น 3 ต่อให้เจ้าฝึกกายปีศาจอมตะจนถึงขั้น ที่ 3 ก็มิสามารถรับมือได้แน่ๆ แต่เจ้ามิต้องกังวลเข้าจักมิให้เจ้าตกตายอย่างแน่นอน แน่จริงลุกขึ้นมา! "
เมื่อไอหน้าสวยมองเห็นหลินฟ่านลุกขึ้นมาตามคำกล่าวของศิษย์พี่ชุดเขียว มันได้แต่กล่าวออกมาอย่างมั่นใจว่า "หาที่ตาย"
ชายเสื้อเขียวมองไปที่หลินฟ่าน ก่อนที่จะคิดในใจ ‘พรสวรรค์ของมันที่สามารถรับมือการโจมตีของระดับมนุษย์ขั้น 3 ได้ นับว่ามิเลวเลย บางทีศิษย์พี่อาวุโสคงสนใจในตัวมัน?’
ใต้แผ่นฟ้านี้นับว่ายังมีตัวประหลาดอยู่อีกไม่น้อย แล้วนิกายปีศาจศักดิ์สิทธิ์ที่ก่อตั้งมานับหมื่นปี ทำไมจะมีสัตว์ประหลาดแบบนี้โผล่ออกมาบ้างไม่ได้ ?
กระสอบทรายมนุษย์คนนี้ฝึกฝน กายปีศาจอมตะ จนบรรลุขั้นสูงกว่าที่ระบุไว้ในตำรา นับว่าไม่แปลกเลยที่จะเรียกมันว่าตัวประหลาด แต่แค่นี้ยังไม่ได้โดดเด่นอะไรมาก
ชายเสื้อเขียวมองไปที่หลินฟ่านที่ยังไม่ได้เข้าสู่ระดับมนุษย์ด้วยซ้ำ สำหรับในสายตาเขา มันก็ไม่ได้ต่างจากมดตัวนึงที่จะบี้ให้ตายเมื่อไหร่ก็ได้
แต่ตอนนี้ ท่าทางของหลินฟ่านกลับทำให้มันต้องตกตะลึงและแทบไม่อยากเชื่อ
"ไอ้หย้า ใช่ได้ๆ ไม่เลวเลยนะเนี่ยเมื่อกี้ แต่หนักกว่านี้มีอีกป่าว" หลินฟ่านกล่าวออกมา หลังจากที่มันค่อยๆลุกขึ้น พร้อมกับปัดเศษดินตามตัว ในใจมันตื่นเต้นราวกับลิงโลด ‘มันก็เจ็บนะ แต่แม่งเอ๊ยค่าประสบการณ์ขนาดนี้ ขอจมตีนสักวันเหอะวะ!! ไม่โดนวันนี้จะไปหาคนแบบนี้อีกทีวันไหนล่ะวะเนี่ย’
"เจ้า...... " ชายชุดเขียวได้แต่ส่งสายตาตกตะลึงไปยังหลินฟ่าน ในใจมันคาดไม่ถึงจริงๆว่าตัวประหลาดแบบนี้โผล่มาจากนรกขุมไหน
หลินฟ่านจ้องมองสวนกลับมายังชายชุดเขียว วิชาบ่มเพาะร่างกาย กายปีศาจอมตะ ของเขาตามปกติมันมีแค่ 3 ระดับเท่านั้น ซึ่งมันไม่น่าจะทนการโจมตีของผู้ฝึกยุทธ์ระดับมนุษย์ขั้น 3 ได้ แต่ตอนนี้มันเลือกที่จะลุกขึ้นมาอย่างสบายๆ ...การที่มันยอมเปิดเผยความลับว่าตัวมันสามารถฝึกกายปีศาจอมตะได้เกินกว่า ขั้น 3 ก็เพื่อล่อให้ชายชุดเขียวโจมตีเข้ามาเพื่อเพิ่มค่าประสบการณ์ให้มัน
เขาไม่รู้ว่าเขาจะยังมีชีวิตรอดได้อยู่ไหมหากไม่เจอชายชุดเขียววันนี้ ? เกิดไปเจอพวกแข็งแกร่งกว่านี้แล้วไม่ยั้งมือล่ะ? หรือไปข้างนอกแล้วเจอการจู่โจมที่เกินรับไหว ไม่ตายหยังเขียดหรือไง?
กระสอบทรายมนุษย์มันไม่ได้นับว่าเป็นคนในนิกายด้วยซ้ำ ถึงจะตายห่าไปก็คงไม่มีใครเหลียวแล
ดังนั้นหลินฟ่านต้องฉกฉวยโอกาสครั้งนี้ให้มากที่สุดเท่าที่มันจะทำได้
ไม่รู้จะมีคนแบบชายชุดเขียวมาเหลือบแลมันแบบนี้อีกไหม ครั้งนี้มันต้องแสดงความไม่ธรรมดาให้คนตรงหน้าเห็น
"เอาล่ะ ข้าจักคอยดูว่าเจ้าจักรับมือการจู่โจมได้ถึงระดับใด" ชายชุดเขียวมองหลินฟ่านที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ มันก็อดตะลึงในใจไม่ได้ ครานี้มันจะลงมือ ด้วยกำลังทั้งหมดในระดับมนุษย์ขั้น 3
“ฮ่า!” ปังงง!!
“ติ๊ง! EXP +4,000”
“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี”กายปีศาจอมตะ" เพิ่มระดับขึ้น "
หลินฟ่านมีความสุขราวกับล่องลอยอยู่บนสวรรค์ ‘เชี่ยเอ๊ย แม่งขึ้นเร็วชิบหาย! เจ็บนิดๆหน่อยได้EXPขนาดนี้ เอาล่ะเว้ย! พอ EXPเพิ่มขึ้น การโจมตีก็เริ่มเบาลงอีก! สบายล่ะเรา ขึ้นไวยังกับจรวดแบบนี้ เพลินๆ’
ถ้าชายชุดเขียวตรงหน้าใช้การจู่โจมเต็มกำลังของระดับมนุษย์ ขั้น 8 ตั้งแต่แรก ต่อให้มี กายปีศาจอมตะ Lv7 หลินฟ่านก็คงตัวแตกกระจายตายห่าคาที่ ในทันทีอย่างไม่ต้องสงสัย
เมื่อเห็นหลินฟ่านลุกขึ้นมาอย่างไม่ค่อยเป็นอะไรมากนัก ชายชุดเขียวก็เริ่มที่จะมีโทสะขึ้นมาเล็กน้อย
เขารู้สึกขายหน้า เขาอาจจะลดระดับการจู่โจมให้เบาลง แต่ไอตัวประหลาดตนหน้านี่มันก็ถูกทุบตีจนกระอักเลือดออกมาไม่น้อย แล้วไฉนมันกลับยืนขึ้นมาได้อีก เรื่องนี้มันรู้สึกรับไม่ได้
“ดี! ข้ามิเชื่อว่าจักมีเรื่องเหลวไหลพรรค์นี้”คนชุดเขียวสบถออกมาอย่างไม่สบอารมณ์
เมื่อเห็นชายชุดเขียวเริ่มมีน้ำโห ในใจหลินฟ่านแอบยินดีอย่างมาก
‘ไม่เชื่อ? ฮ่าฮ่า ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแล้วล่ะวะ เดี๋ยวอีกสักพักรู้เรื่องแน่เอ็ง’หลินฟ่านคิดในใจอย่างลิงโลด
“ปังงงงง ......”
หลินฟ่านถูกโจมตีปลิวกระเด็นไปอีกครั้ง
“ติ๊ง! EXP + 5,000”
แล้วเขาก็ยืนขึ้นมาอย่างสบายอารมณ์อีกครั้ง
“ปังงงง”
อีกครั้งที่เขากระเด็น
“ติ๊ง! EXP +6,000”
“ปังงงง ......”
“ติ๊ง! EXP +6,000”
“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี”กายปีศาจอมตะ" เพิ่มระดับขึ้น "
......
"เหตุใดเจ้ายังยืนขึ้นมาได้?" เมื่อเห็นหลินฟ่านลุกขึ้นมาครั้งแล้วครั้งเล่า อดไม่ได้ที่ชายชุดเขียวจะหวาดกลัว ความรู้สึกสะพรึงเริ่มกัดกินหัวใจเขา
ส่วนไอหน้าสวยยืนมองตาค้างตัวแข็งทื่อ ราวกับเห็นผี ตอนนี้ต่อให้มีแมลงสาบบินเข้าปากมันก็ไม่รู้เรื่อง
"มามะ มุมุ ...... " หลินฟ่านไม่ได้พูดอะไรมาก เขาแค่เดินไปหาชายชุดเขียวพร้อมกระดิกนิ้ว หงึกๆ
"บัดซบ ข้ามิเชื่อว่าจักมีเรื่องเช่นนี้ ...... "
"อ๋าววว ไม่เชื่อก็ลองสิท่าน จัดมา เอ๊ย เข้ามาทดสอบได้เลย" หลินฟ่านมองไปที่ชายชุดเขียว ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยความท้าทาย
"บัดซบ หากเจ้ามั่นใจเช่นนี้ ข้าจักจู่โจมเต็มกำลัง ข้าจักคอยดูว่าเจ้าจักมีปัญญารับได้ไหม "เมื่อชายชุดเขียวโดนหลินฟ่านท้าทายโทสะมันก็ระเบิดขึ้น สุดท้ายเขาก็ยังเป็นแค่เด็กหนุ่มอายุราวๆ 20 ปี ถูกยั่วยุแบบนี้ก็ทนไม่ไหวกันบ้างล่ะ
ในขณะนี้ชายชุดเขียวเร่งพลังปรานขึ้นมาถึงระดับมนุษย์ขั้น 8 อย่างเต็มกำลัง
เมื่อหลินฟ่านได้ยินว่าชายชุดเขียวตรงหน้าจะซัดเขาเต็มแรง หน้ามันซีดลงเล็กน้อย เหงื่อไหล่ผลักๆ
มันรีบกล่าวออกมาด้วยความไวปานสายฟ้า "เดี๋ยวก่อนท่าน ข้าล้อท่านเล่น! ถ้าท่านใช้กำลังระดับมนุษย์ขั้น 8 โจมตีข้า ตัวข้าต้องแตกออกเป็นเสี่ยงๆแน่นอน "
“พี่ท่านใจเย็นลงก่อนนะ เมื่อกี้ข้าทนระดับมนุษย์ขั้น 3 ได้ ต่อไปท่านพี่ก็ค่อยๆใช้ระดับมนุษย์ขั้น 4 โจมตีข้าสิ อย่าได้เร่งรีบ ช้าๆทีละขั้นนะท่านพี่ชุดเขียว ข้าอยากรู้ขีดจำกัด”หลินฟ่านรีบตะโกนออกมาด้วยท่าทางอ้อนวอน
หลินฟ่านรีบพูดออกมา ถ้ามันโดนเต็มกำลังสักป้างรับรองว่ามันล่องจุ๊นในดอกเดียวแน่นอน มันต้องพยายามให้ชายชุดเขียวตรงหน้าค่อยๆจู่โจมให้มันเก็บค่าประสบการณ์ไปทีละขั้น
"เอาล่ะข้าจักใช้กำลังเพียงครึ่งของระดับมนุษย์ขั้นที่ 4 ข้าก็อยากรู้ว่าเจ้าจักทนไหวหรือไม่ "ชายชุดเขียวค่อยๆกล่าวออกมา ตอนนี้มันยังมีโทสะคุกรุ่นอยู่แต่มันก็อยากรู้เช่นกัน
ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ หลินฟ่านยังไม่เห็นด้วยซ้ำว่าชายตรงหน้าจู่โจมมันยังไง เพราะมันรวดเร็วจนมองไม่ทันสักที
เร็ว ...... มันรวดเร็วเกินไป
“ปังงงง ......”
เป็นอีกครั้งที่หลินฟ่านถูกส่งกระเด็นออกไป
ตอนนี้หลินฟ่านมีความสุขกับค่าประสบการณ์ที่ได้รับอย่างมาก ในใจมันคิดออกมาอย่างสนุกสนาน
"เหมือนว่าต้องประเมินค่า IQ ของศิษย์นิกายปีศาจศักดิ์สิทธิ์นี่ใหม่แล้วแหะ แม่มโง่หลอกง่ายจริงๆ "คราวนี้หลินฟ่านมองชายชุดเขียวด้วยสายตาต่างออกไป ราวกับมีความลึกซึ้งอะไรบางอย่าง
เห็นได้ชัดว่าแววตามันทอประกายลึกซึ้งราวกับคนที่เจอเรื่องโรแมนติค ถ้าผู้คนท่นี่หลอกได้ง่ายแบบนี้ต่อไปมันจะกลัวอะไร?
“ติ๊ง! EXP + 7,000”
"ใช่ได้เลยพี่ท่าน หนักหน่วงมิใช่น้อย พลังปราณที่ท่านแฝงมาจู่โจมเมื่อครู่ทำให้ข้าต้องกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง แต่ข้ายังพอไหว จัดมาเรื่อยๆเลยทั่นพี่! "หลินฟ่านเช็ดเลือดที่ปากก่อนที่จะกล่าวออกมา ตอนนี้ความรู้สึกมันเหมือนกินข้าวที่ภัตตาคาร 5 ดาวแล้วชักดาบ
"บัดซบเหตุใดเจ้ายังยืนขึ้นมาได้? ข้าจักให้เจ้าเห็นถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของข้า "ชายชุดเขียวกล่าวออกมาอย่างมีโทสะ เส้นผมของมันเริ่มปลิวไสวขึ้นมาแม้จะไม่มีลม
“ม่ายยยย! ศิษย์พี่อาวุโสในเมื่อท่านใช้กำลังเพียงครึ่งของระดับมนุษย์ขั้น 4 แล้วยังล้มข้าไม่ได้ ต่อไปท่านต้องใช้กำลังเต็มสิบส่วนของระดับมนุษย์ขั้น 4 ก่อนสิ ท่านพี่ต้องใจเย็นๆไปทีละขั้นตอนสิ ท่านสัญญากับข้าแล้วนะ”หลินฟ่านรีบกล่าวออกมาด้วยเสียงดังลั่น
"เช่นนั้นก็ ฮึ่ม……"
ทันทีที่หลินฟ่านได้ยินน้ำตามันก็ไหลออกมาด้วยความตื้นตัน ‘ควายแท้เหลา’
“ติ๊ง! EXP +8000”
“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี”กายปีศาจอมตะ" เพิ่มระดับขึ้น "
......
“ติ๊ง! EXP +9,000”
“ติ๊ง! EXP +9,000”
......
“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี”กายปีศาจอมตะ" เพิ่มระดับขึ้น "
......
“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี”กายปีศาจอมตะ" เพิ่มระดับขึ้น "
......
“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี”กายปีศาจอมตะ" เพิ่มระดับขึ้น "
......
กำลังครึ่งหนึ่งของระดับมนุษย์ขั้น 4
กำลังทั้งหมดของระดับมนุษย์ขั้น 4
ระดับมนุษย์ขั้น 5
ระดับมนุษย์ขั้น 6 ......
......
ไอหน้าสวยตอนนี้จิตใจของมันพังทลายจนยืนไม่ไหว ได้แต่ทรุดลงไปนั่งพับเพียบเรียบร้อยบนพื้น มันได้แต่บ่นงึมงำออกมาราวกับคนไร้วิญญาณ
สิ่งเดียวที่อยู่ในหัวของมันตอนนี้คือ "เป็นไปมิได้! มิมิทางเป็นเช่นนี้! "
แล้วตอนนี้...
ชายชุดเขียวก็ทำสีหน้าบิดเบี้ยว เหงื่อไหลไคลย้อย แววตาเลื่อนลอยราวกับรับไม่ได้
"สวรรค์ ...... เหตุใดเจ้ายังยืนอยู่ได้?!?" ในตอนนี้ชายชุดเขียวพูดซ้ำไปซ้ำมา ราวกับคนไร้วิญญาณ มันยังคงทุบตีหลินฟ่านต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง ...ราวกับว่ามันยังรับความจริงไม่ได้
“ติ๊ง! EXP +1,000”
“ติ๊ง! EXP +1,000”
หลินฟ่านถอนหายใจเมื่อมองหน้าต่างตัวละครของเขา
ชื่อ: หลินฟ่าน
เลเวล: 9 (ระดับมนุษย์ รอการปลดล็อก)
EXP: (0/1000)
วิชา: "กายปีศาจอมตะ" Lv18 (0 / 1,000,000)
"ลิงขโมยลูกท้อ" Lv10 (1,000 / 10,000)
หลินฟ่านรู้สึกว่าเขาได้รับมากเกินไป...มากเกินไปไกลโพ้น
นานแล้วที่ชายชุดเขียวตรงหน้าจู่โจมด้วยกำลังเต็มสิบส่วนของระดับมนุษย์ขั้น 8 แต่ตอนนี้มันเบาหวิวราวกับยุงบินมาเกาะ
เมื่อเห็นสภาพพี่ชายชุดเขียวตรงหน้าที่กำลังโจมตีเขาด้วยใจที่แตกสลาย อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเห็นใจ เขาจะปล่อยให้ชายตรงหน้าระบายความอัดอั้นด้วยการทุบตีเขาไปเรื่อยๆ เมื่อมันทำใจได้เดี๋ยวก็หยุดมือไปเอง!
