ตอนที่แล้วบทที่ 20 : ไม่ว่าใครหน้าไหน เจ้าต้องตายอย่างทรมาน!!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 22 : กำเนิด คนขายอาวุธ!!

บทที่ 21 : อาวุธในตำนาน ...อิฐแดง 95


หลินฟ่านรู้สึกเศร้าเล็กน้อยหลังจากที่เมื่อวานไม่ได้อะไรดีๆสักอย่าง แต่คนอย่างหลินฟ่านก็เศร้าไม่ได้นานนักหรอก เมื่อออกจากบ้าน หลินฟ่านก็เริ่มมีกำลังใจขึ้น เพราะเขาจะไปหาเหยื่อเพื่อเก็บ EXP ตอนนี้นอกจากอัจฉริยะ 10 อันดับแรกแล้ว คงไม่มีใครที่สามารถทำอะไรหลินฟ่านได้

แม้ว่ายุงจะตัวเล็กขนาดไหนแต่พวกมันก็ยังมีเนื้อ ถึงแม้ศิษย์พวกนั้นไม่อาจจะเพิ่ม EXP "กายปีศาจนิรันดร์" หรือ EXP ตัวละครได้มากสักเท่าไร แต่พวกมันก็ยังพอมีค่าให้เขาเก็บ EXP ของวิชาลิงขโมยลูกท้อได้

เมื่อหลินฟ่านมาถึงโรงอาหารเขาก็มองเข้าไปด้วยสายตาสดใส 'วันนี้จะมีเรื่องอะไรที่แก้ไม่ได้จนต้องถึงมือพี่บ้างน้า คนดีอย่างพี่ต้องช่วยเหลือให้ทั่วถึง'

“โอ้ว เจอแว้ววว!”

หลินฟ่านมองไปข้างหน้าด้วยความดีใจ เมื่อเขาเห็น ‘ค่า EXP’ กำลังทะเลาะกัน เขาก็รีบมุ่งไปยัดเยียดความช่วยเหลือในทันที หลินฟ่านยิ้มหน้าบานตะโกนออกมาเสียงดังว่า "ศิษย์พี่ อย่าทะเลาะกันนน ข้ามาช่วยแก้ปัญหาให้พวกท่านแล้ววว ทุกปัญหามีทางออก แค่บอกหลินฟ่านนน "...แต่หลังจากที่ศิษย์ทั้งสองได้ยินเสียงหลินฟ่าน ท่าทางของพวกมันไม่ต่างอะไรกับคนหนีหนี้ได้ยินเสียงนักเลงมาทวง พวกมันหน้าซีดเหงื่อตกในทันทีทันใด

"บัดซบรีบหนีเร็ว เป็นตัวอุบาทว์นั้น ศิษย์หลายคนถูกมันลงมืออย่างอำมหิตจนแทบลุกกันมิไหวแล้ว"ศิษย์ที่เกือบจะตีกันตายเมื่อครู่ กลับกลายเป็นเพื่อนรักที่พรัดพรากจากกันนับ 10 ปีในพริบตา พวกมันสมัครสมานสามัคคีโอบไหล่กอดคอพากันวิ่งหนีหลินฟ่านด้วยความเร็วสูง

"เชี่ย ... " เห็นฉากตรงหน้าหลินฟ่านถึงกับอึ้ง "รู้มากจังวะ?" หลินฟ่านถอนหายใจพร้อมส่ายหัวไปมา เขาไม่สบายใจเล็กน้อยที่ผลลัพธ์มันเป็นแบบนี้ แต่หัวใจที่เข้มแข็งของหลินฟ่านมีหรือจะท้อเพียงเท่านี้ เมื่อคู่นี้ไม่ได้ เขาก็แค่มองหาคู่หรือกลุ่มคนที่ทะเลาะกันต่อไปด้วยใจตั้งมั่น

ถึงแม้นิกายนี้จะค่อนข้างสงบสุข แต่คนร้อยพ่อพันแม่ยังไงมันก็ต้องมีทะเลาะกันบ้าง หลินฟ่านเลยพยายามมองหาเหตุการณ์ทะเลาะต่อไป ...ไม่นานนักหลินฟ่านก็เจอเป้าหมายที่ต้องการอีกครั้ง แววตาเขาเปล่งประกายขึ้นมาเล็กน้อย คราวนี้เขาจะไม่ตะโกนโหวกเหวกให้เหยื่อรู้ตัวอีกแล้ว เขาค่อยๆย่องไปด้านข้างของคนที่กำลังทะเลาะกันก่อนที่จะค่อยๆเอ่ยถามออกมา

แต่ปฏิกิริยาตอบสนองของทั้งคู่เมื่อเจอหลินฟ่าน ทำให้เขาเจ็บปวดรวดร้าวขึ้นมาในใจ ทันทีที่ทั้งคู่เห็นหลินฟ่านพวกมันหน้าซีดราวกับเจอผี

"ปะ..ปีศาจทลายพวงสวรรค์ ... "

ศิษย์คนนั้นพูดออกมาอย่างหวาดกลัว ก่อนที่เขาจะรีบปิดปากเพราะกลัวหลินฟ่านจะทำอะไรเขา หลังจากนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับคู่แรก พวกมันกอดคอวิ่งหนีกันไปอย่างรวดเร็ว หลินฟ่านถึงกับอึ้งเขาได้แต่อ้าปากค้างออกมาอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเขาได้ยินคำพูดของศิษย์คนที่วิ่งหนีไป

'ปีศาจทำลายพวงสวรรค์? พวกมันหมายถึงเราเหรอวะ?

“เชี่ยย เจ๋งว่ะ ...” หัวใจของหลินฟ่านพองโตขึ้นด้วยความยินดี ‘เราเข้ามาในนิกายไม่กี่วัน ฉายาก็มาว่ะ! ปีศาจทลายพวงสวรรค์ เรอะ ใช้ได้ๆ!’ ตอนนี้ไม่ว่าใครก็ตามที่ได้ยินเสียงเรียกของหลินฟ่านเป็นอันต้องผวา รีบหนีไปทุกคน หลินฟ่านรู้สึกช่วยไม่ได้ดูเหมือนการกระทำของเขาจะสร้างชื่อเสียงให้เขามากเกินไป?

'มันจะเกินไปรึเปล่า... แม่งเกินไปแล้วโว้ยยยยย!!'

...

สุดท้ายวันนี้หลินฟ่านก็รู้สึกสลดอย่างมากไม่ว่าศิษย์คนไหนก็ตามที่เห็นเขา พวกมันทำยังกับเห็นผี ทันทีที่เห็นหน้าเขาปุ๊บพวกมันก็วิ่งปั๊บ บางคนดีหน่อยเมื่อพวกมันเห็นเขา พวกมันทำแค่ส่งสายตาระแวงและกุมไข่เอาไว้อย่างแน่นหนา ก่อนที่จะเดินจากไปช้าๆ...

หลินฟ่านถอนหายใจ ดูเหมือนแผนการระเบิดไข่สร้างความสมัครสมานสามัคคี จะใช้ไม่ได้ผลซะแล้ว

เขาจะต้องหาวิธีอื่นในการเก็บ EXP ตอนนี้อดไม่ได้ที่หลินฟ่านจะนึกถึงพวกศิษย์อัจฉริยะทั้ง 10 คน แต่เขาก็ยังคงกังวลอยู่ ‘ถ้าระดับขั้นของพวกมันสูงเกินไป ไม่รู้วิชากายปีศาจนิรันดร์ของเราจะทนไหวรึเปล่า ไม่ไหวขึ้นมาได้ตายห่าคาที่แหง ต้องค่อยๆหาวิธีตรวจสอบซะแล้ว' ...ถ้าเขาทนการลงมือของพวกมันได้ล่ะก็ มหกรรมคำดูถูกจะระเบิดขึ้นอีกครั้ง

...

ตอนกลางคืน...

หลินฟ่านแอบย่องไปข้างนอกอีกตามเคย เนื่องจากเหล่าศิษย์มักเข้านอนกันแล้วในเวลานี้ หลินฟ่านจึงหลอมอิฐเพิ่มค่า EXP ช่างตีเหล็กได้อย่างสบายใจ หลินฟ่านเก็บ EXPอย่างสบายอารมณ์... เขาเริ่มเอะใจแล้วว่าวัตถุดิบที่ใช้น่าจะมีผลกับอุปกรณ์ที่สามารถสร้างออกมาได้ หลังจากที่ทดลองมาหลายครั้ง มันจะเป็นไปได้เหรอที่อาวุธในตำนานจะสร้างออกมาจากอิฐโง่ๆ?

ดังนั้นพรุ่งนี้หลินฟ่านจึงคิดจะลองใช้อย่างอื่น สำหรับคืนนี้เขาไม่คิดอะไรมากนอกจากจะหลอมอิฐเก็บค่า EXPไปเรื่อยๆ ตอนนี้ Lv ช่างตีเหล็กของเขาอยู่ที่ 7 คืนนี้ทั้งคืนการเพิ่มให้อยู่ใน Lv 8 ไม่น่าจะเป็นปัญหา แต่เขาก็ต้องระวังไม่ให้ลืมตัวเหมือนคืนก่อนอีก คืนนี้เขาสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะเอาอิฐจากกำแพงเท่านั้น ไม่รื้อบ้านทั้งหลังอีกเด็ดขาด

'ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดี ท่านสร้างกระเบื้องที่เสียหายเล็กน้อย EXP +1'

'ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดี ท่านสร้างก้อนดินเหนียวคุณภาพดีพอใช้ EXP +1'

...

ค่า EXP ค่อยๆเพิ่มขึ้นมาทีละนิดๆ ของที่เขาสร้างออกมาได้มีแค่ กองดินเหนียวกับกระเบื้องเท่านั้น แต่หลินฟ่านทำใจเอาไว้แล้ว เขาคิดว่าใช้อิฐโง่ๆนี่คงไม่มีทางได้ของอะไรดีๆหรอก ก่อนหน้านี้เขาตื่นเต้นเกินไป

ยามรัตติกาลช่างเงียบสงบไร้ซึ่งสรรพเสียงใด หลินฟ่านทำตัวกลมกลืนไปกับความมืดเคลื่อนย้ายจากบ้านหลังหนึ่งไปหลังหนึ่งอย่างคล่องแคล่ว เมื่อกำแพงของบ้านหลังที่เขาเลือกหายจนเกลี้ยงเขาก็จะย้ายไปอีกหลังหนึ่ง การโยนอิฐเข้าเตาหลอมเป็นไปอย่างต่อเนื่อง

'ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดี ท่านสร้างกระเบื้องที่เสียหายเล็กน้อย EXP +1'

'ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดี ท่านสร้างกระเบื้องที่เสียหายเล็กน้อย EXP +1'

...

เมื่อท้องฟ้าใกล้สว่างแล้ว หลินฟ่านก็เริ่มชะลอความเร็วในการโยนอิฐลง คืนนี้ ช่างตีเหล็กของเขาพุ่งไปถึง Lv 9 อีกไม่นานก็ใกล้จะ 10 แล้ว

เขาตัดสินใจจะพอแค่นี้ เขาหยิบอิฐก้อนสุดท้ายขึ้นมาไว้ในมือก่อนที่เตรียมจะโยนเข้าไป ถึงแม้อาชีพเสริมนี้จะไม่ได้มีไว้ต่อสู้ แต่คอเกมส์อย่างหลินฟ่านรู้ดี ว่าหลังๆพวกอาชีพเสริมนี่ล่ะมักจะสร้างของเทพๆออกมาได้ และมักจะหาที่ไหนไม่ได้ด้วย บอสมอนสเตอร์หลังๆเต็มที่ก็จะดรอปแค่แปลนอาวุธกับวัตถุดิบ ดังนั้นเขาจึงตั้งหน้าตั้งตาเก็บ Lv ช่างตีเหล็กไปโดยไม่เสียดาย...ต้องมีสักวันที่กระบี่ในตำนานจะอุบัติขึ้นด้วยมือเขา

หลินฟ่านยืนนึกอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะโยนอิฐก้อนสุดท้ายที่ถือไว้ในมือลงเตาหลอม เขาคิดว่ามันคงได้ กระเบื้องหรือกองดินเหนียวอีกตามเคย

'ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดี ท่านสร้างอาวุธในตำนาน อิฐแดง 95 ได้สำเร็จ '

'ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดีกับการสร้างอาวุธในตำนาน Lv ช่างตีเหล็ก +1'

'ติ๊ง!!... ขอแสดงความยินดีช่างตีเหล็ก พัฒนา เป็นช่างตีเหล็กขั้นสูง'

'ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดีในการสร้างอาวุธตำนาน ได้สำเร็จ EXP ตัวละคร +8,000,000 '

'ติ๊ง!!... ขอแสดงความยินดีท่านได้ปลดล็อค มิติเก็บของตัวละคร'

...

หลินฟ่านที่กำลังจะเดินกลับ ถึงกับช๊อคตัวแข็งไป 2 วินาที

“เจ็ทซ์โด้ โอรีโอ 5 บาท แหล่ว ๆๆ อึ๊ดซ์ อึ๊ดซ์ อึ๊ดซ์!” หลินฟ่านกำหมัดทั้งสองขึ้นมาตั้งฉากไว้ที่เอว ก่อนที่จะยืนกระเด้าลม 3 ครั้งด้วยความดีใจ

หลินฟ่านรู้สึกเหลือเชื่อราวกับฝันไป เขาสิ้นหวังกับการได้อะไรดีๆจากการหลอมอิฐไปแล้ว หลังจากที่มันได้แค่กระเบื้องกับกองดินเหนียว แต่ไอเทมชิ้นสุดท้ายที่เขาได้มันต่างกับก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง

หลินฟ่านรู้สึกตื่นเต้นมากในตอนนี้ เขาหลอมอิฐโง่ๆ แค่กี่วันเอง...เขากำลังจะถอดใจอยู่แล้ว คิดที่จะเก็บแต่ EXP เอา Lv อย่างเดียวไปแล้วด้วยซ้ำ แล้วนี่มันอะไรกัน? หรือว่า พระเจ้าเห็นใจจนให้รางวัลในความพยายาม

หลินฟ่านระงับอารมณ์ดีใจและหยุดคิดฟุ้งซ่าน ตอนนี้เขารีบวิ่งกลับบ้านเพื่อไปตรวจสอบอาวุธในตำนานทันที เพราะหากเขาเกิดถูกคนอื่นเห็นตอนนี้เขาคงไร้คำอธิบายว่ามาเลาะกำแพงชาวบ้านเพื่ออะไร

หลินฟ่านสับตีนแตกกลับบ้านมาด้วยความเร็วปานสายฟ้า เมื่อมาถึงเขาปิดประตูหน้าต่างทุกช่อง

เมื่อ Lv ช่างตีเหล็กถึง 10 ตอนนี้มันถูกพัฒนาไปเป็นช่างตีเหล็กขั้นสูงแล้ว ซ้ำเขายังได้รับ EXP จากการสร้างอาวุธในตำนานถึง 8,000,000!! ค่า EXP ที่ได้มันมากกว่าตอนที่เขากิน "โอสถเซียนสวรรค์" ถึงเท่าตัว นี่เป็นเรื่องที่หลินฟ่านแทบไม่อยากจะเชื่อ มันมากจนเขาเกือบจะคิดว่าฝันไป

เขาแค่ใช้ค่า EXP อีก 1,000,000 ลงไปเพิ่มใน EXPตัวละคร เขาก็จะตัดผ่านไปยังระดับ ก่อเกิด... เมื่อใครก็ตามที่มาถึงระดับก่อเกิด นั่นหมายความว่า กำลังเข้าสู่เส้นทางการเพาะปลูกบ่มเพาะ ที่แท้จริง หลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นไปไม่ได้ที่จะทำในขั้นมนุษย์มันจะเป็นไปได้เมื่อเขาสู้ขั้น ก่อเกิด

นอกจากนั้นเขายังได้ มิติเก็บของมาอีก นี่มันไม่ต่างอะไรกับเกมส์ที่เขาเคยเล่น มิติเก็บของส่วนตัวเป็นอะไรที่คนอื่นไม่สามารถแย่งชิงไปได้ หลินฟ่านรู้สึกว่าวันนี้ช่างโชคดีอย่างเหลือล้น เขาถูมือไปมาก่อนที่จะเริ่มตรวจสอบ อาวุธในตำนาน อิฐแดง95 ในมือของเขา

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด