บทที่ 16 : ปลดล็อคอาชีพก็มา!!

วันต่อมา…

หลินฟ่านเดินไปยังลานฝึกซ้อมของเหล่าศิษย์สายนอกแต่ก็ต้องหยุดลงเพราะเห็นผู้คนมากมายกำลังแห่กันไป... วันนี้เป็นวันทดสอบการเข้าเป็นศิษย์สายในของนิกายปีศาจศักดิ์สิทธิ์ นับว่าเป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ของเหล่าศิษย์สายนอกทั้งหมด เหล่าศิษย์สายในต่างก็พากันมาดูการทดสอบครั้งนี้ เพราะว่าศิษย์ที่กำลังจะกลายมาเป็นเพื่อนใหม่ของพวกเขาก็อยู่ในกลุ่มคนที่มาทดสอบนั่นเอง

สำหรับหลินฟ่าน การทดสอบครั้งนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขา เขาเลยค่อนข้างว่าง ทุกคนแห่กันไปดูการทดสอบกันหมดเขาเลยไม่รู้จะทำอะไร งานนี้คนใหญ่คนโตมากันเยอะเขาไม่อยากเดือดร้อน หรือสร้างปัญหาอะไร ถึงในใจอยากไประเบิดไข่ของคนทั้งงานเพื่อเก็บ EXP ก็เถอะ

"เฮ่อ ... " หลินฟ่านถอนหายใจออกมา "โคตรเบื่อเลยฟ่ะ" หลินฟ่านเดินเล่นไปเรื่อยอย่างไร้จุดหมาย ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกถึงกลิ่นเขม่าจากการเผาไหม้ของเหล็ก

แก๊ง แก๊ง ...

หลินฟ่านได้ยินเสียงตีเหล็กดังมาเป็นจังหวะ เขาหันไปรอบๆก็เห็นบ้านที่มีปล่องควันกำลังปล่อยเขม่าออกมา เรียงเป็นแถวๆ แม้ว่ามันจะเป็นการทำลายสิ่งแวดล้อม หรือก่อให้เกิดมลพิษทางอากาศแต่ใครจะสนล่ะ ยิ่งหลินฟ่านแล้วแย่ใหญ่เขาไม่ได้รักโลกอะไรขนาดนั้น เขาสนใจสถานที่นี้มากกว่า มันน่าจะเป็นแหล่งผลิตอาวุธให้ศิษย์สายนอกทั้งหมด

ทุกๆเดือนศิษย์สายนอกจะได้รับอาวุธใหม่หนึ่งชิ้น นอกจากนี้เหล่านักตีดาบก็เป็นศิษย์ของทางนิกายด้วยเช่นกัน พวกเขาได้รับการฝึกฝนจากครูฝึกที่เชี่ยวชาญเรื่องการตีอาวุธของนิกาย สำหรับในนิกายนั้นแม้คุณจะไม่ได้มีความสามารถในการต่อสู้สูง หากแต่มีความสามารถในสายอาชีพต่างๆ หรือมีพรสวรรค์ คุณก็จะถูกนิกายดูแลอย่างดี ถึงศิษย์สายนอกจะได้รับอาวุธเกรดต่ำที่ไม่ได้ดีอะไรมากนัก แต่มันก็ยังดีกว่าอาวุธทั่วไปของโลกภายนอกมากนัก

ดาบที่สามารถผ่าหินได้ราวกับตัดเนย หรือตัดเหล็กราวกับเส้นผม ... มันมีอยู่จริง

ตอนนี้หลินฟ่านก็เป็นศิษย์สายนอกแล้ว นอกจากกระบี่โง่ๆเล่มหนึ่ง เขาก็ไม่ได้มีอาวุธอะไรอื่นอีก เมื่อเขามาถึงที่นี่แล้ว หลินฟ่านก็คิดอะไรบรรเจิดออกมาอีกครั้ง 'หากสำเร็จ ยามข้าออกจากนิกายนี้ข้าจะทำให้โลกสยบอยู่แทบเท้า ... ยิ่งใหญ่ราวกับผู้กล้าในตำนาน'

สะพายดาบในตำนาน ยืนหล่อรับลมผมปลิวไสว ใส่ชุดแจ่มๆสะท้อนแสงเปล่งออร่า ... ปราบอธรรมช่วยหญิงสาวที่ถูกรังแก มันต้องเป็นเรื่องที่สุดยอดแน่ๆ

แก๊ง แก๊ง ...

เสียงตีดาบดังกระทบหูหลินฟ่านอีกครั้ง ทำให้เขาสะดุ้งตื่นจากอาการฝันกลางวัน ก่อนที่จะเดินเข้าไปยังสถานที่ตีดาบด้วยท่าทางมั่นใจ เมื่อเข้ามายังบริเวณตีดาบ หลินฟ่านก็ได้เห็นชายเปลือยท่อนบนกล้ามเป็นมัดๆ กำลังถือค้อนขนาดใหญ่ตีดาบอย่างมั่นคง เขาถึงกับต้องมองด้วยความนับถือ

‘คนตีดาบนี่แข็งแกร่งแน่ๆ ... ไม่น่าจะเป็นช่างตีดาบธรรมดาๆ’

ชายที่กำลังตีดาบอยู่นั้น เมื่อตระหนักถึงการมาเยือนของหลินฟ่าน เขาก็ทำแค่เหลือบสายตาไปมองก่อนที่จะพูดออกมา "เลือกอาวุธที่เจ้าต้องการ 1 ชิ้นแล้วไปเสีย" เสียงของช่างตีดาบมันแหบเล็กน้อย แต่ก็คงเป็นเสียงตามธรรมชาติของเขา

หลินฟ่านได้ฟังแล้วก็ยิ้มก่อนที่จะกล่าววาจาออกมาด้วยความมั่นใจ "คงไม่มีอาวุธที่ข้าต้องการหรอก ดูจากสภาพแล้ว เฮ่อ..ต่อให้เป็นท่านก็คงไม่มีปัญญาสร้างสิ่งที่ข้าต้องการได้หรอก ข้าทำเองน่าจะได้เรื่องได้ราวกว่า"

ช่างตีเหล็กที่กำลังลงค้อนอย่างแข็งขันถึงกับชะงักกึก เมื่อได้ฟังวาจาดูถูกกวนบาทาของหลินฟ่าน

"เจ้ากำลังมองหาปัญหาอยู่เช่นนั้นหรือ" ช่างตีเหล็กมองหลิ่นฟ่านด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเอาเรื่อง

"เปล่านะ ข้าแค่พูดความจริง" หลินฟ่านพูดตอบ

"ข้ามิเคยเจอศิษย์ที่กล่าววาจาสามหาวเช่นเจ้ามาก่อน หากเจ้าสามารถสร้างอาวุธที่ดีกว่าข้าได้ ข้าก็อยากจะขอชมดูเสียหน่อยว่ามันจักประเสริฐเลิศเลอจริงอย่างที่เจ้าคุยโวโอ้อวดไว้หรือไม่"ช่างตีเหล็กกล่าวด้วยความหงุดหงิด

ศิษย์สายนอกของนิกายผู้นี้กล่าดูหมิ่นเขาได้อย่างไร ตั้งแต่เขาอยู่นิกายปีศาจศักดิ์สิทธิ์มา เขาสร้างอาวุธไปนับไม่ถ้วนและอาวุธระดับยอดเยี่ยมก็มีนับร้อย แต่ศิษย์สายนอกกระจอกๆผู้นี้กลับกล่าววาจาโอหังดูหมิ่นเขา

"จัดไป" หลินฟ่านแสยะยิ้มก่อนที่จะหันไปมองช่างตีเหล็กแล้วคุยโวออกมา "ข้าจะแสดงให้ท่านเห็นถึง วิชาตีดาบที่สืบทอดกันมานับสิบล้านปีของตระกูลข้า ท่านรู้จักหรือไม่ว่า BSสาย Dex Luk ในตำนานคืออะไร?

ช่างตีเหล็กเก็บค้อนก่อนที่จะก้าวออกมา เมื่อเดินมาถึงหลินฟ่านเขาก็ยื่นค้อนให้พร้อมกับกล่าวออกมา "BS Dex Luk อันใด??? หากมั่นใจนักเจ้าก็ลองแสดงให้ข้าดูเป็นขวัญตาสักครั้งเถิด"

หลินฟ่านรับค้อนมาด้วยท่าทางยโส ก่อนที่จะแสยะยิ้มเล็กน้อย

"ฮ่าฮ่า ไอเด็กบัดซบเจ้ามิรู้ด้วยซ้ำว่าการจับค้อนต้องทำเช่นไรยังกล้าคุยโวโอ้อวด ... น่าขันยิ่งนัก" ด้วยสายตาของผู้เชี่ยวชาญมองปราดเดียวก็รู้ว่าเก๋าจริงหรือเก๋าเจ๊ง ช่างตีเหล็กถึงกับหัวเราะเยาะเมื่อเห็นท่าจับค้อนเงอะๆงะๆของหลินฟ่าน

หลินฟ่านยักไหล่ก่อนที่จะกล่าวออกมา "โธ่ๆๆๆ นี่เป็นวิชาลับของตระกูลข้า อย่างท่านจะรู้อาร๊ายย?"

"ฮึ่ม ยังจะกล่าววาจาโอ้อวดไร้สาระอันใด ช่างตีเหล็กที่แท้จริงแม้นจักไม่ได้ลงมือสิบกว่าปีอย่างน้อยก็ต้องมีกลิ่นอายยามจับค้อนกันบ้าง เจ้าจับเช่นนั้นจะไปตีอาวุธได้เยี่ยงไร อย่างน้อยเจ้าก็ต้อง...... " แล้วช่างตีเหล็กก็กล่าวขั้นตอนออกมา สมกับเป็นผู้เชี่ยวชาญ

ในสายตาของหลินฟ่านช่างตีเหล็กคนนี้ก็เป็นผู้รู้จริงคนหนึ่ง และเชี่ยวชาญไม่ใช่น้อย แต่ก็นะ...ควายแท้เหลา

หลินฟ่านชอบมากกับคนแบบนี้ พวกผู้เชี่ยวชาญเวลามีอะไรนิดอะไรหน่อยไม่เข้าท่า ไม่ถูกไม่ควร ก็จะกล่าวอธิบายออกมาน้ำไหลไฟดับอย่างละเอียด

'ติ๊ง!! ...อาชีพช่างตีเหล็กได้ถูกปลดล๊อค'

'ติ๊ง!! ... ช่างตีเหล็ก Lv 1 (0/10)'

ช่างตีเหล็ก: ผู้เชี่ยวชาญด้านการสร้าง สามารถสร้างอาวุธหรือสิ่งของที่เคยเห็นมาก่อน หรือสร้างสิ่งใหม่ๆได้

ตอนนี้หลิ่นฟ่านก็ทึ่ง ตอนแรกเขานึกว่าจะต้องฝึกอะไรสักนิดหน่อย? แต่นี่มันอะไรกัน แค่จับค้อนแล้วฟังคำแนะนำนิดๆหน่อยก็ได้อาชีพซะแล้ว มันง่ายไปมั้ย?

“เชี่ย แบบนี้ก็ได้เหรอวะ”เมื่อถึงจุดนี้หลินฟ่านก็อึ้ง และรู้สึกสรรเสริญความโกงของระบบเทพวิชาจริงๆ

"ไสหัวไป ...รีบหยิบอาวุธที่ต้องการแล้วไปให้พ้นหน้าข้า" เมื่อเห็นหลินฟ่านไม่รู้อะไรสักนิดเกี่ยวกับการตีเหล็กช่างตีเหล็กก็กล่าวไล่มันออกมาทันที

"เออๆ ไปก็ได้ คอยดูแล้วกัน ...ส่วนอาวุธกิ๊กก๊อกของท่าน ข้าไม่สนใจหรอก" เมื่อหลินฟ่านได้อาชีพช่างตีเหล็กแล้วเขาก็ไม่คิดจะอยู่ให้เปลืองเวลาอีก

ช่างตีเหล็กเมื่อได้ฟัง คราวนี้ไม่ได้สนใจอะไรหลินฟ่านอีก มันเดินไปเอาค้อนมาก่อนที่จะกลับไปตีดาบต่อ ไม่อยากต่อปากต่อคำกับเด็กน้อย

"เหอะ! คอยดูแล้วกัน ว่าช่างตีดาบในตำนานมันเป็นยังไง" หลินฟ่านกล่าวทิ้งท้ายก่อนที่จะเดินออกมา

"น้ำหน้ายังเจ้านี่นะ เฮอะ ไสหัวไป!!." ช่างตีเหล็กเหลือบไปมองหลินฟ่านเล็กน้อยก่อนจะกล่าวเหยียดหยามไล่มันออกมา

หลังจากเดินออกมา หลินฟ่านก็รีบวิ่งกลับบ้านทันทีตอนนี้เขาอยากรู้มากว่า อาชีพ ช่างตีเหล็กเป็นอย่างไร? มันจะเป็นไปได้ไหมสำหรับอาชีพอื่นๆ แค่เขาไปยืนฟังคำอธิบายแล้วจะได้อาชีพมาง่ายๆแบบนี้ด้วย?

‘เฮ่ย ... เอากันยังงี้เลยเหรอวะ’

เมื่อหลินฟ่านกลับมาถึงบ้านเขาก็เปิดหน้าต่างตัวละคร ก่อนที่จะคลิกไปที่ช่างตีเหล็ก ทันใดนั้นเขาก็เข้าไปอยู่ในจิตสำนึกของเขาและพบ พื้นที่ว่างเปล่า มีเตาหลอมเหล็กขนาดมหึมาตั้งอยู่ตรงกลาง

“นี่มันเตาหลอมชัวร์ ...แล้วต้องทำไงต่อวะเนี่ย” หลินฟ่านจ้องมองเตาตรงหน้ากับพื้นที่รอบๆ ก่อนที่จะหันซ้ายหันขวาดูว่าในนี้มีอะไรให้ใช้งานอีกบ้าง

‘หืม ...'

ทันใดนั้นเองหลินฟ่านก็เหลือบไปเห็นกองอิฐที่มุมหนึ่ง เขาไม่คิดอะไรมากเดินไปหยิบก้อนอิฐมาโยนใส่เตาหลอมในทันที

'ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดี หลอมเหลวก้อนดินเผาไร้ประโยชน์ ได้รับ EXP +1'

เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนหลินฟ่านก็ได้รับกองดินเหนียวจากการหลอมอิฐ จากนั้นเขาก็หัวเราะด้วยความยินดี ทำแค่นี้ก็ได้ EXP แล้ว! หลังจากนั้นหลินฟ่านก็ไปหยิบก้อนอิฐก้อนอื่นๆมาอีก

"ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดี หลอมเหลวกระเบื้องเก่าๆ ได้รับEXP + 1 '

'ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดี หลอมเหลวก้อนดินเผาไร้ประโยชน์ ได้รับ EXP + 1'

...

'ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดี ช่างตีเหล็กเพิ่ม Lv เป็น 2 (0/50)'

'ติ๊ง!! ... ขอแสดงความยินดี คุณได้สร้างกระเบื้องกากๆ 1ชิ้น EXP + 1'

...